Προσφυγή-αγωγή της 28ης Ιουλίου 2010 - ELE.SI.A. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-312/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Elettronica e sistemi per automazione (ELE.SI.A) SpA (Guidonia Montecelio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Bariatti, P. Tomassi, P. Caprile, δικηγόροι)
Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
Να εξακριβώσει και να αναγνωρίσει ότι η ELESIA εκπλήρωσε δεόντως τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη σύμβαση.
Να εξακριβώσει και να αναγνωρίσει ότι η Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη σύμβαση, καθόσον, αφενός, αρνήθηκε να καταβάλει στην ELESIA τα οφειλόμενα στην εταιρία αυτή ποσά για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες και, αφετέρου, αξίωσε από αυτήν την επιστροφή των προκαταβληθέντων ποσών.
Κατά συνέπεια, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα το ποσό των 83.627,68 ευρώ, πλέον τόκων, για τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ELESIA στο πλαίσιο του έργου και τα οποία δεν έχουν ακόμα αποδοθεί από την Επιτροπή.
Κατά συνέπεια, να ακυρώσει, να ανακαλέσει -ακόμα και μέσω της εκδόσεως αντίστοιχων πιστωτικών σημειωμάτων- ή, εν πάση περιπτώσει, να κηρύξει παράνομα τα χρεωστικά σημειώματα με τα οποία η Επιτροπή ζήτησε την επιστροφή των καταβληθέντων στην ELESIA ποσών καθώς και να επιδικάσει αποζημίωση.
Εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η κοινοπραξία της οποίας ηγείται η προσφεύγουσα στην υπό κρίση υπόθεση συνήψε σύμβαση με την καθής-εναγόμενη σχετικά με την εκτέλεση του έργου "I-Way, Intelligent co-operative system in cars for road safety", χρηματοδοτούμενου από πόρους που έχουν διατεθεί για τον σκοπό αυτό στο πλαίσιο του "6ου προγράμματος-πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη".
Η Επιτροπή, κρίνοντας ότι κατά την ανάπτυξη του εν λόγω έργου σημειώθηκαν σοβαρές παρατυπίες, αποφάσισε να προβεί στην καταγγελία της συμβάσεως.
Η προσφεύγουσα θεωρεί, αφενός, ότι η συμπεριφορά της Επιτροπής συνιστά κατάφωρη παράβαση των σχετικών συμβατικών διατάξεων και των εφαρμοστέων αρχών του δικαίου, όπως είναι οι αρχές της επιείκειας, της αναλογικότητας, της χρηστής διοικήσεως, και, αφετέρου, ότι, μολονότι η προσφεύγουσα εκπλήρωσε δεόντως όλες τις συμβατικές της υποχρεώσεις καθ' όλη σχεδόν τη διάρκεια της προβλεπόμενης στη σύμβαση περιόδου των 36 μηνών, η Επιτροπή δεν προτίθεται να αναγνωρίσει ότι της οφείλει αντιπαροχή, στηριζόμενη, μεταξύ άλλων, σε λογιστικό έλεγχο που παρουσιάζει παρατυπίες από διάφορες απόψεις, τούτο δε παρά το γεγονός ότι η προσφεύγουσα συνεργάστηκε απολύτως καλόπιστα καθ' όλη τη διάρκεια ισχύος της συμβατικής σχέσεως αλλά και μεταγενέστερα.
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει συγκεκριμένα ότι εκπλήρωσε δεόντως και αδιαλείπτως τις συμβατικές της υποχρεώσεις και ότι, αντιθέτως, η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα II.1.11, II.16.1, II.16.2 και II.29 των γενικών όρων της συμβάσεως, προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και επίσης παρέβη τις διατάξεις του κανονισμού 2185/96
1.