Προσφυγή της 5ης Απριλίου 2006 - Martin Magone κατά Επιτροπής
(Υπόθεση F-36/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Martin Magone (Βρυξέλλες, Βέλγιο) [εκπρόσωπος: E. Boigelot, δικηγόρος]
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
να ακυρώσει την απόφαση που έλαβε στις 7 Ιουνίου 2005 ο Γενικός Διευθυντής της ECHO υπό την ιδιότητα του δευτεροβάθμιου εξεταστή και η οποία συνιστά βλαπτική πράξη καθόσον επιβεβαιώνει και εγκρίνει οριστικά την έκθεση εξέλιξης σταδιοδρομίας (REC-ΕΕΣ) για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2004 μέχρι 15 Σεπτεμβρίου 2004 του προσφεύγοντος·
να ακυρώσει την εν λόγω επίδικη ΕΕΣ·
να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) της 22ας Δεκεμβρίου 2005, την οποία έλαβε ο προσφεύγων στις 5 Ιανουαρίου 2006 περί απορρίψεως της ενστάσεως που υπέβαλε βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων στις 6 Σεπτεμβρίου 2005 με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως·
να κρίνει ότι ο προσφεύγων υπήρξε θύμα ηθικής και επαγγελματικής παρενόχλησης·
να επιδικάσει αποζημίωση για την ηθική βλάβη και την υλική ζημία και προσβολή της σταδιοδρομίας, καθοριζόμενη ex aequo et bono στο ποσό των 29 000 ευρώ με την επιφύλαξη αυξήσεως ή μειώσεως κατά τη διάρκεια της δίκης·
να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως παράβαση των άρθρων 12 α, 25, εδάφιο 2, 26 και 43 του ΚΥΚ καθώς και των γενικών εκτελεστικών διατάξεων για την εφαρμογή του άρθρου 43 που εξέδωσε η Επιτροπή στις 3 Μαρτίου 2004, παράβαση της αποφάσεως της Επιτροπής της 28ης Απριλίου 2004 για τη διατήρηση του επιπέδου των παροχών, του διοικητικού οδηγού και των συναφών κατευθυντηρίων γραμμών, καθώς και κατάχρηση εξουσίας και παραβίαση γενικών αρχών δικαίου όπως είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας, η αρχή της χρηστής διοίκησης και το καθήκον μέριμνας, η αρχή της ίσης μεταχείρισης και οι αρχές που υποχρεώνουν την ΑΔΑ να λαμβάνει αποφάσεις μόνο βάσει λόγων νομικώς βασίμων, δηλαδή καταλλήλων και όχι στηριζομένων σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως πραγματική ή νομική.
Εν συνεχεία ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η ΑΔΑ, καταρτίζοντας την επίδικη βαθμολογία για το έτος 2004 υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες είναι φανερό ότι δεν προέβη σε ορθή εφαρμογή και ερμηνεία των προαναφερθεισών διατάξεων του κανονισμού και αρχών. Συνεπώς η απόφασή της στηρίζεται σε ουσιαστικώς και νομικώς ανακριβή αιτιολογία. Κατόπιν αυτού ο προσφεύγων βρίσκεται σε μειονεκτική διοικητική κατάσταση που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και το εύλογο συμφέρον του και μαρτυρεί ηθική και επαγγελματική παρενόχληση.
____________