Γενικό Δικαστήριο

José Luis da Cruz Vilaça
José Luis da Cruz Vilaça

Γεννήθηκε το 1944· πτυχίο Νομικής και μεταπτυχιακή στην Πολιτική Οικονομία από το Πανεπιστήμιο της Coimbra· διδάκτωρ Διεθνούς Οικονομίας (Πανεπιστήμιο Paris I - Panthéon Sorbonne)· υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στο Υπουργείο Ναυτικών (νομική υπηρεσία 1969-1972)· καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Nova της Λισσαβώνας• καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Coimbra και στο Πανεπιστήμιο Lusíada της Λισσαβώνας (διευθυντής του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών)· μέλος της Πορτογαλικής Κυβερνήσεως (1980-1983): υφυπουργός Εσωτερικών, παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων• βουλευτής στο Πορτογαλικό Κοινοβούλιο, αντιπρόεδρος της ομάδας των χριστιανοδημοκρατών (1986-1988)• πρόεδρος του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1989-1995)• μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Λισσαβώνας, ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκού δικαίου και δικαίου του ανταγωνισμού (1996-2012)• μέλος του ομίλου προβληματισμού για το μέλλον του δικαιοδοτικού συστήματος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, «ομάδα Due» (2000)• πρόεδρος του πειθαρχικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2003-2007)• πρόεδρος της Πορτογαλικής ένωσης ευρωπαϊκού δικαίου (από το 1999)• δικαστής στο Δικαστήριο από τις 8 Οκτωβρίου 2012 μέχρι τις 8 Οκτωβρίου 2018.

Donal Patrick Michael Barrington
Donal Patrick Michael Barrington

Γεννήθηκε το 1928˙ ιρλανδικής ιθαγενείας˙ barrister˙ Senior Counsel˙ ειδικός στο συνταγματικό και στο εμπορικό δίκαιο˙ δικαστής στο High Court˙ πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου της Iρλανδίας˙ μέλος του διοικητικού συμβουλίου των King's Inns˙ πρόεδρος της εκπαιδευτικής επιτροπής του συμβουλίου των King's Inns˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από την 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 10 Ιανουαρίου 1996˙ απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου 2018.

Antonio Saggio
Antonio Saggio

γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1934˙ ιταλικής ιθαγενείας˙ δικαστής στο Tribunale της Napoli˙ εφέτης στο Εφετείο Ρώμης, στη συνέχεια δικαστής στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο˙ ακόλουθος στο Ufficio legislativo del ministero di Grazia e Giustizia˙ πρόεδρος της γενικής επιτροπής για τη διπλωματική συνδιάσκεψη που εξεπόνησε τη Σύμβαση του Λουγκάνο˙ εισηγητής στο γραφείο του Ιταλού γενικού εισαγγελέα στο Δικαστήριο˙ καθηγητής στη Scuola superiore della pubblica amministrazione της Ρώμης˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989˙ Πρόεδρος του Πρωτοδικείου από τις 18 Σεπτεμβρίου 1995 μέχρι τις 4 Μαρτίου 1998˙ γενικός εισαγγελέας στο Δικαστήριο από τις 5 Μαρτίου 1998 μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2000˙ απεβίωσε στις 26 Ιανουαρίου 2010.

David Alexander Ogilvy Edward
David Alexander Ogilvy Edward

γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1934˙ βρετανικής ιθαγενείας˙ δικηγόρος (Σκωτία)˙ King’s Counsel (Σκωτία)˙ γραμματέας, στη συνέχεια ταμίας ˙ της Faculty of Advocates˙ πρόεδρος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου των δικηγορικών συλλόγων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας˙ καθηγητής έδρας Salvesen στον τομέα των Ευρωπαϊκών Οργάνων και διευθυντής του Europa Institute του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου˙ ειδικός σύμβουλος της επιτροπής της Βουλής των Λόρδων για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες˙ Honorary Bencher του Gray's Inn, Λονδίνο˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 9 Μαρτίου 1992˙ δικαστής στο Δικαστήριο από τις 10 Μαρτίου 1992 μέχρι τις 7 Ιανουαρίου 2004.

Heinrich Kirschner
Heinrich Kirschner

Γεννήθηκε το 1938˙ γερμανικής ιθαγενείας˙ δικαστικός στο Land της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, υπάλληλος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (τμήμα κοινοτικού δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων)˙ συνεργάτης στο γραφείο του Δανού μέλους της Επιτροπής, έπειτα στη ΓΔ III (εσωτερική αγορά)˙ προϊστάμενος τμήματος ποινικών θεμάτων στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης˙ προϊστάμενος του γραφείου του Υπουργού˙ στη συνέχεια διευθυντής (Ministerialdirigent) σε υποδιεύθυνση ποινικών θεμάτων˙ εντεταλμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Saarbrucken˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου 1997, ημερομηνία του θανάτου του.

Christos Yeraris
Χρίστος Γεραρής

Γεννήθηκε το 1938˙ ελληνικής ιθαγενείας˙ πάρεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και, στη συνέχεια, Σύμβουλος Επικρατείας˙ μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου˙ μέλος των δικαστηρίων σημάτων˙ σύμβουλος διοικήσεως σε θέματα εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου˙ καθηγητής του κοινοτικού δικαίου στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο Ινστιτούτο Διαρκούς Επιμόρφωσης˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από την 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 1992.

Romain Schintgen
Romain Schintgen

γεννήθηκε το 1939˙ πανεπιστημιακές σπουδές στις σχολές νομικών και οικονομικών επιστημών του Montpellier και του Παρισιού˙ διδάκτωρ νομικής (1964)˙ δικηγόρος (1964)˙ avocat avoue (1967)˙ γενικός διευθυντής στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής ασφαλίσεως˙ μέλος (1978-1989), στη συνέχεια πρόεδρος (1988-1989) του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου˙ μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Εταιρίας Πιστώσεων και Επενδύσεων (Societe nationale de credit et d'investissement) και της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Δορυφόρων (Societe europeenne des satellites) (μέχρι το 1989)˙ μέλος (1993-1995), στη συνέχεια πρόεδρος του συμβουλίου του Διεθνούς Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου (Institut universitaire international) του Λουξεμβούργου (1995-2004)˙ καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου˙ κυβερνητικό μέλος της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, της Συμβουλευτικής Επιτροπής για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (μέχρι το 1989)˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 11 Ιουλίου 1996˙ δικαστής στο Δικαστήριο από τις 12 Ιουλίου 1996 μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 2008.

Cornelis Paulus Briët
Cornelis Paulus Briët

Γεννήθηκε το 1944˙ ολλανδικής ιθαγενείας˙ διευθύνων γραμματέας των ασφαλειομεσιτών D˙ Hudig & Cο. και στη συνέχεια της επιχειρήσεως Granaria BΝ. δικαστής στο Arrοndissementsrechtsbank του Ρότερνταμ˙ μέλος του Gerechtshof των Ολλανδικών Αντιλλών˙ δικαστής στο Kantοngerecht του Ρότερνταμ˙ αντιπρόεδρος του Arrοndissementsrechtsbank του Ρόττερνταμ˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 1998.

Bo Vesterdorf
Bo Vesterdorf

Γεννήθηκε το 1945· γλωσσομαθής νομικός στη μεταφραστική υπηρεσία στο Δικαστήριο· υπάλληλος διοικήσεως στο Υπουργείο Δικαιοσύνης· πάρεδρος δικαστής· νομικός ακόλουθος στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δανίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες· άσκησε έκτακτα δικαστικά καθήκοντα στο Ostre Landsret (εφετείο)· προϊστάμενος της υπηρεσίας συνταγματικού και διοικητικού δικαίου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης· τμηματάρχης στο Υπουργείο Δικαιοσύνης· λέκτορας· μέλος της Διευθύνουσας Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (CDDH) του Συμβουλίου της Ευρώπης και, στη συνέχεια, μέλος του προεδρείου του ίδιου οργάνου· το 2004 κατέστη μέλος της ειδικής επιτροπής για τη δικαστική εκπαίδευση στην Ακαδημία Ευρωπαϊκού Δικαίου της Trier στη Γερμανία· δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989· Πρόεδρος του Πρωτοδικείου από τις 4 Μαρτίου 1998 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 2007.

Rafael García-Valdecasas y Fernández
Rafael García-Valdecasas y Fernández

Γεννήθηκε το 1946· Abogado del Estado (στη Jaén και στη Γρανάδα)· γραμματέας στο Tribunal Económico-Administrativo της Jaén και στη συνέχεια της Κόρδοβας· μέλος των Δικηγορικών Συλλόγων Jaén και Γρανάδας· προϊστάμενος της υπηρεσίας κοινοτικών διαφορών στο Υπουργείο Εξωτερικών· επικεφαλής της ισπανικής αντιπροσωπείας στην ομάδα εργασίας που συνέστησε το Συμβούλιο για την ίδρυση του Πρωτοδικείου· δικαστής στο Πρωτοδικείο από την 25 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 2007.

Jacques Biancarelli
Jacques Biancarelli

Γεννήθηκε το 1948˙ γαλλικής ιθαγενείας˙ επιθεωρητής δημοσίου οικονομικού˙ εισηγητής και στη συνέχεια πάρεδρος του Cοnseil d'Etat˙ νομικός σύμβουλος διαφόρων υπουργών˙ λέκτορας σε διάφορες ανώτατες επαγγελματικές σχολές και εντεταλμένος διδασκαλίας σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα και πανεπιστήμια˙ εισηγητής σε γραφείο δικαστή στο Δικαστήριο˙ διευθυντής των νομικών υπηρεσιών του Credit Lyοnnais˙ επίτιμος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως Τραπεζικού και Χρηματοπιστωτικού Δικαίου˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 15 Σεπτεμβρίου 1989 μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 1995˙ απεβίωσε στις 9Σεπτεμβρίου 2020.

Koen Lenaerts
Koen Lenaerts

Γεννήθηκε το 1954·  πτυχιούχος και διδάκτωρ Νομικής (Katholieke Universiteit Leuven)· Master of Laws, Master in Public Administration (Harvard University)· επίκουρος καθηγητής (1979-1983) και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής ευρωπαϊκού δικαίου στο Katholieke Universiteit Leuven (από το 1983)· εισηγητής σε γραφείο δικαστή στο Δικαστήριο (1984-1985)· καθηγητής στο Κολλέγιο της Ευρώπης στη Bruges (1984-1989)· δικηγόρος  Βρυξελλών (1986-1989)· επισκέπτης καθηγητής στο Harvard Law School (1989)· δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 25 Σεπτεμβρίου 1989 έως τις 6 Οκτωβρίου 2003· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2003· αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου από τις 9 Οκτωβρίου 2012 έως τις 8 Οκτωβρίου 2015·Πρόεδρος του Δικαστηρίου από τις 8 Οκτωβρίου 2015.

Christopher William Bellamy
Christopher William Bellamy

Γεννήθηκε το 1946˙ βρετανικής ιθαγενείας˙ barrister, Middle Temple˙ King's Cοunsel, ειδικευμένος σε θέματα εμπορικού, ευρωπαϊκού και δημοσίου δικαίου˙ συνεργάστηκε στις τρεις πρώτες εκδόσεις του «Bellamy & Child, Cοmmοn Market Law οf Cοmpetitiοn»˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 10 Μαρτίου 1992 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 1999.

Andreas Kalogeropoulos
Ανδρέας Καλογερόπουλος

Γεννήθηκε το 1944˙ ελληνικής ιθαγενείας˙ δικηγόρος Αθηνών˙ εισηγητής στα γραφεία των δικαστών του Δικαστηρίου Α. Χλωρού και Κ. Κακούρη˙ καθηγητής δημοσίου και κοινοτικού δικαίου (Αθήνα)˙ νομικός σύμβουλος˙ προϊστάμενος γραφείου μέλους του Ελεγκτικού Συνεδρίου˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 18 Σεπτεμβρίου 1992 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 1998.

Virpi Tiili
Virpi Tiili

Γεννήθηκε το 1942· διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι· επιμελήτρια Αστικού Δικαίου και Εμπορικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι· διευθύντρια νομικών υποθέσεων και εμπορικής πολιτικής του Κεντρικού Εμπορικού Επιμελητηρίου της Φινλανδίας· γενική διευθύντρια του Γραφείου Προστασίας των Καταναλωτών της Φινλανδίας· μέλος πολλών κυβερνητικών επιτροπών και αποστολών, μεταξύ άλλων του Συμβουλίου Εποπτείας Διαφημήσεων Φαρμάκων (1988-1990), μέλος του Συμβουλίου Υποθέσεων Καταναλωτών (1990-1994), μέλος του Συμβουλίου Ανταγωνισμού (1991-1994) και μέλος της συντακτικής επιτροπής της νομικής επιθεωρήσεως Nordic Intellectual Property Law Review (1982-1990)· δικαστής στο Πρωτοδικείο από 18 Ιανουαρίου 1995 έως 6 Οκτωβρίου 2009.

Josef Azizi
Josef Azizi

Γεννήθηκε το 1948· διδάκτωρ Νομικής και πτυχιούχος Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βιέννης· εντεταλμένος διδασκαλίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης και σε άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα· ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βιέννης· Ministerialrat και διευθυντής τμήματος στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία· μέλος της διευθύνουσας επιτροπής νομικής συνεργασίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (CDCJ)· εκπρόσωπος ad litem ενώπιον του Verfassungsgerichtshof (Συνταγματικού Δικαστηρίου) σε ένδικες διαδικασίες ελέγχου της συνταγματικότητας των ομοσπονδιακών νόμων· συντονιστής υπεύθυνος για την προσαρμογή του ομοσπονδιακού αυστριακού δικαίου στο κοινοτικό δίκαιο· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 18 Ιανουαρίου 1995 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 2013.

Pernilla Lindh
Pernilla Lindh

Γεννήθηκε το 1945· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου του Lund· εισηγήτρια και δικαστής στο Πρωτοδικείο του Trollhattan (1971-1974)· εισηγήτρια στο Εφετείο Στοκχόλμης (1974-1975)· δικαστής στο Πρωτοδικείο Στοκχόλμης (1975)· σύμβουλος νομικών και διοικητικών υποθέσεων του προέδρου του Εφετείου Στοκχόλμης (1975-1978)· επιτετραμμένη στο Domstolverket (εθνικό δικαστικό συμβούλιο) (1977)· σύμβουλος στο γραφείο του Υπουργού Δικαιοσύνης (Justice Chancellor) (1979-1980)· αναπληρωτής δικαστής στο Εφετείο Στοκχόλμης (1980-1981)· νομική σύμβουλος στο Υπουργείο Εμπορίου (1981-1982)· νομική σύμβουλος, στη συνέχεια διευθύντρια και γενική διευθύντρια νομικών υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών (1982-1995)· έλαβε τον τίτλο του πρέσβη το 1992· αντιπρόεδρος του Swedish Market Court· υπεύθυνη νομικών και θεσμικών ζητημάτων κατά τις διαπραγματεύσεις του ΕΟΧ (αντιπρόεδρος, στη συνέχεια πρόεδρος της ομάδας ΕΖΕΣ) και, κατά τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη του Βασιλείου της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση· δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 18 Ιανουαρίου 1995 μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2006· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2006 μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2011.

André Potocki
André Potocki

Γεννήθηκε το 1950˙ γαλλικής ιθαγενείας˙ γενικός γραμματέας της premiere presidence de la Cour de Cassatiοn (1988)˙ αντιπρόεδρος στο Tribunal de grande instance de Paris (1990)˙ προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης (1991)˙ εφέτης στο Cour d'appel de Paris και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre (1994)˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 18 Σεπτεμβρίου 1995 μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου 2001.

Rui Manuel Gens de Moura Ramos
Rui Manuel Gens de Moura Ramos

Γεννήθηκε το 1950˙ πορτογαλικής ιθαγενείας˙ καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Coimbra και στη Νομική Σχολή του Καθολικού Πανεπιστημίου του Porto˙ καθηγητής στην έδρα Jean Monnet˙ διευθυντής σπουδών (στη γαλλική γλώσσα) στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (1984) και επισκέπτης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Paris I (1995)˙ αντιπρόσωπος της Πορτογαλικής Κυβερνήσεως στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για το διεθνές εμπορικό δίκαιο (Cnudci), στη Συνδιάσκεψη της Χάγης για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, στη Διεθνή Επιτροπή ληξιαρχικών μητρώων και στην Επιτροπή για την Ιθαγένεια του Συμβουλίου της Ευρώπης˙ μέλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 18 Σεπτεμβρίου 1995 μέχρι τις 31 Μαρτίου 2003.

John D. Cooke
John D. Cooke

Γεννήθηκε το 1944. Ενεγράφη στον δικηγορικό σύλλογο της Ιρλανδίας το 1966. Ενεγράφη επίσης στους δικηγορικούς συλλόγους της Αγγλίας και της Ουαλλίας, της Βόρειας Ιρλανδίας και της Νότιας Νέας Ουαλλίας. Εργάστηκε ως barrister από το 1966 έως το 1996. Ενεγράφη στο Inner Bar στην Ιρλανδία (Senior Counsel) το 1980 και στη Νότια Νέα Ουαλλία το 1991. Υπήρξε πρόεδρος του Συμβουλίου των Δικηγορικών Συλλόγων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (CBCE) από το 1985 έως το 1986· επισκέπτης καθηγητής στη νομική σχολή του University College του Δουβλίνου· μέλος του Chartered Institute of Arbitrators· πρόεδρος της Royal Zoological Society της Ιρλανδίας από το 1987 έως το 1990· bencher της Honorable Society of Kings Inns, Δουβλίνο· honorary bencher του Lincoln's Inn, Λονδίνο· δικαστής στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από τις 10 Ιανουαρίου 1996 μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2008˙ απεβίωσε στις 29 Απριλίου 2022.

Jörg Pirrung
Jörg Pirrung

Γεννήθηκε το 1940· επιστημονικός βοηθός στο πανεπιστήμιο του Marburg· διδάκτωρ νομικής (πανεπιστήμιο του Marburg)· ειδικευμένος υπάλληλος, κατόπιν τμηματάρχης της υπηρεσίας ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και, στη συνέχεια προϊστάμενος επιμέρους μονάδας ιδιωτικού δικαίου στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης· μέλος του διοικητικού συμβουλίου του διεθνούς ινστιτούτου «Unidroit» (1993-1998)· προϊστάμενος της επιτροπής της διασκέψεως της Χάγης για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο που ανέλαβε να συντάξει τη συμφωνία περί προστασίας του παιδιού (1996)· επίτιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Trier (ιδιωτικό και δημόσιο διεθνές δίκαιο, ευρωπαϊκό δίκαιο)· από το 2002 είναι μέλος της ειδικής συμβουλευτικής επιτροπής του ινστιτούτου Max Planck αλλοδαπού και διεθνούς δικαίου του Αμβούργου· δικαστής στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από τις 11 Ιουνίου 1997 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 2007˙ απεβίωσε στις 24 Οκτωβρίου 2019.

Paolo Mengozzi
Paolo Mengozzi

Γεννήθηκε το 1938 ˙ ιταλικής ιθαγενείας˙ καθηγητής του διεθνούς δικαίου και καθηγητής στην έδρα Jean Monnet του δικαίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Πανεπιστήμιο της Bologna επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Carlos III της Μαδρίτης ˙ επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια: Johns Hopkins (Bologna Center), St. Johns (Νέα Υόρκη), Georgetown, Paris II, Georgia (Athens, ΗΠΑ) και Institut Universitaire International (Λουξεμβούργο) ˙ συντονιστής του European Business Law Pallas Program που οργανώνει το Πανεπιστήμιο του Nijmegen ˙ μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τις Συμβάσεις Δημοσίων Έργων ˙ Αναπληρωτής Υφυπουργός Βιομηχανίας και Εμπορίου κατά το εξάμηνο της ιταλικής προεδρίας του Συμβουλίου ˙ μέλος της ομάδας προβληματισμού της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) και διευθυντής της συνόδου του 1997 του Κέντρου Ερευνών της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου της Χάγης για τον ΠΟΕ ˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 4 Μαρτίου 1998 μέχρι τις 3 Μαϊου 2006 ˙ γενικός εισαγγελέας στο Δικαστήριο από τις 4 Μαΐου 2006 μέχρι τις 8 Οκτωβρίου 2018.

Michail Vilaras
Μιχαήλ Βηλαράς
γεννήθηκε το 1950· πτυχίο νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1973)· μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA) Εργατικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Paris II Panthéon-Sorbonne (1977)· δικηγόρος (1974-1980)· εθνικός εμπειρογνώμων στη Νομική Υπηρεσία της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1988-1990), κατόπιν κύριος διοικητικός υπάλληλος στη Γενική Διεύθυνση V (Απασχόληση, εργασιακές σχέσεις και κοινωνικές υποθέσεις) (1990-1994)· εισηγητής, πάρεδρος και, από το 1999, σύμβουλος στο ελληνικό Συμβούλιο Επικρατείας· επίκουρο μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου της Ελλάδας· μέλος της ελληνικής Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής (1996-1998)· διευθυντής του Νομικού Γραφείου της Ελληνικής Κυβέρνησης (1996-1998)· δικαστής στο Πρωτοδικείο/Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1998-2010, πρόεδρος τμήματος από το 2004 μέχρι το 2010)· μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Διοικητικής Δικαιοσύνης (2011-2012)· μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου για τις μισθολογικές διαφορές των δικαστικών λειτουργών και του Ειδικού Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας (2013-2014)· μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων των υποψηφίων για τη θέση δικαστών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2014-2015)· μέλος της επιτροπής που είναι αρμόδια να γνωμοδοτεί επί της καταλληλότητας των υποψηφίων για την άσκηση των καθηκόντων δικαστή στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2012-2015)· καθηγητής ευρωπαϊκού δικαίου στην Εθνική Σχολή Δικαστών (1995-1996 και 2012-2015)· Δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2015 μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2021.
Arjen W. H. Meij
Arjen W. H. Meij

Γεννήθηκε το 1944· σύμβουλος στο Hoge Raad der Nederlanden (1996)· σύμβουλος και αντιπρόεδρος στο College van Beroep voor het bedrijfsleven (διοικητικό δικαστήριο εμπορίου και βιομηχανίας) (1986)· αναπληρωτής σύμβουλος στο Εφετείο Κοινωνικών Υποθέσεων και στη Δικαστική Επιτροπή Δασμολογίου· εισηγητής σε γραφείο δικαστή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1980)· δίδαξε ευρωπαϊκό δίκαιο στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Groningen˙ research-assistant στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Michigan˙ μέλος της διεθνούς γραμματείας του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Αμστερνταμ (1970)· δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 17 Σεπτεμβρίου 1998 έως τις 13 Σεπτεμβρίoυ 2010.

Nicholas James Forwood
Nicholas James Forwood

Γεννήθηκε το 1948· πτυχιούχος του Πανεπιστημίου του Cambridge (BA 1969, MA 1973) (Mechanical Sciences and Law)· μέλος του αγγλικού Δικηγορικού Συλλόγου από το 1970, εν συνεχεία δικηγόρος στο Λονδίνο (1971-1999) και στις Βρυξέλλες (1979-1999)· μέλος του ιρλανδικού Δικηγορικού Συλλόγου το 1981· Queen's Counsel από το 1987 και Bencher of the Middle Temple από το 1998· εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Αγγλίας και Ουαλίας στο Συμβούλιο Δικηγορικών Συλλόγων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CCBE) και πρόεδρος της μόνιμης αντιπροσωπείας του CCBE στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (1995-1999)· μέλος του διοικητικού συμβουλίου της World Trade Law Association και της European Maritime Law Organisation (1993-2002)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 15 Δεκεμβρίου 1999 μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2015˙.

Hubert Legal
Hubert Legal

Γεννήθηκε το 1954· Σύμβουλος Επικρατείας (Γαλλία)· φοίτησε στην École normale supérieure του Saint-Cloud και στην École nationale d'administration (ΕΝΑ - εθνική σχολή δημοσίας διοικήσεως της Γαλλίας)· διπλωματούχος καθηγητής της αγγλικής (1979-1985)· rapporteur, στη συνέχεια commissaire du gouvernement ενώπιον των δικαιοδοτικών τμημάτων του Conseil d'État (1988-1993)· νομικός σύμβουλος της μόνιμης αντιπροσωπείας της Γαλλίας στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη· εισηγητής στο γραφείο του δικαστή Puissochet στο Δικαστήριο (1997-2001)· δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 19 Σεπτεμβρίου 2001 μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου 2007.

Maria Eugénia Martins de Nazaré Ribeiro
Maria Eugénia Martins de Nazaré Ribeiro

Γεννήθηκε το 1956· σπουδές στη Λισσαβώνα, στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο· δικηγορία στην Πορτογαλία και στις Βρυξέλλες· ελεύθερη ερευνήτρια του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών· εισηγήτρια στο γραφείο του Πορτογάλου δικαστή J. C. Moitinho de Almeida στο Δικαστήριο (1986-2000) και, κατόπιν, στο γραφείο του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου B. Vesterdorf (2000-2003)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 31 του Μαρτίου του 2003 έως τις 19 Σεπτεμβρίου, το 2016.

Franklin Dehousse
Franklin Dehousse

Γεννήθηκε το 1959· πτυχιούχος Νομικής (Πανεπιστήμιο Λιέγης, 1981)· επιστημονικός συνεργάτης στο Εθνικό Ίδρυμα Επιστημονικών Ερευνών (1985-1989)· νομικός σύμβουλος στο Κοινοβούλιο (Chambre des représentants, 1981-1990)· διδάκτωρ Νομικής (Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, 1990)· καθηγητής (Πανεπιστήμια Λιέγης και Στρασβούργου, Κολέγιο της Ευρώπης, Institut royal superieur de Défense, Πανεπιστήμιο Montesquieu του Bordeaux· collège Michel Servet des universités de Paris· facultés Notre-Dame de la Paix στη Namur)· ειδικός εκπρόσωπος του υπουργού Εξωτερικών (1995-1999)· διευθυντής ευρωπαϊκών σπουδών του Institut royal des relations internationales (1998-2003)· πάρεδρος στο βελγικό Conseil d'État (2001-2003)· σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (1990-2003)· μέλος του Observatoire Internet (2001-2003)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 7 του Οκτώβρη 2003 έως τις 19 Σεπτεμβρίου, το 2016.

Ena Cremona
Ena Cremona

Γεννήθηκε το 1936· πτυχιούχος ξένων γλωσσών του Βασιλικού Πανεπιστηµίου της Μάλτας (1955)· διδάκτωρ του Βασιλικού Πανεπιστηµίου της Μάλτας (1958)· δικηγόρος Μάλτας από το 1959· νοµικός σύµβου-λος στο εθνικό συµβούλιο γυναικών (1964-1979)· µέλος της επιτροπής δηµοσίας διοικήσεως (1987-1989)· µέλος του διοικητικού συµβουλίου της Lombard Bank(Malta) Ltd, εκπρόσωπος του ∆ηµοσίου ως µετόχου (1987-1993)· µέλος της εκλογικής επιτροπής από το 1993· µέλος της επιτροπής κρίσεως διδακτορικών στη Νοµική Σχολή του Βασιλικού Πανεπιστηµίου της Μάλτας· µέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισµού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) (2003-2004)· δικαστής στο Γενικό ∆ικαστήριο από τις 12 Μαΐου 2004 μέχρι τις 22 Μαρτίου 2012.

Ottó Czúcz
Ottó Czúcz

Γεννήθηκε το 1946· διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Szeged (1971)· διοικητικός υπάλληλος στο Υπουργείο Εργασίας (1971-1974)· εντεταλμένος διδασκαλίας και καθηγητής (1974-1989), κοσμήτορας της Νομικής Σχολής (1989-1990) και αντιπρύτανης (1992-1997) του Πανεπιστημίου του Szeged· δικηγόρος· μέλος του προεδρείου του εθνικού οργανισμού ασφαλίσεως γήρατος· αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Κοινωνικής Ασφαλίσεως (1998-2002)· μέλος του επιστημονικού συμβουλίου της Διεθνούς Ενώσεως Κοινωνικής Ασφαλίσεως· δικαστής στο Συνταγματικό Δικαστήριο (1998-2004)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 12 Μαΐου 2004 έως τις 19 Σεπτεμβρίου, το 2016.

Irena Wiszniewska-Białecka
Irena Wiszniewska-Białecka

Γεννήθηκε το 1947· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας (1965-1969)· μέλος ΔΕΠ (βοηθός, λέκτορας, καθηγήτρια) στο Ινστιτούτο Νομικών Επιστημών της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών (1969-2004)· συνεργαζόμενη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max Planck Αλλοδαπού και Διεθνούς Δικαίου, τομέας διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, δικαιωμάτων του δημιουργού και δικαίου του ανταγωνισμού, στο Μόναχο (υποτροφία του Foundation AvH - 1985-1986)· δικηγόρος (1992-2000)· δικαστής στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο (2001-2004)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 12 Μαΐου 2004 έως τις 19 Σεπτεμβρίου, το 2016· απεβίωσε στις21 Μαΐου 2018.

Irena Pelikánová
Irena Pelikánová

Γεννήθηκε το 1949· διδάκτωρ Νομικής, βοηθός στον τομέα του οικονομικού δικαίου (πριν από το 1989), στη συνέχεια διδάκτωρ Επιστημών, καθηγήτρια Δικαίου Επιχειρήσεων (από το 1993) στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Καρόλου της Πράγας· μέλος του διοικητικού οργάνου της επιτροπής κινητών αξιών (1999-2002)· δικηγόρος· μέλος του νομοθετικού συμβουλίου της Τσεχικής Κυβερνήσεως (1998-2004)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 12 Μαΐου 2004 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Daniel Šváby
Daniel Šváby

Γεννήθηκε το 1951· διδάκτωρ Νομικής (Πανεπιστήμιο της Μπρατισλάβα)· δικαστής στο Πρωτοδικείο της Μπρατισλάβα· δικαστής στο Εφετείο επιφορτισμένος με τις υποθέσεις αστικού δικαίου και αντιπρόεδρος του Εφετείου της Μπρατισλάβα· μέλος του τμήματος Αστικού και Οικογενειακού Δικαίου του Ινστιτούτου Δικαίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης· έκτακτος δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο επιφορτισμένος με τις υποθέσεις εμπορικού δικαίου· μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Στρασβούργο)· δικαστής στο Συνταγματικό Δικαστήριο (2000-2004)· δικαστής στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από τις 12 Μαΐου 2004 μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2009· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2009 μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2021.

Vilenas Vadapalas
Vilenas Vadapalas

Γεννήθηκε το 1954· διδάκτωρ Νομικής (Πανεπιστήμιο Μόσχας)· διδάκτωρ Νομικής (Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας)· καθηγητής του Πανεπιστημίου του Vilnius: Διεθνές Δίκαιο (από το 1981), Ανθρώπινα Δικαιώματα (από το 1991) και Κοινοτικό Δίκαιο (από το 2000)· σύμβουλος της κυβερνήσεως για τις εξωτερικές υποθέσεις (1991-1993)· μέλος της ομάδας συντονισμού της αντιπροσωπείας για τις διαπραγματεύσεις περί προσχωρήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση· γενικός διευθυντής του τμήματος ευρωπαϊκού δικαίου της κυβερνήσεως (1997-2004)· καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Vilnius, κάτοχος της έδρας Jean Monnet· πρόεδρος της λιθουανικής ενώσεως σπουδών για την Ευρωπαϊκή Ένωση· εισηγητής της κοινοβουλευτικής ομάδας εργασίας για τη συνταγματική μεταρρύθμιση σχετικά με την προσχώρηση της Λιθουανίας· μέλος της διεθνούς επιτροπής νομικών (Απρίλιος 2003)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 12 Μαΐου 2004 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 2013.

Küllike Jürimäe
Küllike Jürimäe

Γεννήθηκε το 1962· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου του Tartu (1981-1986)· βοηθός εισαγγελέα στο Τάλιν (1986-1991)· απόφοιτη της διπλωματικής σχολής της Εσθονίας (1991-1992)· νομικός σύμβουλος (1991-1993) και γενικός σύμβουλος στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (1992-1993)· δικαστής στο Εφετείο του Τάλιν (1993-2004)· European Master στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τον Εκδημοκρατισμό, Πανεπιστήμια της Πάδουας και του Nottingham (2002-2003)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 12 Μαΐου 2004 μέχρι τις 23 Οκτωβρίου 2013· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 23 Οκτωβρίου 2013.

Ingrida Labucka
Ingrida Labucka

Γεννήθηκε το 1963· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου της Λεττονίας (1986)· επιθεωρήτρια του Υπουργείου Εσωτερικών για την περιφέρεια του Kirov και την πόλη της Ρίγας (1986-1989)· δικαστής στο Πρωτοδικείο της Ρίγας (1990-1994)· δικηγόρος (1994-1998 και Ιούλιος 1999-Μάιος 2000)· υπουργός Δικαιοσύνης (Νοέμβριος 1998-Ιούλιος 1999 και Μάιος 2000-Οκτώβριος 2002)· μέλος του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης (2001-2004)· μέλος του Κοινοβουλίου (2002-2004)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 12 Μαΐου 2004 μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου 2020.

Verica Trstenjak
Verica Trstenjak

Γεννήθηκε το 1962˙ εξετάσεις δικαστικών˙ διδάκτωρ νομικής στο Πανεπιστήμιο της Ljubljana (1995) ˙ καθηγήτρια (από το 1996) της θεωρίας του δικαίου και του κράτους, καθώς και καθηγήτρια ιδιωτικού δικαίου˙ ερευνήτρια˙ σπουδές προς εκπόνηση διδακτορικού στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, στο ινστιτούτο συγκριτικού δικαίου του πανεπιστημίου της Βιέννης, στο ινστιτούτο Max Planck ιδιωτικού διεθνούς δικαίου στο Αμβούργο και στο ελεύθερο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ˙ προσκεκλημένη καθηγήτρια στα πανεπιστήμια της Βιέννης, του Freiburg (Γερμανία) και στη νομική σχολή Bucerius στο Αμβούργο˙ προϊσταμένη της νομικής υπηρεσίας (1994-1996) και υφυπουργός στο Υπουργείο Επιστήμης και Τεχνολογίας (1996-2000) ˙ γενική γραμματέας της Κυβερνήσεως (2000) ˙μέλος της ομάδας εργασίας για τον ευρωπαϊκό αστικό κώδικα (Study Group on European Civil Code) από το 2003˙ υπεύθυνη του σχεδίου έρευνας Humboldt (Humboldt Stiftung) ˙δημοσίευσε περισσότερα από 100 νομικά άρθρα και διάφορα βιβλία στους τομείς του ευρωπαϊκού και του ιδιωτικού δικαίου˙ κάτοχος του βραβείου της Ενώσεως Σλοβένων Νομικών «νομικός της χρονιάς 2003» ˙ μέλος του εκδοτικού συμβουλίου διαφόρων νομικών περιοδικών˙ γενική γραμματέας της Ενώσεως Σλοβένων Νομικών, μέλος διαφόρων ενώσεων νομικών επιστημόνων, μεταξύ των οποίων της Gesellschaft fur Rechtsvergleichung (εταιρίας συγκριτικού δικαίου) ˙ δικαστής στο Πρωτοδικείο από τις 7 Ιουλίου 2004 μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 2006˙ γενική εισαγγελέας στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2006 μέχρι τις 28 Νοεμβρίου 2012.

Enzo Moavero Milanesi
Enzo Moavero Milanesi

Γεννήθηκε το 1954· διδάκτωρ Νοµικής (Πανεπιστήµιο La Sapienza Ρώµης)· σπουδές κοινοτικού δικαίου (Κολέγιο της Ευρώπης, Μπριζ)· µέλος του ∆ικηγορικού Συλλόγου, ασκεί το επάγγελµα του δικηγόρου (1978-1983)· επιφορτισµένος µε τη διδασκαλία του κοινοτικού δικαίου στα Πανεπιστήµια La Sapienza Ρώµης (1993-1996), Luiss Ρώµης (1993-1996 και 2002-2006) και Bocconi Μιλάνου (1996-2000)· σύµβουλος του Ιταλού Πρωθυπουργού επί κοινοτικών ζητηµάτων (1993-1995)· υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: νοµικός σύµβου-λος και, στη συνέχεια, προϊστάµενος του γραφείου του αντιπροέδρου (1989-1992), προϊστάµενος του γραφείου του αρµόδιου για την «εσωτερική αγορά» (1995-1999) και τον «ανταγωνισµό» (1999) επιτρόπου, διευθυντής στη Γενική ∆ιεύθυνση Ανταγωνισµού (2000-2002), βοηθός γενικός γραµµατέας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2002-2005), γενικός γραµµατέας του Γραφείου Πολιτικών Συµβούλων (2006)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 3 Μαΐου 2006 μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 2011.

Miro Prek
Miro Prek

Γεννήθηκε το 1965· πτυχιούχος Νομικής (1989)· LL.M.· PhD· μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου (1994)· άσκησε διάφορα καθήκοντα στη δημόσια διοίκηση, κυρίως στην κυβερνητική υπηρεσία νομοθεσίας (βοηθός υφυπουργός και υποδιευθυντής, προϊστάμενος του τμήματος ευρωπαϊκού και συγκριτικού δικαίου) και στην υπηρεσία ευρωπαϊκών υποθέσεων (βοηθός υφυπουργός)· μέλος της ομάδας διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία συνδέσεως (1994-1996) και για την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1998-2002), υπεύθυνος για τις νομικές υποθέσεις· δικηγόρος εν ενεργεία· υπεύθυνος τμήματος και ανώτερος εμπειρογνώμων για  χρηματοδοτούμενα από την Ένωση σχέδια σχετικά με την προσαρμογή στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και για την ευρωπαϊκή ενοποίηση κυρίως στα δυτικά Βαλκάνια· προϊστάμενος τμήματος στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (2004-2006)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 7 Οκτωβρίου 2006 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Teodor Tchipev
Teodor Tchipev

Γεννήθηκε το 1940• σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο St Kliment Ohridski, Σόφια (1961)• διδάκτωρ Νομικής (1977)• δικηγόρος (1963-1964)• νομικός σύμβουλος του κρατικού φορέα διεθνών οδικών μεταφορών (1964-1973)• υπεύθυνος μελετών στο Νομικό Ινστιτούτο της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών (1973-1988)• λέκτορας Πολιτικής Δικονομίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου St Kliment Ohridski στη Σόφια (1988-1991)• διαιτητής στο διαιτητικό δικαστήριο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου (1988-2006)• δικαστής στο Συνταγματικό Δικαστήριο (1991-1994)• αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paissiy Hilendarski Φιλιππούπολης (Φεβρουάριος 2001-2006)• Υπουργός Δικαιοσύνης (1994-1995)• λέκτορας Πολιτικής Δικονομίας στο Νέο Βουλγαρικό Πανεπιστήμιο Σόφιας (1995-2006)• δικαστής στο Πρωτοδικείο, νυν Γενικό Δικαστήριο, από τις 12 Ιανουαρίου 2007 μέχρι τις 29 Ιουνίου 2010.

Valeriu M. Ciucă
Valeriu M. Ciuca

Γεννήθηκε το 1960˙ πτυχιούχος Νομικής (1984), διδάκτωρ Νομικής (1997) (Πανεπιστήμιο Alexandru Ioan Cuza Ιασίου)˙ Πρωτοδίκης Suceava (1984-1989)˙ Στρατοδίκης Ιασίου (1989-1990)˙ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Alexandru Ioan Cuza Ιασίου (1990-2006)˙ υποτροφία εξειδίκευσης στο ιδιωτικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Rennes (1991-1992)˙ λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Petre Andrei Ιασίου (1999-2002)˙ αναπληρωτής καθηγητής στην Universite du Littoral Cote d'Opale (LAB˙ RII) (2006)˙ δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 12 Ιανουαρίου 2007 μέχρι τις 29 Νοεμβρίου 2010.

Alfred Dittrich
Alfred Dittrich

Γεννήθηκε το 1950· σπουδές στο Πανεπιστήμιο Erlangen-Nürnberg (1970-1975)· Rechtsreferendar στο Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο της Νυρεμβέργης (1975-1978)· διοικητικός υπάλληλος στο ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομίας (1978-1982)· διοικητικός υπάλληλος στη μόνιμη αντιπροσωπεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (1982)· διοικητικός υπάλληλος στο ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομίας, επιφορτισμένος με ζητήματα κοινοτικού δικαίου και ανταγωνισμού (1983-1992)· προϊστάμενος του τμήματος «Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (1992-2007) του Υπουργείου Δικαιοσύνης· προϊστάμενος της γερμανικής αντιπροσωπείας της ομάδας εργασίας «Δικαστήριο» του Συμβουλίου· εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής Κυβερνήσεως σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 17 Σεπτεμβρίου 2007 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Santiago Soldevila Fragoso
Santiago Soldevila Fragoso

Γεννήθηκε το 1960· πτυχιούχος Νομικής του Universidad Autonoma de Barcelona (1983) δικαστής (1985) από το 1992, δικαστής των τμημάτων διοικητικών διαφορών του Tribunal Superior de Justicia de Canarias, Santa Cruz de Tenerife (1992 και 1993) και της Audiencia Nacional (Μαδρίτη, Μάιος 1998-Αύγουστος 2007), όπου δίκασε προσφυγές σε φορολογικές υποθέσεις (ΦΠΑ), καθώς και προσφυγές κατά των γενικών κανονιστικών διατάξεων του Υπουργού Οικονομικών και των αποφάσεών του περί κρατικών ενισχύσεων ή περί ευθύνης του Δημοσίου· επίσης, τις προσφυγές κατά όλων των συμφωνιών των ρυθμιστικών αρχών του τραπεζικού, χρηματιστηριακού, ενεργειακού και ασφαλιστικού τομέα, καθώς και του τομέα της προστασίας του ανταγωνισμού· εισηγητής στο Συνταγματικό Δικαστήριο (1993-1998) δικαστής του Γενικού Δικαστηρίου από τις 17 Σεπτεμβρίου 2007  μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 2013.

Laurent Truchot
Laurent Truchot

Γεννήθηκε το 1962· πτυχιούχος του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών του Παρισιού (1984)· απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δικαστών (1986-1988)· δικαστής στο Tribunal de grande instance της Μασσαλίας (Ιανουάριος 1988-Ιανουάριος 1990)· δικαστής στη διεύθυνση αστικών υποθέσεων και νομοθεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης (Ιανουάριος 1990-Ιούνιος 1992)· βοηθός προϊστάμενος και, στη συνέχεια, προϊστάμενος του γραφείου της γενικής διευθύνσεως ανταγωνισμού, καταναλώσεως και πατάξεως της απάτης στο Υπουργείο Οικονομίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας (Ιούνιος 1992-Σεπτέμβριος 1994)· τεχνικός σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης (Σεπτέμβριος 1994-Μάιος 1995)· δικαστής στο Tribunal de grande instance της Nimes (Μάιος 1995-Μάιος1996)· εισηγητής στο γραφείο του γενικού εισαγγελέα P. Léger στο Δικαστήριο (Μάιος 1996-Δεκέμβριος 2001)· conseiller referendaire (δικαστής επιφορτισμένος με τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών) στο Cour de cassation (Δεκέμβριος 2001-Αύγουστος 2007)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 17 Σεπτεμβρίου 2007 έως τις 16 Σεπτεμβρίου 2013.

Sten Frimodt Nielsen
Sten Frimodt Nielsen

Γεννηθείς το 1963 στην Κοπεγχάγη (Δανία), ο Sten Frimodt Nielsen έλαβε πτυχίο Νομικής από το Københavns Universitet (Πανεπιστήμιο Κοπεγχάγης, Δανία) το 1988.

Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως υπάλληλος του δανικού Υπουργείου Εξωτερικών, από το 1988 έως το 1991, πριν διορισθεί Γραμματέας Πρεσβείας στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δανίας στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη (Ηνωμένες Πολιτείες), από το 1991 έως το 1994. Αφού επέστρεψε στη Δανία, εντάχθηκε αρχικά στη Νομική Υπηρεσία του δανικού Υπουργείου Εξωτερικών από το 1994 έως το 1995 και, στη συνέχεια, άσκησε καθήκοντα στην υπηρεσία του Δανού Πρωθυπουργού από το 1995 έως το 1998, ως σύμβουλος και έπειτα ως ανώτερος σύμβουλος.

Από το 1998 έως το 2001 υπηρέτησε στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως Υπουργός Σύμβουλος. Από το 2001 έως το 2002 επανήλθε στη υπηρεσία του Δανού Πρωθυπουργού ως ειδικός σύμβουλος για νομικά θέματα, από το 2002 έως το 2004 ως προϊστάμενος τμήματος και νομικός σύμβουλος και στη συνέχεια, από το 2004 έως το 2007, ως Αναπληρωτής Υπουργός και νομικός σύμβουλος.

Από το 1988 έως το 1991 ο S. Frimodt Nielsen ασχολήθηκε επίσης με τη διδασκαλία ως εντεταλμένος διδασκαλίας διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου στο Københavns Universitet, όπου ανέλαβε στη συνέχεια καθήκοντα συνεργαζόμενου καθηγητή.

δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 17 Σεπτεμβρίου 2007 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2023.

Kevin O
Kevin O'Higgins

Γεννήθηκε το 1946· σπουδές στο Crescent College του Limerick, στο Clongowes Wood College, στο University College του Δουβλίνου (BA degree και πτυχίο Ευρωπαϊκού Δικαίου) και στο Kings Inns· μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Ιρλανδίας από το 1968· barrister (1968-1982)· Senior Counsel (Inner Bar of Ireland, 1982-1986)· δικαστής στο Circuit Court (1986-1997)· δικαστής στο High Court της Ιρλανδίας (1997-2008)· Bencher του Kings Inns· αντιπρόσωπος της Ιρλανδίας στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο των Ευρωπαίων Δικαστών (2000-2008)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 15 Σεπτεμβρίου 2008 έως τις 16 Σεπτεμβρίου 2013.

 

Dimitrios Gratsias
Δημήτριος Γρατσίας

Γεννήθηκε το 1957· πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1980)· diplôme d'Études Approfondies (DEA) Δημοσίου Δικαίου του Πανεπιστημίου Paris I, Panthéon-Sorbonne (1981)· certificat του Πανεπιστημιακού Κέντρου Κοινοτικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (Πανεπιστήμιο Paris I) (1982)· εισηγητής του Συμβουλίου της Επικρατείας (1985-1992)· πάρεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (1992-2005)· εισηγητής στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1994-1996)· επίκουρο μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (1998 και 1999)· Σύμβουλος της Επικρατείας (2005)· μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας (2006)· μέλος του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου Διοικητικής Δικαιοσύνης (2008)· επιθεωρητής Διοικητικών Δικαστηρίων (2009-2010)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 25 Οκτωβρίου 2010 μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2021· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2021.

Andrei Popescu
Andrei Popescu

Γεννήθηκε το 1948· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου (1971)· μεταπτυχιακές σπουδές στο Διεθνές Εργατικό Δίκαιο και στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Κοινωνικής Ασφαλίσεως, Πανεπιστήμιο Γενεύης (1973-1974)· διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου (1980)· δόκιμος βοηθός (1971-1973), μόνιμος βοηθός (1974-1985), στη συνέχεια εντεταλμένος διδασκαλίας Εργατικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου (1985-1990)· κύριος ερευνητής στο Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών στον τομέα της εργασίας και της κοινωνικής προστασίας (1990-1991)· βοηθός γενικός διευθυντής (1991-1992), στη συνέχεια διευθυντής (1992-1996) στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Προστασίας· λέκτορας (1997), στη συνέχεια καθηγητής στην Εθνική Σχολή Πολιτικών και Διοικητικών Μελετών, Βουκουρέστι (2000)· υφυπουργός στο Υπουργείο Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης (2001-2005)· προϊστάμενος τμήματος στο Νομοθετικό Συμβούλιο της Ρουμανίας (1996-2001 και 2005-2009)· διευθυντής και ιδρυτικό µέλος της Revue roumaine de droit européen· πρόεδρος της Ρουμανικής Εταιρίας Ευρωπαϊκού Δικαίου (2009-2010)· εκπρόσωπος της Ρουμανικής Κυβερνήσεως ενώπιον των Δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2009-2010)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της 26ης Νοεμβρίου 2010 έως τις 19 Σεπτεμβρίου το 2016.

Guido Berardis
Guido Berardis

Γεννήθηκε το 1950· πτυχιούχος Νομικής (Πανεπιστήμιο Ρώμης, La Sapienza, 1973)· δίπλωμα Ανωτάτων Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Κολέγιο της Ευρώπης (Bruges, 1974-1975)· υπάλληλος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Διεύθυνση Διεθνών Υποθέσεων της Γενικής Διευθύνσεως Γεωργίας, 1975-1976)· μέλος της Νομικής Υπηρεσίας της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1976-1991 και 1994-1995)· εκπρόσωπος της Νομικής Υπηρεσίας της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο (1990-1991)· εισηγητής στο γραφείο του δικαστή G. F. Mancini στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1991-1994)· νομικός σύμβουλος των μελών της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων M. Monti (1995-1997) και F. Bolkestein (2000-2002)· διευθυντής της διευθύνσεως Πολιτικής Δημοσίων Συμβάσεων (2002-2003), της διευθύνσεως Υπηρεσιών, Πνευματικής και Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, ΜΜΕ και Προστασίας Δεδομένων (2003-2005) και της διευθύνσεως Υπηρεσιών (2005-2011) στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων· κύριος νομικός σύμβουλος και διευθυντής της ομάδας «Δικαιοσύνη, ελευθερία και ασφάλεια, αστικό και ποινικό δίκαιο» στη Νομική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2011-2012)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 17 Σεπτεμβρίου 2012 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Carl Wetter
Carl Wetter

Γεννήθηκε το 1949· πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών (Bachelor of Arts, 1974) και Νομικής (Master of Laws, 1977) του Πανεπιστημίου της Ουψάλας· διοικητικός υπάλληλος στο Υπουργείο Εξωτερικών (1977)· μέλος του σουηδικού Δικηγορικού Συλλόγου (από το 1983)· μέλος της σουηδικής ομάδας εργασίας για το δίκαιο του ανταγωνισμού στο Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο (ICC)· εντεταλμένος διδασκαλίας του Δικαίου του Ανταγωνισμού (Πανεπιστήμια του Lund και της Στοκχόλμης)· πολυάριθμες δημοσιεύσεις· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 18 Μαρτίου του 2013 έως τις 19 Σεπτεμβρίου, το 2016.

Egidijus Bieliūnas
Egidijus Bieliūnas

Γεννήθηκε το 1950· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου του Βίλνιους (1973)· διδάκτωρ Νομικής (1978), βοηθός και στη συνέχεια λέκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βίλνιους (1977-1992)· σύμβουλος στη νομική υπηρεσία του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας (1990-1992)· σύμβουλος στην Πρεσβεία της Λιθουανίας στο Βέλγιο (1992-1994)· σύμβουλος στην Πρεσβεία της Λιθουανίας στη Γαλλία (1994- 1996)· μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1996-1999)· δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο της Λιθουανίας (1999-2011)· λέκτορας στην έδρα Ποινικής Δικαιοσύνης του Πανεπιστημίου του Βίλνιους (2003-2013)· αντιπρόσωπος της Δημοκρατίας της Λιθουανίας στο κοινό εποπτικό όργανο της Eurojust (2004-2011)· δικαστής του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας (2011-2013)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 16 Σεπτεμβρίου 2013 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Viktor Kreuschitz
Viktor Kreuschitz

Γεννηθείς το 1952 στη Βουδαπέστη (Ουγγαρία), ο Viktor Kreuschitz έλαβε από το Universität Wien (Πανεπιστήμιο Βιέννης, Αυστρία) πτυχίο Νομικής το 1980, καθώς και διδακτορικό τίτλο νομικών σπουδών το 1981.

Άρχισε την επαγγελματική σταδιοδρομία του ως επιστημονικός βοηθός στο Institut für Staats- und Verwaltungsrecht του Universität Wien (Ινστιτούτο Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Βιέννης) το 1980, πριν αναλάβει καθήκοντα, ως μόνιμος υπάλληλος, στην Υπηρεσία Συνταγματικών Υποθέσεων της Αυστριακής Ομοσπονδιακής Καγκελαρίας από το 1981 έως το 1997. Ορίστηκε επίσης μέλος της Datenschutzkommission (Επιτροπής Προστασίας Δεδομένων, Αυστρία) μεταξύ των ετών 1987 και 1997.

Στη συνέχεια, εντάχθηκε στη Νομική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως νομικός σύμβουλος και εκπροσώπησε το εν λόγω θεσμικό όργανο, από το 1997 έως το 2013, σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων της Ένωσης και ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών.

Δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 16 Σεπτεμβρίου 2013 έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2022.

Anthony Michael Collins
Anthony Michael Collins

Γεννήθηκε το 1960· πτυχιούχος του Trinity College του Δουβλίνου (τομέας Νομικής) (1984) και της Σχολής του Honourable Society of King's Inns, Dublin (Barrister-at-Law) (1986)· κύριο μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Honourable Society of King's Inns (από το 2013)· βοηθός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Cork (από το 2015)· μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιρλανδικού Κέντρου Ευρωπαϊκού Δικαίου (από το 1997)· Barrister-at-Law (1986-90 και 1997-2003) και Senior Counsel (2003-13) του Δικηγορικού Συλλόγου Ιρλανδίας· εισηγητής σε γραφείο δικαστή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1990-97)· αντιπρόεδρος του Council of European National Youth Committees (1979-81)· γενικός γραμματέας στο Συντονιστικό Γραφείο των Ενώσεων Μαθητών Ευρωπαϊκών Σχολείων (1977-84)· γενικός γραμματέας της ιρλανδικής Ένωσης Μαθητών (1977-79)· μέλος της μόνιμης αντιπροσωπείας του Council of Bars and Law Societies of Europe (CCBE) στα δικαστήρια της ΕΕ και της ΕΖΕΣ (2006-2013)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 16 Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2021· 7 Οκτωβρίου 2021· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2021. στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2021.

Ignacio Ulloa Rubio
Ignacio Ulloa Rubio

Γεννήθηκε το 1967· πτυχίο Νομικής με άριστα (1985-1990) και διδακτορικές σπουδές (1990-1993) στο Universidad Complutense της Μαδρίτης· εισαγγελέας (2000-2003) της πόλεως Gerona· σύμβουλος επί δικαστικών ζητημάτων και ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Προσωρινή Αρχή του Συνασπισμού στη Βαγδάτη του Ιράκ (2003-2004)· πρωτοδίκης πολιτικών δικαστηρίων και ανακριτής στη Gerona· (2003-2007)· πρόεδρος πρωτοδικών (2008)· αναπληρωτής προϊστάμενος της ενοποιημένης αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ιράκ EUJUST LEX-IRAQ, στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2005-2006)· νομικός σύμβουλος στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας (2006-2011 και 2013)· υφυπουργός στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως (2012-2013)· πολιτικός εμπειρογνώμων επί ζητημάτων κράτους δικαίου και μεταρρυθμίσεως του τομέα της ασφαλείας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2005-2011)· εξωτερικός εμπειρογνώμων για τα θεμελιώδη δικαιώματα και την ποινική δικαιοσύνη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2011-2013)· διαλέξεις και πολυάριθμα άρθρα στους τομείς της πολιτικής διαχειρίσεως κρίσεων, την ανασυγκροτήσεως της δικαιοσύνης, του συνταγματικού δικαίου, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, του ποινικού δικαίου και του δικαίου του ανταγωνισμού· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 16 Σεπτεμβρίου 2013 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Ian Stewart Forrester
Ian Stewart Forrester

γεννήθηκε το 1945· πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Γλασκώβης (MA 1965, LLB 1967) (αγγλική ιστορία και λογοτεχνία, δίκαιο)· δίπλωμα αστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Tulane της Λουιζιάνας (MCL 1969)· εγγραφή στον δικηγορικό σύλλογο Σκωτίας (1972) και στον δικηγορικό σύλλογο Νέας Υόρκης (1977)· κτήση της ιδιότητας του Queen’s Counsel (1988)· εγγραφή στον δικηγορικό σύλλογο Αγγλίας και Ουαλλίας (1996) και στον δικηγορικό σύλλογο Βρυξελλών (1999)· άσκηση του επαγγέλματος του δικηγόρου στους δικηγορικούς συλλόγους Εδιμβούργου, Βρυξελλών, Λονδίνου και Νέας Υόρκης· προσκεκλημένος καθηγητής (1991) και επίτιμος διδάκτωρ (2009) στο πανεπιστήμιο Γλασκώβης· bencher of Middle Temple (2012)· διαιτητής στο Διεθνές Εμπορικό επιμελητήριο (CCI), στο Διεθνές κέντρο διακανονισμού διαφορών από επενδύσεις (CIRDI) και στο Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο (TAS)· συντάκτης πολλών δημοσιευμάτων· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2015 μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2020.

Constantinos Iliopoulos
Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος

Ο Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα. Έλαβε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1971 και πτυχίο Οικονομικών Επιστημών από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1974. Ακολούθησε διδακτορικές σπουδές στη Νομική σχολή του Universität Hamburg (Πανεπιστήμιο Αμβούργου, Γερμανία), όπου το 1984 υποστήριξε τη διατριβή του στο δίκαιο του ανταγωνισμού.

Έγινε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών το 1973 και άσκησε δικηγορία έως το 2016. Από το 1992 έως το 2006 διετέλεσε μέλος της ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Από το 2002 έως το 2003 διετέλεσε νομικός σύμβουλος της κυπριακής κυβέρνησης σε ζητήματα δικαίου των εταιριών και δικαίου της διανοητικής ιδιοκτησίας εν όψει της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από το 2007 έως το 2009 διετέλεσε νομικός σύμβουλός του Έλληνα Υπουργού Ανάπτυξης και Ενέργειας.

Παράλληλα, ο Κ. Ηλιόπουλος αφιερώθηκε στο εκπαιδευτικό του έργο στη Νομική Σχολή του Universität Hamburg: από το 1980 έως το 1984 εργάστηκε ως βοηθός στο τμήμα ευρωπαϊκού δικαίου, από το 1992 έως το 2006 ως εντεταλμένος διδασκαλίας ευρωπαϊκού δικαίου, ευρωπαϊκού δικαίου του καταναλωτή, ευρωπαϊκού δικαίου των εταιριών, ευρωπαϊκού εμπορικού δικαίου και ευρωπαϊκού δικαίου διανοητικής ιδιοκτησίας, και από το 2015 ως επισκέπτης καθηγητής. Επίσης, υπήρξε καθηγητής διεθνούς και ευρωπαϊκού οικονομικού δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης από το 2007 έως το 2015 και εν συνεχεία καθηγητής στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου ενέργειας, από το 2015 έως το 2016. Από το 2016, ο Κ. Ηλιόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής και διδάσκει ευρωπαϊκό δίκαιο ενέργειας στο πλαίσιο του εν λόγω μεταπτυχιακού προγράμματος.

Συντάκτης πλήθους επιστημονικών άρθρων, ο Κ. Ηλιόπουλος συνέβαλε στην οργάνωση της νομικής έρευνας στην Ελλάδα στο πλαίσιο της Ελληνικής Ένωσης Ευρωπαϊκού Δικαίου, της οποίας διετέλεσε ταμίας από το 1987 έως το 2002 και εν συνεχεία γενικός γραμματέας από το 2002 έως το 2019, καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου από το 2019. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ένωσης Δικαίου Ενέργειας, της οποίας διετέλεσε γενικός γραμματέας από το 2012 έως το 2016 και της οποίας είναι πρόεδρος από το 2017.

Διατηρώντας μια ιδιαίτερη σχέση με τη γερμανική νομική κουλτούρα λόγω των διδακτορικών του σπουδών στο Αμβούργο, ο Κ. Ηλιόπουλος είναι αντιπρόεδρος της Γερμανοελληνικής Ένωσης Νομικών (Αμβούργο) από το 1987 και γενικός γραμματέας της Ελληνογερμανικής Ένωσης Νομικών (Αθήνα) από το 1990. Παράλληλα, διετέλεσε μεταξύ 2005 και 2011 μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου (Θεσσαλονίκη).

Δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 13 Απριλίου 2016 μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2022.

Leopoldo Calvo-Sotelo Ibáñez-Martín
Leopoldo Calvo-Sotelo Ibáñez-Martín

Γεννήθηκε το 1957· πτυχίο νομικής του πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης (1979) και master στο Fletcher School of Law and Diplomacy του πανεπιστημίου Tufts (Ηνωμένες Πολιτείες) (1985)· καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο CEU San Pablo (1985-1993)· νομικός σύμβουλος στο Συμβούλιο της Επικρατείας (1983-1996)· γενικός γραμματέας του Center for the Advanced Study in the Social Sciences του Ιδρύματος Juan March (1991-1996)· γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών (1996-2001)· νομικός σύμβουλος (2001-2003)· δικηγόρος (2004-2005)· διευθυντής του master διεθνών σχέσεων και καθηγητής νομικής στο Instituto de Empresa (2007-2013)· ανώτερος νομικός σύμβουλος στο Συμβούλιο της Επικρατείας (2005-2016)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 13 Απριλίου 2016 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Virgilijus Valančius
Virgilijus Valančius

Γεννηθείς το 1963 στο Plungė (Λιθουανία), ο Virgilijus Valančius έλαβε πτυχίο νομικής από το Vilniaus universitetas (Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, Λιθουανία) το 1986 και διδακτορικό δίπλωμα νομικής από το Mykolo Romerio universitetas (Πανεπιστήμιο Mykolas Romeris, Λιθουανία) το 2000. Το 2008 υπέβαλε τον φάκελό του για την απόκτηση διπλώματος habilitation στο Mykolo Romerio universitetas, το οποίο του χορήγησε τον τίτλο αυτό το ίδιο έτος.

Ο V. Valančius άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1986 ως εισαγγελέας, ασκώντας τα σχετικά καθήκοντα μέχρι το 1990. Από το 1991 έως το 1994, αφού εισήλθε στο δικαστικό σώμα της χώρας του, άσκησε καθήκοντα δικαστή και, στη συνέχεια, από το 1993 έως το 1994, αντιπροέδρου του Vilniaus miesto apylinkės teismas (περιφερειακού δικαστηρίου Βίλνιους, Λιθουανία). Μεταξύ 1995 και 2002 διορίστηκε δικαστής στο Lietuvos apeliacinis teismas (εφετείο Λιθουανίας), ασκώντας παράλληλα καθήκοντα προέδρου του πολιτικού τμήματος του δικαστηρίου αυτού. Από το 2002 έως το 2013 άσκησε καθήκοντα δικαστή στο Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Λιθουανίας) και, μεταξύ 2002 και 2008, καθήκοντα προέδρου του δικαστηρίου αυτού.

Από το 1997 ο V. Valančius δίδαξε επίσης ως εντεταλμένος διδασκαλίας στο Vilniaus universitetas. Επιπλέον, δίδαξε στο Mykolo Romerio universitetas ως εντεταλμένος διδασκαλίας από το 1998 έως το 2000 και, στη συνέχεια, ως αναπληρωτής καθηγητής από το 2000 έως το 2008. Μεταξύ 2002 και 2006 διορίστηκε προϊστάμενος του τμήματος πολιτικής δικονομίας και, από το 2008, καθηγητής.

Από το 2006 έως το 2008 διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών (AEM) και, από το 2006 έως το 2014, άσκησε καθήκοντα αντιπροέδρου της Διεθνούς Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών (UIM). Επιπλέον, υπήρξε μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου των Ευρωπαίων Δικαστών (CCJE) από το 2000 έως το 2014 και, υπό την ιδιότητα αυτή, μετέσχε στο διοικητικό συμβούλιο της Ενώσεως ανώτατων διοικητικών δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ACA-Europe) από το 2010 έως το 2013. Περαιτέρω, διετέλεσε μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής της Ακαδημίας Ευρωπαϊκού Δικαίου (ERA) μεταξύ 2008 και 2011.

Δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 13 Απριλίου 2016 μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου 2023.

René Barents
René Barents

Ο René Barents γεννήθηκε το 1951 στο Ρότερνταμ (Κάτω Χώρες) και έλαβε πτυχίο Νομικής και πτυχίο καθηγητή Οικονομίας από το Erasmus Universiteit (Εράσμειο Πανεπιστήμιο, Κάτω Χώρες) το 1973. Ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση λαμβάνοντας διδακτορικό δίπλωμα Νομικής από το Universiteit Utrecht (Πανεπιστήμιο Ουτρέχτης, Κάτω Χώρες), όπου υποστήριξε τη διατριβή του το 1981.

Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του Universiteit Utrecht, ως ερευνητής από το 1973 έως το 1974 και κατόπιν ως λέκτορας από το 1974 έως το 1979, στους τομείς του ευρωπαϊκού δικαίου και του οικονομικού δικαίου. Δίδαξε ως λέκτορας στο Universiteit Leiden (Πανεπιστήμιο του Leiden, Κάτω Χώρες) από το 1979 έως το 1981. Διορίστηκε τακτικός καθηγητής στο Universiteit Maastricht (Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ, Κάτω Χώρες), όπου δίδαξε ευρωπαϊκό δίκαιο από το 1988 έως το 2003, και το 2003 ανακηρύχθηκε ομότιμος καθηγητής ευρωπαϊκού δικαίου στο πανεπιστήμιο αυτό. Έχει συγγράψει πληθώρα δημοσιεύσεων σχετικών με το δίκαιο της Ένωσης και το 1981 ανέλαβε υπηρεσία στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ως εισηγητής στο γραφείο του γενικού εισαγγελέα Pieter VerLoren van Themmat (από το 1981 έως το 1986) και στο γραφείο του γενικού εισαγγελέα Jean Mischo (1986). Κατόπιν άσκησε καθήκοντα στο τμήμα προσωπικού του Δικαστηρίου ως επικεφαλής της μονάδας Υπηρεσιακών Δικαιωμάτων από το 1986 έως το 1987.

Από το 1987 έως το 1991 εργάστηκε στη Νομική Υπηρεσία της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και από το 1991 έως το 2000 άσκησε εκ νέου καθήκοντα εισηγητή στο Δικαστήριο, στο γραφείο του δικαστή Paul Joan George Kapteyn. Από το 2000 έως το 2009 υπήρξε προϊστάμενος τμήματος στη Διεύθυνση Έρευνας και Τεκμηρίωσης, της οποίας διετέλεσε διευθυντής από το 2009 έως το 2011.

Από το 1993 έως το 2011, ο R. Barents άσκησε εξάλλου καθήκοντα συμβούλου στο Gerechtshof 's-Hertogenbosch (εφετείο Hertogenbosch, Κάτω Χώρες).

Ο R. Barents διορίστηκε δικαστής στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 6 Οκτωβρίου 2011 και άσκησε τα καθήκοντα αυτά έως τις 31 Αυγούστου 2016.

Δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 19 Σεπτεμβρίου 2016 έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2022.

Peter George Xuereb
Peter George Xuereb

γεννήθηκε το 1954· πτυχιούχος νομικής του Πανεπιστημίου της Μάλτας (1977)· Master of Laws του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1979)· διδάκτωρ νομικής (Πανεπιστήμιο του Cambridge, 1982)· εντεταλμένος διδασκαλίας στο Ealing College of Higher Education (1982-1984)· εντεταλμένος διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο του Exeter (1984-1990)· εντεταλμένος διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Queen Mary and Westfield College (1990-1993)· νομικός σύμβουλος στον ιδιωτικό τομέα, στη συνέχεια στο Κοινοβούλιο της Μάλτας (1993-2016)· καθηγητής και υπεύθυνος του τμήματος ευρωπαϊκού και συγκριτικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Μάλτας (1993-2016)· διευθυντής του Κέντρου Τεκμηρίωσης και Έρευνας του Πανεπιστημίου της Μάλτας (1993-2016)· πρόεδρος της μαλτέζικης ένωσης ευρωπαϊκού δικαίου· συντάκτης πολυάριθμων δημοσιεύσεων· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο (2016-2018)· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 8 Οκτωβρίου 2018.

Zoltán Csehi
Zoltán Csehi

Γεννήθηκε το 1965· πτυχίο νομικής του πανεπιστημίου Loránd Eötvös της Βουδαπέστης (1990), πτυχίο ιστορίας της τέχνης (1992) και Master of Laws του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης (1991)· διδάκτωρ νομικής (2004)· μέλος του δικηγορικού συλλόγου της Βουδαπέστης (1995-2016)· συνεργαζόμενος καθηγητής νομικής (1991-2005) και καθηγητής νομικής (2005-2016) στο πανεπιστήμιο Loránd Eötvös· πρόεδρος του τμήματος εμπορικού δικαίου (2007-2013), στη συνέχεια πρόεδρος του τμήματος ιδιωτικού και εμπορικού δικαίου και καθηγητής (2013-2016) στο καθολικό πανεπιστήμιο Péter Pázmány της Βουδαπέστης· επισκέπτης καθηγητής στο καθολικό πανεπιστήμιο της Λυών (2013-2016)· διαιτητής στο μόνιμο διαιτητικό δικαστήριο του ουγγρικού χρηματιστηρίου και ad hoc διαιτητής (2004-2016)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 13 Απριλίου 2016 μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2021· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2021.

Ezio Perillo
Ezio Perillo

Γεννήθηκε το 1950· διδάκτωρ νομικής και δικηγόρος Πάδοβας· βοηθός και, στη συνέχεια, ερευνητής στο αστικό και το συγκριτικό δίκαιο στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου της Πάδοβας (1977-1982)· επιφορτισμένος με τη διδασκαλία του κοινοτικού δικαίου στο Ευρωπαϊκό Κολλέγιο (Πάρμα, 1990-1998), στις νομικές σχολές του Πανεπιστημίου της Πάδοβας (1985-1987), της Macerata (1991-1994), της Νάπολης (1995) και στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου (2000-2001)· μέλος της επιστημονικής επιτροπής του "Master in European integration" στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας· μόνιμος υπάλληλος στη διεύθυνση Βιβλιοθήκης, Έρευνας και Τεκμηριώσεως του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1982-1984)· εισηγητής στο γραφείο του γενικού εισαγγελέα G. F. Mancini (1984-1988)· νομικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου E. Vinci (1988-1993)· προϊστάμενος τμήματος στη Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1995-1999)· διευθυντής νομοθετικών υποθέσεων και συμβιβαστικής επιλύσεως διαφορών στο πλαίσιο της διαδικασίας συναποφάσεως, σχέσεων μεταξύ θεσμικών οργάνων και σχέσεων με τα εθνικά κοινοβούλια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1999-2004)· διευθυντής εξωτερικών σχέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2004-2006)· διευθυντής νομοθετικών υποθέσεων στη Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2006-2011)· συντάκτης πολυάριθμων δημοσιευμάτων σχετικών με το ιταλικό αστικό δίκαιο και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης· δικαστής στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης από τις 6 Οκτωβρίου 2011 μέχρι τις 31 Αυγούστου 2016· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από την 19 Σεπτεμβρίου 2016 τις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Barna Berke
Barna Berke

Γεννήθηκε το 1966· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου Loránd Eötvös της Βουδαπέστης (1990)· Master of Laws του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης (1995)· δικηγόρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Βουδαπέστης· νομικός σύμβουλος στο ουγγρικό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας προσχωρήσεως της Ουγγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1994-1996 και 2002-2004)· εισηγητής στο γραφείο του Προέδρου του ουγγρικού Συνταγματικού Δικαστηρίου (1997-2000)· Αντιπρόεδρος της Αρχής Ανταγωνισμού, στη συνέχεια Πρόεδρος του Συμβουλίου Ανταγωνισμού (2000-2002)· διαιτητής στο Διαρκές Διαιτητικό Δικαστήριο χρηματοπιστωτικών αγορών και αγορών κεφαλαίων (2008-2014)· επιφορτισμένος με τη διδασκαλία (1990-1994)· λέκτορας (1995-1999), στη συνέχεια συνεργαζόμενος λέκτορας (2003-2016) στο Πανεπιστήμιο Loránd Eötvös της Βουδαπέστης· Υφυπουργός Ευρωπαϊκής και Διεθνούς Δικαστικής Συνεργασίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (2014-2016)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 19 Σεπτεμβρίου 2016 μέχρι τις 1 Αυγούστου 2021, ημερομηνία του θανάτου του.

Octavia Spineanu-Matei
Octavia Spineanu-Matei

Γεννήθηκε το 1967· πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου Alexandru Ioan Cuza του Ιασίου (1990)· διδάκτωρ νομικής (1999)· δικαστής στο Πρωτοδικείο του τομέα 4 του Βουκουρεστίου (1991-1996)· δικαστής (1996-1999) και πρόεδρος τμήματος (1997-1999) στο Πρωτοδικείο Βουκουρεστίου· δικαστής (1999-2005) και πρόεδρος τμήματος (1999-2003) στο Εφετείο του Βουκουρεστίου· μέλος του τμήματος προσφυγών μείζονος συνθέσεως του Ευρωπαϊκού Γραφείου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (2006-2016)· επιφορτισμένη με τη διδασκαλία και, στη συνέχεια, διευθύντρια της Εθνικής Σχολής Δικαστών (2011-2016)· δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ρουμανίας (2006-2016)· μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Εθνικής Σχολής Δικαστών και του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Γραμματέων (2011-2016)· εκλεγμένο μέλος του Συμβουλίου του τμήματος διδακτορικών του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου (2012-2016)· δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο από τις 19 Σεπτεμβρίου 2016  μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2021· δικαστής στο Δικαστήριο από τις 7 Οκτωβρίου 2021.

Hans Jung
Hans Jung

Γεννήθηκε το 1944˙ γερμανικής ιθαγενείας˙ επιμελητής και στη συνέχεια επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του Βερολίνου˙ δικηγόρος Φραγκφούρτης˙ νομικός μεταφραστής στο Δικαστήριο˙ εισηγητής στο γραφείο του Προέδρου του Δικαστηρίου H. Kutscher και στη συνέχεια του Γερμανού δικαστή του Δικαστηρίου˙ βοηθός γραμματέας του Δικαστηρίου˙ γραμματέας του Πρωτοδικείου από τις 10 Οκτωβρίου 1989 μέχρι τις 5 Οκτωβρίου 2005˙ απεβίωσε στις 26 Σεπτεμβρίου 2009.

Emmanuel Coulon
Emmanuel Coulon

Γεννηθείς το 1968 στις Βερσαλλίες (Γαλλία), ο Emmanuel Coulon σπούσασε νομικά στο université Panthéon-Assas, Paris II (Πανεπιστήμιο Panthon-Assas, Paris ΙΙ, Γαλλία) και διοίκηση επιχειρήσεων στο université Paris-Dauphine, Paris IX (Πανεπιστήμιο Paris-Dauphine, Paris IX, Γαλλία), αποκτώντας πτυχίο νομικής και πτυχίο διοίκησης επιχειρήσεων, αντιστοίχως, το 1990 και το 1991. Στη συνέχεια σπούδασε στο Collège d’Europe (Κολλέγιο της Ευρώπης), στην Bruges (Βέλγιο), από το οποίο έλαβε το 1992 Master of Laws στο ευρωπαϊκό δίκαιο (LLM).

Το 1993 συμμετέσχε επιτυχώς στις εισαγωγικές εξετάσεις του centre régional de formation à la profession d’avocat (περιφερειακού κέντρου επιμορφώσεως για το επάγγελμα του δικηγόρου) του Παρισιού. Το 1995 έλαβε άδεια ασκήσεως δικηγορίας από τον δικηγορικό σύλλογο Βρυξελλών (Βέλγιο) και άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα ως μέλος του εν λόγω δικηγορικού συλλόγου σε δικηγορικό γραφείο δραστηριοποιούμενο διεθνώς. Το 1998, πέτυχε  σε γενικό διαγωνισμό που διοργάνωσε η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο Ε. Coulon προσελήφθη το 1996 από τον Πρόεδρο του Γενικού Δικαστηρίου, Antonio Saggio, για να ασκήσει καθήκοντα εισηγητή στο πλαίσιο ομάδας «task force» επιφορτισμένης με υποθέσεις ανταγωνισμού. Από το 1998 έως το 2002 άσκησε καθήκοντα εισηγητή στο γραφείο του Προέδρου Bo Vesterdorf. Το 2003 διορίστηκε στη νεοπαγή θέση του προϊσταμένου του γραφείου του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου.

Έχει δημοσιεύσει εκτενώς επί θεμάτων του δικαίου της Ένωσης, ιδίως στους τομείς του δικονομικού δικαίου και της διοίκησης της δικαιοσύνης.

Γραμματέας του Γενικού Δικαστηρίου από τις 6 Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Απριλίου 2023.