Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Kehl (Niemcy) w dniu 18 lipca 2019 r. – postępowanie karne przeciwko FU

(Sprawa C-554/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Amtsgericht Kehl

Strony w postępowaniu głównym

Staatsanwaltschaft Offenburg

przeciwko

FU

Pytania prejudycjalne

Czy art. 67 ust. 2 TFUE oraz art. 22 i 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeksu granicznego Schengen)1 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu w ustawie krajowej, które przyznaje organom policyjnym danego państwa członkowskiego uprawnienie do ustalania – w strefie 30 kilometrów od wspólnej granicy lądowej tego państwa członkowskiego z innymi państwami będącymi stronami Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w Schengen (w Luksemburgu) w dniu 19 czerwca 1990 r., w celu uniemożliwienia lub udaremnienia nielegalnego wjazdu na terytorium tego państwa członkowskiego lub niedozwolonego pobytu na jego terytorium, a także w celu przeciwdziałania popełnieniu niektórych przestępstw stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa granic – tożsamości każdej osoby, niezależnie od jej zachowania bądź wystąpienia szczególnych okoliczności, uzupełnionemu przez rozporządzenie ministerialne w następujący sposób:

,,a)    przestępstwa transgraniczne popełniane są w sposób dynamiczny (pod względem czasu i miejsca, przy wykorzystaniu różnych środków transportu), w związku z czym ich zwalczanie wymaga przyznania policji elastycznych uprawnień. Celem wykonywania wymienionego wyżej uprawnienia jest w efekcie uniemożliwianie lub udaremnianie przestępczości transgranicznej;

b)    środki kontrolne należy podejmować w ściśle opisanych ramach wymienionych wyżej kryteriów zawartych w art. 21 lit. a) kodeksu granicznego Schengen. Trzeba je ukształtować w sposób zdecydowanie odróżniający je od rutynowej odprawy osób na granicach zewnętrznych, aby nie miały skutku równoważnego z odprawą graniczną. Podejmowanie tych środków kontrolnych musi ze swojej strony mieścić się w określonych ramach, aby zapewnić, że pod względem intensywności i częstotliwości nie będą one równoważne z odprawą graniczną.

c)    Ramy te określa się w następujący sposób:

środki kontrolne nie mają trwałego charakteru, lecz podejmowane są w sposób nieregularny o różnych porach, w różnych miejscach i wyrywkowo przy uwzględnieniu natężenia ruchu.

Środków kontrolnych nie podejmuje się jedynie ze względu na przekroczenie granicy. Wprowadza się je na podstawie stale aktualizowanych informacji o sytuacji lub doświadczenia policji (granicznej), opracowywanych przez komendy policji federalnej na podstawie własnych informacji o sytuacji lub informacji pochodzących od innych organów. Punktem wyjścia do podjęcia środków policyjnych oraz ich intensywności i częstotliwości są zatem ogólne lub konkretne informacje policyjne lub doświadczenia dotyczące przestępczości transgranicznej, na przykład często używanych środków transportu i tras, określonych sposobów zachowania, a także analiza dostępnych informacji na temat przestępczości transgranicznej, pochodzących z własnych źródeł lub od innych organów.

Ukształtowanie środków kontrolnych jest przedmiotem regularnego nadzoru służbowego i merytorycznego. Podstawowe regulacje znajdują się w § 3 ust. 1 zdanie czwarte Gemeinsame Geschäftsordnung der Bundesministerien (wspólnego regulaminu ministerstw federalnych, Niemcy) oraz w Grundsätze zur Ausübung der Fachaufsicht der Bundesministerien über den Geschäftsbereich (zasadach wykonywania nadzoru merytorycznego nad resortem przez ministerstwa federalne, Niemcy). W odniesieniu do obszaru dotyczącego policji federalnej konkretyzują je Ergänzende Bestimmungen zur Ausübung der Dienst- und Fachaufsicht des BMI über die Bundespolizei (postanowienia uzupełniające dotyczące wykonywania nadzoru służbowego i merytorycznego nad policją federalną przez federalne ministerstwo spraw wewnętrznych, Niemcy). Bundespolizeipräsidium (dyrekcja policji federalnej, Niemcy) i podległe jej organy i komendy uregulowały wykonywanie nadzoru służbowego i merytorycznego w swoich planach przydziału zadań i wdrożyły je w ramach własnych koncepcji.

d)    W celu uniknięcia wielokrotnych kontroli środki kontrolne należy w miarę możliwości uzgadniać z innymi organami lub podejmować w ramach wspólnych form interwencji/współpracy”?

2.    Czy prawo Unii Europejskiej, w szczególności art. 4 ust. 3 akapit drugi T[…]UE, art. 197 ust. 1 TFUE oraz art. 291 ust. 1 TFUE, należy interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie wykorzystaniu w postępowaniu karnym – automatycznie lub po rozważeniu interesu związanego ze ściganiem i interesu oskarżonego – informacji lub środków dowodowych, jeżeli uzyskano je wskutek kontroli policyjnej oskarżonego naruszającej art. 67 ust. 2 TFUE lub art. 22 i 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeksu granicznego Schengen)?

____________

1 Dz.U. 2016, L 77, s. 1.