Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 26 Ιανουαρίου 2017 – Fashion ID GmbH & Co.KG κατά Verbraucherzentrale NRW eV
(Υπόθεση C-40/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberlandesgericht Düsseldorf
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Eκκαλούσα και αντεφεσίβλητη: Fashion ID GmbH & Co.KG
Eφεσίβλητη και αντεκκαλούσα: Verbraucherzentrale NRW eV
Λοιποί διάδικοι: Facebook Ireland Limited, Landesbeauftragte für Datenschutz und Informationsfreiheit Nordrhein-Westfalen
Προδικαστικά ερωτήματα
Αντιτίθενται οι διατάξεις των άρθρων 22, 23 και 24 της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών1 , σε εθνική νομοθετική ρύθμιση η οποία, πέραν της προβλέψεως περί εξουσίας των αρχών προστασίας δεδομένων για λήψη μέτρων και περί δυνατότητας του θιγομένου για άσκηση ενδίκων βοηθημάτων, παρέχει επίσης σε μη κερδοσκοπικές ενώσεις που έχουν ως σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων των καταναλωτών τη δυνατότητα, σε περίπτωση προσβολής δικαιωμάτων, να προσφεύγουν κατά του προσβάλλοντος;
Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:
Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, κατά την οποία ορισμένο πρόσωπο ενσωματώνει κώδικα προγραμματισμού στην ιστοσελίδα του, δυνάμει του οποίου ο φυλλομετρητής του χρήστη αντλεί περιεχόμενο από τρίτον και μεταδίδει, στο πλαίσιο αυτό, δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα στον τρίτο, θεωρείται το ως άνω πρόσωπο «υπεύθυνος της επεξεργασίας» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο δ΄, της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, στην περίπτωση που δεν μπορεί να ασκήσει επιρροή στην εν λόγω διαδικασία επεξεργασίας δεδομένων;
Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: έχει το άρθρο 2, στοιχείο δ΄, της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, την έννοια ότι ρυθμίζει κατά τρόπο αποκλειστικό την ευθύνη και τις υποχρεώσεις και αποκλείει ως εκ τούτου την αστική ευθύνη τρίτου ο οποίος, μολονότι δεν είναι «υπεύθυνος της επεξεργασίας», ωστόσο θέτει τις προϋποθέσεις για τη διαδικασία επεξεργασίας, χωρίς να ασκεί επιρροή σε αυτή;
Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, ποιο «έννομο συμφέρον» πρέπει να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο της σταθμίσεως δυνάμει του άρθρου 7, στοιχείο στ΄, της οδηγίας 96/46/ΕΚ; Το συμφέρον για ενσωμάτωση περιεχομένου τρίτου ή το συμφέρον του τρίτου;
Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, σε ποιον πρέπει να παρέχεται η συγκατάθεση κατά το άρθρο 7, στοιχείο α΄, και κατά το άρθρο 2, στοιχείο η΄, της οδηγίας 95/46/ΕΚ;
Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, βαρύνεται επίσης με την υποχρέωση ενημερώσεως κατά το άρθρο 10 της οδηγίας 95/46/ΕΚ, ο διαχειριστής της ιστοσελίδας ο οποίος ενσωμάτωσε το περιεχόμενο τρίτου, θέτοντας έτσι τις προϋποθέσεις για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τον τρίτο;
____________1 ΕΕ L 281, σ. 31.