WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 13 grudnia 2007 r.

Sprawa F‑42/06

Asa Sundholm

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2004 r. – Cele i kryteria oceny – Odszkodowanie

Przedmiot: Skarga wniesiona w trybie art. 236 WE i 152 EWEA, na podstawie której A. Sundholm wnosi między innymi o stwierdzenie nieważności swojego sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej sporządzonego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2004 r. oraz o zasądzenie od Komisji na jej rzecz kwoty 1 EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzoną jej w związku ze sprawozdaniem z przebiegu kariery zawodowej.

Orzeczenie: Stwierdzona zostaje nieważność sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej skarżącej, sporządzonego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2004 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja zostaje obciążona kosztami postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej

(regulamin pracowniczy, art. 43)

2.      Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Stwierdzenie nieważności niezgodnego z prawem zaskarżonego aktu – Stosowne zadośćuczynienie za krzywdę

(regulamin pracowniczy, art. 91)

1.      Z art. 8 ust. 5 akapit czwarty przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że administracja jest zobowiązana do określenia celów i kryteriów oceny dla zatrudnionej osoby. Zgodnie z tym przepisem formalny dialog, jaki odbywa się pomiędzy oceniającym a ocenianym na początku każdego postępowania w sprawie oceny, powinien dotyczyć nie tylko oceny pracy tej ocenianej osoby podczas okresu odniesienia, który rozciąga się od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym prowadzone jest postępowanie w sprawie awansu, lecz również ustalenia celów na kolejny rok. Cele te stanowią punkt odniesienia dla oceny wydajności. Obowiązek ten powtórzony jest w wytycznych na temat oceny, które Komisja narzuciła sama sobie jako normę postępowania.

W braku ustalenia celów i kryteriów oceny na dany okres odniesienia administracja nie może utrzymywać, że cele określone na poprzedni okres odniesienia zostały przedłużone, ponieważ nie wskazano daty końca ich ważności.

(zob. pkt 31, 32, 37)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 190/82 Blomefield przeciwko Komisji, 1 grudnia 1983 r., Rec. str. 3981, pkt 20

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑63/89 Latham przeciwko Komisji, 24 stycznia 1991 r., Rec. str. II‑19, pkt 25; sprawa T‑296/01 Tatti przeciwko Komisji, 30 września 2003 r., RecFP str. I‑A‑225, II‑1093, pkt 43

2.      Stwierdzenie nieważności aktu administracji zaskarżonego przez urzędnika stanowi samo w sobie stosowne i co do zasady wystarczające zadośćuczynienie wszelkiej krzywdy, jakiej skarżący mógł doznać z powodu unieważnionego aktu, zwłaszcza w sytuacji, gdy w takim akcie brak jest jakiejkolwiek wyraźnie negatywnej oceny umiejętności skarżącego, która mogłaby wyrządzić mu krzywdę.

(zob. pkt 44)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑60/94 Pierrat przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 26 stycznia 1995 r., RecFP str. I‑A‑23, II‑77, pkt 62