Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2019 r. – Komisja Europejska / Węgry

(Sprawa C-400/19)

Język postępowania: węgierski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sipos, A. Lewis i E. Manhaeve, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Węgry

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi, aby Trybunał:

orzekł, że Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 poprzez ograniczenie ustalania cen sprzedaży produktów rolnych i artykułów żywnościowych, w szczególności z uwagi na art. 3 ust. 2 lit. u) mezőgazdasági és élelmiszeripari termékek vonatkozásában a beszállítókkal szemben alkalmazott tisztességtelen forgalmazói magatartás tilalmáról szóló, 2009. évi XCV. törvény (ustawy XCV z 2009 r. zakazującej dostawcom nieuczciwych praktyk związanych z produktami rolnymi i artykułami żywnościowymi);

obciążył Węgry kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Ustawa XCV z 2009 r. zakazująca dostawcom nieuczciwych praktyk związanych z produktami rolnymi i artykułami żywnościowymi (zwana dalej „Tfmtv”) wprowadziła szczególne przepisy dla sektora związane z ustalaniem cel detalicznych omawianych produktów.

Komisja uważa, że art. 3 ust. 2 lit. u) Tfmtv nie odnosi się do cech charakterystycznych produktów rolnych i artykułów żywnościowych, a jedynie do sposobu ich sprzedaży, z którego to powodu należy uznać go za przepis dotyczący sposobów sprzedaży w rozumieniu wyroku Keck i Mithouard (zob. wyrok z dnia 24 listopada 1993 r., Keck i Mithouard, C-267/91 i C-268/91, EU:C:1993:905). Oceniając skutki tego przepisu, należy stwierdzić, że jest on równoznaczny z ograniczeniem ilościowym w handlu pomiędzy państwami członkowskimi w rozumieniu art. 34 TFUE.

Zdaniem Komisji w rzeczywistości art. 3 ust. 2 lit. u) Tfmtv nie dotyczy w równym stopniu produktów krajowych i przywożonych oraz nie jest on odpowiednim ani proporcjonalnym środkiem w stosunku do jakiegokolwiek słusznego z nim związanego celu.

____________