Language of document :

Προσφυγή της 28ης Αυγούστου 2007 - The National Association of Licensed Opencast Operators κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(υπόθεση T-318/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The National Association of Licensed Opencast Operators (Chester-le-Street) (εκπρόσωποι: H. Bracegirdle, Solicitor, M. Hoskins και C. West, Barristers)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Να ακυρώσει την από 18 Ιουνίου 2007 απόφαση της Επιτροπής.

Να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της από 18 Ιουνίου 2007 αποφάσεως της Επιτροπής στην υπόθεση COMP/35.821, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την καταγγελία που κατέθεσε το 1990 η προσφεύγουσα, ισχυριζόμενη ότι τα μέλη της υπέστησαν δυσμενή διάκριση λόγω των τιμών, εφόσον οι τιμές που κατέβαλε ο Central Electricity Generating Board (στο εξής: CEGB) μεταξύ 1984 και 1990 για τον άνθρακα που παράγουν τα μέλη της ήσαν χαμηλότερες από τις τιμές που κατέβαλε ο CEGB για τον άνθρακα που παράγει η British Coal Corporation (στο εξής: BCC) χωρίς να υφίσταται αντικειμενική δικαιολογία για τη διαφορετική αυτή μεταχείριση.

Με την προσβαλλομένη απόφαση, η Επιτροπή έκρινε ότι υφίσταται διαφορά μεταξύ των τιμών που κατέβαλε ο CEGB στα μέλη της προσφεύγουσας και των τιμών που κατέβαλε στην ΒCC, αλλά ισχυρίστηκε ότι η BCC και τα μέλη της προσφεύγουσας δεν προμηθεύουν άνθρακα υπό παρόμοιους όρους. Επομένως, δικαιολογούνταν το γεγονός ότι ο CEGB κατέβαλε υψηλότερες τιμές για τον άνθρακα της BCC, προκειμένου να εκπληρώσει τη νομική υποχρέωσή του περί προμηθείας της απαιτούμενης ηλεκτρικής ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι κρίσεις της Επιτροπής περί του ότι η BCC και τα μέλη της προσφεύγουσας δεν προμηθεύουν άνθρακα υπό παρόμοιους όρους δεν θεμελιούνται βάσει αποδεικτικών στοιχείων επί των οποίων η Επιτροπή στήριξε την απόφασή της.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καταβολή ευνοϊκής τιμής για τον άνθρακα της BCC συνιστά μη κοινοποιηθείσα και συνεπώς παράνομη κρατική ενίσχυση.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι κρίσεις της Επιτροπής δεν συνάδουν με προγενέστερη απόφαση της Επιτροπής του 1991 σχετικά με την ίδια καταγγελία.

Όσον αφορά την απόρριψη από την Επιτροπή της καταγγελίας της προσφεύγουσας σχετικά με την χρονική περίοδο από το 1984 έως το 1986 λόγω απαραδέκτου και λόγω ελλείψεως κοινοτικού συμφέροντος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι:

Η Επιτροπή εσφαλμένως έκρινε ότι δεν είχε πλέον αποκλειστική αρμοδιότητα, δυνάμει της Συνθήκης ΕΚΑΧ, για να κρίνει περί της υπάρξεως δυσμενούς διακρίσεως κατά τη διάρκεια της εν λόγω χρονικής περιόδου·

Η Επιτροπή εσφαλμένως έκρινε ότι τα μέλη της προσφεύγουσας νομιμοποιούνται ενεργητικώς ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων για την εν λόγω περίοδο· και

Η καθυστέρηση για την επίλυση των ζητημάτων που προβάλλονταν με την καταγγελία του 1990 της προσφεύγουσας προκύπτει από προγενέστερη νομική πλάνη της Επιτροπής.

____________