Τμήμα Τύπου και Πληροφοριών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ Αριθ. 75/02

19 Σεπτεμβρίου 2002

Απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-101/00

Tulliasiamies και M. Antti Siilin

Η ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑ ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΣΤΗΝ ΠΕΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΠΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΙΚΕΙΑ ΜΗΤΡΩΑ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ

Ένα σύστημα φορολογίας των εισαγομένων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που λαμβάνει υπόψη την πραγματική απομείωση της τιμής των αυτοκινήτων βάσει γενικών κριτηρίων συμβιβάζεται με τη συνθήκη μόνο αν αποκλείει κάθε διάκριση σε σχέση με τα αυτοκίνητα που είναι ήδη εγγεγραμμένα στα μητρώα

Ο Siilin αγόρασε στη Γερμανία ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μάρκας Mercedes Benz που εισήγαγε μετά από μερικούς μήνες στη Φινλανδία και το δήλωσε στο τελωνείο ενόψει καταβολής του φόρου αυτοκινήτων. (16+17)

Το τελωνείο υπολόγισε το ποσό που όφειλε να καταβάλει ο Siilin συγκρίνοντας το αυτοκίνητό του με ένα καινούργιο αυτοκίνητο της ίδιας μάρκας, διαφορετικού τύπου που είχε όμως παραπλήσια τεχνικά χαρακτηριστικά.(19)

Το φινλανδικό σύστημα φορολογίας αυτοκινήτων περιλαμβάνει:

i)         τον φόρο αυτοκινήτων:
-            χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι λαμβάνονται υπόψη διαφορετικά στάδια     εμπορίας. Στην περίπτωση μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που είναι εγγεγραμμένο στα μητρώα στη Φινλανδία, ο φόρος υπολογίζεται βάσει της τιμής αγοράς του καινούργιου αυτοκινήτου που κατέβαλε ο επίσημος εισαγωγέας, πράγμα που αποκλείει το περιθώριο κέρδους του καθώς και το περιθώριο κέρδους ενδεχομένων εμπόρων χονδρικής και λιανικής πωλήσεως. Στην περίπτωση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που εισάγονται από ιδιώτες, ο φόρος υπολογίζεται βάσει της τιμής αγοράς που καταβάλλει ο καταναλωτής για παρόμοιο καινούργιο αυτοκίνητο, η οποία είναι κατά κανόνα υψηλότερη από την τιμή που καταβάλλει ο επίσημος εισαγωγέας.(57)

-            όσον αφορά την απομείωση της αξίας, η φινλανδική νομοθεσία που έχει εφαρμογή στα εισαγόμενα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα προβλέπει γραμμικήμείωση του φόρου κατά 0,5% και μόνον μετά πάροδο έξι μηνών από την εγγραφή του αυτοκινήτου στα μητρώα ή τη θέση τους σε κυκλοφορία (77)
iii)         ένα φόρο που χαρακτηρίζεται από το εθνικό δίκαιο ως “φόρος προστιθεμένης αξίας” επί του φόρου αυτοκινήτων.(91)

Ο Siilin κατέβαλε το ποσό που του ζητήθηκε και προσέφυγε στα εθνικά δικαστήρια. Το εθνικό δικαστήριο υπέβαλε στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία της εθνικής νομοθεσίας υπό το φως των διατάξεων της συνθήκης που απαγορεύει τους εσωτερικούς φόρους που εισάγουν διακρίσεις και των διατάξεων της έκτης οδηγίας περί φόρου προστιθεμένης αξίας.(19)

i) Όσον αφορά τη ρύθμιση σε σχέση με τον φόρο αυτοκινήτων

Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η συνθήκη επιδιώκει να εξασφαλίσει την ουδετερότητα των εσωτερικών φόρων έναντι του ανταγωνισμού μεταξύ εισαγομένων προϊόντων και προϊόντων που βρίσκονται ήδη στην εγχώρια αγορά, έχουν ανάλογες ιδιότητες και ανταποκρίνονται στις ίδιες ανάγκες των καταναλωτών. (51+55)
    
Το Δικαστήριο εξετάζει πρώτα αν συμβιβάζονται οι διαφορές της βάσης που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του φόρου αυτοκινήτων με τις διατάξεις της συνθήκης. Το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να συγκρίνεται ο φόρος εισαγομένων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων με το ποσό του καταλοίπου του φόρου που παραμένει ενσωματωμένος στην αξία ενός παρόμοιου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που είναι ήδη εγγεγραμμένο στα μητρώα, στο εθνικό έδαφος, δηλαδή με τον φόρο που καταβάλλεται κατά τον χρόνο της εγγραφής του "εγχωρίου" μεταχειρισμένου αυτοκινήτου, ως καινούργιου, λαμβανομένης υπόψη της απομειώσεως της αξίας του. Αυτό σημαίνει τη φορολογητέα αξία, στις δύο αυτές περιπτώσεις πρέπει να προσδιορίζεται κατά τον ίδιο τρόπο.(57)
    
Αυτό δεν συμβαίνει αν το ήδη εγγεγραμμένο στα μητρώα, στο εθνικό έδαφος, παρόμοιο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο φορολογήθηκε ως καινούργιο σε στάδιο εμπορίας κατά το οποίο η αξία του ήταν χαμηλότερη.(58)

Κατά συνέπεια, ένα σύστημα που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετική φορολογία αντιβαίνει στη συνθήκη.(60)

Όσον αφορά την απομείωση της αξίας των αυτοκινήτων, το Δικαστήριο κρίνει ότι το φινλανδικό σύστημα δεν λαμβάνει υπόψη την πραγματική απομείωση της αξίας του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου διότι αυτή δεν είναι γραμμική, ιδίως κατά τα πρώτα έτη, οπότε εμφανίζεται μεγαλύτερη απ' ότι στη συνέχεια.(78+77) Ένα τέτοιο σύστημα είναι ασυμβίβαστο με τη συνθήκη.(79)

Ένα σύστημα φορολογίας των εισαγομένων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που λαμβάνει υπόψη την πραγματική απομείωση της αξίας του αυτοκινήτου βάσει γενικών κριτηρίων συμβιβάζεται με τη συνθήκη μόνο αν αποκλείει κάθε διάκριση. Αυτό συνεπάγεται:
    -     δημοσιοποίηση των κριτηρίων απομειώσεως της αξίας στα οποία στηρίζεται ο κατ' αποκοπήν τρόπος υπολογισμού και.
    -     τη δυνατότητα του κυρίου να αμφισβητήσει την εφαρμογή της μεθόδου αυτής πράγμα που σημαίνει ενδεχομένως ότι θα πρέπει να εξετασθούν τα ατομικά χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου του προκειμένου να εξακριβωθεί η ουδετερότητα του φόρου.(88)

ii) Ως προς την εφαρμογή του φόρου που χαρακτηρίζεται από το φινλανδικό δίκαιο ως “φόρος προστιθεμένης αξίας” επί του φόρου αυτοκινήτων

Δεδομένου ότι η έννοια του φόρου προστιθεμένης αξίας δεν εξαρτάται από τις εθνικές νομοθεσίες, το Δικαστήριο εξετάζει αν ο φόρος αυτός αποτελεί πράγματι φόρο προστιθεμένης αξίας, με γνώμονα τον ορισμό που δίνει η κοινοτική οδηγία. Συναφώς τοΔικαστήριο επισημαίνει τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του φόρου προστιθεμένης αξίας. (97) Το Δικαστήριο κρίνει ότι ο φινλανδικός νόμος δεν εμφανίζει αυτά τα χαρακτηριστικά διότι:(100)
    -     ο φόρος επί του φόρου αυτοκινήτων δεν αποτελεί γενικό φόρο. Επιβάλλεται μόνο για ορισμένα αυτοκίνητα.(101)
    -     το ποσό του φόρου δεν είναι ανάλογο της τιμής των αγαθών.(102)
    -     ο φόρος αυτός δεν καταβάλλεται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας από την παραγωγή στη διανομή.(103)
    -     ο φόρος αυτός έχει ως αντικείμενο τη φορολόγηση της συνολικής αξίας και όχι της προστιθεμένης αξίας.(103)

Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο επίδικος φινλανδικός νόμος δεν αποτελεί φόρο προστιθεμένης αξίας κατά την έννοια της κοινοτικής οδηγίας.(107)

Τέλος, το Δικαστήριο εξετάζει, προκειμένου να απαντήσει στο προδικαστικό ερώτημα του εθνικού δικαστηρίου, αν αυτός ο φινλανδικός φόρος επί του φόρου αυτοκινήτων συνιστά εσωτερική επιβάρυνση που εισάγει διακρίσεις και απαγορεύεται από τη συνθήκη. Με ανάλογη ανάλυση το Δικαστήριο καταλήγει στην κρίση ότι ο φινλανδικός φόρος επί του φόρου αυτοκινήτων δεν συμβιβάζεται με τη συνθήκη αν το ποσό που εισπράττεται κατά την εγγραφή στα μητρώα του εισαγομένου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου υπερβαίνει το κατάλοιπο του φόρου που παραμένει ενσωματωμένος στην αξία ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που βρίσκεται ήδη στην εγχώρια αγορά. (114)

Ανεπίσημο έγγραφο για τη χρήση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο

Το έγγραφο αυτό είναι διαθέσιμο στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, ολλανδικά, σουηδικά, φινλανδικά, ελληνικά και πορτογαλικά.

Για το πλήρες κείμενο της αποφάσεως συμβουλευθείτε την ιστοσελίδα μας
www.curia.eu.int  περί την 3η μ.μ. σήμερα.

Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την κ. Estella Cigna
τηλ: (352) 43 03 2582 fax: (352) 43 03 2674

Στιγμιότυπα από την επ' ακροατηρίου συζήτηση στο “Europe by
Satellite”
Ευρωπαϊκή Επιτροπή ΓΔ X, Υπηρεσία οπτικοακουστικών μέσων, L-2920
Λουξεμβούργο,
τηλ.: (352) 4301 35177. fax: (352) 4301 35429,
ή B-1049 Βρυξέλλες, τηλ: (32) 2 2964 106. fax: (32) 2 2965956, (32) 2 2301280.