Υπόθεση T‑644/13 R

Serco Belgium κ.λπ.

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Ασφαλιστικά μέτρα — Δημόσιες συμβάσεις — Διαδικασία πρόσκλησης προς υποβολή προσφορών — Απόρριψη προσφοράς — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Εκ πρώτης όψεως βασιμότητα»

Περίληψη — Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων) της 4ης Φεβρουαρίου 2014

1.      Ασφαλιστικά μέτρα — Αναστολή εκτελέσεως — Προσωρινά μέτρα — Προϋποθέσεις χορηγήσεως — Fumus boni juris — Επείγον — Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία — Σωρευτικός χαρακτήρας — Στάθμιση όλων των εμπλεκομένων συμφερόντων — Σειρά εξετάσεως και τρόπος ελέγχου — Εξουσία εκτιμήσεως του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων

(Άρθρα 256 § 1 ΣΛΕΕ, 278 ΣΛΕΕ και 279 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 104 § 2)

2.      Ασφαλιστικά μέτρα — Αναστολή εκτελέσεως — Προσωρινά μέτρα — Προϋποθέσεις χορηγήσεως — Fumus boni juris — Εκ πρώτης όψεως εξέταση των λόγων που προβλήθηκαν προς στήριξη της κύριας προσφυγής — Προσφυγή κατά αποφάσεως της Επιτροπής να απορρίψει προσφορά υποψηφίου στο πλαίσιο διαδικασίας συνάψεως δημόσιας συμβάσεως — Διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων στις υποθέσεις δημοσίων συμβάσεων — Σκοπός — Αποτελεσματική δικαστική προστασία

(Άρθρα 256 § 1 ΣΛΕΕ, 278 ΣΛΕΕ και 279 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 104 § 1· οδηγία 2004/18 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· οδηγία 89/665 του Συμβουλίου, αιτιολογικές σκέψεις 1 έως 5 και άρθρο 2 § 1· κανονισμός 1268/2012 της Επιτροπής, αιτιολογική σκέψη 40)

3.      Δημόσιες συμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Σύναψη συμβάσεως κατόπιν διαγωνισμού — Κριτήρια επιλογής — Εκτίμηση της ικανότητας των υποψηφίων να παράσχουν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες — Κριτήρια αναθέσεως — Συγκριτική εκτίμηση των ειδικών χαρακτηριστικών και πλεονεκτημάτων των προσφορών

(Κανονισμός 1268/146 της Επιτροπής, άρθρα 146 έως 149)

1.      Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψεις 15-17)

2.      Στο πλαίσιο των διαδικασιών συνάψεως δημοσίων συμβάσεων, προσήκει να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη λειτουργία της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων. Συναφώς, θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το νομοθετικό πλαίσιο που έχει θεσπιστεί από τον νομοθέτη της Ένωσης και το οποίο διέπει τις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων που οργανώνονται από τις αναθέτουσες αρχές των κρατών μελών. Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται στην αιτιολογική σκέψη 40 του κανονισμού 1268/2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού 966/2012, για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, οι ουσιαστικοί κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις πρέπει να βασίζονται στην οδηγία 2004/18, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών.

Επιπλέον, όπως ορίζεται στις αιτιολογικές σκέψεις 1 έως 3 της οδηγίας 89/665, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, προκειμένου να εξασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή των οικείων κανόνων, ο νομοθέτης έκρινε αναγκαίο να θεσπίσει μια σειρά διαδικαστικών κανόνων που θέτουν στη διάθεση των ενδιαφερομένων ταχέα μέσα προσφυγής σε στάδιο κατά το οποίο οι παραβάσεις επιδέχονται ακόμη ουσιαστική διόρθωση. Λαμβανομένης υπόψη της βραχείας διαρκείας των διαδικασιών συνάψεως δημοσίων συμβάσεων, η σημασία των προσωρινών μέτρων είναι τέτοια που ο νομοθέτης θεώρησε προσήκον, σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/665, να είναι τα μέτρα αυτά διαθέσιμα στις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων που υπάγονται στο πεδίο ευθύνης των κρατών μελών ανεξάρτητα από προηγούμενη άσκηση προσφυγής. Περαιτέρω, όπως προκύπτει σαφώς από τις αιτιολογικές σκέψεις 2, 3 και 5 και από το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/665, στην ιδιαίτερη περίπτωση των δημοσίων συμβάσεων, τα προσωρινά μέτρα νοούνται όχι μόνον ως μέσο για την αναστολή της διαδικασίας αναθέσεως αλλά και ως μέσο για τη διόρθωση προφανούς παραβάσεως, η οποία, άλλως, θα ενέπιπτε στο πεδίο της τακτικής διαδικασίας επί της κυρίας προσφυγής.

Μολονότι οι παραπάνω σκέψεις δεν θέτουν εν αμφιβόλω την εφαρμογή του άρθρου 104, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας το οποίο εφαρμόζει τα άρθρα 278 ΣΛΕΕ και 279 ΣΛΕΕ και απαιτεί να έχει ασκηθεί η κύρια προσφυγή προτού υποβληθεί αίτηση για λήψη προσωρινών μέτρων, εντούτοις δικαιολογείται να λαμβάνονται υπόψη διότι, όπως συμβαίνει σε εθνικό επίπεδο, τα προσωρινά μέτρα του τίτλου 3 του Κανονισμού Διαδικασίας έχουν ως σκοπό, στις υποθέσεις δημοσίων συμβάσεων, την εξασφάλιση αποτελεσματικής έννομης προστασίας όσον αφορά την τήρηση των κανόνων περί δημοσίων συμβάσεων που ισχύουν για τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ οι οποίοι βασίζονται, κυρίως, στην οδηγία 2004/18. Συναφώς, μολονότι, προκειμένου για διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων, ο δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων δεν υποχρεούται κατά κανόνα να προβαίνει σε εκτίμηση εξίσου λεπτομερή όπως στο πλαίσιο της κύριας τακτικής διαδικασίας, εντούτοις αυτό δεν σημαίνει ότι μια λεπτομερής εκτίμηση απαγορεύεται απολύτως.

Επομένως, εν προκειμένω, ενδείκνυται να εξεταστεί καταρχάς αν οι ισχυρισμοί των αιτουσών δικαιολογούν εκ πρώτης όψεως τη λήψη του προσωρινού μέτρου που ζητείται, υπό την έννοια ότι δημιουργούν σοβαρή εντύπωση ότι η επίμαχη απόφαση πάσχει νομικό ελάττωμα.

(βλ. σκέψεις 18-23)

3.      Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψη 30)