Skarga wniesiona w dniu 22 października 2007 r. - Strack przeciwko Komisji

(Sprawa F-118/07)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Guido Strack (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: H. Tettenborn Rechtsanwalt)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Zasądzenie od pozwanego na rzecz skarżącego zadośćuczynienia w wysokości 1 000 EUR za krzywdę, włączając w to uszczerbek na zdrowiu w okresie od dnia 8 września 2006 r. do dnia 7 października 2006 r., wyrządzonych mu przez to, że do tego ostatniego dnia Komisja nie zdołała wydać zgodnej z prawem decyzji w sprawie jego wniosku z dnia 7 marca 2005 r. o stwierdzenie, że jego choroba jest chorobą zawodową i uchylić w tym zakresie sprzeczne z tym decyzje Komisji z dnia 12 stycznia 2007 r., z dnia 26 lutego 2007 r. oraz z dnia 20 lipca 2007 r.;

Zasądzenie od pozwanego odszkodowania w wysokości nie niższej niż 10 000 EUR za szkodę majątkową i niemajątkową, włączając w to uszczerbek na zdrowiu, jakiego skarżący doznał pomiędzy dniem 1 listopada 2006 r. a dniem 31 grudnia 2006 r., jako rezultat niezgodnego z prawem postępowania Komisji i w tym zakresie stwierdzenie nieważności stwierdzających inaczej decyzji Komisji z dnia 12 stycznia 2007 r., z dnia 26 lutego 2007 r. i z dnia 20 lipca 2007 r.;

Zasądzenie od pozwanego odsetek za opóźnienie w wypłacie wyżej wymienionych należnych kwot za okres od dnia 26 lutego 2007 r. do dnia zapłaty, w wysokości wyższej o 2% rocznie od stopy głównych operacji refinansowych ustalonych przez Europejski Bank Centralny za dany okres;

Obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swej skargi o odszkodowanie, skarżący wskazuje na fakt, że Komisja i Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) popełnili szereg błędów administracyjnych i dopuścili się niezgodnych z prawem działań w stosunku do niego w latach 2000 - 2006. Dotyczy to w szczególności jego środowiska pracy i mobbingu w miejscu pracy, traktowania jego 'whistle-blowing', sposobu w jaki były prowadzone postępowania w sprawie oceny i awansu, bezprawnego ujawnienia jego danych osobowych, utrudniania jego prób uzyskania wyjaśnień i dowodów na te naruszenia prawa, a także okoliczności towarzyszące bezprawnemu i spóźnionemu nadaniu biegu jego wnioskom w oparciu o art. 73 i 78 regulaminu pracowniczego Urzędników Wspólnot Europejskich (regulamin pracowniczy).

Skarżący twierdzi, że pozwany naruszył w ten sposób normy dotyczące ochrony zdrowia, art. 255 WE, art. 1, 3, 8 i art. 41 i nast. Karty Praw Podstawowych, art. 8 i 13 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka, rozporządzeń nr 1049/2001 i nr 45/2001, art. 11a, 12, 22a, 22b, 24, 25, 26, 26a, 43, 45, 73 i 78 regulaminu pracowniczego, instrumentów prawnych, w oparciu o które utworzono OLAF, a w szczególności obowiązku staranności ciążącego na administracji i zakazu arbitralnego działania.

Skarżący wyrządzić miał tym samym szkodę majątkową i niemajątkową, ponieważ, jak pozwany przyznał w międzyczasie w ramach postępowania z art. 73 i 78 regulaminu pracowniczego, skarżący zachorował wskutek tych administracyjnych błędów i w końcu został inwalidą. Bezprawne i opóźnione przeprowadzenie powyższego postępowania wyrządziło mu dodatkową szkodę niemajątkową.

____________