POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 3 maja 2007 r.

Sprawa F‑123/05

Jean-Marc Bracke

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Urzędnicy – Konkurs – Konkurs wewnętrzny – Warunki dopuszczenia – Ogłoszenie o konkursie – Warunek dotyczący stażu pracy – Personel tymczasowy – Artykuł 27 regulaminu pracowniczego – Zasada dobrej administracji – Zasada niedyskryminacji

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której J.M. Bracke żąda stwierdzenia nieważności decyzji organu powołującego z dnia 7 września 2005 r. oddalającej jego zażalenie na decyzję Komisji z dnia 21 kwietnia 2005 r. o odmowie zatrudnienia go w charakterze urzędnika na okres próbny po przeprowadzeniu konkursu COM/PC/04.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona jako bezzasadna. Każda ze stron pokryje własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Konkurs – Konkursy wewnętrzne – Warunki dopuszczenia

(regulamin pracowniczy, art. 27 akapit pierwszy, art. 29 ust. 1)

2.      Urzędnicy – Konkurs – Komisja konkursowa – Niezawisłość – Granice

1.      Korzystanie z zakresu uznania przysługującego instytucjom w zakresie organizowania konkursów, a w szczególności w zakresie ustalania warunków dopuszczenia musi pozostawać w zgodzie z bezwzględnie wiążącymi przepisami art. 27 akapit pierwszy i art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego. Artykuł 27 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego określa w sposób bezwzględnie wiążący cel wszystkich postępowań w sprawie zatrudnienia, a art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego określa ramy dla procedur, które należy zastosować w celu obsadzenia wakującego stanowiska. W konsekwencji uprawnienie dyskrecjonalne należy zawsze stosować w zależności od wymogów dotyczących stanowisk do obsadzenia, a w ujęciu bardziej ogólnym – od interesu służby.

Stawiając jako warunek dopuszczenia do konkursu wewnętrznego wymóg pięcioletniego stażu pracy w charakterze urzędnika lub innego pracownika podlegającego warunkom zatrudnienia innych pracowników, z wyłączeniem okresów pracy w instytucjach w charakterze pracownika na zastępstwo, organ powołujący dokonuje prawidłowego zastosowania art. 27 i 29 regulaminu pracowniczego. Taki warunek dopuszczający pozwala bowiem zapewnić, że kandydaci nie tylko będą mieli doświadczenie zawodowe, lecz również wykazali się umiejętnościami na gruncie stosunków pracy przewidzianych w regulaminie pracowniczym i warunkach zatrudnienia innych pracowników, które różnią się w zakresie podporządkowania służbowego, oceny i dyscypliny od warunków, którym podlegają pracownicy na zastępstwo. Nie narusza to również zasady równego traktowania, ponieważ ze względu na cel ich zatrudnienia osoby, które pracowały na zastępstwoi osoby, które pracowały jako urzędnicy lub pracownicy, nie znajdują się w sytuacji porównywalnej.

(zob. pkt 45, 46, 49–52, 56)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑214/99 Carrasco Benítez przeciwko Komisji, 21 listopada 2000 r., RecFP str. I‑A‑257, II‑1169, pkt 53, 57; sprawa T‑173/05 Heus przeciwko Komisji, 13 grudnia 2006 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑2‑329, II‑A‑2‑1695, pkt 37, 41, 42, 44

2.      Organ powołujący jest zobowiązany podejmować decyzje zgodne z prawem przy wykonywaniu swoich własnych zadań. Nie mogą go zatem wiązać decyzje komisji konkursowych, których niezgodność z prawem mogłaby w konsekwencji mieć wpływ na jego własne decyzje. W rezultacie jeśli komisja konkursowa niesłusznie pozwala kandydatowi przystąpić do konkursu, a następnie wpisuje go na listę odpowiednich kandydatów, organ powołujący powinien uzasadnioną decyzją odmówić powołania kandydata na stanowisko, umożliwiając sądowi wspólnotowemu ocenę jej zasadności.

Organ powołujący powinien badać zgodność z prawem decyzji komisji konkursowej o dopuszczeniu kandydata do konkursu tylko wtedy, gdy pojawia się kwestia faktycznego zatrudnienia, a w żadnym wypadku w momencie, w którym komisja konkursowa przekazuje mu listę odpowiednich kandydatów.

(zob. pkt 64, 65)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 142/85 Schwiering przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 23 października 1986 r., Rec. str. 3177, pkt 19, 20

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑329/03 Ricci przeciwko Komisji, 16 marca 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑69, II‑315, pkt 35; sprawa T‑306/04 Luxem przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑263, II‑1209, pkt 23, 24