Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2006 - Lopez Teruel κατά ΓΕΕΑ
(Υπόθεση F-99/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Adelaida Lopez Teruel (El Casar, Ισπανία) (εκπρόσωποι: G. Vandersanden, L. Levi και C. Ronzi, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) της 20ής Οκτωβρίου 2005, η οποία ελήφθη κατόπιν των συμπερασμάτων του διαιτητή που μνημονεύεται στο άρθρο 59, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ)·
καθόσον είναι αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 17ης Μαΐου 2006 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 20 Ιανουαρίου 2006·
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα, υπάλληλος του ΓΕΕΑ, υπέβαλε ιατρικά πιστοποιητικά που δικαιολογούν την απουσία της από την εργασία από τις 7 Απριλίου 2005 έως τις 7 Αυγούστου 2005. Το κύρος των πιστοποιητικών αυτών αμφισβητήθηκε από το ΓΕΕΑ, το οποίο υπέβαλε την προσφεύγουσα σε ιατρικούς ελέγχους. Βάσει των τελευταίων, το ΓΕΕΑ διέταξε την προσφεύγουσα να παρουσιαστεί στη θέση της από τις 2 Αυγούστου 2005. Η διαδικασία διαιτησίας, η οποία κινήθηκε κατόπιν αιτήματος της προσφεύγουσας σύμφωνα με το άρθρο 59, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, επιβεβαίωσε την αντικανονικότητα της απουσίας της προσφεύγουσας.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως, ο πρώτος από τους οποίους αντλείται από την παράβαση του πέμπτου και του έκτου εδαφίου της προαναφερθείσας διατάξεως. Όσον αφορά το πέμπτο εδάφιο, η προσφεύγουσα επικρίνει τον υπολογισμό των ημερών απουσίας που το ΓΕΕΑ χαρακτήρισε ως αντικανονική κατόπιν των ιατρικών ελέγχων. Όσον αφορά το έκτο εδάφιο, η προσφεύγουσα εκτιμά, αφενός, ότι η ΑΔΑ προέβη παράτυπα στον μονομερή ορισμό του διαιτητή, ενώ δεν υφίστατο διαφωνία μεταξύ του ιατρού του θεσμικού οργάνου και εκείνου της προσφεύγουσας ως προς τον ορισμό του τρίτου ιατρού. Αφετέρου, η προθεσμία των πέντε ημερών που προβλέπεται από το εν λόγω εδάφιο έτρεχε μόνον από το χρονικό σημείο κατά το οποίο ο ιατρός του θεσμικού οργάνου ήλθε σε επαφή με αυτόν του υπαλλήλου. Επικουρικώς, η προθεσμία αυτή δεν είναι προθεσμία δημοσίας τάξεως.
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα επικαλείται εσφαλμένη αιτιολογία και ύπαρξη παρατυπίας της γνωμοδοτήσεως του διαιτητή, καθόσον τα συμπεράσματα της εν λόγω γνωμοδοτήσεως δεν συνάδουν με τις ιατρικές διαπιστώσεις που περιέχονται σε αυτή.
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα επικαλείται την παράβαση της υποχρεώσεως αλληλεγγύης, την παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και της αρχής της διαφάνειας και την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.
____________