WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ (druga izba)
z dnia 4 września 2008 r.
Sprawa F-22/07
Paul Lafili
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Wejście w życie rozporządzenia (EWG, Euratom) nr 723/2004 – Artykuły 44 i 46 regulaminu pracowniczego – Artykuł 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego – Awans – Zaszeregowanie – Mnożnik
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której P. Lafili żąda: stwierdzenia nieważności decyzji administracji z dnia 11 maja 2006 r. o zaszeregowaniu do grupy AD 13, stopień 5, wynikającej z pasków wypłaty za czerwiec 2006 r. i kolejne miesiące, a w rezultacie przywrócenia go z mocą od dnia 1 maja 2006 r. do grupy zaszeregowania AD 13, stopień 2 z zachowaniem mnożnika 1,1172071, jak również odtworzenia w całości jego kariery zawodowej z mocą wsteczną od dnia 1 maja 2006 r. do dnia tak zmienionego zaszeregowania do grupy i na stopień (włączając w to uwzględnienie doświadczenia w takiej przywróconej grupie zaszeregowania, prawa do awansu i prawa emerytalne) wraz z odsetkami za zwłokę w oparciu o stopy ustalane przez Europejski Bank Centralny dla głównych operacji refinansowych, mających zastosowanie w tym okresie, powiększonymi o dwa punkty od całości kwot stanowiących różnicę między wynagrodzeniem wynikającym z jego zaszeregowania a wynagrodzeniem wynikającym z zaszeregowania, do którego jest uprawniony, aż do dnia wydania prawidłowej decyzji o jego zaszeregowaniu.
Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji kierownika wydziału A 6 ds. struktury zatrudnienia, ocen i awansu dyrekcji generalnej ds. personelu i administracji Komisji z dnia 11 maja 2006 r. Skarżący pokrywa połowę swoich kosztów postępowania. Komisja pokrywa swoje koszty postępowania oraz połowę kosztów poniesionych przez skarżącego.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Pojęcie
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
2. Urzędnicy – Wynagrodzenie – Normy przejściowe obowiązujące po wejściu w życie rozporządzenia nr 723/2004
(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 7 ust. 7)
3. Urzędnicy – Wynagrodzenie – Normy przejściowe obowiązujące po wejściu w życie rozporządzenia nr 723/2004
(regulamin pracowniczy, art. 66; załącznik XIII, art. 2 ust. 1, art. 7 ust. 6, 7; rozporządzenie Rady nr 723/2004)
1. Jedynie akty wywołujące wiążące skutki prawne i mogące bezpośrednio i natychmiastowo wpłynąć na sytuację prawną zainteresowanych można uznać za akty dla nich niekorzystne, które mogą powodować rozpoczęcie biegu terminów do złożenia zażalenia i wniesienia skargi na podstawie art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego.
Tak jest w przypadku powiadomienia przez administrację urzędnika o tym, że zaszeregowanie na stopień oraz mnożnik stosowany do jego wynagrodzenia zostały błędnie ustalone i będą następnie zmienione.
(zob. pkt 30–32)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa C‑237/06 P Strack przeciwko Komisji, 8 marca 2007 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 62
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑562/93 Obst przeciwko Komisji, 19 października 1995 r., RecFP s. I‑A‑247, II‑737, pkt 23; sprawa T‑4/05 Strack przeciwko Komisji, 22 marca 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑83, II‑A‑2‑361, pkt 35
2. Decyzja ustalająca zaszeregowanie urzędnika na stopień oraz mnożnik stosowany do jego wynagrodzenia na podstawie art. 7 ust. 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, podpisana przez organ nieuprawniony do tego w świetle obowiązujących w danej instytucji postanowień dotyczących wykonywania uprawnień przyznanych przez regulamin pracowniczy organowi powołującemu, jest wadliwa z powodu braku właściwości jej autora, w braku subdelegacji uzasadniającej odstępstwo od kryteriów podziału kompetencji zawartych w tych postanowieniach, których celem jest właśnie zapewnienie, że decyzja, która ma zapaść, zostanie wydana przez organ zasadniczo najlepiej usytuowany do jej przyjęcia w świetle zasad dobrej administracji w obszarze zarządzania personelem.
(zob. pkt 34, 38, 39)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 46/72 De Greef przeciwko Komisji, 30 maja 1973 r., Rec. s. 543, pkt 18
Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑118/04 i T‑134/04 Caló przeciwko Komisji, 7 lutego 2007 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 67, 68
3. Jeśli mnożnik stosowany do wynagrodzenia urzędnika zatrudnionego przed wejściem w życie rozporządzenia nr 723/2004 zmieniającego Regulamin pracowniczy urzędników oraz Warunki zatrudnienia innych pracowników, w następstwie pierwszego awansu, który miał miejsce po wejściu w życie tego rozporządzenia, jest wyższy niż 1, powinien on zostać zmieniony na podstawie art. 7 ust. 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego i przeliczony na staż pracy na danym stopniu. W tym względzie nie można uwzględnić wykładni, zgodnie z którą przepis ten znajduje zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy przekroczenie przez mnożnik wartości 1 wynika z przeniesienia na wyższy stopień po awansowaniu, a nie bezpośrednio z samego awansu, tak że w tym ostatnim przypadku należałoby zastosować wyłącznie art. 7 ust. 6 załącznika XIII i ustalić nowy mnożnik.
Brzmienie art. 7 ust. 6 i 7 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego jest bowiem wystarczająco niejednoznaczne, aby uzasadnić poszukiwanie wykładni nie tylko dosłownej, lecz która byłaby zgodna z systematyką i celem rozpatrywanych przepisów przejściowych. W tym względzie odrzucona wykładnia mogłaby skutkować dalszym stosowaniem mnożników przez nieograniczony okres, podczas całej kariery zainteresowanego, a nawet dłużej, po jego przejściu na emeryturę, podczas gdy stosowanie mnożnika, który stanowi środek przejściowy, ma na celu zapewnienie poziomu miesięcznego wynagrodzenia podstawowego wypłacanego urzędnikom zatrudnionym przed dniem 1 maja 2004 r., które to wynagrodzenie zgodnie z art. 7 ust. 1 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego nie może podlegać zmianom ze względu na zmiany nazw grup zaszeregowania na mocy art. 2 ust. 1 tego załącznika. Kiedy mnożnik osiągnie wartość 1, art. 7 ust. 7 zdanie czwarte załącznika XIII, zgodnie ze swoim brzmieniem, nie może stanowić przeszkody w stosowaniu nowego art. 66 regulaminu pracowniczego ustalającego, na podstawie nowej struktury kariery zawodowej, wynagrodzenia podstawowe urzędników dla każdej grupy zaszeregowania i dla każdego stopnia. Nie można przyjąć takiego odrzucenia siatki płac zawartej w art. 66, które byłoby sprzeczne z zasadą niezwłocznego stosowania nowego uregulowania, w braku jasnej i pozbawionej dwuznaczności wskazówki w tym zakresie ze strony prawodawcy.
Ponadto odrzucona wykładnia prowadziłaby również do zerwania w przyszłości z zasadą równego traktowania w zakresie wynagrodzeń urzędników zatrudnionych przed 1 maja 2004 r. i zatrudnionych po tej dacie, podczas gdy środki przejściowe powinny przez swój charakter mieć na celu ułatwienie przejścia od dawnego uregulowania do nowego uregulowania, z zachowaniem ochrony praw nabytych, nie zastrzegając jednakże dla danej kategorii urzędników skutków dawnego uregulowania do sytuacji, które powstaną w przyszłości, takich jak przeniesienie na wyższy stopień w ramach nowej struktury kariery zawodowej.
(zob. pkt 73, 75, 78, 80, 81, 83, 86, 88)