ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 6ης Μαρτίου 2008

Υπόθεση F-46/06

Carina Skareby

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Αξιολόγηση – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Περίοδος αξιολογήσεως 2004 – Στόχοι – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η C. Skareby ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, ακύρωση της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας για το διάστημα από 1η Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2004 και, αφετέρου, αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη καθώς και προς ικανοποίηση της ηθικής της βλάβης.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Κατάρτιση – Κοινοποίηση του σχεδίου εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

2.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Υποχρέωση καθορισμού στόχων προς επίτευξη – Έκταση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

3.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Κατάρτιση – Καθυστέρηση

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

4.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Λόγοι ακυρώσεως

5.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Αναγκαία συνοχή μεταξύ αναλυτικών εκτιμήσεων και σχολίων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

6.      Υπάλληλοι – Βαθμολογία – Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας – Δικαστικός έλεγχος – Όρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 43)

7.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Λόγοι ακυρώσεως

1.      Κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, έκτο εδάφιο, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων σχετικά με την εξωτερική υπηρεσία της Επιτροπής, τις οποίες εξέδωσε η Επιτροπή, η έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας, όπως έχει τελικά καταρτιστεί από τον δεύτερο βαθμολογητή και τον δευτεροβάθμιο βαθμολογητή, κοινοποιείται στον υπάλληλο. Οι εν λόγω γενικές εκτελεστικές διατάξεις δεν προβλέπουν κοινοποίηση του σχεδίου εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας στον υπάλληλο πριν την τελική κατάρτισή του.

Επομένως, ο υπάλληλος δεν μπορεί, βάσει συγκρίσεως του σχεδίου εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας και της εκθέσεως, να ζητήσει την ακύρωσή της, ισχυριζόμενος ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ των αξιολογήσεων που διατυπώνονται στα δύο αυτά έγγραφα, δεδομένου ότι η κοινοποίηση του σχεδίου εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας δεν αποτελεί μέρος της αυτής καθαυτής της διαδικασίας καταρτίσεως της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας. Επομένως, οι αξιολογητές δεν υποχρεούνται να αιτιολογούν, με την έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας, τους λόγους διαφοροποιήσεως των αξιολογήσεων σε σχέση με το σχέδιο της εκθέσεως.

(βλ. σκέψεις 54 και 58)

2.      Από το άρθρο 8, παράγραφος 5, τέταρτο εδάφιο, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 43 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, τις οποίες έχει εκδώσει η Επιτροπή, προκύπτει ότι η διοίκηση υποχρεούται να καθορίζει, ως προς τον υπάλληλο, στόχους και κριτήρια αξιολογήσεως. Κατά τη διάταξη αυτή, αντικείμενο του επίσημου διαλόγου μεταξύ βαθμολογητή και υπαλλήλου δεν είναι μόνον η αξιολόγηση της εργασίας που παρέσχε ο εν λόγω υπάλληλος κατά το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου του έτους προ του έτους κατά το οποίο διεξάγεται η αξιολόγηση, αλλά και ο καθορισμός των στόχων για το επόμενο της αξιολογήσεως έτος. Οι στόχοι αυτοί αποτελούν τη βάση της αξιολογήσεως της αποδόσεως του υπαλλήλου.

(βλ. σκέψη 64)

Παραπομπή:

ΔΔΔ: 13 Δεκεμβρίου 2007, F‑42/06, Sundholm κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 31

3.      Πλην εξαιρετικών περιπτώσεων, η έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας δεν ακυρώνεται λόγω καθυστερημένης καταρτίσεως. Η καθυστέρηση καταρτίσεως της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας, αν και μπορεί να θεμελιώσει, ενδεχομένως, δικαίωμα αποζημιώσεως του υπαλλήλου, εντούτοις δεν επηρεάζει το κύρος της εκθέσεως ούτε, ως εκ τούτου, δικαιολογεί την ακύρωσή της.

(βλ. σκέψη 75)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 7 Μαΐου 2003, T‑278/01, Den Hamer κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑139 και II‑665, σκέψη 32· 13 Δεκεμβρίου 2005, T‑155/03, T‑157/03 και T‑331/03, Cwik κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑411 και II‑1865, σκέψη 96· 7 Μαρτίου 2007, T‑110/04, Sequeira Wandschneider κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 39

4.      Μικρή σημασία έχει το γεγονός ότι ο προσφεύγων επικαλέστηκε καθυστερημένα ως λόγο ακυρώσεως την ελλιπή ή ανεπαρκή αιτιολογία πράξεως κοινοτικού οργάνου, διότι πρόκειται για λόγο ακυρώσεως δημοσίας τάξεως, ο οποίος όχι μόνο μπορεί, αλλά πρέπει να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το κοινοτικό δικαστήριο. Ο προσφεύγων δεν είναι δυνατόν να απολέσει το δικαίωμά του να επικαλεστεί τον συγκεκριμένο λόγο αποκλειστικώς και μόνον επειδή δεν τον προέβαλε σε προηγούμενο στάδιο.

(βλ. σκέψη 96)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 20 Φεβρουαρίου 1997, C‑166/95 P, Επιτροπή κατά Daffix, Συλλογή 1997, σ. I‑983, σκέψη 24

ΔΔΔ: 21 Μαΐου 1996, T‑153/95, Kaps κατά Δικαστηρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I‑A‑233 και II‑663, σκέψη 75· 3 Οκτωβρίου 2006, T‑171/05, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. II‑A‑2‑999, σκέψεις 31 και 32

5.      Η έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας δεν είναι προδήλως ανακόλουθη σε περίπτωση που σε ορισμένα τμήματα αυτής διατυπώνονται θετικές κρίσεις συνοδευόμενες από επικριτικές παρατηρήσεις. Συγκεκριμένα, δεν αποτελεί πρόδηλη ανακολουθία το να αναγνωρίζεται, εν γένει, η ποιότητα της εργασίας του υπαλλήλου και, παράλληλα, να επισημαίνονται ορισμένες αδυναμίες του ή δυσχέρειες.

(βλ. σκέψη 103)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 13 Ιουλίου 2006, T‑165/04, Βουνάκης κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑2‑155 και II‑A‑2‑735, σκέψη 94

6.      Το Πρωτοδικείο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κρίση του στην κρίση των προσώπων που είναι επιφορτισμένα με την αξιολόγηση της εργασίας του βαθμολογούμενου. Συγκεκριμένα, τα κοινοτικά όργανα διαθέτουν ευρεία διακριτική ευχέρεια κατά την αξιολόγηση της εργασίας των υπαλλήλων τους. Οι αξιολογήσεις των υπαλλήλων που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις εξελίξεως της σταδιοδρομίας δεν υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο, ο οποίος αφορά μόνον τυχόν τυπικές πλημμέλειες, πρόδηλα πραγματικά σφάλματα σχετικά με τις εν λόγω αξιολογήσεις, καθώς και ενδεχόμενη κατάχρηση εξουσίας.

(βλ. σκέψη 119)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 1 Ιουνίου 1983, 36/81, 37/81 και 218/81, Seton κατά Επιτροπής, Συλλογή 1983, σ. 1789, σκέψη 23

ΠΕΚ: 10 Δεκεμβρίου 1992, T‑33/91, Williams κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1992, σ. II‑2499, σκέψη 43· 4 Μαΐου 2005, T‑144/03, Schmit κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑101 και II‑465, σκέψη 70

7.      Κατάχρηση εξουσίας, μορφή της οποίας αποτελεί η καταστρατήγηση διαδικασίας, υφίσταται μόνον αν, βάσει αντικειμενικών, πρόσφορων και συγκλινουσών ενδείξεων, διαπιστώνεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη επιδιώκει σκοπό διαφορετικό από αυτόν που ορίζουν οι εφαρμοστέες κανονιστικές διατάξεις.

Συναφώς, δεν αρκεί να επικαλεστεί ο ενδιαφερόμενος ορισμένα πραγματικά περιστατικά προς στήριξη των ισχυρισμών του· πρέπει, επιπλέον, να προσκομίσει αρκούντως αντικειμενικές, πρόσφορες και συγκλίνουσες ενδείξεις, τέτοιες ώστε να στοιχειοθετείται ή, τουλάχιστον, πιθανολογείται το αληθές των ισχυρισμών αυτών και να μην είναι δυνατόν, ελλείψει αυτών, να αμφισβητηθεί η ουσιαστική ακρίβεια των ισχυρισμών ενός διαδίκου.

(βλ. σκέψεις 156 και 157)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 5 Ιουλίου 2000, T‑111/99, Samper κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 2000, σ. I‑A‑135 και II‑611, σκέψη 64· 19 Σεπτεμβρίου 2001, T‑152/00, E κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2001, σ. I‑A‑179 και II‑813, σκέψη 69