Το Δικαστήριο εξετάζει το άρθρο 65 της Συμβάσεως για τη χορήγηση Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας
Η Σύμβαση για τη χορήγηση Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (στο εξής: Σύμβαση) καθιερώνει ένα κοινό σύστημα δικαίου για τα συμβαλλόμενα κράτη (τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, την Ελβετική Συνομοσπονδία, το Πριγκηπάτο του Λιχτενστάιν, το Πριγκηπάτο του Μονακό και την Κυπριακή Δημοκρατία) στον τομέα της χορηγήσεως διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, τα οποία καλούνται «Ευρωπαϊκά Διπλώματα Ευρεσιτεχνίας». Τα εν λόγω διπλώματα ευρεσιτεχνίας χορηγούνται από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας, οι επίσημες γλώσσες του οποίου είναι η αγγλική, η γαλλική και η γερμανική. Οι αιτήσεις χορηγήσεως Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας πρέπει να υποβάλλονται σε μια από τις γλώσσες αυτές. Η χορήγηση Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας μπορεί να ζητείται είτε για όλα τα συμβαλλόμενα κράτη είτε για διάφορα από τα κράτη αυτά είτε για ένα μόνον κράτος. Αυτό το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας παρέχει στον δικαιούχο, από την ημέρα της δημοσιεύσεως της σχετικής με τη χορήγησή του αναφοράς και εντός καθενός από τα συμβαλλόμενα κράτη για τα οποία χορηγήθηκε, τα ίδια δικαιώματα τα οποία θα του παρείχε ένα εθνικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας χορηγούμενο εντός του κράτους αυτού.
Η Σύμβαση παρέχει τη δυνατότητα στα συμβαλλόμενα κράτη να ορίσουν ότι ένα Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας θεωρείται εξαρχής άκυρο εντός του οικείου κράτους εφόσον, στις περιπτώσεις στις οποίες το κείμενο του χορηγούμενου για το εν λόγω κράτος Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας δεν έχει συνταχθεί στην επίσημή του γλώσσα, ο δικαιούχος του διπλώματος δεν προσκομίζει μετάφραση του εν λόγω κειμένου στη γλώσσα αυτή.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έκανε χρήση της δυνατότητας αυτής.
Η BASF απέκτησε ένα Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας αφορών μία «σύνθετη ουσία για τη σταθεροποίηση βαφής αυτοκινήτων», το οποίο της μεταβίβασε ο προηγούμενος δικαιούχος του. Η μνεία της χορηγήσεως του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, συνταχθέντος σε αγγλική γλώσσα, που παράγει τα αποτελέσματά του, μεταξύ άλλων, στη Γερμανία, δημοσιεύθηκε στις 24 Ιουλίου 1996 στην Ευρωπαϊκή Εφημερίδα Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας. Με διάταξη της 5ης Μαΐου 1997 το Γερμανικό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας διαπίστωσε, δυνάμει του γερμανικού νόμου, ότι το εν λόγω δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εθεωρείτο εξαρχής άκυρο στη Γερμανία, δεδομένου ότι ο προηγούμενος δικαιούχος του διπλώματος δεν είχε προσκομίσει εμπροθέσμως γερμανική μετάφραση του σχετικού κειμένου.
Η BASF ζήτησε την ακύρωση της αποφάσεως αυτής, διατεινόμενη ότι η γερμανική ρύθμιση αντιβαίνει προς την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων η οποία ισχύει στο κοινοτικό δίκαιο.
Το Bundespatentgericht αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο.
Αφού εξέτασε τις παρατηρήσεις της BASF, της Επιτροπής και 13 κρατών μελών, το Δικαστήριο έκρινε ότι η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων δεν εμποδίζει μια τέτοια ρύθμιση: μια ρύθμιση που υποχρεώνει τους δικαιούχους διπλώματος ευρεσιτεχνίας να προσκομίζουν μετάφραση του εν λόγω διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην επίσημη γλώσσα του οικείου κράτους μέλους δεν αποτελεί μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικούς περιορισμούς στις εισαγωγές.
Το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι στις δυνατότητες που έχει προς επιλογή ο εφευρέτης ο οποίος προτίθεται να ζητήσει την προστασία της εφευρέσεώς του με τη χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας περιλαμβάνεται και εκείνη που αφορά τη γεωγραφική έκταση της επιθυμητής προστασίας, η οποία μπορεί να περιορίζεται σε ένα μόνον κράτος ή να εκτείνεται σε περισσότερα κράτη. Η επιλογή αυτή είναι, καταρχήν, η ίδια, ανεξάρτητα από το αν ο εφευρέτης ζητεί τη χορήγηση Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας ή κάνει χρήση των εθνικών συστημάτων χορηγήσεως διπλώματος ευρεσιτεχνίας που είναι σήμερα εν ισχύι εντός των κρατών μελών. Η επιλογή αυτή πραγματοποιείται με βάση μια συνολική εκτίμηση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων κάθε δυνατότητας, που περιλαμβάνει, ιδίως, σύνθετες οικονομικές εκτιμήσεις σχετικά με το εμπορικό ενδιαφέρον το οποίο παρουσιάζει η προστασία εντός διαφόρων κρατών σε σχέση με το σύνολο των εξόδων που συνδέονται με τη χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας εντός των κρατών αυτών, περιλαμβανομένων των εξόδων μεταφράσεως.
Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι ναι μεν πρέπει να γίνει δεκτό ότι είναι πιθανή η ύπαρξη διαφορών στη διακίνηση εμπορευμάτων ανάλογα με το αν η εφεύρεση θα προστατεύεται εντός όλων των κρατών μελών ή μόνον εντός ορισμένων από αυτά, εξ αυτού όμως δεν προκύπτει παρεμπόδιση του εμπορίου, κατά την έννοια του κοινοτικού δικαίου. Πράγματι, οι επιπτώσεις στο ενδοκοινοτικό εμπόριο μιας ενδεχόμενης καταστάσεως ανταγωνισμού στις μη προστατευόμενες αγορές εξαρτώνται κυρίως από τις συγκεκριμένες αλλά και μη προβλέψιμες αποφάσεις τις οποίες λαμβάνει καθένας από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες ενόψει των οικονομικών συνθηκών της κάθε αγοράς. Υπό τις περιστάσεις αυτές, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, ακόμη και αν υποτεθεί ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς μπορεί να έχει περιοριστικά αποτελέσματα επί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, οι επιπτώσεις αυτές έχουν ένα τόσο τυχαίο και έμμεσο χαρακτήρα ώστε δεν μπορούν να θεωρηθούν ως παρεμπόδιση υπό την έννοια του κοινοτικού δικαίου.
Ανεπίσημο κείμενο για τα μέσα ενημέρωσης, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο. Διατίθεται σε όλες τις επίσημες γλώσσες.
Για το πλήρες κείμενο της αποφάσεως συμβουλευτείτε τη σελίδα μας στο Internet www.curia.eu.int γύρω στις 15:00 σήμερα.
Για περαιτέρω πληροφορίες επικοινωνείστε με την κα Estella Cigna, τηλ. (352) 43 03 2582 fax (352) 43 03 2674.