Sprawa C‑268/13

Elena Petru

przeciwko

Casa Judeţeană de Asigurări de Sănătate Sibiu

i

Casa Naţională de Asigurări de Sănătate

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Tribunalul Sibiu)

Odesłanie prejudycjalne – Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 – Artykuł 22 ust. 2 akapit drugi – Ubezpieczenie zdrowotne – Szpitalne świadczenia zdrowotne udzielane w innym państwie członkowskim – Odmowa uprzedniej zgody – Brak produktów leczniczych i materiałów medycznych pierwszej potrzeby

Streszczenie – wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 9 października 2014 r.

1.        Pytania prejudycjalne – Dopuszczalność – Przesłanki – Pytania mające związek ze stanem faktycznym lub przedmiotem sporu – Wniosek dostarczający Trybunałowi wystarczającego wyjaśnienia kontekstu faktycznego i prawnego

(art. 267 TFUE)

2.        Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących – Ubezpieczenie zdrowotne – Świadczenia rzeczowe udzielone w innym państwie członkowskim – Obowiązek wydania przez właściwy organ uprzedniego zezwolenia – Przesłanki – Świadczenia, których nie można udzielić we właściwym czasie w państwie członkowskim miejsca zamieszkania ze względu na brak produktów leczniczych i materiałów medycznych pierwszej potrzeby – Niemożliwość, która winna być oceniania na poziomie ogółu szpitali tego państwa członkowskiego oraz w odniesieniu do terminu, w którym świadczenia te mogą zostać uzyskane

(rozporządzenie Rady nr 1408/71, art. 22 ust. 2 akapit drugi)

1.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 23, 25–27)

2.        Artykuł 22 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia nr 1408/71 w brzmieniu zmienionym i uaktualnionym rozporządzeniem nr 118/97, zmienionego rozporządzeniem nr 592/2008, należy interpretować w ten sposób, że zgody wymaganej na podstawie art. 22 ust. 1 lit. c) ppkt (i) tego rozporządzenia nie można odmówić, w wypadku gdy to ze względu na brak produktów leczniczych i materiałów medycznych pierwszej potrzeby nie można udzielić danych szpitalnych świadczeń zdrowotnych we właściwym czasie w państwie członkowskim miejsca zamieszkania osoby objętej zabezpieczeniem społecznym. Tę niemożliwość należy oceniać na poziomie ogółu szpitali tego państwa członkowskiego mogących udzielić wspomnianych świadczeń zdrowotnych oraz w odniesieniu do terminu, w którym świadczenia te mogą zostać uzyskane we właściwym czasie.

(por. pkt 36; sentencja)