Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 -Éditions Jacob κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-471/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύουσα: Éditions Odile Jacob, SAS (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: O. Fréget, M. Struys και L. Eskenazi, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής SG-Greffe(2011) D/C(2011)3503 της 13ης Μαΐου 2011, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως COMP/M.2978 Lagardère/Natexis/VUP κατόπιν της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση Τ-452/04, Éditions Odile Jacob κατά Επιτροπής, και με την οποία η Επιτροπή ενέκρινε εκ νέου τη Wendel ως αγοράστρια των στοιχείων ενεργητικού που μεταβιβάζονται δυνάμει των δεσμεύσεων που επισυνάπτονται στην απόφαση της Επιτροπής της 7ης Ιανουαρίου 2004 με την οποία επιτράπηκε η πράξη συγκεντρώσεως Lagardère/Natexis/VUP·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από την πρόδηλη αδυναμία της Επιτροπής να εκδώσει επιβεβαιωτική απόφαση η οποία να επικυρώνει ex post, και επιπλέον αναδρομικώς, την έγκριση που χορηγήθηκε στη Wendel για την απόκτηση, το 2044, των στοιχείων ενεργητικού της Editis. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι:
ενεργώντας κατά τον τρόπο αυτόν, χωρίς να αντλήσει το σύνολο των συνεπειών της διαπιστωθείσας από το Γενικό Δικαστήριο παρανομίας, σχετικά με την έλλειψη ανεξαρτησίας του εντολοδόχου που είχε αναλάβει να επιβλέψει την εν λόγω πώληση, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 266 ΣΛΕΕ και ότι
καθορίζοντας την ημερομηνία ενάρξεως των αποτελεσμάτων της προσβαλλομένης αποφάσεως στις 30 Ιουλίου 2004, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της μη αναδρομικότητας, αγνοώντας τη νομολογία του Δικαστηρίου που επιτρέπει αναδρομικό αποτέλεσμα μόνον κατ' εξαίρεση και υπό τη διπλή προϋπόθεση ότι αυτό υπαγορεύεται από επιτακτικό σκοπό γενικού συμφέροντος και ότι γίνεται δεόντως σεβαστή η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των ενδιαφερομένων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι δύο αυτές προϋποθέσεις δεν πληρούνται εν προκειμένω.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από έλλειψη νομικής βάσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, στο μέτρο που η απόφαση της Επιτροπής της 7ης Ιανουαρίου 2004 που επιτρέπει την πράξη συγκεντρώσεως έχει καταστεί ανεφάρμοστη κατόπιν της διαπιστώσεως, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, της μη τηρήσεως ορισμένων δεσμεύσεων από τη Lagardère.
Ο τρίτος και ο τέταρτος λόγος αντλούνται από νομικά σφάλματα και πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά την αξιολόγηση της υποψηφιότητας της Wendel, τόσο το 2004 όσο και στη νέα απόφαση περί εγκρίσεως, καθώς και από σφάλματα που συνίστανται, αφενός, στη λήψη υπόψη, για την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεδομένων μεταγενέστερων της 30ής Ιουλίου 2004 και, αφετέρου, στη λήψη υπόψη αυτών των μεταγενέστερων δεδομένων κατά τρόπο επιλεκτικό και μεροληπτικό.
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας, ιδίως καθόσον η Επιτροπή, εκδίδοντας ex post απόφαση περί αναδρομικής επικυρώσεως μιας παράνομης μεταβιβάσεως και εγκρίνοντας νέο εντολοδόχο αποκλειστικά για την εκπόνηση νέας εκθέσεως επιβεβαιώνουσας την ιδιότητα της Wendel ως αγοράστριας των εκχωρουμένων στοιχείων ενεργητικού, καταστρατήγησε τον σκοπό του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του κανονισμού 4064/89
1, που προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα ανακλήσεως της αποφάσεως περί εγκρίσεως και επιβολής κυρώσεων στους ευθυνόμενους για τη διαπραχθείσα παρανομία.
Ο έκτος λόγος αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει τόσο λόγω ανεπάρκειας όσο και αντιφατικότητας του αιτιολογικού.
____________1 - Κανονισμός (ΕΟΚ) 4064/89 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (ΕΕ L 395, σ. 1· πλήρης αναδημοσίευση ΕΕ 1009, L 257, σ. 13, κατόπιν διορθωτικών).