ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 6ης Μαρτίου 2008

Υπόθεση F-105/07

R bis

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προσφυγή – Αγωγή αποζημιώσεως – Συνθήκες υπό τις οποίες διανύθηκε η περίοδος δοκιμασίας – Παράταση της περιόδου δοκιμασίας – Μονιμοποίηση – Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η R bis ζητεί, ειδικότερα, να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η από 13 Μαρτίου 2007 διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά της αποφάσεως περί απορρίψεως της από 8 Νοεμβρίου 2006 αιτήσεως αποζημιώσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας· καθόσον κρίνεται αναγκαίο, να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής, της 13ης Φεβρουαρίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση και η αίτηση αποζημιώσεως της προσφεύγουσας της 8ης Νοεμβρίου 2006, καθώς και η απόφαση της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2005, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση και η αίτηση αποζημιώσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας της 17ης Αυγούστου 2005· να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα αποζημίωση 2 500 000 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη λόγω της συμπεριφοράς του θεσμικού οργάνου

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Παραδεκτό της προσφυγής ή αγωγής – Εκτίμηση βάσει των κανόνων που ισχύουν κατά τον χρόνο ασκήσεως της προσφυγής (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 76)

2.      Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Προθεσμίες

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

3.      Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 122)

1.      Αν και ο κανόνας του άρθρου 76 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, κατά τον οποίο το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: Δικαστήριο ΔΔ) μπορεί, με αιτιολογημένη διάταξη, να απορρίψει προσφυγή, όταν αυτή είναι προδήλως απορριπτέα, είναι διαδικαστικός κανόνας, ο οποίος, ως τέτοιος, εφαρμόζεται από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του σε όλες τις εκκρεμείς ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ διαφορές, εντούτοις, αυτό δεν ισχύει όσον αφορά τους κανόνες δικαίου βάσει των οποίων το Δικαστήριο ΔΔ μπορεί, κατ’ εφαρμογήν του εν λόγω άρθρου, να κρίνει προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη και οι οποίοι είναι αποκλειστικώς οι ισχύοντες κατά την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής.

(βλ. σκέψη 35)

2.      Οι προθεσμίες που προβλέπονται από τα άρθρα 90 και 91 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (ΚΥΚ), δεδομένου ότι προορίζονται να εγγυηθούν την ασφάλεια των εννόμων σχέσεων, είναι δημοσίας τάξεως και δεσμεύουν τους διαδίκους και τον δικαστή. Επομένως, ένας υπάλληλος δεν μπορεί, υποβάλλοντας αίτηση, κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, προς την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, να επιτύχει την αναβίωση, προς όφελός του, δικαιώματος προσφυγής κατά αποφάσεως που κατέστη οριστική μετά την πάροδο της προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής. Κατά συνέπεια, νέα αίτηση αποζημιώσεως δεν κινεί εκ νέου την προθεσμία ασκήσεως προσφυγής, η οποία αρχίζει από την εκ μέρους του προσφεύγοντος παραλαβή της αποφάσεως περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως που αυτός υπέβαλε κατά της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε η πρώτη αίτηση αποκαταστάσεως της ηθικής, επαγγελματικής και υλικής ζημίας.

(βλ. σκέψεις 43 και 44)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 22 Σεπτεμβρίου 1994, T‑495/93, Carrer κ.λπ. κατά Δικαστηρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I‑A‑201 και II‑651, σκέψη 20· 14 Ιουλίου 1998, T‑42/97, Lebedef κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. I‑A‑371 και II‑1071, σκέψη 25

3.      Οι διατάξεις του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης σχετικά με τα έξοδα και τις δικαστικές δαπάνες δεν εφαρμόζονται, σύμφωνα με το άρθρο 122 του εν λόγω κανονισμού, επί των υποθέσεων που εισήχθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του εν λόγω κανονισμού. Ουδεμία επιρροή ασκεί συναφώς το γεγονός ότι η επίδοση στον καθού του δικογράφου προσφυγής ασκηθείσας πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του εν λόγω κανονισμού αναβλήθηκε για μεταγενέστερη ημερομηνία προς τακτοποίηση παρατυπιών των κατατεθέντων υπό του καθού εγγράφων, καθόσον το γεγονός αυτό ουδόλως επηρεάζει, σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 1, των οδηγιών προς τον γραμματέα του Δικαστηρίου ΔΔ, την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής.

(βλ. σκέψεις 49 και 50)