Ο Yannick GEFFROY απασχολείται από τον γαλλικό όμιλο CASINO ως αρμόδιος για την αγορά προϊόντων.
Κατόπιν ελέγχου που διενήργησε, στις 5 Ιουνίου 1996, η αρμόδια διεύθυνση για θέματα ανταγωνισμού, προστασίας των καταναλωτών και καταστολής της απάτης του Puy-de-Dôme στην υπεραγορά GEANT (του ομίλου CASINO) του Clermont-Ferrand, το Tribunal de police de Saint-Etienne επέβαλε στον Υ. GEFFROY 506 πρόστιμα λόγω παραβάσεως της γαλλικής ρυθμίσεως περί επισημάνσεως των τροφίμων [501 πρόστιμα ύψους 50 γαλλικών φράγκων (FRF) και 5 πρόστιμα ύψους 2 000 FRF]. Η CASINO κηρύχθηκε αστικώς υπεύθυνη.
Η εν λόγω διεύθυνση είχε διαπιστώσει τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Το Cour d'appel de Lyon, το οποίο επιλήφθηκε της υποθέσεως, υπέβαλε στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ερώτημα ως προς τη συμφωνία της γαλλικής ρυθμίσεως προς το κοινοτικό δίκαιο που αφορά την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων.
Πράγματι, το κοινοτικό δίκαιο προβλέπει ότι η επισήμανση και οι τρόποι σύμφωνα με τους οποίους πραγματοποιείται δεν πρέπει να είναι τέτοιας φύσεως ώστε να οδηγούν σε πλάνη τον αγοραστή, ιδίως ως προς τα χαρακτηριστικά του οικείου τροφίμου (φύση, ιδιότητες, σύνθεση, ποσότητα, διατηρησιμότητα, καταγωγή ή προέλευση, τρόπος παρασκευής ή λήψεώς του).
Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι δεν απόκειται σ' αυτό να αποφανθεί επί του ζητήματος αν η επισήμανση ορισμένων προϊόντων οδηγεί τον αγοραστή σε πλάνη. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το καθήκον αυτό απόκειται στο εθνικό δικαστήριο. Ωστόσο, μπορεί να παράσχει ορισμένες διευκρινίσεις, προκειμένου να καθοδηγήσει το εθνικό δικαστήριο στην απόφασή του.
Υπ' αυτές τις συνθήκες, το Δικαστήριο φρονεί, καταρχάς, ότι το γεγονός ότι η σύνθεση οινοπνευματωδών ποτών με βάση τα μήλα που παρασκευάζονται και διατίθενται νομίμως στο εμπόριο σε κράτος μέλος με την ονομασία "μηλίτης οίνος" δεν πληροί τις απαιτήσεις της ρυθμίσεως άλλου κράτους μέλους όσον αφορά την παραγωγή του μηλίτη οίνου, δεν αρκεί, αφ' εαυτού, για να απαγορευθεί η εμπορία τους στο τελευταίο αυτό κράτος μέλος υπό την ονομασία "μηλίτης οίνος", με την αιτιολογία ότι η χρήση της εν λόγω ονομασίας εντός του κράτους αυτού θα μπορούσε να οδηγήσει τον καταναλωτή σε πλάνη.
Πράγματι, το Δικαστήριο υπενθυμίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν τη μεταβολή της ονομασίας ενός τροφίμου: το οικείο προϊόν πρέπει να διαφέρει, από απόψεως συνθέσεως ή παρασκευής, από τα εμπορεύματα που είναι γενικώς γνωστά υπό την ίδια ονομασία εντός της Κοινότητας. Αν οι διαφορές δεν είναι τόσο σημαντικές, η προσήκουσα επισήμανση πρέπει να θεωρείται επαρκής.
Όσον αφορά τις γλωσσικές απαιτήσεις της γαλλικής ρυθμίσεως, το Δικαστήριο υπενθυμίζει την προγενέστερη νομολογία του, κατά την οποία το κοινοτικό δίκαιο απαγορεύει:
Αντιθέτως, μια ρύθμιση που προβλέπει τη χρήση ορισμένης γλώσσας για την επισήμανση αλλά επιτρέπει τη χρήση άλλης γλώσσας, εύκολα καταληπτής από τους αγοραστές, συνάδει προς το κοινοτικό δίκαιο.
Υπ' αυτές τις συνθήκες, το Δικαστήριο κρίνει ότι η γαλλική ρύθμιση, που επιβάλλει τη χρήση ορισμένης γλώσσας για την επισήμανση των τροφίμων, χωρίς να προβλέπει τη δυνατότητα χρήσεως μιας άλλης γλώσσας, εύκολα καταληπτής από τους αγοραστές, ή τη δυνατότητα εξασφαλίσεως της πληροφορήσεώς τους με άλλα μέσα, δεν συνάδει προς το κοινοτικό δίκαιο.
Σημείωση: Εφιστάται η προσοχή των αναγνωστών στο γεγονός ότι το Δικαστήριο ερμηνεύει το κοινοτικό δίκαιο που είχε εφαρμογή κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της κύριας δίκης. Οι κρίσιμες διατάξεις της οδηγίας 79/112 έχουν εν τω μεταξύ τροποποιηθεί (με οδηγία του Ιανουαρίου 1997).
Ανεπίσημο κείμενο για χρήση από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο. Διατίθεται στη γαλλική, την αγγλική, τη γερμανική, την ελληνική, την ισπανική και την ιταλική γλώσσα.
Για το πλήρες κείμενο της αποφάσεως μπορείτε να συμβουλευθείτε τη σελίδα μας Internet www.curia.eu.int από σήμερα στις 3 μ.μ. περίπου.
Για περαιτέρω πληροφορίες επικοινωνήστε με την κα Estella Cigna, τηλ. (352) 43 03 25 82 και fax (352) 43 03 26 74.