Προσφυγή-αγωγή της 22ας Δεκεμβρίου 2022 – TO κατά EUAA
(Υπόθεση T-831/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: TO (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)
Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (EUAA)
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει την προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·
να ακυρώσει την απόφαση της [εμπιστευτικό στοιχείο] 1 περί καταγγελίας της συμβάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας, με αριθμό πρωτοκόλλου [εμπιστευτικό στοιχείο], η οποία εκδόθηκε από τον/την/το [εμπιστευτικό στοιχείο], η οποία τέθηκε αυθημερόν σε ισχύ και η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα την [εμπιστευτικό στοιχείο]·
να υποχρεώσει τον καθού-εναγόμενο να καταβάλει προσωρινή αποζημίωση ύψους 45 000 ευρώ προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ηθικής βλάβης της προσφεύγουσας-ενάγουσας, υπό την επιφύλαξη μεταβολής κατά τη διάρκεια της δίκης·
να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 1δ, 1ε, παράγραφος 2, 12, 12α, 17, παράγραφος 1, 22α και 25, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν στους εκτάκτους υπαλλήλους κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 10 και 11 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και παράβαση των άρθρων 8, 31, παράγραφος 1, 41, παράγραφος 1 και 41, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση των θεμελιωδών και γενικών αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως της αρχής της αποτελεσματικής ασκήσεως των δικαιωμάτων άμυνας, της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της αρχής της εμπιστευτικότητας, της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της χρηστής διοικήσεως.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής που επιβάλλει στη διοίκηση να εκδίδει αποφάσεις μόνο βάσει νομικώς παραδεκτής αιτιολογίας, ήτοι αιτιολογίας σχετικής και μη περιλαμβάνουσας πρόδηλα πραγματικά ή νομικά σφάλματα εκτιμήσεως, καθώς και υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος αρωγής και προσβολή της τιμής και της υπολήψεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας.
Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση, μεταξύ άλλων, των άρθρων 4, 5, 14, 16, παράγραφος 2, στοιχείο β΄ και ε΄, 16, παράγραφος 3, 17, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄ και ζ΄, 18 και 19 του κανονισμού (ΕE) 2018/1725 1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ.
____________
1 Μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία.
1 ΕΕ 2013, L 248, σ. 1.
1 ΕΕ 2018, L 295, σ. 39.