Language of document : ECLI:EU:F:2014:51

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ (druga izba)

z dnia 10 kwietnia 2014 r.

Sprawa F‑16/13

Ivo Camacho-Fernandes

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Artykuł 73 regulaminu pracowniczego – Choroba zawodowa – Narażenie na działanie azbestu i innych substancji – Komisja lekarska – Odmowa uznania zawodowego podłoża choroby, która spowodowała zgon urzędnika – Zgodność z prawem opinii komisji lekarskiej – Zasada kolegialności – Mandat – Uzasadnienie – Zasada równego traktowania

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której I. Camacho-Fernandes żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 23 marca 2012 r., w drodze której organ powołujący Komisji Europejskiej zamknął postępowanie wszczęte na podstawie art. 73 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) i potwierdził brzmienie projektu decyzji z dnia 23 czerwca 1995 r. odmawiającej uznania zawodowego podłoża choroby, która spowodowała zgon jego małżonki.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. Ivo Camacho-Fernandes pokrywa własne koszty postępowania oraz zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie z tytułu wypadków i chorób zawodowych – Komisja lekarska – Organizacja – Obowiązek przyjęcia regulaminu – Brak – Obowiązek przeprowadzenia formalnego głosowania – Brak

(regulamin pracowniczy, art. 73; przepisy dotyczące ubezpieczenia od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, art. 22 ust. 3)

2.      Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie z tytułu wypadków i chorób zawodowych – Opinia lekarska – Obowiązek uzasadnienia ciążący na komisji lekarskiej – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 73; przepisy dotyczące ubezpieczenia od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, art. 22 ust. 3)

3.      Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie z tytułu wypadków i chorób zawodowych – Opinia lekarska – Kolegialna zasada działania komisji lekarskiej – Rozpatrzenie sprawy i sporządzenie sprawozdania końcowego w oparciu o zasadę większości – Ważność – Przesłanki

(regulamin pracowniczy, art. 73; przepisy dotyczące ubezpieczenia od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, art. 22 ust. 3)

1.      W ramach wniosku o uznanie zawodowego podłoża choroby urzędnika, zadanie komisji lekarskiej, które polega na obiektywnym i niezależnym przedstawieniu swojej oceny kwestii medycznych, wymaga, by swoboda jej oceny była całkowita. Tymczasem swoboda ta byłaby naruszona, gdyby komisja ta, której skład jest skądinąd ustalany ad hoc w odniesieniu do każdego poszczególnego poddanego jej ocenie przypadku i nie jest w związku z tym stały, miałaby być zobowiązana do przyjmowania regulaminu we wszystkich wypadkach. W tym kontekście komisja lekarska powinna mieć prawo postanowić, że w świetle okoliczności właściwych danemu przedłożonemu jej przypadkowi, uznaje, że jest w stanie wypełnić swe zadanie bez konieczności ustanowienia formalnych i szczegółowych zasad swego działania, czego ponadto nie wymaga art. 22 ust. 3 wspólnych zasad ubezpieczenia urzędników Unii Europejskich od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, które weszły w życie w dniu 1 stycznia 2006 r. Ponadto żaden z przepisów tych wspólnych zasad nie zobowiązuje komisji lekarskiej do przeprowadzania przed przyjęciem decyzji formalnego głosowania.

(zob. pkt 74, 79, 98)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 2/87 Biedermann przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 19 stycznia 1988 r., pkt 16

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑90/11 BS przeciwko Komisji, 12 grudnia 2012 r., pkt 38, odwołanie w toku przed Sądem Unii Europejskiej, sprawa T‑83/13 P

2.      W ramach wniosku o uznanie zawodowego podłoża choroby urzędnika, biorąc pod uwagę zadanie komisji lekarskiej, które polega na przedstawieniu opinii natury medycznej, ciążący na niej obowiązek uzasadnienia oznacza jedynie, że wyjaśnia ona postępowanie, które w oparciu o posiadane przez nią informacje doprowadziło ją do wniosku o charakterze medycznym, jaki zawarła w swym sprawozdaniu końcowym. Z art. 22 ust. 3 wspólnych zasad ubezpieczenia urzędników Unii Europejskich od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, które weszły w życie w dniu 1 stycznia 2006 r., nie wynika żaden obowiązek przytaczania dokumentów naukowych na poparcie tez podnoszonych przez większość członków komisji lekarskiej. W tym zakresie ważne jest jedynie, czy końcowe sprawozdanie zawiera uzasadnienie umożliwiające ocenę względów, na których zostały oparte zawarte w nim wnioski, oraz czy został w nim wykazany wystarczająco zrozumiały związek pomiędzy zawartymi w nim ustaleniami lekarskimi a wnioskami, do jakich dochodzi komisja lekarska.

(zob. pkt 88, 120)

3.      W ramach wniosku o uznanie zawodowego podłoża choroby urzędnika sprawozdanie końcowe komisji lekarskiej zostaje ukończone dopiero po tym, gdy dwaj jego sygnatariusze mieli możliwość zapoznania się z opinią mniejszości. Sama okoliczność, że po przeanalizowaniu kwestii podniesionych w opinii mniejszości, inni członkowie komisji lekarskiej nie są przekonani, że należy zmienić wnioski zawarte w sporządzonym w imieniu komisji lekarskiej sprawozdaniu nie może stanowić naruszenia warunków mandatu komisji lekarskiej.

(zob. pkt 108)