POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)

z dnia 14 stycznia 2014 r.

Sprawa F‑60/13

Giorgio Lebedef

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Zapis nieobecności z powodu choroby – Nieusprawiedliwiona nieobecność – Odliczenie przez organ powołujący od corocznego urlopu wypoczynkowego – Złożenie wniosku za pośrednictwem wiadomości elektronicznej – Wiedza zainteresowanego o istnieniu decyzji – Zaniechanie otworzenia wiadomości elektronicznej i zapoznania się, za pomocą kliknięcia na hiperlink, z treścią decyzji – Dopuszczalność – Terminy – Ustalenie daty, z którą zainteresowany mógł zapoznać się z treścią decyzji

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której G. Lebedef żąda stwierdzenia nieważności odmownej decyzji, jego zdaniem dorozumianej, w sprawie swojego wniosku z dnia 13 kwietnia 2012 r. o to, by Komisja Europejska poprawiła zapis niektórych jego nieobecności w swoim wewnętrznym systemie zarządzania urlopami personelu (zwanym dalej „SysPer 2”), a także stwierdzenia nieważności wyraźnej decyzji z dnia 24 lipca 2012 r. rozstrzygającej w przedmiocie tego samego wniosku (zwanej dalej „decyzją z dnia 24 lipca 2012 r.”), w zakresie, w jakim zmniejszono w niej o pięć dni wymiar corocznego urlopu wypoczynkowego skarżącego.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. G. Lebedef pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Doręczenie – Pojęcie – Wiadomość elektroniczna zawiadamiająca o istnieniu decyzji i możliwości wglądu do niej –Włączenie – Data, jaką należy przyjąć – Możliwa data skutecznego zapoznania się przez urzędnika z treścią decyzji

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

2.      Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Wyraźna decyzja odmowna w sprawie wniosku niezakwestionowana w terminie – Późniejsze przekazanie ze wskazaniem wcześniejszej decyzji – Ponowne rozpoczęcie biegu terminów – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

1.      Dla należytego doręczenia decyzji w rozumieniu art. 90 ust. 91 regulaminu pracowniczego konieczne jest nie tylko przekazanie jej adresatowi, lecz także to, aby był on w stanie skutecznie zapoznać się z jej treścią.

Zwłaszcza w sytuacji, gdy zainteresowany jest obecny w pracy w ramach aktywnego zatrudnienia w rozumieniu art. 35 lit. a) regulaminu pracowniczego, należy uznać, że zasadniczo, skoro administracja dopuszcza złożenie wniosku w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego drogą elektroniczną, w danym przypadku ze służbowego adresu poczty elektronicznej oddanego zainteresowanemu do dyspozycji, i zważywszy na to, że on sam wybrał ten sposób komunikacji, administracja ta może zgodnie z prawem, na podstawie zasady paralelizmu form, doręczyć zainteresowanemu odpowiedź również za pośrednictwem wiadomości elektronicznej, wysłanej z adresu organu powołującego, który był adresatem wniosku, na służbowy adres poczty elektronicznej urzędnika.

Instytucja nie może zakładać, że wewnętrzne powiadomienie drogą elektroniczną, w danym przypadku za pośrednictwem wiadomości elektronicznej zawiadamiającej o istnieniu decyzji organu powołującego i możliwości wglądu do niej on-line, adresat otrzyma z chwilą, gdy znajdzie się fizycznie w miejscu pracy. Można natomiast poczynić takie założenie, gdy dana instytucja oprze się nie na samych przesłankach, lecz na informacjach, w tym dostarczonych również przez zainteresowanego, wskazujących na to, że jako adresat otrzymał on na swój służbowy adres poczty elektronicznej wiadomość i że wszystko wskazuje na to, iż mógł ją otworzyć i zapoznać się tym samym należycie, za pomocą hiperlinka, z decyzją, o której istnieniu powiadomiono go wiadomością elektroniczną.

Okoliczność, że administracja nie zażądała od zainteresowanego potwierdzenia odczytania wiadomości, nie ma wpływu na datę, z którą można uznać, że zainteresowany miał możliwość skutecznego zapoznania się z decyzją organu powołującego, gdyż zainteresowany, czytając wiadomości elektroniczne, sortował je według tego, czy uważa je za ważne, a zatem czy warto się z nimi zapoznać.

(zob. pkt 39, 42–44, 46, 47)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 5/76 Jänsch przeciwko Komisji, 15 czerwca 1976 r., pkt 10

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑71/06 Lebedef-Caponi przeciwko Komisji, 25 kwietnia 2007 r., pkt 29–31, 34; sprawa F‑101/08 Pappas przeciwko Komisji, 7 października 2009 r., pkt 43; sprawa F‑25/10 AG przeciwko Parlamentowi, 16 grudnia 2010 r., pkt 38, 39

2.      Wiadomość elektroniczna od administracji informująca jedynie o istnieniu wyraźnej decyzji odmownej w sprawie wniosku urzędnika, na której temat zaniechał on zasięgnięcia informacji, nie powoduje dla niego ponownego rozpoczęcia biegu terminu do złożenia zażalenia na tę decyzję.

Artykuł 91 ust. 3 tiret drugie regulaminu pracowniczego dotyczy terminów do wniesienia skargi do Sądu do spraw Służby Publicznej, a na pewno nie można się na niego powoływać na poparcie fikcji prawnej, zgodnie z którą wyraźna decyzja może, po wydaniu decyzji, która miałaby być dorozumiana, powodować ponowne rozpoczęcie biegu terminu do złożenia zażalenia, z chwilą, gdy składający zażalenie raczy wreszcie zapoznać się z taką wyraźną odpowiedzią administracji.

(zob. pkt 51, 52)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 23/80 Grasselli przeciwko Komisji, 10 grudnia 1980 r., pkt 18; sprawa C‑12/90 Infortec przeciwko Komisji, 21 listopada 1990 r., pkt 10

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑288/04 Van Neyghem przeciwko Komitetowi Regionów, 9 stycznia 2007 r., pkt 52

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑59/10 Barthel i in. przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 10 maja 2011 r., pkt 27