ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (πρώτο τμήμα)

της 26ης Σεπτεμβρίου 2007

Υπόθεση F-129/06

Rocío Salvador Roldán

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Αμοιβή – Επίδομα αποδημίας – Προϋποθέσεις του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ – Μόνιμη διαμονή – Προσφυγή προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η R. Salvador Roldán ζητεί, αφενός, να ακυρωθεί η απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της Επιτροπής, της 18ης Αυγούστου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που άσκησε στις 15 Μαΐου 2006 κατά της αποφάσεως της Επιτροπής, της 6ης Απριλίου 2006, περί μη χορηγήσεως επιδόματος αποδημίας και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει αναδρομικά, από 1ης Απριλίου 2006, τα ποσά που αντιστοιχούν στο επίδομα αυτό, πλέον τόκους.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Αμοιβή – Επίδομα αποδημίας – Προϋποθέσεις χορηγήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VII, άρθρο 4 § 1, στοιχείο α΄)

Μόνιμη κατοικία, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), σχετικά με τη χορήγηση επιδόματος αποδημίας, είναι ο τόπος που όρισε ο ενδιαφερόμενος, με τη βούληση να του προσδώσει διαρκή χαρακτήρα, ως μόνιμο ή σύνηθες κέντρο των συμφερόντων του, για δε τον προσδιορισμό του τόπου αυτού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλα τα πραγματικά στοιχεία που απαρτίζουν την έννοια της μόνιμης διαμονής, όπως είναι, μεταξύ άλλων, ο τόπος πραγματικής διαμονής του υπαλλήλου.

Συναφώς, η άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, ανεξαρτήτως αντικειμένου, ως αυτοτελές κριτήριο για την εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, αποτελεί σοβαρή ένδειξη για τον προσδιορισμό του τόπου μόνιμης κατοικίας.

Το γεγονός ότι ένα πρόσωπο είχε την πρόθεση να αναζητήσει εργασία σε άλλη χώρα, εκτός της χώρας διαμονής, δεν αναιρεί τον προσδιορισμό του τόπου μόνιμης διαμονής, εφόσον διαπιστώνεται ότι, καθ’ όλο το διάστημα αναφοράς, το πρόσωπο αυτό διατήρησε το κέντρο των συμφερόντων του στον τόπο όπου επρόκειτο να διοριστεί, διέμενε εκεί και ασκούσε εκεί, κατά το μεγαλύτερο μέρος του διαστήματος αναφοράς, την επαγγελματική δραστηριότητά του. Επομένως, το στοιχείο της βουλήσεως, όσον αφορά τον διαρκή χαρακτήρα του κέντρου των συμφερόντων του, δεν περιλαμβάνει τη βούληση του ενδιαφερομένου υπαλλήλου να μην επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του ή να μεταβεί σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Οι δεσμοί που διατηρεί ο υπάλληλος με τη χώρα καταγωγής του, όπως είναι η κατοχή αυτοκινήτου, οι ιατρικές επισκέψεις, τα ακίνητα των γονέων του στη χώρα αυτή, η άσκηση πολιτικών δικαιωμάτων, η διατήρηση της ιδιότητας του κατοίκου από φορολογικής απόψεως και η ύπαρξη περιουσιακών δικαιωμάτων, όπως τραπεζικού λογαριασμού, καθώς και οι επισκέψεις που πραγματοποιεί στη χώρα αυτή, αποτελούν απλώς και μόνον συνήθεις δεσμούς τους οποίους ένα πρόσωπο διατηρεί με τη χώρα όπου διαμένουν οι γονείς του ή όπου κατοικούσε επί μακρόν και δεν αποδεικνύουν ότι το εν λόγω πρόσωπο είχε τη μόνιμη διαμονή του στη χώρα αυτή.

(βλ. σκέψεις 48, 51, 56 και 59)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 8 Απριλίου 1992, T‑18/91, Costacurta Gelabert κατά Επιτροπής, Συλλογή 1992, σ. II‑1655, σκέψη 42· 28 Σεπτεμβρίου 1993, T‑90/92, Magdalena Fernández κατά Επιτροπής, Συλλογή 1993, σ. II‑971, σκέψη 30· 13 Απριλίου 2000, T‑18/98, Reichert κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2000, σ. I‑A‑73 και II‑309, σκέψη 25· 3 Μαΐου 2001, T‑60/00, Λιάσκου κατά Συμβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2001, σ. I‑A‑107 και II‑489, σκέψεις 53 και 64· 13 Σεπτεμβρίου 2005, T‑283/03, Recalde Langarica κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑235 και II‑1075, σκέψη 114· 25 Οκτωβρίου 2005, T‑83/03, Salazar Brier κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑311 και II‑1407, σκέψεις 56 και 71, κατά της οποίας ασκήθηκε αναίρεση ενώπιον του Δικαστηρίου, C‑9/06 P· 27 Σεπτεμβρίου 2006, T‑259/04, Koistinen κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑2-177 και II‑A-2-879, σκέψη 34· 16 Μαΐου 2007, T‑324/04, F κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2007, σ. I‑A‑2-0000 και II‑A-2-0000, σκέψη 87