Προσφυγή της Cofira SAC κατά της Επιτροπής, ασκηθείσα στις 9 Φεβρουαρίου 2006
(Υπόθεση T-43/06)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Cofira SAC (Rousset Cedex Γαλλίας) (εκπρόσωποι: Girolamo Addessi, Leonilda Mari και Daniella Magurno, δικηγόροι)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
ακύρωση της κυρώσεως που επεβλήθη στην Cofira SAC·
επιβολή της ποινής, αλληλεγγύως, σε όλες τις εταιρίες που συνεστήθησαν κατόπιν της διασπάσεως της Cofira Sepso·
μείωση του ύψους του προστίμου·
καταδίκη της Επιτροπής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Το άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως διευκρινίζει ότι ορισμένες επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και η προσφεύγουσα, παραβίασαν τους κοινοτικούς κανόνες περί ανταγωνισμού κατά το χρονικό διάστημα από 24 Μαρτίου 1982 έως 26 Ιουνίου 2002, συμμετέχοντας σε συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα των βιομηχανικών πλαστικών σάκων στο Βέλγιο, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στο Λουξεμβούργο και στις Κάτω Χώρες. Οι παραβιάσεις αυτές, σύμφωνα με την καθής, είχαν ως αντικείμενο τον καθορισμό των τιμών, την κατασκευή κοινών προτύπων, τον υπολογισμό των τιμών, την υποδιαίρεση των αγορών, την πρόβλεψη ποσοστώσεων πωλήσεως, την κατανομή πελατών, υποθέσεων και παραγγελιών, τη συνεννοημένη υποβολή συμμετοχής σε ορισμένους διαγωνισμούς και την ανταλλαγή ατομικών πληροφοριών.
Προς υποστήριξη των ισχυρισμών της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται προεχόντως ότι η ίδια δεν πρέπει να είναι ο αποδέκτης της αποφάσεως.
Υπενθυμίζεται συναφώς ότι στις 27 Νοεμβρίου 2003 η COFIRA SEPSO, εις βάρος της οποίας, μεταξύ άλλων επιχειρήσεων, άρχισαν έρευνες, διεσπάσθη σε τρεις εταιρίες, μεταξύ των οποίων και η προσφεύγουσα. Ως εκ τούτου, η COFIRA SAC συνεστήθη κατόπιν της επελεύσεως των πραγματικών περιστατικών για τα οποία η Επιτροπή επέβαλε κυρώσεις.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναφέρει ούτε τους λόγους για τους οποίους η κύρωση επεβλήθη αποκλειστικά στην προσφεύγουσα, ενώ όλες οι προερχόμενες από τη διάσπαση της COFIRA SEPSO εταιρίες έπρεπε να είναι υπεύθυνες για την αμφισβητούμενη παρανομία.
Η απόφαση δεν διευκρινίζει ούτε τις παραμέτρους βάσει των οποίων υπολογίστηκε το ύψος της κυρώσεως δοθέντος ότι αυτή υπολογίστηκε βάσει του κύκλου εργασιών, ενώ η προσφεύγουσα ουδαμώς είχε να εμφανίσει, κατά τον χρόνο των αμφισβητούμενων πραγματικών περιστατικών, κύκλο εργασιών.
Αφετέρου, η Επιτροπή δεν αναφέρει τα πραγματικά στοιχεία τα οποία στοιχειοθετούν την παράβαση. Συγκεκριμένα, ολόκληρη η απόφαση θεμελιώνεται στο τεκμήριο ότι οι συναντήσεις μεταξύ των αντιπροσώπων των εταιριών ισοδυναμούσαν κατά συνέπεια και στην πράξη με συμπεριφορά αντικείμενη στο άρθρο 81 της Συνθήκης, καθώς και στο τεκμήριο ότι οι πρακτικές αυτές είχαν σημαντική επίπτωση επί του ανταγωνισμού. Πάντως, ακόμη και αν γινόταν δεκτά τα παρατιθέμενα από την Επιτροπή στοιχεία θα είχε παρέλθει εν πάση περιπτώσει η πενταετής προθεσμία παραγραφής.
____________