Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal de première instance du Luxembourg (Βέλγιο) στις 16 Ιουνίου 2023 – UN κατά État belge
(Υπόθεση C-380/23, Monmorieux 1 )
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal de première instance du Luxembourg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων-ενάγων: UN
Καθού-εναγόμενο: État belge, εκπροσωπούμενο από τον Ministre des Finances
Προδικαστικά ερωτήματα
Αντιβαίνει το άρθρο 24 της Σύμβασης μεταξύ της Γαλλίας και του Βελγίου για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και τη θέσπιση κανόνων αμοιβαίας διοικητικής και δικαστικής συνδρομής όσον αφορά τη φορολογία εισοδήματος, η οποία υπογράφηκε στις Βρυξέλλες στις 10 Μαρτίου 1964 και κυρώθηκε με τον νόμο της 14ης Απριλίου 1965, ερμηνευόμενο υπό την έννοια ότι οι βελγικές και οι γαλλικές φορολογικές αρχές εξαρτούν το δικαίωμα Βέλγου πολίτη – ο οποίος υποστηρίζει ότι έχει τη φορολογική κατοικία του στη Γαλλία, όπερ ωστόσο αμφισβητείται από τις βελγικές φορολογικές αρχές, και ο οποίος έχει ζητήσει, προληπτικώς, την κίνηση διαδικασίας αμοιβαίου διακανονισμού προκειμένου να του επιστραφεί ο φόρος που κατέβαλε στη Γαλλία – να του επιστραφεί ο εν λόγω φόρος από την προϋπόθεση της χωρίς όρους παραίτησής του από το ένδικο βοήθημα που άσκησε ενώπιον των βελγικών δικαστηρίων, προκειμένου να προσβάλει, κατά κύριο λόγο, την αυτεπάγγελτη φορολόγηση που του επιβλήθηκε στο Βέλγιο, στα άρθρα 19 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, 45 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον ο φορολογούμενος θα έχανε οριστικά το δικαίωμα να του επιστραφεί ο γαλλικός φόρος αν ενέμενε στην κύρια αμφισβήτηση της φορολόγησής του στο Βέλγιο ενώπιον του Βέλγου δικαστή;
Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, παραμένει ίδια η απάντηση αν ο ενδιαφερόμενος, παραιτούμενος από το ένδικο βοήθημα με το οποίο προσβάλλει τη φορολόγησή του στο Βέλγιο, προκειμένου να μπορεί να ανακτήσει τον φόρο που κατέβαλε στη Γαλλία, χάνει επίσης το δικαίωμα αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου των διοικητικών κυρώσεων τιμωρητικού χαρακτήρα, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως ποινικές κατά την έννοια της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και οι οποίες προσαυξάνουν τη φορολόγηση, χάνοντας ως εκ τούτου το δικαίωμα στον έλεγχο της αναλογικότητας της κύρωσης και το δικαίωμα να ζητήσει αναστολή, στοιχεία της εξατομίκευσης της ποινής που έχουν ωστόσο αναγνωρισθεί υπέρ του φορολογούμενου τόσο από το Cour constitutionnelle (Συνταγματικό Δικαστήριο) όσο και από το Cour de cassation (Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο);
Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στα δύο πρώτα προδικαστικά ερωτήματα, παραμένει ίδια η απάντηση εφόσον υφίσταται θέση της διοίκησης βάσει της οποίας αποκλείεται η πρόσβαση του ενδιαφερομένου στα έγγραφα και στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία αμοιβαίου διακανονισμού μεταξύ των δύο συμβαλλομένων κρατών, ο δε αποκλεισμός αυτός έχει επανειλημμένα θεωρηθεί, από την Commission d’accès aux documents administratifs (Επιτροπή πρόσβασης στα διοικητικής φύσεως έγγραφα) και από το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας, Βέλγιο), ως αντίθετος προς το άρθρο 32 του Συντάγματος και τα άρθρα 4 και 6 του νόμου της 11ης Απριλίου 1994 περί της δημοσιότητας στη διοίκηση;
____________
1 Η ονομασία που έχει δοθεί στην παρούσα υπόθεση είναι πλασματική. Δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό όνομα κανενός διαδίκου.