Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Riigikohus (Estonia) w dniu 2 czerwca 2017 r. – Starman Aktsiaselts / Tarbijakaitseamet

(Sprawa C-332/17)

Język postępowania: estoński

Sąd odsyłający

Riigikohus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Starman Aktsiaselts

Strona pozwana: Tarbijakaitseamet

Pytania prejudycjalne

Czy art. 21 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE1 z dnia 25 października 2011 r. należy interpretować w ten sposób, że dostawca może oferować numer linii telefonicznej, dla którego obowiązuje taryfa wyższa niż taryfa normalna, jeżeli dostawca ten oferuje konsumentom do kontaktowania się z nim w sprawie zawartej umowy oprócz linii telefonicznej w wyższej taryfie również w zrozumiały i łatwo dostępny sposób numer linii telefonicznej w taryfie normalnej?

W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej: czy art. 21 dyrektywy 2011/83/UE sprzeciwia się temu, by konsument, który z własnej woli korzysta z numeru linii telefonicznej w wyższej taryfie w celu kontaktowania się w sprawie zawartej umowy, mimo że dostawca w zrozumiały i łatwo dostępny sposób udostępnił numer linii telefonicznej w taryfie normalnej, był zobowiązany do zapłaty wyższej taryfy za kontaktowanie się z tym dostawcą?

W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej: czy ograniczenie przewidziane w art. 21 dyrektywy 2011/83 zobowiązuje dostawcę do tego, by wszędzie wraz z numerem skróconym podawał również numer linii stacjonarnej w taryfie normalnej oraz informacje o różnicach cenowych?

____________

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. 2011, L 304, s. 64).