Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2013 - Oil Pension Fund Investment Company κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-121/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Oil Pension Fund Investment Company (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: K. Kleinschmidt, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
την άμεση ακύρωση της αποφάσεως 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, καθώς και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, όσον αφορά την καταχώριση στον κανονισμό 267/2012, καθόσον οι εν λόγω νομικές πράξεις αφορούν την προσφεύγουσα·
την έκδοση μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας σύμφωνα με το άρθρο 64 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, με το οποίο ανατίθεται στο καθού να προσκομίσει όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με την προσβαλλομένη απόφαση καθόσον αυτά αφορούν την προσφεύγουσα·
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.
Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση της υποχρεώσεως προς αιτιολόγηση, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος για αποτελεσματική ένδικη προστασία
Στο πλαίσιο αυτό υποστηρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η περιλαμβανόμενη στις προσβαλλόμενες νομικές πράξεις αιτιολόγηση δεν είναι κατανοητή για την προσφεύγουσα και, επίσης, το καθού δεν ανακοίνωσε ιδιαιτέρως στην προσφεύγουσα μία κατανοητή αιτιολόγηση. Για τους λόγους αυτούς, τα δικαιώματά της άμυνας και το δικαίωμά της για αποτελεσματική ένδικη προστασία έχουν προσβληθεί. Υφίσταται επίσης παραβίαση της αρχής της νόμιμης ακροάσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι προσβαλλόμενες νομικές πράξεις δεν της επιδόθηκαν από το καθού και ότι δεν έλαβε χώρα καμία ακρόαση. Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι το καθού δεν εξέτασε ορθώς τις αφορώσες την προσφεύγουσα περιστάσεις. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, αυτή δεν μπορεί να έχει μία δίκαιη δίκη σύμφωνα με τις αρχές του κράτους δικαίου, δεδομένου ότι, ελλείψει γνώσεως των σχετικών μομφών και των προβαλλόμενων αποδεικτικών μέσων του Συμβουλίου, αυτή δεν μπορεί να εκφέρει συγκεκριμένα τη γνώμη της και επίσης να προσκομίσει ενδεχόμενες ανταποδείξεις στο πλαίσιο της διαφοράς.
Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: πρόδηλη πλάνη περί την εκτίμηση και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας
Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί την εκτίμηση κατά την έκδοση των προσβαλλομένων νομικών πράξεων. Το Συμβούλιο εξέτασε την υπόθεση, στην οποία βασίζονται οι προσβαλλόμενες νομικές πράξεις, ανεπαρκώς και/ή εσφαλμένως. Στο πλαίσιο αυτό υποστηρίζεται μεταξύ άλλων ότι οι λόγοι εκδόσεως των περιοριστικών μέσων, που αναφέρονται ως προς την προσφεύγουσα στις προσβαλλόμενες νομικές πράξεις, δεν ευσταθούν. Οι προσβαλλόμενες πράξεις, επιπλέον, προσκρούουν στην αρχή της αναλογικότητας.
Τρίτος λόγος ακυρώσεως: προσβολή των δικαιωμάτων που διασφαλίζει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η προσφεύγουσα υποστηρίζει στο σημείο αυτό ότι οι προσβαλλόμενες νομικές πράξεις προσβάλλουν τα διασφαλιζόμενα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2010, C 83, σ. 389) (στο εξής: Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) θεμελιώδη δικαιώματά της. Συναφώς, αυτή προβάλλει την προσβολή της επιχειρηματικής ελευθερίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 16 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του δικαιώματος να κάνει χρήση των νομίμως αποκτηθέντων αγαθών της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα να τα διαθέτει ελεύθερα (άρθρο 17 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων). Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως (άρθρο 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων (άρθρο 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων).
____________