Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 12 Νοεμβρίου 2018 – Healthspan Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs
(Υπόθεση C-703/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
First-tier Tribunal (Tax Chamber)
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Healthspan Limited
Καθής: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs
Προδικαστικά ερωτήματα
1) Όταν ο πελάτης συνάπτει (α) σύμβαση με τον προμηθευτή για την αγορά αγαθού και (β) σύμβαση με τρίτη εταιρία παραδόσεων (στο εξής: εταιρία παραδόσεων) για την αποστολή και την παράδοση του αγαθού αυτού, θεωρείται ότι ο τόπος παραδόσεως του αγαθού είναι ο τόπος όπου αυτό βρίσκεται κατά τον χρόνο αναχωρήσεως της αποστολής ή της μεταφοράς με προορισμό τον πελάτη, ώστε πάντοτε να έχει εφαρμογή το άρθρο 321 (και όχι το άρθρο 33);
2) Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, θεωρείται ότι το αγαθό μεταφέρεται «από τον προμηθευτή ή από πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του» όταν ο πελάτης συνάπτει σύμβαση με την εταιρία παραδόσεων και πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις, και αν ναι, ποια ή ποιες;
α) ο πελάτης δεν έχει, στην πράξη, άλλη δυνατότητα εκτός από το να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες της εταιρίας παραδόσεων·
β) ο πελάτης έχει επικοινωνία μόνο με τον προμηθευτή και όχι με την εταιρία παραδόσεων·
γ) η τιμή που θα τιμολογηθεί από την εταιρία παραδόσεων έχει συμφωνηθεί μεταξύ του προμηθευτή και της εταιρίας παραδόσεων χωρίς την ανάμειξη του πελάτη·
δ) ο προμηθευτής απαλλάσσει τον πελάτη από τα έξοδα παραδόσεως χορηγώντας του έκπτωση επί της τιμής του αγαθού·
ε) ο προμηθευτής εισπράττει από τον πελάτη τα έξοδα παραδόσεως και τα διαβιβάζει στην τρίτη εταιρία παραδόσεων·
στ) οι συμβατικοί όροι που καθορίζουν το πότε μεταβιβάζεται στον πελάτη η κυριότητα του αγαθού δεν έχουν λογική σε εμπορικό επίπεδο, αλλά αυτό δεν ασκεί επιρροή στην πράξη, επειδή ο προμηθευτής αποζημιώνει τον πελάτη για κάθε ζημία που επήλθε στο αγαθό κατά την παράδοση·
ζ) αναφορικά με τα έξοδα παραδόσεως σε περίπτωση που ανέκυψε πρόβλημα με την αρχική παράδοση:
i) βάσει της συμβάσεώς του με τον πελάτη, ο προμηθευτής υποχρεούται να επιστρέψει στον πελάτη τα έξοδα παραδόσεως που έχει ήδη καταβάλει ο τελευταίος·
ii) βάσει της συμβάσεώς του με τον πελάτη, ο προμηθευτής δεν υποχρεούται να επιστρέψει τα έξοδα αυτά, αλλά τα επιστρέφει κατά συνήθη πρακτική·
iii) σε κάθε μία από τις δύο περιπτώσεις, ο προμηθευτής (και όχι η εταιρία παραδόσεων) αναλαμβάνει το κόστος της επιστροφής αυτής· και/ή
iv) βάσει της συμβάσεώς του με τον πελάτη, ο προμηθευτής υποχρεούται να καταβάλει τόσο το κόστος νέου, απαλλαγμένου από ελαττώματα αγαθού, όσο και τα σχετικά έξοδα παραδόσεως· ή
v) βάσει της συμβάσεώς του με τον πελάτη, ο προμηθευτής υποχρεούται να καταβάλει το κόστος νέου, απαλλαγμένου από ελαττώματα αγαθού, αλλά όχι τα σχετικά έξοδα παραδόσεως, ωστόσο τα καταβάλλει κατά συνήθη πρακτική;
3) Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, θεωρείται ότι η εταιρία παραδόσεων ενεργεί για λογαριασμό του προμηθευτή αν πληρούνται περισσότερες από μία εκ των ανωτέρω προϋποθέσεων; Αν ναι, ποιοι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη και ποια βαρύτητα πρέπει να δοθεί σε κάθε ένα εξ αυτών;
4) Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ή στο τρίτο ερώτημα, θεωρείται ότι η εταιρία παραδόσεων ενεργεί για λογαριασμό του προμηθευτή όταν ο προμηθευτής παρεμβαίνει άμεσα ή έμμεσα στην αποστολή ή τη μεταφορά του αγαθού, όπως θα ισχύει από το 2021 κατ’ εφαρμογήν της οδηγίας 2017/24552 ; Με άλλα λόγια, εκφράζουν απλώς με σαφέστερη διατύπωση την έννοια του άρθρου 33 στην τωρινή μορφή του οι αλλαγές που εισήγαγε η οδηγία αυτή;
____________
1 Άρθρο 32 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).
2 Οδηγία (ΕΕ) 2017/2455 του Συμβουλίου, της 5ης Δεκεμβρίου 2017, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και της οδηγίας 2009/132/ΕΚ όσον αφορά ορισμένες υποχρεώσεις που απορρέουν από τον φόρο προστιθέμενης αξίας για παροχές υπηρεσιών και πωλήσεις αγαθών εξ αποστάσεως (ΕΕ 2017, L 348, σ. 7).