Language of document : ECLI:EU:C:2018:742

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

YVES BOT

της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 (1)(i)

Υπόθεση C127/17

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

κατά

Δημοκρατίας της Πολωνίας

«Παράβαση κράτους μέλους – Οδηγία 96/53/ΕΚ – Άρθρα 3 και 7 – Μεταφορές – Διεθνείς οδικές μεταφορές – Οχήματα – Μέγιστα επιτρεπόμενα βάρη ανά άξονα – Περιορισμοί σε ορισμένους δρόμους ή ορισμένα τεχνικά έργα – Καθεστώς ειδικής άδειας»






1.        Με την προσφυγή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, επιβάλλοντας στις επιχειρήσεις οδικών μεταφορών την υποχρέωση να κατέχουν ειδικές άδειες για να μπορούν τα οχήματά τους να κυκλοφορούν σε ορισμένες δημόσιες οδούς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1996, σχετικά με τον καθορισμό, για ορισμένα οδικά οχήματα που κυκλοφορούν στην Κοινότητα, των μέγιστων επιτρεπόμενων διαστάσεων στις εθνικές και διεθνείς μεταφορές και των μέγιστων επιτρεπόμενων βαρών στις διεθνείς μεταφορές (2), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2015/719 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2015 (3), ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα σημεία 3.1 και 3.4 του παραρτήματος I της οδηγίας 96/53.

2.        Η προσφυγή αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική λόγω, αφενός, του καινοφανούς χαρακτήρα της, αφού η οδηγία 96/53 βρίσκεται σε ισχύ εδώ και περισσότερο από είκοσι έτη, και, αφετέρου, των οικονομικών προκλήσεων που συνεπάγεται η υποχρέωση τηρήσεως των εναρμονισμένων κανόνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το έτος 1985, η οποία αποβλέπει στη διευκόλυνση της κυκλοφορίας μεταξύ κρατών μελών, σε πλαίσιο ταχείας αναπτύξεως των ευρωπαϊκών οδικών μεταφορών εμπορευμάτων (4). Πράγματι, είναι ουσιώδες για την ανάπτυξη του διεθνούς και εγχώριου εμπορίου να μπορούν τα εμπορεύματα να μεταφέρονται ταχέως, με απόλυτη ασφάλεια και με ελεγχόμενο κόστος, ιδιαίτερα λόγω ορισμένων οικονομικών πρακτικών, μία εκ των οποίων είναι η μετεγκατάσταση επιχειρήσεων. Απαιτείται, επομένως, ιδιαίτερη επαγρύπνηση σχετικά με τη θέσπιση των υποχρεώσεων στις οποίες υπόκεινται οι μεταφορείς, δεδομένου ότι δεν πρέπει να εμποδίζεται η επίτευξη των ευρωπαϊκών στόχων, ιδίως σε θέματα περιβάλλοντος και ανταγωνισμού.

3.        Με τις παρούσες προτάσεις, θα εκθέσω τους λόγους για τους οποίους θεωρώ βάσιμη την υπό κρίση προσφυγή λόγω παραβάσεως.

I.      Το νομικό πλαίσιο

1.      Το δίκαιο της Ένωσης

1.      Η οδηγία 96/53

4.        Οι αιτιολογικές σκέψεις 1, 2, 3, 5, 7 και 12 της οδηγίας 96/53 έχουν ως εξής:

«(1)      […] η οδηγία αριθ. 85/3/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1984, σχετικά με το βάρος, τις διαστάσεις και ορισμένα άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά ορισμένων οδικών οχημάτων [(5)] θέσπισε, στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής μεταφορών, κοινά πρότυπα που επιτρέπουν την καλύτερη χρήση των οδικών οχημάτων στις μεταφορές μεταξύ κρατών μελών·

(2)      […] η οδηγία 85/3/ΕΟΚ τροποποιήθηκε πολλές φορές και σε σημαντική έκταση· […] για λόγους σαφήνειας και εξορθολογισμού, η εν λόγω οδηγία θα πρέπει, με την ευκαιρία της νέας τροποποίησής της, να αναμορφωθεί ενοποιούμενη σε ένα μόνο κείμενο με την οδηγία 86/364/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 1986, σχετικά με το αποδεικτικό συμμόρφωσης των οχημάτων προς τις διατάξεις της οδηγίας 85/3/ΕΟΚ [(6)]·

(3)      […] οι διαφορές μεταξύ προτύπων που ισχύουν στα κράτη μέλη όσον αφορά τα βάρη και τις διαστάσεις των επαγγελματικών οδικών οχημάτων είναι δυνατόν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις συνθήκες ανταγωνισμού και να αποτελούν εμπόδιο στην κυκλοφορία μεταξύ κρατών μελών·

[…]

(5)      […] τα προαναφερθέντα πρότυπα αντανακλούν μιαν ισορροπία μεταξύ της ορθολογικής και οικονομικής χρήσεως των εν λόγω επαγγελματικών οδικών οχημάτων και των απαιτήσεων συντήρησης της υποδομής, οδικής ασφάλειας και προστασίας του φυσικού και βιοτικού περιβάλλοντος·

[…]

(7)      […] οι συμπληρωματικές τεχνικές προϋποθέσεις που αφορούν το βάρος και τις διαστάσεις των οχημάτων μπορούν να εφαρμόζονται στα επαγγελματικά οχήματα που έλαβαν άδεια κυκλοφορίας ή τέθηκαν σε κυκλοφορία σε άλλο κράτος μέλος· […] οι προϋποθέσεις αυτές δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στην κυκλοφορία των επαγγελματικών οχημάτων μεταξύ των κρατών μελών·

[…]

(12)      […] για τα άλλα χαρακτηριστικά των οχημάτων, τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται να εφαρμόζουν στο έδαφός τους τιμές διαφορετικές από εκείνες που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία μόνο για τα οχήματα τα οποία χρησιμοποιούνται στις εθνικές μεταφορές.»

5.        Κατά το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής:

«Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται:

α)      στις διαστάσεις των οχημάτων με κινητήρα των κατηγοριών Μ2 και Μ3 και των ρυμουλκουμένων τους κατηγορίας 0 και των οχημάτων με κινητήρα των κατηγοριών Ν2 και Ν3 και των ρυμουλκουμένων τους κατηγορίας 03 και 04, όπως ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 2007/46/ΕΚ [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου [της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα (στο εξής: οδηγία πλαίσιο) (7) ·

β)      στο βάρος και σε ορισμένα άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά των οχημάτων που αναφέρονται στο στοιχείο α) και καθορίζονται στο Παράρτημα I, σημείο 2 [(8)], της παρούσας οδηγίας.»

6.        Το άρθρο 2 της εν λόγω οδηγίας ορίζει τα ακόλουθα:

«Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοείται ως:

–        […]

–        “συνδυασμός οχημάτων”:

–        είτε ένας οδικός συρμός που αποτελείται από ένα όχημα με κινητήρα ζευγμένο σε ένα ρυμουλκούμενο,

–        είτε ένα αρθρωτό όχημα που αποτελείται από ένα όχημα με κινητήρα ζευγμένο σε ημιρυμουλκούμενο,

–        […]

–        “μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος”, το μέγιστο βάρος για τη χρησιμοποίηση εμφόρτου οχήματος για διεθνείς μεταφορές,

–        “μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος ανά άξονα”, το μέγιστο βάρος για τη χρησιμοποίηση στις διεθνείς μεταφορές ενός εμφόρτου άξονα ή ομάδας αξόνων,

–        “αδιαχώριστο φορτίο”, φορτίο το οποίο, για τους σκοπούς της μεταφοράς επί της οδού, δεν μπορεί να διαχωρισθεί σε δύο ή περισσότερα φορτία, χωρίς περιττή δαπάνη ή κίνδυνο καταστροφής και το οποίο, λόγω των διαστάσεων ή των μαζών του, δεν μπορεί να μεταφερθεί από όχημα με κινητήρα, ρυμουλκούμενο, οδικό συρμό ή αρθρωτό όχημα, το οποίο συμμορφώνεται με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας σε όλα τα ζητήματα, […]»

7.        Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας προβλέπει τα εξής:

«Ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να αρνείται ή να απαγορεύει στο έδαφός του τη χρησιμοποίηση:

–        για διεθνείς μεταφορές, οχημάτων που έλαβαν άδεια κυκλοφορίας ή τέθηκαν σε κυκλοφορία σε άλλο κράτος μέλος, επικαλούμενα λόγους που αφορούν τα βάρη και τις διαστάσεις,

–        για εθνικές μεταφορές, οχημάτων που έλαβαν άδεια κυκλοφορίας ή τέθηκαν σε κυκλοφορία σε άλλο κράτος μέλος για λόγους που αφορούν τις διαστάσεις,

εφόσον τα εν λόγω οχήματα είναι σύμφωνα προς τις οριακές τιμές που αναφέρονται στο παράρτημα I.

Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται ανεξάρτητα εάν:

α)      τα εν λόγω οχήματα δεν πληρούν τις διατάξεις της νομοθεσίας αυτού του κράτους μέλους όσον αφορά ορισμένα χαρακτηριστικά σχετικά με το βάρος και τις διαστάσεις, που δεν προβλέπονται στο παράρτημα I·

β)      η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο τα οχήματα έλαβαν άδεια κυκλοφορίας ή τέθηκαν σε κυκλοφορία έχει επιτρέψει όρια που δεν αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1, μεγαλύτερα από αυτά που καθορίζονται στο παράρτημα I.»

8.        Το άρθρο 7 της οδηγίας 96/53 έχει ως εξής:

«Η παρούσα οδηγία δεν εμποδίζει την εφαρμογή των ισχυουσών σε κάθε κράτος μέλος διατάξεων περί οδικής κυκλοφορίας, οι οποίες δύνανται να περιορίζουν το βάρος ή/και τις διαστάσεις των οχημάτων σε ορισμένους δρόμους ή ορισμένα τεχνικά έργα, ανεξάρτητα από το κράτος έκδοσης της άδειας κυκλοφορίας ή θέσης σε κυκλοφορία των οχημάτων αυτών.

Είναι δυνατή, ιδίως, η επιβολή τοπικών περιορισμών ως προς τα μέγιστα επιτρεπτά βάρη και/ή τις μέγιστες επιτρεπτές διαστάσεις οχημάτων που μπορούν να χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες περιοχές ή συγκεκριμένους δρόμους, όταν η υποδομή δεν προσφέρεται για μακριά και βαριά οχήματα, όπως π.χ. στο κέντρο των πόλεων, σε μικρά χωριά ή σε τόπους ιδιαίτερου φυσικού ενδιαφέροντος.»

9.        Το παράρτημα Ι αυτής της οδηγίας τιτλοφορείται «Μέγιστο βάρος και διαστάσεις καθώς και συναφή χαρακτηριστικά οχημάτων» (9).

10.      Το σημείο 3 του παραρτήματος αυτού φέρει τον τίτλο «Μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος ανά άξονα των οχημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο β) (σε τόνους)». Τα σημεία 3.1 και 3.4 διευκρινίζουν τα ακόλουθα:

«3.1.

Απλοί άξονες

Απλός μη κινητήριος άξονας


10 t

[…]

3.4.

Κινητήριος άξονας [(10)]


3.4.1.

Κινητήριος άξονας των οχημάτων που αναφέρονται στα σημεία 2.2.1 [(11)] και 2.2.2 [(12)]

11,5 t

3.4.2.

Κινητήριος άξονας των οχημάτων που αναφέρονται στα σημεία 2.2.3[(13)], 2.2.4 [(14)], 2.3 [(15)] και 2.4 [(16)]

11,5 t

[…]»

2.      Η απόφαση 1692/96/ΕΚ

11.      Η απόφαση 1692/96/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (17), η οποία αντικαταστάθηκε από την απόφαση αριθ. 661/2010/ΕΕ (18), με την τελευταία να έχει αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΕ) 1315/2013 (19), προέβλεπε στο άρθρο 2, με τίτλο «Στόχοι», τα ακόλουθα:

«1.      Το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών αναπτύσσεται προοδευτικά σε κοινοτική κλίμακα, με την προοπτική του 2010 [(20)], ολοκληρώνοντας δίκτυα υποδομής χερσαίων, θαλασσίων και αεροπορικών μεταφορών σύμφωνα με τα σχεδιαγράμματα που περιέχουν οι χάρτες του παραρτήματος I ή/και τις προδιαγραφές του παραρτήματος II.

2.      Το δίκτυο πρέπει:

α)      να διασφαλίζει, σε ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, τη διαρκή και σταθερή κινητικότητα προσώπων και αγαθών, υπό τις καλύτερες δυνατές κοινωνικές συνθήκες και συνθήκες ασφάλειας, συνεισφέροντας ταυτόχρονα στην υλοποίηση των κοινοτικών στόχων ιδίως σε θέματα περιβάλλοντος, καθώς και να συμβάλει στην ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής·

[…]»

3.      Η Πράξη Προσχωρήσεως του 2003

12.      Το άρθρο 24 της Πράξεως περί των όρων προσχωρήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας, και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση (21), ορίζει τα εξής:

«Τα μέτρα που απαριθμούνται στα Παραρτήματα V, VI, VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII και XIV της παρούσας ισχύουν όσον αφορά τα νέα κράτη μέλη, υπό τους όρους που ορίζονται στα Παραρτήματα αυτά.»

13.      Το παράρτημα XII της Πράξεως Προσχωρήσεως του 2003 τιτλοφορείται «Κατάλογος ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 24 της Πράξης προσχώρησης: Πολωνία». Το σημείο 8 αυτού του παραρτήματος, το οποίο τιτλοφορείται «Πολιτική μεταφορών», περιέχει μία παράγραφο 3 η οποία ορίζει εφαρμοστέα την οδηγία 96/53 υπό τους ακόλουθους όρους:

«31996 L 0053: Οδηγία 96/53 […], η οποία τροποποιήθηκε τελευταία από:

–        32002 L 0007: Oδηγία 2002/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της [18ης Φεβρουαρίου 2002 (22)].

Κατά παρέκκλιση του άρθρου 3, παράγραφος 1 […], της οδηγίας 96/53/ΕΚ […], τα οχήματα που συμμορφώνονται με τις οριακές τιμές της κατηγορίας 3.4 του Παραρτήματος 1 της εν λόγω οδηγίας μπορούν να χρησιμοποιούν τα μη αναβαθμισθέντα έως την 31η Δεκεμβρίου 2010 τμήματα του πολωνικού οδικού δικτύου, μόνον εφόσον συμμορφώνονται με τις οριακές τιμές βάρους ανά άξονα οι οποίες έχουν καθοριστεί στην Πολωνία. Από την ημερομηνία της προσχωρήσεως, δεν είναι δυνατό να επιβληθεί στα οχήματα που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της οδηγίας 96/53 […], κανείς περιορισμός στη χρήση των κύριων οδών διαμετακομίσεως οι οποίες ορίζονται στο Παράρτημα Ι της αποφάσεως [αριθ.] 1692/96 […].

Η Πολωνία οφείλει να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα για την αναβάθμιση του δικτύου βασικών οδών που ορίζεται στους κατωτέρω πίνακες, όπως περιγράφεται στο Παράρτημα Ι της απόφασης [αριθ.] 1692/96 […]. Κάθε επένδυση η οποία προϋποθέτει τη χρησιμοποίηση κεφαλαίων που προέρχονται από τον προϋπολογισμό της Κοινότητας, θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι οι αρτηρίες κατασκευάζονται/αναβαθμίζονται ώστε να διαθέτουν φέρουσα ικανότητα φορτίου 11,5 τόνων κατ’ άξονα.

Παράλληλα με την ολοκλήρωση της αναβαθμίσεως, η πρόσβαση στο πολωνικό οδικό δίκτυο, συμπεριλαμβανομένου του δικτύου που αναφέρεται στο Παράρτημα Ι της αποφάσεως [αριθ.] 1692/96 […], θα ανοιχθεί σταδιακά στα οχήματα διεθνών μεταφορών που συμμορφώνονται με τις οριακές τιμές της οδηγίας. Όσον αφορά τη φόρτωση και την εκφόρτωση, επιτρέπεται, καθ’ όλη τη μεταβατική περίοδο και εφόσον είναι τεχνικώς εφικτό, η χρήση μη αναβαθμισμένων οδών του δικτύου δευτερευουσών οδών.

[…]»

14.      Το χρονοδιάγραμμα για την αναβάθμιση του πολωνικού δικτύου βασικών οδών το οποίο μνημονεύεται στον παράρτημα ΧΙΙ, σημείο 8, παράγραφος 3, τρίτο εδάφιο, της Πράξης Προσχωρήσεως του 2003 καθορίζεται σε οκτώ πίνακες, οι οποίοι καλύπτουν την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2004 έως την 1η Ιανουαρίου 2011.

2.      Το πολωνικό δίκαιο

15.      Το άρθρο 41 του ustawa o drogach publicznych (νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς) (23), της 21ης Μαρτίου 1985, όπως ίσχυε κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών (24), ορίζει:

«1. Επιτρέπεται η κυκλοφορία στις δημόσιες οδούς οχημάτων με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό κινητήριο άξονα 11,5 t, με την επιφύλαξη των παραγράφων 2 και 3.

2.      Ο Minister właściwy do spraw transportu [Υπουργός Μεταφορών, Πολωνία] καταρτίζει, με κανονιστική απόφαση, τον κατάλογο:

1)      των εθνικών και των επαρχιακών οδών στις οποίες δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 10 t,

2)      των εθνικών οδών στις οποίες δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 8 t

λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης προστασίας των οδών και διασφαλίσεως των μεταφορών.

3. Οι επαρχιακές οδοί πλην εκείνων που ορίζονται στην παράγραφο 2, σημείο 1), οι νομαρχιακές οδοί και οι δημοτικές οδοί αποτελούν οδικό δίκτυο στο οποίο δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 8 t.»

16.      Δυνάμει του άρθρου 41, παράγραφος 2, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς, ο Minister Infrastruktury i Rozwoju (Υπουργός Υποδομών και Αναπτύξεως, Πολωνία) εξέδωσε, στις 13 Μαΐου 2015, την rozporządzenie w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t (κανονιστική απόφαση σχετικά με τον κατάλογο των εθνικών και επαρχιακών οδών στις οποίες δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 10 t και σχετικά με τον κατάλογο των εθνικών οδών στις οποίες δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 8 t) (25).

17.      Το άρθρο 2, σημείο 35a), του prawo o ruchu drogowym (νόμου περί οδικής κυκλοφορίας) (26), της 20ής Ιουνίου 1997, όπως ίσχυε κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών (27), ορίζει ως όχημα το οποίο δεν πληροί τις προδιαγραφές (στο εξής: όχημα εκτός προδιαγραφών) ένα όχημα ή ένα σύνολο οχημάτων των οποίων τα βάρη ανά άξονα, με ή χωρίς φορτίο, είναι ανώτερα από τα επιτρεπόμενα και προβλεπόμενα από τις διατάξεις σχετικά με τις δημόσιες οδούς για μία συγκεκριμένη οδό, ή των οποίων οι διαστάσεις ή η πραγματική συνολική μάζα, με ή χωρίς φορτίο, υπερβαίνουν τα αντίστοιχα επιτρεπόμενα και οριζόμενα από τις διατάξεις αυτού του νόμου.

18.      To άρθρο 2, σημείο 35b), του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας ορίζει ως αδιαχώριστο φορτίο ένα φορτίο το οποίο δεν μπορεί να διαχωρισθεί σε δύο ή περισσότερα φορτία χωρίς περιττή δαπάνη ή κίνδυνο καταστροφής.

19.      Το άρθρο 64, παράγραφοι 1 έως 3, του νόμου αυτού προβλέπει τα εξής:

«1. Η κυκλοφορία των οχημάτων εκτός προδιαγραφών επιτρέπεται υπό τους ακόλουθους όρους:

1)      την απόκτηση άδειας κυκλοφορίας για οχήματα εκτός προδιαγραφών της αντίστοιχης κατηγορίας, η οποία χορηγείται με διοικητική απόφαση από την αρμόδια αρχή […]·

2)      την τήρηση των όρων κυκλοφορίας που ορίζονται στην άδεια η οποία αναφέρεται στο σημείο 1)·

3)      την οδήγηση του εκτός προδιαγραφών οχήματος από ειδικευμένο χειριστή [(28)], όταν το όχημα υπερβαίνει τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες διαστάσεις:

α)      μήκος: 23 m·

β)      πλάτος: 3,2 m·

γ)      ύψος: 4,5 m·

δ)      πραγματική συνολική μάζα: 60 t·

4)      την ιδιαίτερη επαγρύπνηση από μέρους του οδηγού του εκτός προδιαγραφών οχήματος.

2.      Απαγορεύεται η μεταφορά, από εκτός προδιαγραφών όχημα, μη αδιαχώριστων φορτίων, με εξαίρεση τα εκτός προδιαγραφών οχήματα των οποίων επιτρέπεται η κυκλοφορία δυνάμει άδειας κατηγορίας Ι ή ΙΙ.

3.      Οι διαστάσεις, το βάρος και τα βάρη ανά άξονα των εκτός προδιαγραφών οχημάτων των οποίων επιτρέπεται η κυκλοφορία δυνάμει άδειας των κατηγοριών Ι έως VII, καθώς και οι οδοί στις οποίες επιτρέπεται η κυκλοφορία αυτών των οχημάτων, καθορίζονται στον πίνακα [(29)] του Παραρτήματος 1 του παρόντος νόμου.»

20.      Τα άρθρα 64a. έως 64d. του εν λόγω νόμου καθορίζουν, για καθεμία από τις επτά κατηγορίες των εκτός προδιαγραφών οχημάτων, τη διαδικασία σχετικά με την κατάθεση αιτήσεως άδειας καθώς και τη διαδικασία χορηγήσεώς της. Όσον αφορά τα οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό κινητήριο άξονα 11,5 t, η άδεια υπάγεται στην κατηγορία Ι ή IV, ανάλογα με την κατηγορία δημόσιων οδών στις οποίες θα κυκλοφορούν αυτά τα οχήματα

21.      Το άρθρο 64a., παράγραφος 3, του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας προβλέπει ότι η άδεια της κατηγορίας Ι (30) χορηγείται από τον φορέα διαχειρίσεως που είναι υπεύθυνος για την οδό επί της οποίας θα πραγματοποιηθεί η διαδρομή. Η άδεια χορηγείται εντός προθεσμίας επτά εργάσιμων ημερών από την ημέρα καταθέσεως της αιτήσεως.

22.      Όπως αναφέρεται στο άρθρο 64c., παράγραφος 3, σημείο 2), του νόμου αυτού, η άδεια ιδίως της κατηγορίας IV (31) χορηγείται από τον Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (γενικό διευθυντή εθνικών οδών και αυτοκινητοδρόμων, Πολωνία). Κατά το άρθρο 64γ., παράγραφος 4, η άδεια αυτή χορηγείται επίσης από τον naczelnik urzędu celno-skarbowego (διευθυντή του γραφείου τελωνείων και δασμών, Πολωνία), κατά την είσοδο στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Πολωνίας. Κατά το άρθρο 64c., παράγραφος 7, η άδεια κατηγορίας IV χορηγείται εντός προθεσμίας τριών εργάσιμων ημερών από την ημέρα καταθέσεως της αιτήσεως.

23.      Κατά το άρθρο 64d., παράγραφος 2, σημείο 3), του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας, το οποίο επικαλείται η Δημοκρατία της Πολωνίας, η άδεια χορηγείται ιδίως εφόσον είναι δυνατό να οριοθετηθεί διαδρομή η οποία εγγυάται την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της οδικής κυκλοφορίας και, ειδικότερα, εφόσον:

«α)      ο φόρτος της κυκλοφορίας επιτρέπει την ασφαλή κυκλοφορία του εκτός προδιαγραφών οχήματος·

β)      η κατάσταση τεχνικής ποιότητας των κτηρίων που βρίσκονται κατά μήκος του προβλεπόμενου δρομολογίου (η οποία κατάσταση καθορίζεται βάσει των κανόνων του οικοδομικού δικαίου) επιτρέπει τέτοια κυκλοφορία·

γ)      η εν λόγω κυκλοφορία δεν θέτει σε κίνδυνο την τεχνική κατάσταση των κτηρίων που βρίσκονται πλησίον του ανωτέρω δρομολογίου.»

24.      Το άρθρο 64f. του νόμου αυτού καθορίζει, για κάθε κατηγορία, το μέγιστο όριο του τέλους για τη χορήγηση της άδειας, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 240 πολωνικών ζλότι (PLN) (περίπου 55 ευρώ (32)) για την κατηγορία Ι και 5 800 PLN (περίπου 1 326 ευρώ) για την κατηγορία VI. Για την κατηγορία IV, το ανώτατο ποσό ορίζεται σε 3 600 PLN (περίπου 823 ευρώ).

25.      Στο τμήμα 4 του ίδιου νόμου, τα άρθρα 140aa επ. προβλέπουν πρόστιμα για τα εκτός προδιαγραφών οχήματα τα οποία κυκλοφορούν χωρίς άδεια ή κατά παράβαση των όρων που ορίζονται στην άδεια.

26.      Η Δημοκρατία της Πολωνίας έχει διευκρινίσει ότι το ακριβές ποσό του τέλους για την άδεια καθορίζεται από την rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie wysokości opłat za wydanie zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego (κανονιστική απόφαση του Υπουργού Μεταφορών, Κατασκευών και Ναυτιλιακής Οικονομίας σχετικά με το ποσό του τέλους για την άδεια κυκλοφορίας των εκτός προδιαγραφών οχημάτων) (33), της 28ης Μαρτίου 2012, και ανέρχεται:

«1)      για την κατηγορία Ι:

–        σε 50 PLN [περίπου 11,50 ευρώ] για άδεια ισχύος ενός μηνός·

–        σε 100 PLN [περίπου 23 ευρώ] για άδεια ισχύος έξι μηνών·

–        σε 200 PLN [περίπου 46 ευρώ] για άδεια ισχύος δώδεκα μηνών·

[…]

4)      για την κατηγορία IV:

–        σε 500 PLN [περίπου 115 ευρώ] για άδεια ισχύος ενός μηνός·

–        σε 1 000 PLN [περίπου 230 ευρώ] για άδεια ισχύος έξι μηνών·

–        σε 2 000 PLN [περίπου 460 ευρώ] για άδεια ισχύος δώδεκα μηνών·

–        σε 3 000 PLN [περίπου 686 ευρώ] για άδεια ισχύος είκοσι τεσσάρων μηνών.»

II.    Η προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία

27.      Κατόπιν καταγγελιών που υπέβαλαν επιχειρήσεις μεταφορών οι οποίες δραστηριοποιούνται στην πολωνική επικράτεια και λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που διαβίβασε η Δημοκρατία της Πολωνίας στο πλαίσιο διαδικασίας EU Pilot (34), η Επιτροπή απέστειλε, στις 30 Απριλίου 2015, προειδοποιητική επιστολή σε αυτό το κράτος μέλος.

28.      Με την επιστολή αυτή, η Επιτροπή επέστησε την προσοχή της Δημοκρατίας της Πολωνίας στο γεγονός ότι ορισμένες διατάξεις της εθνικής της νομοθεσίας δεν ήταν σύμφωνες με τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει, αφενός, από το άρθρο 3 της οδηγίας 96/53, δεδομένου ότι περίπου το 97 % του πολωνικού οδικού δικτύου παρέμενε κλειστό στην κυκλοφορία οχημάτων τα οποία τηρούν τα όρια βάρους που καθορίζονται στα σημεία 3.1 και/ή 3.4 του παραρτήματος Ι αυτής της οδηγίας, καθώς και, αφετέρου, από το άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας, διότι αυτό το κράτος μέλος επικαλέστηκε τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται σε αυτή τη διάταξη χωρίς να προβάλει επαρκείς λόγους για τους οποίους το 97 % του πολωνικού οδικού δικτύου μπορεί να υπαχθεί σε αυτές.

29.      Περαιτέρω, με το έγγραφό της οχλήσεως, η Επιτροπή αμφισβητούσε τη νομιμότητα του ειδικού καθεστώτος άδειας το οποίο επιτρέπει σε οχήματα τα οποία τηρούν τους περιορισμούς βάρους που ορίζονται στα σημεία 3.1 και/ή 3.4 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 96/53 να κυκλοφορούν σε οδούς συνήθως κλειστές σε αυτά τα οχήματα.

30.      Κρίνοντας μη ικανοποιητική την απάντηση της Δημοκρατίας της Πολωνίας της 29ης Ιουνίου 2015, η Επιτροπή απηύθυνε, με έγγραφο της 26ης Φεβρουαρίου 2016, αιτιολογημένη γνώμη. Υποστήριξε ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53, επιτρέποντας την κυκλοφορία των μηχανοκίνητων οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά απλό κινητήριο άξονα 11,5 t μόνο σε οδούς οι οποίες αποτελούν μέρος του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών και σε ορισμένες άλλες εθνικές οδούς καθώς και υποβάλλοντας την κυκλοφορία αυτών των οχημάτων σε άλλες δημόσιες οδούς σε ειδικό καθεστώς άδειας, του οποίου την αναγκαιότητα επίσης αμφισβητεί η Επιτροπή.

31.      Η Δημοκρατία της Πολωνίας κατέθεσε στην Επιτροπή, την 26η Απριλίου 2016, αίτημα παρατάσεως της προθεσμίας απαντήσεως στην αιτιολογημένη γνώμη, το οποίο απορρίφθηκε από την Επιτροπή με το αιτιολογικό ότι δεν περιείχε συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τα σχεδιαζόμενα μέτρα τα οποία θα θέσουν τέρμα στην παράβαση.

32.      Με την από 30 Αυγούστου 2016 απάντησή της στην αιτιολογημένη γνώμη, η Δημοκρατία της Πολωνίας ενημέρωσε την Επιτροπή για τις προσπάθειές της, ιδίως, να διευρύνει το δίκτυο των οδών στο οποίο επιτρεπόταν η κυκλοφορία οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά άξονα 11,5 t, καθώς και για τις τροποποιήσεις στις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις οι οποίες αποσκοπούν στη μείωση του αριθμού τμημάτων των εθνικών και επαρχιακών οδών οι οποίες υπόκεινται σε περιορισμούς βάρους των οχημάτων. Η Δημοκρατία της Πολωνίας διευκρίνισε ότι αυτές οι τροποποιήσεις θα ετίθεντο σε ισχύ τον Μάιο του 2017 και τον Φεβρουάριο του 2018.

33.      Καθόσον δεν πείσθηκε ότι οι κοινοποιηθείσες τροποποιήσεις ήταν σύμφωνες με το δίκαιο της Ένωσης και δεν δεχόταν την προταθείσα προθεσμία εντός της οποίας θα υλοποιούνταν οι τροποποιήσεις στο νομοθετικό κείμενο, η Επιτροπή αποφάσισε να ασκήσει ενώπιον του Δικαστηρίου την υπό κρίση προσφυγή, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 258, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

34.      H Επιτροπή, προβάλλοντας μία μόνη αιτίαση, προσάπτει στη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι παρέβη τις υποχρεώσεις της, οι οποίες απορρέουν από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα σημεία 3.1 και 3.4 του παραρτήματος I της τελευταίας, υποβάλλοντας, ειδικότερα, την κυκλοφορία των οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t σε καθεστώς ειδικής αδείας για υπερβολικό αριθμό δημοσίων οδών.

III. Επιχειρήματα των διαδίκων

1.      Η Επιτροπή

35.      Προς στήριξη της προσφυγής της, η Επιτροπή διατείνεται ότι ο περιορισμός της προσβάσεως σε δημόσιες οδούς των οχημάτων και των ρυμουλκούμενών τους, τα οποία διαλαμβάνονται στη οδηγία 96/53 (35), και τηρούν το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος ανά άξονα, ήτοι 10 t για τον μη κινητήριο άξονα και 11,5 t για τον κινητήριο άξονα, οφείλεται στον συνδυασμό δύο παραγόντων, ήτοι, κατά πρώτον, του ανοίγματος στην κυκλοφορία για οχήματα με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t μόνον των οδών που αποτελούν τμήμα του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών και ορισμένων άλλων εθνικών οδών, βάσει του άρθρου 41, παράγραφος 2, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς, και, κατά δεύτερον, της υποχρεώσεως κατοχής ειδικής άδειας η οποία καθιστά δυνατή την κυκλοφορία σε άλλες οδούς, σύμφωνα με τα άρθρα 64 επ. του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας.

36.      Προκειμένου να καταδείξει τις οικονομικές επιπτώσεις της υποχρεώσεως αυτής στη δραστηριότητα εργοστασίων με ευρωπαϊκή και διεθνή σημασία, η Επιτροπή ανέφερε ιδίως το παράδειγμα των οδών που επιτρέπουν την πρόσβαση στην πόλη του Kętrzyn (Πολωνία), στην οποία είναι εγκατεστημένα τα εργοστάσια Plastivaloire και Philips, και όπου το καθεστώς κυκλοφορίας θα επέβαλλε στους μεταφορείς μακρές παρακάμψεις προκειμένου να προωθήσουν τα προϊόντα που παράγονται σε αυτά τα εργοστάσια στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης.

1.      Περί του περιορισμού της διεθνούς κυκλοφορίας αποκλειστικώς στις οδούς του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών και σε ορισμένες εθνικές οδούς

37.      H Επιτροπή προβάλλει ένα πρώτο επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο ο περιορισμός που προβλέπεται από την πολωνική νομοθεσία αντιβαίνει στο άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 96/53, με την οποία καθιερώνεται καθεστώς ελεύθερης κυκλοφορίας για τα οχήματα με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t.

38.      Συναφώς, η Επιτροπή υποστηρίζει, κατά πρώτον, ότι, μολονότι το άρθρο 41, παράγραφος 1, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς κατοχυρώνει την αρχή της κυκλοφορίας σε όλες τις δημόσιες οδούς των οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t, οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου αυτού εισάγουν παρεκκλίσεις οι οποίες καθιστούν άνευ περιεχομένου την παράγραφο 1, καθόσον έχουν ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό αυτών των οχημάτων από το 97 % σχεδόν του οδικού δικτύου.

39.      H Επιτροπή τονίζει, κατά δεύτερον, ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παρέσχε η Δημοκρατία της Πολωνίας στις 29 Ιουνίου 2015, λιγότερο από 40 % του δικτύου των αυτοκινητοδρόμων και των εθνικών οδών είναι ανοιχτό χωρίς περιορισμούς στην κυκλοφορία των οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t, το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό μικρότερο από το 4 % του οδικού δικτύου που αποτελείται από τους αυτοκινητοδρόμους, τις εθνικές οδούς και τις σημαντικότερες επαρχιακές οδούς στην πολωνική επικράτεια.

40.      Κατά τρίτον, η Επιτροπή αμφισβητεί το επιχείρημα της Δημοκρατίας της Πολωνίας ότι μόνον οι οδοί στις οποίες επικεντρώνονται οι διεθνείς μεταφορές, ήτοι οι διασυνοριακές μεταφορές επί του διευρωπαϊκού οδικού δικτύου μεταφορών, υπόκεινται στις απαιτήσεις της οδηγίας 96/53. Διατείνεται, αφενός, μνημονεύοντας πλείονα παραδείγματα, ότι τα τμήματα οδών που επιτρέπουν την πρόσβαση σε σημαντικές πόλεις, οι οποίες έχουν σημασία για το διεθνές εμπόριο και ειδικά για τη φόρτωση και την εκφόρτωση (36), δεν είναι ελεύθερα χρησιμοποιήσιμα.

41.      Αφετέρου, επισημαίνει ότι, αντίθετα προς όσα υποστηρίζει η Δημοκρατία της Πολωνίας, η οδηγία 96/53, από τη θέση της σε ισχύ, δεν προβλέπει κανέναν περιορισμό, σύμφωνα με τους σκοπούς στους οποίους αποβλέπει, και ότι το πεδίο εφαρμογής της δεν τροποποιήθηκε μετά τη δημιουργία του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών βάσει της αποφάσεως 1692/96, η οποία εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό της διευκολύνσεως της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων. Η Επιτροπή διευκρινίζει ότι, μολονότι το άρθρο 2 αυτής της οδηγίας δεν περιλαμβάνει ορισμό των διεθνών μεταφορών, οι αιτιολογικές σκέψεις 3 και 7 της εν λόγω οδηγίας, οι οποίες αφορούν την κυκλοφορία μεταξύ κρατών μελών, ερμηνευόμενες με γνώμονα την αιτιολογική σκέψη της 12, υποδεικνύουν ότι επιβάλλεται να ερμηνευθεί αυτή η έννοια ως αφορώσα κάθε διασυνοριακή κυκλοφορία, ανεξαρτήτως του είδους των οδών. Κάθε άλλη ερμηνεία θα καθιστούσε άνευ ουσιαστικού περιεχομένου το άρθρο 7 της οδηγίας 96/53.

42.      Κατά τέταρτον, όσον αφορά τα επιχειρήματα της Δημοκρατίας της Πολωνίας τα οποία βασίζονται στην κατάσταση των οδικών υποδομών, η Επιτροπή τονίζει ότι, μολονότι η οδηγία 96/53 δεν υποχρεώνει στην κατασκευή όλων των οδών κατά τρόπο ώστε να πληρούνται τα κριτήρια των σημείων 3.1 και 3.4 του Παραρτήματος Ι, τα κράτη μέλη οφείλουν ωστόσο να τηρούν αυτά τα κριτήρια. Περαιτέρω, οι οδοί οι οποίες μπορούν να αντέξουν βάρος 10 t, θα μπορούσαν να δεχθούν περιορισμένη κυκλοφορία οχημάτων με βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t.

43.      Η προσφεύγουσα επισημαίνει επίσης ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν μπορεί να απαλλαγεί από την υποχρέωση τηρήσεως των κανόνων που θεσπίσθηκαν με την οδηγία 96/53, σχετικά με το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος ανά άξονα, επικαλούμενη τη διαλαμβανόμενη στην αιτιολογική σκέψη 5 αναζήτηση ισορροπίας, ενώ οι κανόνες αυτοί απορρέουν από τον συγκεκριμένο σκοπό.

44.      Όσον αφορά την κατηγορία και τον εντοπισμό των δημοσίων οδών, κατά μεγάλο μέρος μη ασφαλτοστρωμένων, που μνημονεύει η Δημοκρατία της Πολωνίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν πρόκειται για λυσιτελές επιχείρημα, καθόσον η διαφωνία αφορά όχι μόνον τις οδούς στις οποίες δεν υπάρχουν σημαντικά σημεία φορτώσεως και εκφορτώσεως και για τις οποίες το κράτος μέλος θα μπορούσε δικαιολογημένα να επικαλεστεί ότι υπάγονται στο άρθρο 7 της οδηγίας 96/53, αλλά την πλειονότητα των μη ασφαλτοστρωμένων οδών οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

45.      Κατά πέμπτον, η Επιτροπή αμφισβητεί το επιχείρημα της Δημοκρατίας της Πολωνίας το οποίο βασίζεται στο παράρτημα ΧΙΙ, σημείο 8, παράγραφος 3, της Πράξεως Προσχωρήσεως του 2003, για τον λόγο ότι το πρώτο εδάφιο αυτού απαιτούσε σαφώς την προσαρμογή στις διεθνείς μεταφορές των άλλων οδών, πέραν εκείνων του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών, μετά την 31η Δεκεμβρίου 2010, χωρίς περαιτέρω αναμονή της αναβαθμίσεως του εθνικού οδικού δικτύου, όπως τούτο είχε γίνει δεκτό κατά τη μεταβατική περίοδο.

46.      Συμπληρωματικά, η Επιτροπή επισημαίνει ότι, από το έτος 2004, αναβαθμίστηκαν πολλές χιλιάδες χιλιομέτρων δρόμων πέραν των εθνικών οδών ή των οδών του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών, στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος ανακατασκευής τοπικών οδών, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκά κεφάλαια. Κατά την πολωνική νομοθεσία, όμως, αυτές οι δημοτικές οδοί ή οδοί εντός των νομών υπάγονται κατ’ αρχήν στον περιορισμό του βάρους ανά άξονα των 8 t, ανεξάρτητα από τον εκσυγχρονισμό τους. Το ίδιο ισχύει και από της θέσεως σε ισχύ της rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t (κανονιστικής αποφάσεως του Υπουργού Υποδομών και Κατασκευών σχετικά με τον κατάλογο των εθνικών και επαρχιακών οδών στις οποίες δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 10 t και με τον κατάλογο των εθνικών οδών στις οποίες δύνανται να κυκλοφορούν οχήματα με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό άξονα 8 t) (37), της 21ης Απριλίου 2017, στον οποίο παραπέμπει η Δημοκρατία της Πολωνίας και ο οποίος τέθηκε σε ισχύ μετά την κατάθεση της προσφυγής λόγω παραβάσεως, βάσει δε του οποίου τα οχήματα με μέγιστο βάρος ανά άξονα σύμφωνο με τις απαιτήσεις της οδηγίας 96/53 δεν δύνανται ακόμη να κυκλοφορούν σε σχεδόν το 45 % των εθνικών οδών. Εκτιμά, επίσης, ότι, επειδή η κυκλοφορία είναι εντούτοις δυνατή κατόπιν της επί πληρωμή χορηγήσεως αδείας, το μέσο άμυνας που βασίζεται στον τρέχοντα εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου είναι βάσιμο.

47.      Η Επιτροπή προβάλλει ένα δεύτερο επιχείρημα, σύμφωνα με το οποίο οι περιορισμοί που προβλέπονται στο άρθρο 41, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς στηρίζονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 7 της οδηγίας 96/53, το οποίο προβλέπει εξαίρεση από την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας για τα οχήματα με μέγιστο βάρος ανά άξονα 11,5 t. Η Επιτροπή υπενθυμίζει, κατά πρώτον, ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν μπορεί να υποστηρίζει ότι ο περιορισμός αφορά τις οδούς στις οποίες δεν υφίσταται διεθνής κυκλοφορία, στηριζόμενη στο γεγονός ότι καμία πράξη της Ένωσης δεν προβλέπει παρόμοια διάκριση.

48.      Η προσφεύγουσα διευκρινίζει, εν συνεχεία, ότι η μόνη δυνατή παρέκκλιση από την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας σε όλες τις οδούς πρέπει να βασίζεται στην ακαταλληλότητα αυτών για την κυκλοφορία οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t. Τα κριτήρια που οφείλουν να ληφθούν υπόψη πρέπει να είναι η ασφάλεια αυτών των μεταφορών, η φέρουσα ικανότητα των τεχνικών έργων και o φόρτος της κυκλοφορίας. Τονίζει, συναφώς, ότι το άρθρο 7 της οδηγίας 96/53, το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα παρεκκλίσεως από την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας για «ορισμένες οδούς ή ορισμένα τεχνικά έργα», πρέπει να ερμηνευθεί περιοριστικά. Υπό τις συνθήκες αυτές, οι παρεκκλίσεις που εφαρμόζονται στο 97 % του πολωνικού οδικού δικτύου ή, ειδικά, στο σύνολο των τοπικών οδών θα εστερούντο βάσεως.

49.      Η Επιτροπή παρατηρεί, τέλος, ότι, όπως προκύπτει από το σύστημα χορηγήσεως αδειών απεριόριστης κυκλοφορίας, οι περιορισμοί προσβάσεως σε ορισμένες πολωνικές δημόσιες οδούς δεν στηρίζονται σε λόγους που σχετίζονται με την κατάστασή τους ή εκείνη των τμημάτων τους.

2.      Επί της απαιτήσεως κατοχής ειδικής άδειας κυκλοφορίας σε άλλες οδούς

50.      Η Επιτροπή διατείνεται ότι το καθεστώς απαγορεύσεως κυκλοφορίας χωρίς την απόκτηση άδειας αντιβαίνει στην οδηγία 96/53, καθόσον περιορίζει και παρακωλύει την ελευθερία κυκλοφορίας των οχημάτων.

51.      Επισημαίνει ότι, σύμφωνα με το περιοριστικό καθεστώς στο οποίο υπάγονται οι επαρχιακές οδοί, οι οδοί των νομών ή οι δημοτικές οδοί, απαιτείται να ζητηθεί άδεια, για καθεμία από αυτές, από περισσότερες αρχές για μία μόνον διαδρομή. Θεωρεί ότι, ελλείψει ενιαίας θυρίδας και λόγω των προθεσμιών αποκτήσεως της αδείας καθώς και των καθορισμένων τιμών, το σύστημα που τέθηκε σε ισχύ αποδεικνύεται δαπανηρό και χρονοβόρο και εισάγει έμμεση διάκριση εις βάρος των μη εγκατεστημένων στη χώρα και προερχόμενων από άλλα κράτη μέλη μεταφορέων. Διευκρινίζει ότι, κατά το άρθρο 64, παράγραφος 2, του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας, οι άδειες της κατηγορίας IV, οι οποίες επιτρέπουν στα οχήματα με βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t να κυκλοφορούν στις εθνικές οδούς, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά διαχωρίσιμων φορτίων, παρόλο που τα τελευταία αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των φορτίων που μεταφέρονται οδικώς. Το έργο των επιχειρήσεων μεταφορών καθίσταται έτσι δυσχερέστερο, λόγω της υποχρεώσεως χρησιμοποιήσεως μεγαλύτερου αριθμού φορτηγών. Τονίζει ότι όλες αυτές οι δυσχέρειες δικαιολογούν την υποβολή καταγγελιών, η οποία προκάλεσε την προσφυγή της λόγω παραβάσεως. Επικαλείται επίσης σοβαρό περιορισμό στην ελεύθερη παροχή οδικών υπηρεσιών.

52.      Υποστηρίζει ότι το επιχείρημα της Δημοκρατίας της Πολωνίας ότι αυτό το καθεστώς άδειας δεν αντιβαίνει στην οδηγία 96/53, εφόσον δεν εφαρμόζεται χωρίς περιορισμούς ή διάκριση, αλλά με επιείκεια, είναι όχι μόνο αβάσιμο λόγω της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας η οποία διατυπώνεται σε αυτήν η οδηγία, αλλά ενδεικτικό επίσης του ότι η προστασία των οδικών υποδομών και ο έλεγχος του αριθμού των οχημάτων που κυκλοφορούν σε αυτές δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το σύστημα που θεσμοθέτησε ο Πολωνός νομοθέτης.

53.      Η Επιτροπή προσθέτει ότι είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός της Δημοκρατίας της Πολωνίας ότι η υποχρέωση αποκτήσεως άδειας αποβλέπει στην ενθάρρυνση των μεταφορέων να κυκλοφορούν σε παράλληλες οδούς καταλληλότερες για την κυκλοφορία των φορτηγών, καθόσον αυτή η αιτιολογία αντιβαίνει στο άρθρο 3 της εν λόγω οδηγίας.

54.      Η Επιτροπή παρατηρεί, εξάλλου, αφενός, εν είδει παραδείγματος, ότι για την εθνική οδό DK 92 μεταξύ Βερολίνου (Γερμανία) και Βαρσοβίας (Πολωνία) ο ανωτέρω σκοπός επιτεύχθηκε με άλλο μέσο, ήτοι την είσπραξη τέλους για τα φορτηγά, το οποίο, σε αντίθεση με το καθεστώς των αδειών, αποτελεί εύλογο τρόπο διαχειρίσεως της κυκλοφορίας. Αφετέρου, υπενθυμίζει ότι, σε ορισμένες οδούς, για την πρόσβαση στους τόπους φορτώσεως και εκφορτώσεως των εμπορευμάτων, δεν υπάρχει άλλη λύση από την απόκτηση άδειας.

2.      Η Δημοκρατία της Πολωνίας

55.      H Δημοκρατία της Πολωνίας θεωρεί ότι η προσφυγή της Επιτροπής στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53 και ζητεί από το Δικαστήριο να την απορρίψει.

1.      Επί της παραβάσεως του άρθρου 3 της οδηγίας 96/53

1)      Επί των οδών τις οποίες αφορά η υποχρέωση να επιτρέπεται η κυκλοφορία σε βαρέα οχήματα τα οποία χρησιμοποιούνται «σε διεθνείς μεταφορές»

56.      Επί του ζητήματος αυτού, η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει, κυρίως, ότι κακώς η Επιτροπή εκτιμά ότι η έννοια των «διεθνών μεταφορών» αναφέρεται στο σύνολο του οδικού δικτύου των κρατών μελών, ενώ στην πραγματικότητα αναφέρεται μόνον στις διασυνοριακές μεταφορές και στο οδικό δίκτυο στο οποίο επικεντρώνονται οι τελευταίες. Η Δημοκρατία της Πολωνίας ισχυρίζεται ότι η εκ μέρους της Επιτροπής διασταλτική ερμηνεία περί των διεθνών μεταφορών, κατά την οποία πρέπει να είναι δυνατή η πρόσβαση σε οποιαδήποτε οδό, ακόμη και τοπική, στα οχήματα με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t, δεν προκύπτει από καμία διάταξη και από καμία αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 96/53, ούτε καν από τις διαβουλεύσεις σχετικά με την τροποποίησή της. Κατά το εν λόγω κράτος μέλος, αυτή η ερμηνεία θα καθιστούσε άνευ περιεχομένου το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας αυτής, το οποίο περιορίζει την κυκλοφορία των οχημάτων σε εθνικό επίπεδο λόγω των διαστάσεών τους.

57.      Η Δημοκρατία της Πολωνίας επικαλείται επίσης την υποχρέωση να ερμηνευθεί η οδηγία 96/53 σε συνάρτηση με την απόφαση 1692/96 σχετικά με το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών, δεδομένου ότι οι σκοποί των δύο νομοθετικών κειμένων συγκλίνουν, τα δε δύο κείμενα αυτά κατέστησαν δεσμευτικά για την ίδια ταυτόχρονα, κατά την προσχώρησή της στην Ένωση.

58.      H Δημοκρατία της Πολωνίας συνάγει εξ αυτών ότι δεν παραβαίνει το άρθρο 3 της οδηγίας 96/53 εισάγοντας παρέκκλιση από τη γενική αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t για τη χρήση ορισμένων εθνικών και τοπικών οδών, όπως οι επαρχιακές οδοί, οι οδοί των νομών και οι δημοτικές οδοί. Οι επιλογές στις οποίες προέβη αποβλέπουν στην επίτευξη του σκοπού που διαλαμβάνεται στο άρθρο 5 της εν λόγω οδηγίας. Αναζήτησε έτσι μια ισορροπία μεταξύ της ορθολογικής και οικονομικής χρήσεως των επαγγελματικών οδικών οχημάτων και των απαιτήσεων συντηρήσεως των υποδομών, οδικής ασφάλειας, καθώς και προστασίας του περιβάλλοντος και του βιοτικού πλαισίου.

59.      Επικουρικώς, η Δημοκρατία της Πολωνίας επικαλείται τις μεταβατικές διατάξεις της Πράξεως Προσχωρήσεως του 2003, τις περιεχόμενες στο παράρτημα ΧΙΙ, οι οποίες ρυθμίζουν, στο σημείο 8, παράγραφος 3, τα ζητήματα σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 96/53 και της αποφάσεως 1692/96, ειδικότερα δε το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο αυτής της παραγράφου, από τα οποία προκύπτει ότι δεν της τάχθηκε καμία προθεσμία για να προσαρμόσει άλλες οδούς, πλην αυτών του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών, ώστε να ανταποκρίνονται στο μέγιστο επίπεδο φέρουσας ικανότητας.

60.      Τονίζει, αφενός, ότι, κατά το σημείο 8, παράγραφος 3, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος αυτού το σταδιακό άνοιγμα του οδικού δικτύου στα οχήματα διεθνών μεταφορών θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί παράλληλα με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αναβαθμίσεως αυτών των οδών. Δεν συμμερίζεται τη γνώμη της Επιτροπής ότι αυτή η ερμηνεία θα αντέβαινε στις διατάξεις της δεύτερης φράσεως του τρίτου αυτού εδαφίου, η οποία προβλέπει τη δυνατότητα άδεια χρήσεως, για τον σκοπό φορτώσεως και εκφορτώσεως, των μη αναβαθμισμένων τμημάτων του δευτερεύοντος δικτύου καθ’ όλη τη μεταβατική περίοδο, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για εξαίρεση από την αρχή.

61.      Αφετέρου, η Δημοκρατία της Πολωνίας αμφισβητεί το επιχείρημα της Επιτροπής ότι η ερμηνεία της των μεταβατικών διατάξεων συνεπάγεται την παραδοχή ότι το άνοιγμα του πολωνικού οδικού δικτύου θα επιτυγχανόταν μετά την παρέλευση πολλών δεκαετιών. Ισχυρίζεται ότι οι προσπάθειες αναβαθμίσεως πρέπει να στοχεύσουν στις ασφαλτοστρωμένες οδούς και ότι, κατόπιν αυτών που άνοιξαν ήδη, το 54,2 % του συνόλου των εθνικών οδών είναι ήδη ανοιχτό στην κυκλοφορία των οικείων οχημάτων.

62.      Συναφώς, υπενθυμίζει, πρώτον, ότι περίπου το 91 % των δημόσιων οδών κατασκευάστηκαν στην Πολωνία πριν από την προσχώρησή της στην Ένωση, με όριο, για τις εθνικές οδούς, 10 t για το μέγιστο βάρος ανά απλό άξονα και 8 t για τις άλλες οδούς και ότι η πολωνική νομοθεσία τροποποιήθηκε προκειμένου να τηρηθούν οι υποχρεώσεις που απορρέουν από το δίκαιο της Ένωσης.

63.      Ακολούθως, η Δημοκρατία της Πολωνίας διευκρινίζει ότι οι εθνικές οδοί, οι οποίες αποτελούν το 5 % των δημόσιων οδών, δέχονται μέχρι το 60 % της κυκλοφορίας. Το υπόλοιπο 95 % των δημόσιων οδών είναι τοπικές οδοί, εκ των οποίων το 88 % είναι οδοί των νομών και δημοτικές οδοί. Χρησιμοποιούνται για τοπικές ανάγκες, ενώ το ένα τρίτο των δημόσιων οδών δεν είναι ασφαλτοστρωμένες, όπως προκύπτει από τις επίσημες στατιστικές της Eurostat τις οποίες επικαλείται η Επιτροπή. Η Δημοκρατία της Πολωνίας θεωρεί, κατά συνέπεια, ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να υποστηρίζει ότι το 97 % του πολωνικού δικτύου αποκλείει από την κυκλοφορία οχήματα με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά αυτού του δικτύου.

64.      Τέλος, μνημονεύει τις συνεχείς, από την προσχώρησή της στην Ένωση, προσπάθειες να διανοίξει νέες εθνικές οδούς λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των διεθνών μεταφορών και του περιβάλλοντος και επισημαίνει τη σημαντική, μακροπρόθεσμα, οικονομική επιβάρυνση, την οποία συνεπάγεται η προσαρμογή, όλως εξαιρετική για ένα κράτος μέλος της Ένωσης, όλου του οδικού του δικτύου στην κυκλοφορία οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t.

2)      Επί της υποχρεώσεως κατοχής αδείας κυκλοφορίας σε άλλες οδούς

65.      Εκκινώντας από την αρχή ότι ο περιορισμός χρήσεως του οδικού δικτύου δεν αντιβαίνει στο άρθρο 3 της οδηγίας 96/53, η Δημοκρατία της Πολωνίας προσθέτει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των οχημάτων των οποίων το φορτίο ανά άξονα δεν αντιστοιχεί στις τεχνικές δυνατότητες των οδών εξασφαλίζεται μακροπρόθεσμα ακριβώς χάρη στην οικονομική συμβολή στη συντήρηση των υποβαθμισμένων οδών από τα βαρέα οχήματα που κυκλοφορούν σε αυτές, συμβολή η οποία προβλέπεται από τα άρθρα 64 επ. του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας.

66.      Η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει συναφώς ότι η Επιτροπή παρουσίασε κατά τρόπο εν μέρει ανακριβή το σύστημα χορηγήσεως αδειών και διευκρινίζει ότι οι άδειες χορηγούνται από τον φορέα διαχειρίσεως, όσον αφορά τις άδειες κατηγορίας Ι (38), ή από τον γενικό διευθυντή εθνικών οδών και αυτοκινητοδρόμων, όσον αφορά τις άδειες κατηγορίας IV που προορίζονται για τις αντίστοιχες εθνικές οδούς. Οι άδειες κατηγορίας Ι χορηγούνται στον μεταφορέα, ανάλογα με την αίτησή του, για διάρκεια ισχύος ενός, έξι ή δώδεκα μηνών, χωρίς ένδειξη για τα οικεία οχήματα. Η άδεια χορηγείται εντός προθεσμίας το πολύ επτά εργάσιμων ημερών από την ημέρα καταθέσεως της αιτήσεως. Οι ίδιοι κανόνες εφαρμόζονται στις άδειες κατηγορίας ΙV, οι οποίες μπορούν εντούτοις να χορηγηθούν για διάρκεια ισχύος είκοσι τεσσάρων μηνών και εντός προθεσμίας το πολύ τριών εργάσιμων ημερών από την ημέρα καταθέσεως της αιτήσεως.

67.      Κατά τη Δημοκρατία της Πολωνίας, προκειμένου να εγγυηθεί ασφάλεια δικαίου στους ενδιαφερομένους, το ανώτατο ποσό του τέλους για τις άδειες της κατηγορίας Ι καθορίστηκε σε 240 PLN (περίπου 55 ευρώ), ενώ, για τις άδειες της κατηγορίας IV, ανέρχεται σε 3 600 PLN (περίπου 850 ευρώ). Εντούτοις, το πραγματικό ποσό του τέλους, όπως έχει καθοριστεί από τον κανονισμό του Υπουργείου Μεταφορών, Κατασκευών και Ναυτιλιακής Οικονομίας σχετικά με το οφειλόμενο τέλος για την άδεια κυκλοφορίας των εκτός προδιαγραφών οχημάτων, διαφέρει ανάλογα με τη χρονική διάρκεια ισχύος κάθε άδειας. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με αυτή την αμετάβλητη από το 2012 διαβάθμιση, η ακριβότερη άδεια της κατηγορίας Ι, ισχύος δώδεκα μηνών, κοστίζει 200 PLN (περίπου 50 ευρώ), ενώ η άδεια κατηγορίας IV, ισχύος δώδεκα μηνών, κοστίζει 2 000 PLN (περίπου 470 ευρώ) και αυτή με ισχύ είκοσι τεσσάρων μηνών 3 000 PLN (περίπου 710 ευρώ) (39).

68.      Η Δημοκρατία της Πολωνίας ολοκληρώνει τις επισημάνσεις της επί του ζητήματος αυτού, στο υπόμνημά της αντικρούσεως, τονίζοντας ότι δεν συμμερίζεται την ανάλυση της Επιτροπής ότι αυτό το σύστημα είναι δαπανηρό και χρονοβόρο, καθόσον είναι διαφανές και διευκολύνει τη μετακίνηση των μεταφορέων στο σύνολο του δικτύου. Αντικρούει, εξάλλου, την άποψη της Επιτροπής, κατά την οποία επιβάλλεται απαγόρευση κυκλοφορίας σε περίπτωση ελλείψεως άδειας, εφόσον είναι εφικτή η επιλογή της οδού διά της οποίας θα διεξαχθεί η διεθνής μεταφορά.

69.      Με το υπόμνημα ανταπαντήσεώς της, προβάλλει ένσταση απαραδέκτου, λόγω του καινοφανούς χαρακτήρα τους, των λόγων που αντλούνται από έμμεση διάκριση εις βάρος των μεταφορέων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη και του περιορισμού της ελεύθερης χρήσεως των οδικών υπηρεσιών, λόγους τους οποίους επικαλείται η Επιτροπή στις περιεχόμενες στο υπόμνημα απαντήσεως παρατηρήσεις της (40). Προσθέτει ότι, εν πάση περιπτώσει, οι λόγοι αυτοί είναι αβάσιμοι, διότι οι αιτήσεις άδειας μπορούν να αποκτηθούν ευχερώς μέσω ενός ιστότοπου, χορηγούνται για ορισμένη περίοδο, ανεξάρτητα από τον αριθμό των εκτελούμενων μεταφορών και το κόστος τους είναι σχετικά χαμηλό σε σχέση με τις ανάγκες των μεταφορέων. Ισχυρίζεται ότι αυτό το διαφανές και πρακτικό σύστημα είναι σύμφωνο με τις προσδοκίες τους και δεν είχε αποτελέσει αντικείμενο επικρίσεων πριν από την προσφυγή της Επιτροπής.

2.      Επί της παραβάσεως του άρθρου 7 της οδηγίας 96/53

70.      H Δημοκρατία της Πολωνίας προβάλλει τα επιχειρήματά της, επίσης επικουρικώς, ισχυριζόμενη ότι η νομοθεσία της είναι σύμφωνη με το άρθρο 3 της οδηγίας 96/53.

71.      Υποστηρίζει ότι η αιτίαση που αντλείται από παράβαση του άρθρου 7 της οδηγίας 96/53 απορρέει από υπερβολικά περιοριστική ερμηνεία αυτής της διατάξεως, η οποία είναι αντίθετη με το γράμμα της, καθόσον, αφενός, το πεδίο εφαρμογής του πρώτου εδαφίου αυτής δεν εξαντλεί τους περιορισμούς στην ακαταλληλότητα των οδών για τα οικεία οχήματα, καθώς και στα «συγκεκριμένα τμήματα οδών», και, αφετέρου, οι περιπτώσεις που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο αποτελούν απλώς παραδείγματα.

72.      Συνάγει συναφώς ότι μπορεί να περιορίσει την κυκλοφορία όχι μόνον στις οδούς που είναι ακατάλληλες για την κυκλοφορία βαρέων οχημάτων, αλλά επίσης και στα τμήματα του οδικού δικτύου από τα οποία, λόγω της διαρρυθμίσεώς τους, η διέλευση τέτοιων οχημάτων θα ήταν επικίνδυνη ή ακόμη λόγω της υπάρξεως πολλών γεφυρών των οποίων η περιορισμένη φέρουσα ικανότητα, από 20 t έως 30 t, αγνοήθηκε από την Επιτροπή.

73.      Περαιτέρω, η Δημοκρατία της Πολωνίας θεωρεί ότι, όσον αφορά ένα μικρό μέρος των τοπικών οδών, οι οποίες έχουν ήδη καταστεί κατάλληλες για την κυκλοφορία οχημάτων με επιτρεπόμενο βάρος ανά απλό κινητήριο άξονα 11,5 t, η δυνατότητα εισαγωγής περιορισμών υπάγεται στο άρθρο 7, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 96/53, δεδομένου ότι δεν υφίσταται πρακτικώς κανένα συμφέρον να επιτραπεί η κυκλοφορία τους εφόσον πρόκειται γενικώς για τμήματα οδών που δεν συνδέονται με το υπόλοιπο οδικό δίκτυο και δεν μπορούν να διασφαλίσουν τη ρευστότητα της κυκλοφορίας.

74.      Διευκρινίζει ότι, όσον αφορά τα παραδείγματα περιορισμών της κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων στην πολωνική επικράτεια, τα οποία παρουσίασε η Επιτροπή, η κυκλοφορία τους επιτρέπεται εφεξής στην πλειονότητα αυτών των περιπτώσεων και ότι, αν αυτό δεν συμβαίνει, κατά την ημερομηνία καταθέσεως των παρατηρήσεων (41), προβλέπονται κατάλληλες τροποποιήσεις.

75.      Παρατηρεί, εξάλλου, ότι οι διεθνείς μεταφορές, κατά την έννοια του άρθρου 3 της οδηγίας 96/53, δεν επικεντρώνονται σε αυτά τα τμήματα των οδών και υπενθυμίζει ότι οι μεταβατικές διατάξεις της Πράξεως Προσχωρήσεως του 2003 επιβάλλουν το σταδιακό άνοιγμα στην κυκλοφορία των βαρέων οχημάτων μόνον των οδών που δεν αποτελούν μέρος του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών.

IV.    Ανάλυση

76.      Η προσφυγή λόγω παραβάσεως κράτους μέλους την οποία άσκησε η Επιτροπή αφορά, κατ’ ουσίαν, τους όρους εφαρμογής, στις 26 Απριλίου 2016, από τη Δημοκρατία της Πολωνίας της αρχής ελεύθερης κυκλοφορίας των βαρέων οχημάτων που αναφέρονται στην οδηγία 96/53 (42), η οποία μνημονεύεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, αυτής της οδηγίας, για τις διεθνείς μεταφορές, εντός των ορίων που καθορίζονται ειδικώς στο παράρτημα Ι αυτής.

77.      Η συζήτηση μεταξύ των μερών έχει κυρίως ως αντικείμενο το πεδίο εφαρμογής αυτής της διατάξεως, με την πολωνική νομοθεσία να υποβάλλει σε ειδική άδεια την πρόσβαση των βαρέων οχημάτων σε όλες τις δημόσιες οδούς, με εξαίρεση όσες αποτελούν μέρος του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών και ορισμένες άλλες εθνικές οδούς.

78.      Κατά τη γνώμη μου, προκύπτει σαφώς από το γράμμα του άρθρου 3 της οδηγίας 96/53 και τους σκοπούς τους οποίους αυτή επιδιώκει και οι οποίοι εκτίθενται στα άρθρα 3, 7 και 12 αυτής, ότι ο όρος «διεθνείς μεταφορές» αναφέρεται στην κυκλοφορία μεταξύ κρατών μελών και όχι σε μετακινήσεις σε ορισμένες εθνικές οδούς ή οδούς του διευρωπαϊκού δικτύου. Τα μόνα όρια σε αυτές τις μεταφορές αφορούν τα βάρη και τις διαστάσεις των οποίων οι τιμές καθορίζονται στο παράρτημα Ι αυτής της οδηγίας, όπως προκύπτει από την επιδίωξη ισορροπίας που μνημονεύεται στην αιτιολογική σκέψη 5 της οδηγίας.

79.      Αυτή η απουσία διακρίσεως μεταξύ του είδους των οδών οδήγησε έτσι τον νομοθέτη της Ένωσης να εξετάσει την εισαγωγή εξαιρέσεως από την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας προκειμένου να ληφθεί υπόψη η ελλιπής προσαρμογή ορισμένων εξ αυτών ή ορισμένων τεχνικών έργων. Το άρθρο 7 της οδηγίας 96/53 αποβλέπει σε αυτό τον σκοπό. Κατά πάγια τακτική, εφόσον πρόκειται για παρέκκλιση, αυτή πρέπει να ερμηνευθεί περιοριστικά.

80.      Λόγω του αντικειμένου αυτής της διατάξεως, η εφαρμογή της απαιτεί επίσης ακριβείς αιτιολογήσεις για κάθε επιμέρους περίπτωση και πρέπει να οδηγεί στην επιλογή των μέτρων που αποσκοπούν στην προστασία των υποδομών όταν αυτές δεν είναι κατάλληλες για την κυκλοφορία των οχημάτων των οποίων οι διαστάσεις ή τα βάρη εγγίζουν τις υψηλότερες οριακές τιμές. Κατά συνέπεια, αν δικαιολογείται να γίνει δεκτό, όπως υποστηρίζει η Δημοκρατία της Πολωνίας, ότι το άρθρο 7, δεύτερο εδάφιο, μνημονεύει απλώς ένα παράδειγμα των μέτρων που μπορούν να ληφθούν, επιβεβαιώνει ωστόσο αυτό που μνημονεύεται στο άρθρο 7, ότι δηλαδή τα μέτρα αυτά πρέπει να κατατείνουν μόνον στον περιορισμό των βαρών ή των διαστάσεων ανάλογα με την ακαταλληλότητα ορισμένων τοποθεσιών για την κυκλοφορία τους.

81.      Επομένως, το βάσιμο της προσφυγής της Επιτροπής πρέπει να εκτιμηθεί υπό το πρίσμα αυτών των στοιχείων.

82.      Πρώτον, όσον αφορά το επιχείρημα περί του περιορισμού των διεθνών μεταφορών σε ορισμένες οδούς, διαπιστώνεται ότι, μολονότι το άρθρο 41, παράγραφος 1, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς αναφέρεται στην αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας στις δημόσιες οδούς των οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t, κατά συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της οδηγίας 96/53, το τελευταίο συνοδεύεται από περιορισμούς οι οποίοι περιορίζουν σημαντικά το πεδίο εφαρμογής του.

83.      Από το άρθρο 41, παράγραφοι 2 και 3, του εν λόγω νόμου προκύπτει ότι:

–        σε ορισμένες εθνικές οδούς δύναται να κυκλοφορεί κάθε όχημα με «απλό άξονα» 10 t ή μόνον 8 t·

–        σε ορισμένες επαρχιακές οδούς δύναται να κυκλοφορεί κάθε όχημα με «απλό άξονα» 10 t·

–        σε άλλες επαρχιακές οδούς, τοπικές οδούς και κοινοτικές οδούς θα μπορεί να κυκλοφορεί κάθε όχημα με «απλό άξονα» 8 t.

84.      Επομένως, όπως επιβεβαίωσε η Δημοκρατία της Πολωνίας κατά την επ’ ακροατηρίου διαδικασία, ελλείψει διακρίσεως, κατά το γράμμα του άρθρου 41, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς, μεταξύ κινητήριου και μη κινητήριου άξονα, η απαγόρευση κυκλοφορίας αφορά κάθε άξονα με βάρος άνω των 8 t ή άνω των 10 t.

85.      Εντούτοις, αφενός, στο παράρτημα Ι της οδηγίας 96/53, το οποίο ορίζει τις οριακές τιμές του επιτρεπόμενου βάρους ανά άξονα των οικείων οχημάτων, εισάγεται διάκριση μεταξύ του βάρους ανά «κινητήριο άξονα» και του βάρους ανά «απλό μη κινητήριο άξονα» ή «απλό άξονα». Αφετέρου, το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος για τον κινητήριο άξονα ορίζεται σε 11,5 t και για τον απλό μη κινητήριο άξονα σε 10 t. Το όριο δεν μπορεί επομένως να καθοριστεί για τους κινητήριους άξονες σε 10 t και για τους απλούς μη κινητήριους άξονες σε 8 t. Με άλλα λόγια, αν υιοθετηθεί η ορολογία της πολωνικής νομοθεσίας, δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι δεν πληρούν τις προδιαγραφές (43) τα οχήματα με μέγιστο βάρος ανά άξονα 11,5 t, εφόσον αυτό το βάρος συμμορφώνεται με ό,τι προβλέπεται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 96/53. Το αυτό ισχύει και για τα οχήματα με μέγιστο βάρος ανά άξονα 10 t, τα οποία υπόκεινται, σε ορισμένες οδούς, στον περιορισμό που έχει οριστεί σε 8 t.

86.      Περαιτέρω, όπως επιβεβαιώθηκε επίσης κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η απαγόρευση κυκλοφορίας που αφορά τη μεταφορά από όχημα «εκτός προδιαγραφών», κατά την έννοια της πολωνικής νομοθεσίας, είναι απόλυτη για ορισμένες εθνικές οδούς (44), όπως προκύπτει από το άρθρο 64, παράγραφος 2, του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας, που διέπει το καθεστώς των αδειών κυκλοφορίας σε οδούς οι οποίες υπόκεινται σε περιορισμούς προσβάσεως, οι οποίοι βασίζονται στο άρθρο 41, παράγραφος 2, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς.

87.      Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι, ως εκ της εφαρμογής της πολωνικής νομοθεσίας, απαγορεύεται η πρόσβαση των οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t στο 97 % των δημοσίων οδών, εκτός αν έχει χορηγηθεί ειδική άδεια (45). Για να εξακριβωθεί αν είναι βάσιμη η υπό κρίση προσφυγή, δεν είναι απαραίτητο να εξετασθεί το ζήτημα, το οποίο εγείρει η Δημοκρατία της Πολωνίας, της σκοπιμότητας διατηρήσεως μιας τέτοιας αναλογίας, λόγω της καταστάσεως του οδικού δικτύου. Αρκεί να εκτεθούν οι συνέπειες των πολωνικών νομικών διατάξεων σε ζητήματα κυκλοφορίας στο δίκτυο των οδών που μπορούν να τυγχάνουν συχνής χρήσεως.

88.      Σύμφωνα με τις στατιστικές του τέλους του έτους 2015, τις οποίες προσκόμισε η Δημοκρατία της Πολωνίας, λιγότερο από το 40 % του δικτύου αυτοκινητοδρόμων και εθνικών οδών είχε ανοιχθεί στα οικεία οχήματα, κάτι που αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 4 % (46) του οδικού δικτύου το οποίο συγκροτείται από τους αυτοκινητόδρομους, τις εθνικές οδούς και τις σημαντικότερες επαρχιακές οδούς της πολωνικής επικράτειας. Συναφώς, εν είδει παραδείγματος, από το υπόμνημα αντικρούσεως της Δημοκρατίας της Πολωνίας προκύπτει ότι η ελεύθερη πρόσβαση στις πόλεις Łomża, Nowy Sącz, Piła, Koszalin, Poznań (Πολωνία), τις οποίες αναφέρει η Επιτροπή στην προσφυγή της, διαμέσου εθνικών οδών στις οποίες επιτρέπεται η ελεύθερη κυκλοφορία οχημάτων με βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t είναι δυνατή μόνον μετά τη θέση σε ισχύ του κανονισμού του Υπουργείου Υποδομών και Κατασκευών της 21ης Απριλίου 2017, ο οποίος μνημονεύεται στο σημείο 46 των παρουσών προτάσεων. Επιπλέον, δεν χωρεί αμφισβήτηση ότι, πλησίον του Wrocław και της Κρακοβίας (Πολωνία), δεν υφίσταται ελεύθερη πρόσβαση στα σημεία φορτώσεως και εκφορτώσεως, παρόλο που είναι ιδιαίτερης σημασίας σε θέματα διεθνών οδικών μεταφορών εμπορευμάτων. Δεν αμφισβητείται ομοίως η διαπίστωση της Επιτροπής ότι διατηρείται, μετά το έτος 2017, στη διαδρομή από το Kętrzyn προς τη Δυτική Ευρώπη, η υποχρέωση να υποβληθεί σε δύο διαφορετικές δημόσιες αρχές αίτηση για τη χορήγηση αδείας έναντι ποσού 100‑150 PLN (περίπου 23-35 ευρώ), για να πραγματοποιηθεί άπαξ και μόνον διαδρομή 25 περίπου χιλιομέτρων.

89.      Περαιτέρω, διαπιστώνεται ότι, αν οι άλλες οδοί, πλην των εθνικών οδών ή των οδών του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών, αναβαθμίστηκαν στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος ανακατασκευής των τοπικών οδών, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκά κεφάλαια, απαγορεύεται, κατ’ αρχήν, η κυκλοφορία σε αυτές οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t αν πρόκειται για κοινοτικές οδούς ή οδούς νομών.

90.      Επιπλέον, παρατηρείται ότι η επέκταση του δικτύου λόγω της αναβαθμίσεώς του εξακολουθεί να έχει περιορισμένες συνέπειες, καθόσον, σύμφωνα με τις διευκρινίσεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας σχετικά με τη μεταρρύθμιση του 2017, μόνον 54,2 % των εθνικών οδών, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 5 % των δημόσιων οδών, είναι ανοιχτές στην κυκλοφορία οχημάτων με μέγιστο βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t.

91.      Από το σύνολο των ανωτέρω διαπιστώσεων προκύπτει ότι η πρόσβαση στο πολωνικό οδικό δίκτυο υπόκειται σε περιορισμούς οι οποίοι αντιβαίνουν στην αρχή που αναφέρεται στο άρθρο 3 της οδηγίας 96/53.

92.      Κατά δεύτερον, όσον αφορά τα επιχειρήματα τα οποία προβάλλει επικουρικώς η Δημοκρατία της Πολωνίας, και σύμφωνα με τα οποία οι περιορισμοί που έχει θεσμοθετήσει στο άνοιγμα του οδικού της δικτύου στις διεθνείς μεταφορές και το καθεστώς τους θα μπορούσαν να θεμελιωθούν σε ερμηνεία των διατάξεων της Πράξεως Προσχωρήσεως του 2003 ή του άρθρου 7 της οδηγίας 96/53, επισημαίνεται, προκαταρκτικώς, ότι, εν προκειμένω, με το εύρος τους και τον γενικό τους χαρακτήρα, αυτοί οι περιορισμοί έχουν ως αποτέλεσμα κατάσταση η οποία θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή της μεταβατικής περιόδου που προβλέπεται από την Πράξη Προσχωρήσεως του 2003. Εντούτοις, αφενός, δεν μπορεί να συναχθεί από τους όρους του παραρτήματος ΧΙΙ, σημείο 8, παράγραφος 3, αυτής της πράξεως ότι το καθεστώς παρεκκλίσεως που προέβλεπε προοριζόταν να παγιωθεί. Αυτή η διάταξη απέβλεπε, αντιθέτως, στη ρύθμιση της περιόδου από την ημερομηνία προσχωρήσεως της Δημοκρατίας της Πολωνίας έως την 31η Δεκεμβρίου 2010, προκειμένου η αρχή που κατοχυρώνεται από την οδηγία να μπορέσει να τηρηθεί μετά από αυτή την ημερομηνία (47). Για την επίτευξη άλλωστε αυτού του σκοπού δεσμεύτηκαν ευρωπαϊκά κεφάλαια.

93.      Αφετέρου, φαίνεται ότι, για τους ίδιους λόγους που σχετίζονται με τον υπερβολικό χαρακτήρα των επιπτώσεών τους, αυτές οι παρεκκλίσεις δεν μπορούν να θεμελιωθούν ούτε στο άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας, ενώ θα μπορούσαν να αιτιολογηθούν από την παλαιότητα του οδικού δικτύου, την οποία επικαλείται η Δημοκρατία της Πολωνίας.

94.      Στην πραγματικότητα, δεν προβλέπεται από την οδηγία 96/53 ένας παρόμοιος γενικός λόγος αιτιολογήσεως, το δε άρθρο 7 αυτής της οδηγίας αναφέρει την ακαταλληλότητα του οδικού δικτύου μόνο για ειδικές καταστάσεις.

95.      Κατά συνέπεια, κανένας περιορισμός ανά είδος οδού δεν μπορεί να στηριχθεί σε αυτή τη διάταξη. Κατά μείζονα λόγο, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ένα σύστημα γενικών αδειών που θα απέβλεπε στη διευθέτηση τέτοιων περιορισμών. Επιπλέον, αμφισβητείται η συγκεκριμένη δικαιολόγηση των περιορισμών κυκλοφορίας στις οδούς που έχει καθορίσει το Υπουργείο Μεταφορών, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 41, παράγραφος 2, του νόμου σχετικά με τις δημόσιες οδούς, εφόσον είναι δυνατό να αρθούν διά της επί πληρωμή αποκτήσεως γενικής άδειας, η οποία αφορά μόνον αδιαχώριστα φορτία και τις πιο πολυσύχναστες οδούς, με έναν μόνον περιορισμό στη διάρκειά της, και, κατά συνέπεια, χωρίς να σχετίζεται με τον βαθμό φθοράς των οδών (48) καθώς και με τις ανάγκες χρηματοδοτήσεως, τις οποίες επικαλείται η Δημοκρατία της Πολωνίας προκειμένου να δικαιολογήσει τη σκοπιμότητα του συστήματος. Με άλλα λόγια, είτε η οδός μπορεί να αντέξει διελεύσεις των οποίων ο αριθμός δεν ελέγχεται για μία περίοδο από έναν έως είκοσι τέσσερις μήνες είτε η οδός δεν έχει αναβαθμιστεί και, σε τέτοια περίπτωση, η καταβολή αντιτίμου χαμηλού ύψους για τη χορήγηση άδειας δεν μπορεί να διορθώσει το πρόβλημα αυτό.

96.      Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, περιορίζοντας την κυκλοφορία μηχανοκίνητων οχημάτων με βάρος ανά κινητήριο άξονα 11,5 t στις οδούς που αποτελούν μέρος του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών και σε ορισμένες άλλες εθνικές οδούς, καθώς και υποβάλλοντας σε καθεστώς ειδικής άδειας την κυκλοφορία αυτών των οχημάτων σε άλλες δημόσιες οδούς, παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53.

97.      Επομένως, διαπιστώνεται ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, επιβάλλοντας στις επιχειρήσεις μεταφορών την υποχρέωση κατοχής ειδικών αδειών προκειμένου να μπορούν τα οχήματά τους να κυκλοφορούν σε ορισμένες δημόσιες οδούς, παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα σημεία 3.1 και 3.4 του παραρτήματος I της οδηγίας 96/53.

V.      Επί των δικαστικών εξόδων

98.      Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η Επιτροπή ζήτησε να καταδικαστεί η Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα και αυτή ηττήθηκε, η Δημοκρατία της Πολωνίας πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

VI.    Πρόταση

99.      Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω εκτιμήσεων, προτείνω στο Δικαστήριο να αποφανθεί ως εξής:

1)      Επιβάλλοντας στις επιχειρήσεις μεταφορών την υποχρέωση κατοχής ειδικών αδειών προκειμένου να μπορούν τα οχήματά τους να κυκλοφορούν σε ορισμένες δημόσιες οδούς, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 3 και 7 της οδηγίας 96/53/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1996, σχετικά με τον καθορισμό, για ορισμένα οδικά οχήματα τα οποία κυκλοφορούν στην Κοινότητα, των μέγιστων επιτρεπόμενων διαστάσεων στις εθνικές και διεθνείς μεταφορές και των μέγιστων επιτρεπόμενων βαρών στις διεθνείς μεταφορές, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2015/719 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2015, σε συνδυασμό με τα σημεία 3.1 και 3.4 του παραρτήματος I της οδηγίας 96/53.

2)      Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.


1      Γλώσσα του πρωτοτύπου: η γαλλική.


i Στις σκέψεις 8, 15, 19, 24, 27, 28, 29, 30, 32, 35, 56, 57 και στην υποσημείωση 28 του παρόντος κειμένου επήλθαν γλωσσικές τροποποιήσεις μετά την ανάρτηση των προτάσεων στην ψηφιακή Συλλογή Νομολογίας.


2      ΕΕ 1996, L 235, σ. 59.


3      ΕΕ 2015, L 115, σ. 1 (στο εξής: οδηγία 96/53).


4      To οποίο αυξήθηκε κατά 5,1 % το 2016 σε σχέση με το 2015, σύμφωνα με τις στατιστικές της Eurostat.


5      ΕΕ 1985, L 2, σ. 14.


6      ΕΕ 1986, L 221, σ. 48.


7      ΕΕ 2007, L 263, σ. 1. Η κατηγορία Μ αντιστοιχεί, κατά το παράρτημα ΙΙ, μέρος Α, σημείο 1.1, της οδηγίας 2007/46, σε «μηχανοκίνητα οχήματα τα οποία έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για τη μεταφορά επιβατών και έχουν τουλάχιστον τέσσερις τροχούς». Η κατηγορία N2 αντιστοιχεί, κατά το παράρτημα ΙΙ, μέρος Α, σημείο 1.2.2, αυτής της οδηγίας, σε «oχήματα [τα οποία έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για τη μεταφορά εμπορευμάτων] και έχουν μέγιστη μάζα άνω των 3,5 και κάτω των 12 τόνων». Η κατηγορία N3 αντιστοιχεί, κατά το παράρτημα ΙΙ, μέρος Α, σημείο 1.2.3, της εν λόγω οδηγίας, σε «oχήματα [τα οποία έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για τη μεταφορά εμπορευμάτων] και έχουν μέγιστη μάζα άνω των 12 τόνων».


8      Βλ. υποσημείωση 9 των παρουσών προτάσεων.


9      Το σημείο 1 φέρει τον τίτλο «Μέγιστες επιτρεπόμενες διαστάσεις των οχημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο α)». Το σημείο 2 αφορά το «μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος οχημάτων (σε τόνους)».


10      Το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος των οικείων οχημάτων κυμαίνεται από 18 έως 44 τόνους.


11      «Οδικοί συρμοί με πέντε ή έξι άξονες […]».


12      «Αρθρωτά οχήματα με πέντε ή έξι άξονες […]».


13      «Τετραξονικοί οδικοί συρμοί αποτελούμενοι από διαξονικό όχημα με κινητήρα και από διαξονικό ρυμουλκούμενο».


14      «Τετραξονικά αρθρωτά οχήματα που αποτελούνται από διαξονικό όχημα με κινητήρα και από διαξονικό ημιρυμουλκούμενο, [με διάκριση βάσει] της αποστάσεως των αξόνων του ημιρυμουλκουμένου […]».


15      «Οχήματα με κινητήρα […]».


16      «Τριαξονικά αρθρωτά λεωφορεία».


17      ΕΕ 1996, L 228, σ. 1.


18      Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2010, περί των προσανατολισμών της Ένωσης για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΕΕ 2010, L 204, σ. 1).


19      Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, περί των προσανατολισμών της Ένωσης για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών και για την κατάργηση της αποφάσεως 661/2010 (ΕΕ 2013, L 348, σ. 1).


20      Με το άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 884/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, η οποία τροποποιεί την απόφαση 1692/96/ΕΚ περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΕΕ 2004, L 167, σ. 1), η χρονολογία αυτή αντικαταστάθηκε από το «2020». Βλ. επίσης αιτιολογικές σκέψεις 1, 4 και 5 αυτής της αποφάσεως.


21      ΕΕ 2003, L 236, σ. 33 (στο εξής: Πράξη Προσχωρήσεως του 2003).


22      ΕΕ 2002, L 67, σ. 47.


23      Dz. U. αριθ. 14, θέση 60.


24      Ήτοι την 26η Απριλίου 2016, όπως επιβεβαιώθηκε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση.


25      Dz. U. του 2015, θέση 802.


26      Dz. U., αριθ. 98, θέση 602.


27      Ήτοι την 26η Απριλίου 2016, όπως επιβεβαιώθηκε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση.


28      Το άρθρο 2, σημείο 35c), του νόμου περί οδικής κυκλοφορίας, το οποίο επικαλείται η Δημοκρατία της Πολωνίας, ορίζει ως «ειδικευμένο χειριστή» το πρόσωπο το οποίο είναι υπεύθυνο να εγγυάται την ασφάλεια της οδικής κυκλοφορίας και να περιορίζει στο ελάχιστο τα εμπόδια στην οδική κυκλοφορία, κατά την κυκλοφορία του οικείου οχήματος.


29      Αυτός ο πίνακας προσδιορίζει τις διαστάσεις (μήκος, πλάτος και ύψος) και τα βάρη ανά άξονα για καθεμιά από αυτές τις κατηγορίες.


30      Ήτοι την άδεια χρήσεως των δημοτικών, τοπικών και επαρχιακών οδών.


31      Ήτοι την άδεια χρήσεως των εθνικών οδών.


32      Σύμφωνα με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες της 26ης Απριλίου 2016. Οι ισοτιμίες αυτές αποτελούν αναφορά για τα ποσά που αναφέρονται κατωτέρω.


33      Dz. U. του 2012, θέση 366.


34      Φάκελος EU Pilot αριθ. 5913/13/MOVE. Η Δημοκρατία της Πολωνίας διευκρίνισε με τις παρατηρήσεις της που περιέχονται στο υπόμνημα ανταπαντήσεως ότι κατέθεσε καταγγελία στην Επιτροπή η Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego (Εθνική Ένωση Εργοδοτών του Τομέα Οδικών Μεταφορών, Πολωνία).


35      Βλ. σημεία 5 και 10 των παρουσών προτάσεων.


36      H Επιτροπή διευκρινίζει ότι αυτή η τοποθεσία ονομάζεται επίσης «πρώτη και τελευταία χιλιάδα».


37      Dz. U. Του 2017, θέση 878.


38      Ήτοι για τα τμήματα οδών τα οποία υπάγονται στην αρμοδιότητά τους, είτε δημοτικές οδούς, είτε οδούς των νομών, είτε επαρχιακές οδούς.


39      Με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες της 26ης Απριλίου 2016 (βλ. υποσημείωση 32 των παρουσών προτάσεων), τα ποσά αυτά ανέρχονταν σε περίπου 55 ευρώ, 823 ευρώ, 46 ευρώ, 460 ευρώ και 686 ευρώ.


40      Βλ. σημεία 51 και 52 των παρουσών προτάσεων.


41      Ήτοι την 25η Μαΐου 2017.


42      Για την υπενθύμιση των κατηγοριών, βλ. σημεία 5 και 10 των παρουσών προτάσεων.


43      Βλ. σημεία 17 και 19 των παρουσών προτάσεων.


44      Σε παρόμοια περίπτωση, η απαιτούμενη άδεια είναι κατηγορίας IV. Εντούτοις, η μόνη εξαίρεση που προβλέπεται σε περίπτωση διαχωρίσιμου φορτίου αφορά τα οχήματα των οποίων επιτρέπεται η κυκλοφορία με άδεια κατηγορίας Ι ή ΙΙ.


45      Εκτός της περιπτώσεως διαχωρίσιμων φορτίων οχημάτων που κυκλοφορούν σε ορισμένες εθνικές οδούς.


46      Σύμφωνα με τη γραπτή απάντηση στην τέταρτη ερώτηση που απηύθυνε το Δικαστήριο στη Δημοκρατία της Πολωνίας, η αναλογία ήταν της τάξεως του 6 %, βάσει των στοιχείων του τέλους του έτους 2016.


47      Βλ., συναφώς, Kronenberger, V., «Transport Policy», Die Verträge zur EU-Osterweiterung. Kommentar mit systematischen Erläunterungen, Berliner Wissenschafts-Verlag, Βερολίνο, 2008, σ. 297 έως 322, ιδίως σημεία 33 έως 36 και 54 (άρθρο στην αγγλική γλώσσα).


48      Υπενθυμίζεται, συναφώς, ότι ορισμένες αναβαθμισμένες οδοί υπόκεινται στο καθεστώς κυκλοφορίας υπό τον όρο αποκτήσεως αδείας (βλ. σημείο 89 των παρουσών προτάσεων).