Language of document : ECLI:EU:F:2008:29

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 6 marca 2008 r.

Sprawa F-105/07

Ra

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Warunki okresu próbnego – Przedłużenie okresu próbnego – Powołanie na czas nieokreślony – Niedopuszczalność – Oczywista niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której Ra żąda od Sądu w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 27 czerwca 2007 r. oddalającej jej zażalenie z dnia 13 marca 2007 r. na decyzję odmowną w sprawie wniosku o odszkodowanie, złożonego w dniu 8 listopada 2006 r.; w razie potrzeby, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 13 lutego 2007 r. oddalającej jej zażalenie i wniosek o odszkodowanie złożone w dniu 8 listopada 2006 r. i stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 19 grudnia 2005 r. oddalającej jej zażalenie i wniosek o odszkodowanie z dnia 17 sierpnia 2005 r.; zasądzenia od Komisji odszkodowania w kwocie 2 500 000 EUR za szkody, które jakoby poniosła z winy instytucji.

Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Dopuszczalność skargi – Ocena w świetle norm obowiązujących w chwili złożenia skargi

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 76)

2.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

3.      Postępowanie – Koszty – Skarga do Sądu do spraw Służby Publicznej

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 122)

1.      O ile norma zawarta w art. 76 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, zgodnie z którą Sąd może postanowieniem odrzucić skargę, która oczywiście podlega odrzuceniu, jest normą proceduralną znajdującą jako taka zastosowanie od dnia swego wejścia w życie do wszystkich sporów zawisłych przed Sądem, o tyle nie jest tak w przypadku norm prawnych, w oparciu o które Sąd bada, na podstawie tego przepisu, czy skarga jest dopuszczalna: mogą nimi być jedynie normy, które znajdowały zastosowanie w dniu wniesienia skargi.

(zob. pkt 35)

2.      Terminy przewidziane w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, mające na celu zapewnienie pewności sytuacji prawnych, są bezwzględnie obowiązujące i wiążą strony oraz sąd. Tym samym urzędnik nie może, składając do organu powołującego wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego, spowodować ponownego powstania, na jego rzecz, prawa do wniesienia skargi na decyzję, która stała się ostateczna po upływie terminu do wniesienia skargi. Dlatego też nowy wniosek o odszkodowanie nie może spowodować ponownego rozpoczęcia biegu terminu, który płynie od chwili otrzymania przez skarżącego decyzji oddalającej jego zażalenie na nieuwzględnienie pierwszego wniosku o zadośćuczynienie za krzywdę i odszkodowanie za uszczerbek na karierze zawodowej oraz za szkodę majątkową.

(zob. pkt 43, 44)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑495/93 Carrer i in. przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 22 września 1994 r., RecFP s. I‑A‑201, II‑651, pkt 20; sprawa T‑42/97 Lebedef przeciwko Komisji, 14 lipca 1998 r., RecFP s. I‑A‑371, II‑1071, pkt 25

3.      Przepisy regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej dotyczące kosztów nie mają zastosowania, zgodnie z art. 122 przytoczonego regulaminu postępowania, do sprawy wszczętej przed jego wejściem w życie. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że doręczenie stronie pozwanej skargi, wniesionej przed wejściem w życie omawianego regulaminu postępowania, zostało odłożone w czasie w celu naprawienia braków formalnych w dokumentach złożonych przez skarżącą, ponieważ okoliczność ta, zgodnie z art. 8 ust. 1 instrukcji dla sekretarza Sądu do spraw Służby Publicznej, nie ma wpływu na datę wniesienia skargi.

(zob. pkt 49, 50)