ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 1ης Μαρτίου 2007

Υπόθεση F-72/05

Mohammad Reza Fardoom και Michael Ashbrook

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλοι – Επιστροφή εξόδων – Έξοδα αποστολής – Άρνηση υπογραφής των εντολών αποστολής που ζητήθηκαν στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής δραστηριότητας – Έννομο συμφέρον – Απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία οι M. R. Fardoom και M. Ashbrook ζητούν την ακύρωση των αποφάσεων της 4ης Νοεμβρίου 2004 του τμήματος «Κοινωνικός διάλογος, σχέσεις με την εθνική δημόσια διοίκηση και οριζόντια ζητήματα σχετικά με τη διεύρυνση» της Γενικής Διεύθυνσης «Προσωπικό και διοίκηση», με τις οποίες δεν έγινε δεκτή η υπογραφή των εντολών αποστολής που ζητήθηκαν για τη συμμετοχή, στις 13 Σεπτεμβρίου 2004, σε συνεδρίαση οργανωθείσα από το αρμόδιο για τη διοίκηση, τον έλεγχο και την καταπολέμηση της απάτης μέλος της Επιτροπής. Ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής να μην υπογράψει τις εντολές αποστολής που ζήτησαν οι προσφεύγοντες στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής τους δραστηριότητας.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Προσφυγή – Έννομο συμφέρον

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 60, εδ. 1, 90 και 91)

Ένας υπάλληλος δεν έχει γεγενημένο και ενεστώς έννομο συμφέρον να ζητήσει την ακύρωση αποφάσεως με την οποία δεν γίνεται δεκτή η υπογραφή εντολών αποστολής «άνευ εξόδων», ήτοι χωρίς επιστροφή των εξόδων μετακινήσεως και χορήγηση ημερήσιου επιδόματος, όταν η άρνηση αυτή δεν επιβάρυνε τον υπάλληλο με χρέωση του χρόνου απουσίας του στην ετήσια άδειά του. Συγκεκριμένα, δεδομένου ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν έχει καμία επίπτωση στην οικονομική κατάστασή του, δεν μπορεί να επικαλεστεί απλώς και σαφώς υποθετικό, εν προκειμένω, συμφέρον λόγω της δυνατότητα της διοικήσεως να του χρεώσει στο μέλλον τον χρόνο απουσίας στην άδειά του.

(βλ. σκέψεις 35 έως 37)