Η Polo/Lauren, η οποία έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη (Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής), είναι δικαιούχος διαφόρων λεκτικών και εικονιστικών σημάτων, καταχωρημένων στην Αυστρία. Τα σήματα αυτά είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο. Στηριζόμενες στον κοινοτικό κανονισμό «κατά των πειρατικών εμπορευμάτων», οι τελωνειακές αρχές της Αυστρίας, στις οποίες προσέφυγε η Polo/Lauren, υποχρέωσαν τα τελωνεία να αναστείλουν τη χορήγηση άδειας παραλαβής ή να προβούν στη δέσμευση T-shirts polo παραποιήσεως/απομιμήσεως με λεκτικά και εικονιστικά σήματα της αμερικανικής επιχειρήσεως. Πράγματι, βάσει αποφάσεως του τελωνείου του Arnoldstein, 633 T-shirts polo δεσμεύθηκαν προσωρινά σε αποθήκη τελωνειακής αποταμιεύσεως στο Linz. Αποστολέας του οικείου εμπορεύματος ήταν μια επιχείρηση με έδρα την Ινδονησία, η Dwidua, και αποδέκτης ήταν η Olympic · SC, μια εταιρία με έδρα την Πολωνία.
Η Polo/Lauren ζήτησε από το Landesgericht Linz να απαγορευθεί στη Dwidua να διαθέσει στο εμπρόριο τα εμπορεύματα αυτά, τα οποία φέρουν τα προστατευόμενα εικονιστικά ή λεκτικά σήματά της, και να της επιτραπεί να καταστρέψει, με δαπάνες της Dwidua, τα T-shirts που δεσμεύθηκαν από τις τελωνειακές αρχές.
Το Oberster Gerichtshof, επιληφθέν της υποθέσεως σε τελευταίο βαθμό, έχει αμφιβολίες ως προς την εφαρμογή του κοινοτικού κανονισμού στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα εμπορεύματα που εισάγονται από τρίτη χώρα δεσμεύονται προσωρινώς από το τελωνείο κατά τη διαμετακόμισή τους προς άλλη τρίτη χώρα και ο κάτοχος του σχετικού δικαιώματος έχει, επιπλέον, την έδρα του σε άλλη τρίτη χώρα. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Oberster Gerichtshof αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Το Δικαστήριο απάντησε ότι ο κοινοτικός κανονισμός «κατά των πειρατικών εμπορευμάτων» μπορεί να έχει εφαρμογή. Διαπιστώνει ότι ο κοινοτικός κανονισμός αναφέρει ρητώς ότι εφαρμόζεται στα εμπορεύματα προελεύσεως τρίτης χώρας που διαμετακομίζονται μέσω του κοινοτικού εδάφους με προορισμό άλλη τρίτη χώρα. Δεν έχει σημασία ότι ο κάτοχος του δικαιώματος ή ο δικαιοδόχος του έχει την έδρα του σε κράτος μέλος ή εκτός της Κοινότητας.
Κατά τον έλεγχο πάντως του κύρους του κανονισμού, το Δικαστήριο εξέτασε αν το νομικό του έρεισμα είναι επαρκές ώστε να καταστήσει δυνατή την εφαρμογή του σε καταστάσεις που δεν παρουσιάζουν άμεσο σύνδεσμο με την εσωτερική αγορά. Υπενθυμίζει ότι τα κοινοτικά θεσμικά όργανα μπορούν, στα πλαίσια της εγκαθιδρύσεως κοινής εμπορικής πολιτικής, να θεσπίσουν κοινή νομοθεσία για τον έλεγχο των προϊόντων παραποιήσεως/απομιμήσεως στο πλαίσιο ενός τελωνειακού καθεστώτος αναστολής όπως αυτό της εξωτερικής διαμετακομίσεως. Επιπλέον, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι η εξωτερική διαμετακόμιση μη κοινοτικών εμπορευμάτων δεν αποτελεί δραστηριότητα άσχετη προς την εσωτερική αγορά. Βεβαίως, τα εμπορεύματα που έχουν τεθεί υπό το καθεστώς αυτό δεν υπόκεινται ούτε στους αντίστοιχούς εισαγωγικούς δασμούς ούτε στα άλλα μέτρα εμπορικής πολιτικής, ως εάν δεν είχαν εισέλθει στο κοινοτικό έδαφος. Στην πραγματικότητα, εισάγονται από τρίτη χώρα και διατρέχουν ένα ή περισσότερα κράτη μέλη πριν εξαχθούν σε άλλη τρίτη χώρα. Η ενέργεια αυτή μπορεί να έχει άμεση επίπτωση στην εσωτερική αγορά κατά μείζονα λόγο διότι τα εμπορεύματα παραποιήσεως/απομιμήσεως που τελούν υπό το καθεστώς της εξωτερικής διαμετακομίσεως ενδέχεται να έχουν εισαχθεί με απάτη στην κοινοτική αγορά, όπως υπογράμμισαν πλείονες κυβερνήσεις.
Ανεπίσημο έγγραφο προοριζόμενο για τον Τύπο, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο. Διαθέσιμο σε όλες τις επίσημες γλώσσες
Για το πλήρες κείμενο της αποφάσεως συμβουλευθείτε τη σελίδα Internet www.curia.eu.int περί την τρίτη μεταμεσημβρινή σήμερα.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την κ. Εstella Cigna, τηλ.: (00 352) 43 03 - 25 82 fax.: (00 352) 43 03 - 26 74.