Υπόθεση T-33/01
Infront WM AG
κατά
Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
«Τηλεοπτικές εκπομπές — Οδηγία 89/552/ΕΟΚ — Οδηγία 97/36/ΕΚ — Άρθρο 3α — Εκδηλώσεις μείζονος σημασίας για την κοινωνία — Παραδεκτό — Παραβίαση ουσιωδών τύπων»
Περίληψη της αποφάσεως
1. Προσφυγή ακυρώσεως — Πράξεις δεκτικές προσφυγής — Έννοια — Πράξεις παράγουσες δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα — Έγγραφο της Επιτροπής με το οποίο γνωστοποιείται σε κράτος μέλος η κρίση της ως προς αν συμβιβάζονται με το κοινοτικό δίκαιο κρατικά μέτρα που ελήφθησαν δυνάμει του άρθρου 3α της οδηγίας 89/552, καθώς και η επικείμενη δημοσίευση αυτών — Περιλαμβάνεται
(Άρθρο 230 ΕΚ· οδηγία 89/552 του Συμβουλίου, άρθρο 3α)
2. Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Άμεσος επηρεασμός — Κριτήρια — Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα τη συμφωνία με το κοινοτικό δίκαιο και προβλέπουσα τη δημοσίευση μέτρων που έλαβε κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 3α της οδηγίας 89/552 — Άμεσος επηρεασμός του κατόχου δικαιωμάτων τηλεοπτικής αναμεταδόσεως των σχετικών εκδηλώσεων
(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ· οδηγία 89/552 του Συμβουλίου, άρθρο 3α)
3. Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα τη συμφωνία με το κοινοτικό δίκαιο και προβλέπουσα τη δημοσίευση μέτρων που έλαβε κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 3α της οδηγίας 89/552 — Προσφυγή του κατόχου δικαιωμάτων τηλεοπτικής αναμεταδόσεως των σχετικών εκδηλώσεων — Παραδεκτό
(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ· οδηγία 89/552 του Συμβουλίου, άρθρο 3α)
1. Συνιστούν πράξεις δυνάμενες να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως, κατά την έννοια του άρθρου 230 ΕΚ, τα μέτρα εκείνα των οποίων τα έννομα αποτελέσματα είναι δεσμευτικά και ικανά να επηρεάσουν τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας κατά τρόπο σαφή τη νομική του θέση. Η μορφή υπό την οποία οι εν λόγω πράξεις ή αποφάσεις λαμβάνονται είναι, κατ’ αρχήν, αδιάφορη, όσον αφορά τη δυνατότητα προσβολής τους με προσφυγή ακυρώσεως. Πράγματι, προκειμένου να προσδιοριστεί αν η προσβαλλόμενη πράξη παράγει τέτοια αποτελέσματα, πρέπει να εξεταστεί η ουσία της.
Συνιστά πράξη δεκτική προσφυγής έγγραφο της Επιτροπής με το οποίο γνωστοποιείται σε κράτος μέλος η άποψή της ως προς το αν συμβιβάζονται με το κοινοτικό δίκαιο, καθώς και η επικείμενη δημοσίευσή τους στην Επίσημη Εφημερίδα, μέτρα αποβλέποντα στη ρύθμιση της ασκήσεως αποκλειστικών δικαιωμάτων αναμεταδόσεως εκδηλώσεων μείζονος για την κοινωνία σημασίας, τα οποία κοινοποίησε το οικείο κράτος μέλος στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 3α, της οδηγίας 89/552, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/36.
Πράγματι, ένα τέτοιο έγγραφο παράγει έννομα αποτελέσματα επί των κρατών μελών, καθόσον προβλέπει τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα των εν λόγω κρατικών μέτρων, η δημοσίευση δε αυτή, η οποία μπορεί να γίνει μόνο μετά την εκ μέρους της Επιτροπής διαπίστωση της συμφωνίας τους με το κοινοτικό δίκαιο, έχει ως αποτέλεσμα την κίνηση του προβλεπόμενου από την οδηγία αυτή μηχανισμού αμοιβαίας αναγνωρίσεως από τα λοιπά κράτη μέλη.
(βλ. σκέψεις 87, 89, 92, 95, 103, 111)
2. Για να αφορά άμεσα έναν ιδιώτη, κατά την έννοια του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ, η αμφισβητούμενη κοινοτική πράξη πρέπει να έχει άμεσες συνέπειες επί της νομικής καταστάσεως του ενδιαφερομένου, η δε εφαρμογή της να έχει καθαρώς αυτόματο χαρακτήρα και να απορρέει αποκλειστικώς από την κοινοτική ρύθμιση, χωρίς εφαρμογή άλλων παρεμβαλλομένων κανόνων.
Αυτό συμβαίνει, έναντι του κατόχου δικαιωμάτων τηλεοπτικής αναμεταδόσεως των σχετικών εκδηλώσεων, με την απόφαση της Επιτροπής που διαπιστώνει τη συμφωνία με το κοινοτικό δίκαιο και προβλέπει την προσεχή δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα μέτρων σκοπούντων στη ρύθμιση της ασκήσεως αποκλειστικών δικαιωμάτων αναμεταδόσεως εκδηλώσεων μείζονος για την κοινωνία σημασίας, τα οποία κοινοποίησε κράτος μέλος στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 3α της οδηγίας 89/552, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/36. Πράγματι, η οδηγία αυτή παρέχει τη δυνατότητα εφαρμογής στην πράξη του μηχανισμού αμοιβαίας αναγνωρίσεως, ενεργοποιώντας την υποχρέωση των λοιπών κρατών μελών να συμμορφωθούν προς τις υποχρεώσεις που υπέχουν σχετικώς δυνάμει αυτής της διατάξεως, διασφαλίζοντας, ιδίως, ότι ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός που εμπίπτει στην αρμοδιότητά τους και έχει αγοράσει τα δικαιώματα αυτά θα συμμορφωθεί προς τα ανωτέρω μέτρα.
(βλ. σκέψεις 130, 138-139, 142, 150)
3. Πρόσωπα άλλα από τους αποδέκτες μιας αποφάσεως δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι η απόφαση τα αφορά ατομικά, κατά την έννοια του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ, παρά μόνον αν η απόφαση αυτή τα θίγει λόγω ορισμένων ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών τους ή λόγω μιας πραγματικής καταστάσεως η οποία τα διακρίνει έναντι κάθε άλλου προσώπου και, ως εκ τούτου, τα εξατομικεύει κατά τρόπο ανάλογο προς αυτόν του αποδέκτη.
Πρέπει σχετικώς να θεωρηθεί ότι απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα τη συμφωνία με το κοινοτικό δίκαιο και προβλέπουσα την προσεχή δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα μέτρων σκοπούντων στη ρύθμιση της ασκήσεως αποκλειστικών δικαιωμάτων αναμεταδόσεως εκδηλώσεων μείζονος για την κοινωνία σημασίας, τα οποία κοινοποιήθηκαν από κράτος μέλος στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 3α της οδηγίας 89/552, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/36, αφορά άμεσα τον κάτοχο δικαιωμάτων τηλεοπτικής αναμεταδόσεως εκδηλώσεως περιλαμβανομένης στον κατάλογο των εκδηλώσεων τις οποίες αφορούν τα εν λόγω μέτρα και ο οποίος απέκτησε τα σχετικά δικαιώματα πριν από τη λήψη αυτών των μέτρων και, κατά μείζονα λόγο, πριν από την έγκρισή τους εκ μέρους της Επιτροπής, καθόσον περιορίζουν τη δυνατότητά του να διαθέτει ελευθέρως τα δικαιώματα αυτά θέτοντας προϋποθέσεις για την κατ’ αποκλειστικότητα εκχώρησή τους σε ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος, ο οποίος επιθυμεί να μεταδώσει τη συγκεκριμένη εκδήλωση εντός του πρώτου κράτους μέλους.
(βλ. σκέψεις 142, 159, 165, 168)