Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie (Πολωνία) στις 31 Ιανουαρίου 2019 – Profi Credit Polska S.A. κατά QJ

(Υπόθεση C-84/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Profi Credit Polska S.A.

Εναγομένη: QJ

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/EΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 19931 , την έννοια ότι η οδηγία δεν εφαρμόζεται επί της εκτιμήσεως του καταχρηστικού χαρακτήρα επιμέρους συμβατικών ρητρών που αφορούν το κόστος της πιστώσεως το οποίο δεν συνδέεται με την καταβολή τόκων, στην περίπτωση κατά την οποία η νομοθεσία κράτους μέλους προβλέπει ένα ανώτατο όριο για το κόστος αυτό, ορίζοντας ότι το κόστος συμβάσεως καταναλωτικής πίστεως το οποίο δεν συνδέεται με την καταβολή τόκων δεν δύναται να απαιτηθεί, εάν υπερβαίνει το ανώτατο όριο του μη συνδεόμενου με την καταβολή τόκων κόστους, όπως το όριο αυτό υπολογίζεται βάσει της νομοθεσίας, ή εάν υπερβαίνει το συνολικό ποσό της πιστώσεως;

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/EΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, την έννοια ότι συμβατική ρήτρα ρυθμίζουσα το μη συνδεόμενο με την καταβολή τόκων κόστος, που βαρύνει τον δανειολήπτη ο οποίος υποχρεούται να το καταβάλει μαζί με το δάνειο, πέραν των τόκων, και το οποίο συνδέεται με τη σύναψη της συμβάσεως αυτής καθ’ εαυτήν και τη χορήγηση του δανείου (υπό μορφή επιβαρύνσεων, προμηθειών και πάσης φύσεως εξόδων), δεν υπόκειται βάσει της διατάξεως αυτής σε εκτίμηση του τυχόν καταχρηστικού χαρακτήρα της, εφόσον είναι διατυπωμένη κατά τρόπο σαφή και κατανοητό;

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/EΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, την έννοια ότι συμβατικές ρήτρες με τις οποίες επιβάλλονται πάσης φύσεως έξοδα συναφή με τη χορήγηση δανείου δεν είναι διατυπωμένες «κατά τρόπο σαφή και κατανοητό», όταν δεν προκύπτει από αυτές για ποια συγκεκριμένη αντιπαροχή καταβάλλονται, και ο καταναλωτής δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τις μεταξύ τους διαφορές;

____________

1 Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).