Προσφυγή-αγωγή της 21ης Μαΐου 2010 - Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-230/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον-ενάγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. Muñoz Pérez)

Καθής-Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Το προσφεύγον-ενάγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση 2010/152/ΕΕ της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2010, περί εξαιρέσεως από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), Τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), κατά το μέρος που αποτελεί αντικείμενο της προσφυγής ακυρώσεως, και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή στρέφεται κατά δύο οικονομικών διορθώσεων που αποφάσισε να πραγματοποιήσει η Επιτροπή και βασίζεται σε παράβαση των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών,¹ του κανονισμού (EΚ) 1433/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και ταμεία και τη χρηματοδοτική ενίσχυση² και του κανονισμού (ΕΚ) 1432/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και την προαναγνώριση των ομάδων παραγωγών³, που επικαλέστηκε η Επιτροπή, προκειμένου να δικαιολογήσει τις εν λόγω διορθώσεις.

Όσον αφορά την εξαίρεση των δαπανών περιβαλλοντικής διαχειρίσεως συσκευασιών, η Επιτροπή ερμηνεύει το άρθρο 15, παράγραφος 5, του κανονισμού 2200/96 και το παράρτημα I του κανονισμού 1433/2003, κατά την έννοια ότι, κατά τον καθορισμό του ποσού των επιλέξιμων δαπανών, τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούν τον κανόνα ότι μόνον οι δαπάνες που φέρουν οι οργανώσεις παραγώγων συγχρηματοδοτούνται, ως εκ τούτου απαιτείται σχετικώς ειδική απόδειξη.

Το Βασίλειο της Ισπανίας φρονεί ότι, από την τελεολογία και το γράμμα των εν λόγω διατάξεων δεν προκύπτει ότι πρέπει να αποδειχτεί σαφώς ότι τη δαπάνη έφερε οργάνωση παραγωγών. Εν πάση περιπτώσει, είναι γεγονός ότι οι οργανώσεις παραγωγών φέρουν τις δαπάνες περιβαλλοντικής διαχειρίσεως συσκευασιών, δεδομένου ότι οι έμποροι τις μετακυλίουν σε αυτούς μέσω των χαμηλότερων τιμών που τους καταβάλλουν για τα προϊόντα τους.

Όσον αφορά τις ανεπάρκειες του συστήματος ελέγχου για την αναγνώριση της οργανώσεως των παραγωγών SAT Royal, η Επιτροπή φρονεί ότι η απαγόρευση συγκεντρώσεως πλέον του 20 % των ψήφων μιας οργανώσεως παραγωγών σε ένα μόνο μέλος πρέπει να εφαρμόζεται και στα φυσικά πρόσωπα που είναι μέτοχοι εταιριών, οι οποίες, με τη σειρά τους, είναι μέλη οργανώσεων παραγωγών. Το Βασίλειο της Ισπανίας υποστηρίζει ότι η ρύθμιση του άρθρου 14, παράγραφος 2, του κανονισμού 1432/2003 εφαρμόζεται μόνο σε όσους είναι μέλη της οργανώσεως, χωρίς να απαιτείται η ανάλυση της συνθέσεως της μετοχικής βάσεως των εταιριών που είναι μέλη οργανώσεων παραγωγών.

____________

¹ - ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1 έως 28.

² - ΕΕ L 203 της 12.8.2003, σ. 25 έως 38.

³ - ΕΕ L 203 της 12.8.2003, σ. 18 έως 24.