Language of document : ECLI:EU:F:2009:7

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 29ης Ιανουαρίου 2009 

Υπόθεση F-98/07

Nicole Petrilli

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Επικουρικοί συμβασιούχοι υπάλληλοι – Παραδεκτό – Βλαπτική πράξη – Άρθρα 3β και 88 του ΚΛΠ – Διάρκεια συμβάσεως – Άρθρο 3, παράγραφος 1, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 28ης Απριλίου 2004, περί της μέγιστης διάρκειας χρησιμοποιήσεως μη μόνιμου προσωπικού στις υπηρεσίες της Επιτροπής – Νομιμότητα»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή, ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 EA, με την οποία η Ν. Petrilli ζητεί να ακυρωθεί η από 20 Ιουλίου 2007 απόφαση της Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση παρατάσεως της συμβάσεώς της ως επικουρικού συμβασιούχου υπαλλήλου, καθώς και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να της καταβάλει αποζημίωση.

Απόφαση: Η απόφαση της Επιτροπής της 20ής Ιουλίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση της N. Petrilli περί παρατάσεως της συμβάσεώς της ως επικουρικής συμβασιούχου υπαλλήλου, ακυρώνεται. Οι διάδικοι θα διαβιβάσουν στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση της παρούσας μη οριστικής απόφασης, είτε το ποσό που θα καθορίσουν από κοινού ως αποζημίωση λόγω παρανομίας της αποφάσεως της 20ής Ιουλίου 2007 είτε, ελλείψει συμφωνίας, τα αιτήματά τους με αριθμητική αναφορά του ποσού αυτού. Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού – Επικουρικός συμβασιούχος υπάλληλος – Διάρκεια προσλήψεως

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού, άρθρο 88, εδ. 1)

2.      Υπάλληλοι – Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού – Επικουρικός συμβασιούχος υπάλληλος – Διάρκεια προσλήψεως

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού, άρθρο 88, εδ. 1)

1.      Το άρθρο 88, πρώτο εδάφιο, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού (στο εξής: ΚΛΠ) παρέχει στην αρμόδια να συνάπτει συμβάσεις προσλήψεως αρχή τη δυνατότητα να συνάπτει και να ανανεώνει τις συμβάσεις επικουρικού συμβασιούχου υπαλλήλου ορισμένου χρόνου, καθόσον «η πραγματική διάρκεια της προσλήψεως σε θεσμικό όργανο, περιλαμβανομένης της διάρκειας της τυχόν ανανεώσεως της συμβάσεως, [δεν υπερβαίνει] τα τρία έτη». Η έννοια των όρων «πραγματική διάρκεια της προσλήψεως σε θεσμικό όργανο» μπορεί να αφορά μόνον τη διάρκεια συμβάσεως συμβασιούχου υπαλλήλου κατά το άρθρο 3β του ΚΛΠ, και όχι τη διάρκεια οποιασδήποτε προσλήψεως στο θεσμικό όργανο.

(βλ. σκέψεις 47 και 48)

2.      Ένα θεσμικό όργανο δεν δύναται, χωρίς να παραβιάζει το άρθρο 88, πρώτο εδάφιο, του ΚΛΠ, να περιορίζει, με γενικό και μη προσωποπαγή τρόπο, μεταξύ άλλων, με γενικές εκτελεστικές διατάξεις ή με εσωτερική απόφαση γενικής ισχύος, τη μέγιστη δυνατή διάρκεια της προσλήψεως συμβασιούχων υπαλλήλων βάσει του άρθρου 3β του ΚΛΠ, όπως καθορίζεται από τον ίδιο τον νομοθέτη. Συγκεκριμένα, τα θεσμικά όργανα δεν έχουν αρμοδιότητα να παρεκκλίνουν μέσω εκτελεστικής διατάξεως από ρητό κανόνα του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή του εν λόγω καθεστώτος εκτός αν έχουν ρητή εξουσιοδότηση συναφώς.

Ωστόσο, από το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, τρίτη περίπτωση, της από 28 Απριλίου 2004 αποφάσεως της Επιτροπής, περί της μέγιστης διάρκειας χρησιμοποιήσεως μη μόνιμου προσωπικού στις υπηρεσίες της Επιτροπής, προκύπτει ότι η εν λόγω απόφαση, και επομένως το όριο των έξι ετών παροχής υπηρεσιών το οποίο περιλαμβάνεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, έχει εφαρμογή στους επικουρικούς συμβασιούχους υπαλλήλους, στο σύνολό τους, με μόνη εξαίρεση τους διερμηνείς συνεδριάσεων τους οποίους αφορά το άρθρο 90 του ΚΛΠ.

Ασφαλώς, ο κανόνας των έξι ετών δύναται να περιορίζει τη διάρκεια συμβάσεως επικουρικού συμβασιούχου υπαλλήλου σε περίοδο μικρότερη των τριών ετών μόνο σε περίπτωση κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος είχε προηγουμένως προσληφθεί ως έκτακτος, επικουρικός, συμβασιούχος, αναπληρωματικός ή άλλης κατηγορίας υπάλληλος. Επομένως, το άρθρο 3, παράγραφος 1, της από 28 Απριλίου 2004 αποφάσεως δεν έχει ως αποτέλεσμα τη συστηματική μείωση της μέγιστης διάρκειας τριών ετών περιόδου του άρθρου 88, πρώτο εδάφιο, του ΚΛΠ.

Ωστόσο, η συχνότητα εφαρμογής παρεκκλίσεως, διατυπωθείσας με γενικό και μη προσωποπαγή τρόπο, από τη μέγιστη δυνατή διάρκεια προσλήψεως επικουρικών συμβασιούχων υπαλλήλων, όπως η καθοριζόμενη στο άρθρο 88, πρώτο εδάφιο, του ΚΠΛ, δεν μπορεί να είναι αποφασιστικής σημασίας όσον αφορά το κατά πόσον η Επιτροπή είναι αρμόδια για να παρεκκλίνει από ρητό κανόνα του ΚΛΠ.

Συνεπώς, το άρθρο 3, παράγραφος 1, της από 28 Απριλίου 2004 αποφάσεως της Επιτροπής περιορίζει, κατά μη σύννομο τρόπο, το περιεχόμενο της διατάξεως του άρθρου 88, πρώτο εδάφιο, του ΚΛΠ.

(βλ. σκέψεις 54 έως 59)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 1 Δεκεμβρίου 1994, Τ‑54/92, Schneider κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I‑A‑281 και II‑887, σκέψη 19

ΔΔΔ: 26 Ιουνίου 2008, F‑54/07, Joseph κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 69