Skarga wniesiona w dniu 15 czerwca 2016 r. – Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
(Sprawa C-336/16)
Język postępowania: polski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: K. Herrmann i E. Manhaeve, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska
Żądania strony skarżącej
Stwierdzenie, że poprzez :
przekraczanie od 2007 do co najmniej 2013 roku dobowych wartości dopuszczalnych dla pyłu PM10 w 35 strefach jakości powietrza i rocznych wartości dopuszczalnych dla pyłu PM10 w dziewięciu strefach jakości powietrza oraz braku informacji wskazujących na to, że sytuacja ta uległa poprawie;
brak przyjęcia odpowiednich działań w programach ochrony powietrza zmierzających do jak najkrótszego okresu występowania przekroczeń wartości dopuszczalnych PM10 w powietrzu;
przekraczanie dobowych wartości dopuszczalnych zwiększonych o margines tolerancji od 01.01.2010 r. do 10.06.2011 r. w strefie 14.17- miasto Radom, 14.18- strefie pruszkowsko - żyrardowskiej i 16.5 – strefie kędzierzyńsko-kozielskiej oraz od 01.01.2011 do 10.06.2011 w strefie 30.3- ostrowsko-kępińskiej;
nieprawidłową transpozycję art.23 ust.1 akapit 2 dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy1 ,
Rzeczpospolita Polska uchybiła jej zobowiązaniom przewidzianym odpowiednio w art.13 ust.1 w związku z załącznikiem XI, art.23 ust.1 akapit 2, art. 22 ust.3 w związku z załącznikiem XI, dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy.
Obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Od 2007r. dobowe i roczne wartości dopuszczalne dla pyłu PM10 zostały przekroczone w odpowiednio 35 i 9 strefach. Mimo tego uchybienia art.13 ust.1 w zw. z załącznikiem XI dyrektywy 2008/50/WE Rzeczpospolita Polska nie przyjęła - wbrew art.23 ust.1 akapit 2 dyrektywy 2008/50/WE skutecznych działań w planach ochrony powietrza, dzięki którym przekroczenia te trwałyby jak najkrócej.
Nieskuteczność tych działań wynika między innymi z okresu trwania przekroczeń dopuszczalnych wartości oraz z braku przepisów prawnych ustanawiających wartości emisyjne dla paliw wykorzystywanych w sektorze ogrzewania indywidualnego i standardów emisyjnych dla indywidualnych urządzeń grzewczych.
____________1 Dz. U. L 152, s. 1.