Language of document : ECLI:EU:T:2024:292

Προσωρινό κείμενο

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τρίτο πενταμελές τμήμα)

της 8ης Μαΐου 2024 (*)

«Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει υπόδημα – Προγενέστερα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Ατομικός χαρακτήρας – Άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, και άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Στην υπόθεση T‑758/22,

Puma SE, με έδρα το Herzogenaurach (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τους M. Schunke και P. Trieb, δικηγόρους,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τον J. Ivanauskas,

καθού,

αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO:

Fujian Daocheng Electronic Commerce Co. Ltd, με έδρα το Quanzhou (Κίνα),

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τρίτο πενταμελές τμήμα),

συγκείμενο από τους F. Schalin (εισηγητή), πρόεδρο, P. Škvařilová-Pelzl, I. Nõmm, G. Steinfatt και D. Kukovec, δικαστές,

γραμματέας: A. Juhász-Tóth, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 18ης Οκτωβρίου 2023,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Με την προσφυγή της δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα Puma SE ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 21ης Σεπτεμβρίου 2022 (υπόθεση R 1876/2021‑3) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).

 Ιστορικό της διαφοράς

2        Την 1η Απριλίου 2021 η προσφεύγουσα υπέβαλε στο EUIPO αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος που καταχωρίστηκε κατόπιν αιτήσεως κατατεθείσας από τη Fujian Daocheng Electronic Commerce Co. Ltd στις 23 Δεκεμβρίου 2020 και το οποίο απεικονίζεται ως εξής:

Image not found

3        Το προϊόν στο οποίο επρόκειτο να ενσωματωθεί το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα υπαγόταν στην κλάση 02.04 κατά την έννοια του Διακανονισμού του Λοκάρνο, της 8ης Οκτωβρίου 1968, για τη διεθνή ταξινόμηση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων, όπως έχει τροποποιηθεί, και αντιστοιχούσε στην ακόλουθη περιγραφή: «Υποδήματα».

4        Ο λόγος που προβλήθηκε προς στήριξη της αίτησης για την κήρυξη ακυρότητας ήταν ο προβλεπόμενος στο άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1).

5        Η αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας στηριζόταν στην έλλειψη ατομικού χαρακτήρα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος, λαμβανομένων ιδίως υπόψη των ακόλουθων προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων και απεικονιζόμενων προϊόντων:

–        του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 1286116‑0005 (στο εξής: D 1):

Image not found

–        του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 1286116‑0006 (στο εξής: D 2):

Image not found

–        του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 1286116‑0003 (στο εξής: D 3):

Image not found

–        του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 1286116‑0002 (στο εξής: D 4):

Image not found

–        του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος αριθ. 1286116‑0001 (στο εξής: D 5):

Image not found

–        του προϊόντος «NRGY v2» του σήματος PUMA που περιλαμβάνεται στον κατάλογο «Run/Train/Fit A/W 2016» (στο εξής: D 6):

Image not found

–        του προϊόντος «Mega NRGY Knit» που περιλαμβάνεται στον κατάλογο «Run/Train/Fit A/W 2017» (στο εξής: D 7):

Image not found

6        Στις 10 Σεπτεμβρίου 2021 το τμήμα ακυρώσεων απέρριψε την αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος με την αιτιολογία ότι αυτό είχε ατομικό χαρακτήρα.

7        Στις 8 Νοεμβρίου 2021 η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του EUIPO κατά της απόφασης του τμήματος ακυρώσεων.

8        Με την προσβαλλόμενη απόφαση, το τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή. Πρώτον, το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατ’ ουσίαν, ότι τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 7 έχουν διατεθεί στο κοινό κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002. Δεύτερον, όσον αφορά τον ορισμό του ενημερωμένου χρήστη κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι ενημερωμένος χρήστης είναι πρόσωπο το οποίο συνήθως αγοράζει υποδήματα και επιδεικνύει σχετικά υψηλό επίπεδο προσοχής. Τρίτον, όσον αφορά τον βαθμό δημιουργικής ελευθερίας, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι ο δημιουργός διαθέτει υψηλό βαθμό ελευθερίας κατά τη δημιουργία υποδημάτων και, ειδικότερα, όσον αφορά τη δομή, το σχήμα, το υλικό, το χρώμα, τα σχέδια και τα διακοσμητικά στοιχεία. Τέταρτον, όσον αφορά τη συνολική εντύπωση, έκρινε ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα και τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 7 προκαλούν διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη. Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν συνέτρεχε λόγος να κηρυχθεί η ακυρότητα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος δυνάμει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002.

 Αιτήματα των διαδίκων

9        Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κηρύξει την ακυρότητα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος·

–        να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

10      Το EUIPO ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να απορρίψει την προσφυγή·

–        να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα σε περίπτωση διεξαγωγής επ’ ακροατηρίου συζητήσεως.

 Σκεπτικό

 Επί του δευτέρου σκέλους του πρώτου αιτήματος της προσφεύγουσας

11      Με το δεύτερο σκέλος του πρώτου αιτήματος, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να κηρύξει την ακυρότητα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος.

12      Συναφώς, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, με το αίτημα αυτό, η προσφεύγουσα υπέβαλε, δυνάμει του άρθρου 61, παράγραφος 3, του κανονισμού 6/2002, αίτημα μεταρρύθμισης με το οποίο ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να εκδώσει την απόφαση την οποία όφειλε να λάβει το τμήμα προσφυγών [πρβλ. απόφαση της 7ης Φεβρουαρίου 2018, Şölen Çikolata Gıda Sanayi ve Ticaret κατά EUIPO – Zaharieva (Συσκευασία για χωνάκια παγωτού), T‑794/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:70, σκέψη 84 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

 Επί της ουσίας

13      Η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως ο οποίος αφορά παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, καθόσον, κατ’ ουσίαν, το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη την έκταση της προστασίας των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων και κατέληξε εσφαλμένως στο συμπέρασμα ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα είχε ατομικό χαρακτήρα.

14      Δυνάμει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, ένα κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο εάν δεν πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 έως 9 του εν λόγω κανονισμού, περιλαμβανομένων μεταξύ άλλων των προϋποθέσεων περί νεωτερισμού και ατομικού χαρακτήρα.

15      Κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, ένα καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι έχει ατομικό χαρακτήρα εάν η συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφέρει από τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον εν λόγω χρήστη κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει διατεθεί στο κοινό πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης καταχώρισης.

16      Για την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα ενός σχεδίου ή υποδείγματος διενεργείται, κατ’ ουσίαν, μια εξέταση σε τέσσερα στάδια. Αντικείμενο της εξέτασης αυτής είναι να προσδιοριστεί, πρώτον, ποιος λογίζεται ως τομέας των προϊόντων στα οποία πρόκειται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί το σχέδιο ή υπόδειγμα, δεύτερον, ποιος νοείται ως ενημερωμένος χρήστης των εν λόγω προϊόντων με βάση τον σκοπό τους και, σε συνάρτηση με τον ενημερωμένο αυτό χρήστη, ποιος είναι ο βαθμός γνώσης της προγενέστερης τεχνολογικής εξέλιξης καθώς και ο βαθμός προσοχής στις ομοιότητες και διαφορές κατά τη σύγκριση των σχεδίων ή υποδειγμάτων, τρίτον, ποιος ήταν, κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος, ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού, ο οποίος έχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση προς τον ατομικό χαρακτήρα, και, τέταρτον, λαμβανομένου υπόψη του τελευταίου, ποιο αποτέλεσμα προκύπτει από τη σύγκριση, ει δυνατόν άμεση, των συνολικών εντυπώσεων που προκαλούν στον ενημερωμένο χρήστη το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα και κάθε προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό, εξεταζόμενο χωριστά [βλ. απόφαση της 13ης Ιουνίου 2019, Visi/one κατά EUIPO – EasyFix (Διαφανής θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα), T‑74/18, EU:T:2019:417, σκέψη 66 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

17      Υπό το πρίσμα των αρχών αυτών πρέπει να εξεταστεί αν, εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών έκρινε ορθώς ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει ατομικό χαρακτήρα.

 Επί της γνωστοποιήσεως των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων, του ενημερωμένου χρήστη και του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού

18      Κατ’ αρχάς, όσον αφορά τη γνωστοποίηση στο κοινό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων, το τμήμα προσφυγών έκρινε κατ’ ουσίαν στο σημείο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι, αφενός, από τις εκτυπώσεις των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 από τη βάση δεδομένων του EUIPO «eSearch» και, αφετέρου, από αποσπάσματα καταλόγων που αφορούν τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 6 και D 7 προέκυπτε ότι τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα είχαν γνωστοποιηθεί επαρκώς στο κοινό ώστε να ληφθούν υπόψη κατά την εκτίμηση του κύρους του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος.

19      Εν συνεχεία, το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε, στο σημείο 27 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα προοριζόταν να εφαρμοστεί σε υποδήματα και ότι, επομένως, ο ενημερωμένος χρήστης, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα υποδήματα, θα επιδείκνυε έναν σχετικά υψηλό βαθμό προσοχής κατά τη χρήση τους.

20      Τέλος, στο σημείο 30 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού ήταν υψηλός, καθόσον περιοριζόταν μόνον από την ανάγκη να εξυπηρετούν τα υποδήματα την εργονομία των ποδιών, να είναι ανθεκτικά, να διασφαλίζουν τη σταθερή στάση του σώματος και να είναι άνετα και ασφαλή για τον χρήστη. Εντούτοις, ο δημιουργός είναι ελεύθερος να επιλέγει, μεταξύ άλλων, το σχήμα, το υλικό, το χρώμα, τα σχέδια και τα διακοσμητικά στοιχεία.

21      Τα ως άνω συμπεράσματα του τμήματος προσφυγών, τα οποία φαίνεται να είναι ακριβή όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας και τα οποία, άλλωστε, δεν αμφισβητούνται από τους διαδίκους, πρέπει να γίνουν δεκτά.

 Επί των κρίσιμων στοιχείων των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων

22      Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 5 έχουν καταχωριστεί με την ένδειξη «σόλες υποδημάτων» και ότι η γραφική παράσταση του υπόλοιπου υποδήματος, η οποία εμφανίζεται εντός διακεκομμένων γραμμών στα προγενέστερα αυτά σχέδια ή υποδείγματα, απεικονίζεται μόνο για να επισημανθεί στον παρατηρητή ο τρόπος με τον οποίο η σόλα εφάπτεται στο υπόλοιπο υπόδημα. Κατά συνέπεια, η σύγκριση του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος με τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 5 θα μπορούσε να γίνει μόνο με βάση τις σόλες των υποδημάτων που αποτελούν το ουσιώδες στοιχείο του υποδήματος διότι, διαφορετικά, η προστασία των στοιχείων αυτών θα ήταν αναποτελεσματική.

23      Το EUIPO αμφισβητεί την ορθότητα των επιχειρημάτων της προσφεύγουσας.

24      Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα επικρίνει το γεγονός ότι, κατά τη σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, ελήφθησαν υπόψη, αφενός, ο κορμός του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος και, αφετέρου, τα στοιχεία των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 που εμφανίζονται εντός διακεκομμένων γραμμών. Οι δύο αυτές αιτιάσεις πρέπει να εξεταστούν διαδοχικά προκειμένου να προσδιοριστούν τα κρίσιμα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα.

–       Επί των κρίσιμων στοιχείων του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη

25      Υπενθυμίζεται ότι, βάσει του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, η σύγκριση της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα πρέπει να πραγματοποιείται με γνώμονα τη συνολική εικόνα καθενός από τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα (απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2021, Ferrari, C‑123/20, EU:C:2021:889, σκέψη 46).

26      Εντούτοις, βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002, η σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα πρέπει να στηρίζεται σε εκείνα τα χαρακτηριστικά του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος τα οποία έχουν γνωστοποιηθεί στο κοινό και να αφορά αποκλειστικώς τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά του, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη χαρακτηριστικά, όπως ιδίως τα τεχνικά χαρακτηριστικά, τα οποία εξαιρούνται από την προστασία [πρβλ. απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2021, Eternit κατά EUIPO – Eternit Österreich (Δομικές πλάκες), T‑193/20, EU:T:2021:782, σκέψη 72 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

27      Συναφώς, το γεγονός ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα γνωστοποιούσε στο κοινό συμπληρωματικά στοιχεία τα οποία δεν υπάρχουν στο αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ασκεί επιρροή στη σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων [πρβλ. αποφάσεις της 21ης Ιουνίου 2018, Haverkamp IP κατά EUIPO – Sissel (Ανάγλυφο σχέδιο απεικονίζον παραλία με βότσαλα), T‑228/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:369, σκέψη 38, και της 10ης Νοεμβρίου 2021, Δομικές πλάκες, T‑193/20, EU:T:2021:782, σκέψη 82 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

28      Επομένως, για να συγκριθούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, πρέπει να προσδιοριστεί ποια είναι τα όντως προστατευόμενα στοιχεία του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος τα οποία είναι, ως εκ τούτου, κρίσιμα συναφώς (απόφαση της 21ης Ιουνίου 2018, Ανάγλυφο σχέδιο απεικονίζον παραλία με βότσαλα, T‑228/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:369, σκέψη 37).

29      Εν προκειμένω, διαπιστώνεται ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίστηκε με την ένδειξη «υποδήματα» και απεικονίζει διαφορετικές όψεις ενός πλήρους υποδείγματος υποδήματος, όπως προκύπτει από τη σκέψη 2 ανωτέρω.

30      Ως εκ τούτου, λαμβανομένης υπόψη της νομολογίας που παρατίθεται στις σκέψεις 25 έως 28 ανωτέρω, πρέπει, στο πλαίσιο της σύγκρισης μεταξύ του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος και των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων, να ληφθούν υπόψη όλα τα όντως προστατευόμενα στοιχεία του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος, το οποίο απεικονίζει ένα πλήρες υπόδημα αποτελούμενο από τη σόλα και τον κορμό του υποδήματος.

31      Επομένως, η σύγκριση μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν μπορεί να περιοριστεί στη σύγκριση μόνον της εικόνας της σόλας του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος με τη σόλα που απεικονίζεται στα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 5, η οποία και αποτελεί το μοναδικό προστατευόμενο μέρος τους.

32      Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι μια τέτοια λύση οδηγεί σε αμφισβήτηση της προστασίας μέρους μόνον ενός προϊόντος ως σχεδίου ή υποδείγματος. Εντούτοις, επισημαίνεται ότι η εξέταση του λόγου ακυρότητας του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, αντιθέτως προς τον λόγο που προβλέπεται στο άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο εʹ, του κανονισμού αυτού ή αντιθέτως προς τη διαδικασία προσβολής σχεδίου ή υποδείγματος, δεν εντάσσεται στη λογική της προστασίας προγενέστερου δικαιώματος. Συγκεκριμένα, ο λόγος ακυρότητας του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002 έγκειται αποκλειστικά στο να διαπιστωθεί αν το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα πληροί τις προϋποθέσεις καταχωρίσεως των άρθρων 4 έως 9 του κανονισμού.

33      Ωστόσο, η εξέταση με βάση τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως θα ήθελε η προσφεύγουσα, αντί των προστατευόμενων χαρακτηριστικών του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος, θα απέκλειε από τη σύγκριση στοιχεία του αμφισβητούμενου σχεδίου ή υποδείγματος τα οποία προστατεύονται. Τούτο θα είχε ως συνέπεια να μην μπορεί να εξακριβωθεί αν το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα πληροί, στο σύνολό του, τις προϋποθέσεις προστασίας, όπερ θα αντέβαινε, επομένως, στο άρθρο 4 του κανονισμού 6/2002.

34      Εξάλλου, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι η σόλα αποτελεί το ουσιώδες στοιχείο ενός υποδήματος, υπενθυμίζεται ότι, κατά τη νομολογία, δεν αποκλείεται, κατά τη σύγκριση σχεδίων ή υποδειγμάτων, στη συνολική εντύπωση που δημιουργεί καθένα από αυτά να κυριαρχούν ορισμένα χαρακτηριστικά των προϊόντων ή μερών των οικείων προϊόντων. Προκειμένου να διαπιστωθεί αν ορισμένο χαρακτηριστικό ενός προϊόντος ή μέρους αυτού είναι το κυρίαρχο, είναι αναγκαίο να εξεταστεί η κατά το μάλλον ή ήττον αισθητή επίδραση που τα διάφορα χαρακτηριστικά του ασκούν στην εμφάνιση του προϊόντος ή του μέρους αυτού [πρβλ. απόφαση της 25ης Οκτωβρίου 2013, Merlin κ.λπ. κατά ΓΕΕΑ – Dusyma (Παιχνίδια), T‑231/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2013:560, σκέψη 36].

35      Πρέπει, όμως, να επισημανθεί, όπως υποστήριξε και το EUIPO, ότι η προσφεύγουσα δεν εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους η σόλα θα έπρεπε να θεωρηθεί ως το ουσιώδες στοιχείο ενός υποδήματος, στο οποίο και μόνο θα μπορούσε να στηριχθεί η σύγκριση. Εξάλλου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι τούτο είναι αληθές από αμιγώς τεχνική άποψη, η διαπίστωση αυτή δεν είναι κρίσιμη στο πλαίσιο της προστασίας σχεδίου ή υποδείγματος δεδομένου ότι, αντιθέτως προς τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, στην περίπτωση του σχεδίου ή υποδείγματος προστατεύεται μόνον η εικόνα.

36      Εν προκειμένω, δεν υπάρχει λόγος να θεωρηθεί ότι, από αμιγώς οπτική άποψη, η σόλα συνιστά για τον ενημερωμένο χρήστη κυρίαρχο χαρακτηριστικό έναντι του υπολοίπου υποδήματος. Η σόλα θα μπορούσε, το πολύ, να είναι εξίσου σημαντική με τον κορμό του υποδήματος όσον αφορά τη συνολική οπτική εντύπωση που δημιουργεί το υπόδημα.

37      Επομένως, λαμβανομένης υπόψη της νομολογίας που παρατίθεται στη σκέψη 34 ανωτέρω, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι κυρίαρχο στοιχείο στη συνολική εντύπωση που δημιουργείται μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων είναι η εικόνα των σολών.

–       Επί των κρίσιμων στοιχείων των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη

38      Οι κατευθυντήριες γραμμές του EUIPO για τις πρακτικές εξέτασης των αιτήσεων για την καταχώριση κοινοτικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, μολονότι δεν έχουν δεσμευτική ισχύ, αποτελούν πηγή αναφοράς για την πρακτική που ακολουθεί το EUIPO στον τομέα των σχεδίων ή υποδειγμάτων [βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 8ης Ιουνίου 2022, Muschaweck κατά EUIPO – CONZE (UM), T‑293/21, EU:T:2022:345, σκέψη 38]. Συναφώς, το σημείο 5.4 των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών, όπως ίσχυαν στις 31 Μαρτίου 2023, έχει ως εξής:

«[Ο]ι οπτικές αποποιήσεις δικαιωμάτων υποδηλώνουν ότι δεν ζητείται προστασία και ότι η καταχώριση δεν αφορά ορισμένα στοιχεία του σχεδίου ή υποδείγματος που επισημαίνονται στην απεικόνιση. Επισημαίνονται, συνεπώς, τα στοιχεία για τα οποία δεν ζητείται καμία προστασία. Η επισήμανση αυτή μπορεί να γίνει[, μεταξύ άλλων,] αποκλείοντας με διακεκομμένες γραμμές, θόλωση ή έγχρωμη σκίαση, τα χαρακτηριστικά του σχεδίου ή υποδείγματος για τα οποία δεν ζητείται προστασία [...]».

39      Εν προκειμένω, τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 5 καταχωρίστηκαν με την ένδειξη προϊόντος «σόλες υποδημάτων» και απεικονίζουν, όπως προκύπτει από τη σκέψη 5 ανωτέρω, μια σόλα υποδήματος με τον κορμό του υποδήματος να εμφανίζεται εντός διακεκομμένων γραμμών. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι δεν ζητήθηκε προστασία για τον κορμό του υποδήματος ο οποίος εμφανίζεται εντός διακεκομμένων γραμμών.

40      Όπως προκύπτει από τη νομολογία που παρατίθεται στη σκέψη 26 ανωτέρω, η σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα πρέπει να στηρίζεται στα γνωστοποιηθέντα και προστατευόμενα χαρακτηριστικά του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος, στα οποία συγκαταλέγεται η εικόνα της σόλας και του κορμού του υποδήματος.

41      Ως εκ τούτου, πρέπει να εξεταστεί αν η εικόνα του κορμού του υποδήματος στα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 5 μπορεί επίσης να ληφθεί υπόψη κατά τη σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα αντιπαρατιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, παρά το γεγονός ότι δεν πρόκειται για χαρακτηριστικά για τα οποία ζητήθηκε προστασία.

42      Συναφώς, από την αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι η εκτίμηση του κατά πόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα έχει ατομικό χαρακτήρα βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002, πρέπει να συνίσταται στο να προσδιοριστεί αν υφίσταται σαφής διαφορά μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που το σχέδιο ή υπόδειγμα προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη ο οποίος το παρατηρεί και εκείνης που του προκαλεί οποιοδήποτε άλλο από το σύνολο των υφιστάμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων [απόφαση της 16ης Ιουνίου 2021, Davide Groppi κατά EUIPO – Viabizzuno (Επιτραπέζια λάμπα), T‑187/20, EU:T:2021:363, σκέψη 25].

43      Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της εξετάσεως του λόγου ακυρότητας του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002, το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα επιτελεί μόνον τη λειτουργία της αποκάλυψης της προγενέστερης τεχνολογικής εξέλιξης. Αυτή αντιστοιχεί στα μέχρι τούδε υφιστάμενα σχέδια ή υποδείγματα που αφορούν το επίμαχο προϊόν και τα οποία είχαν διατεθεί στο κοινό μέχρι την ημερομηνία καταχωρίσεως του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος. Το γεγονός όμως ότι ένα προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα ανήκει στα μέχρι τούδε υφιστάμενα σχέδια ή υποδείγματα απορρέει απλώς και μόνον από τη γνωστοποίησή του στο κοινό (βλ. απόφαση της 16ης Ιουνίου 2021, Επιτραπέζια λάμπα, T‑187/20, EU:T:2021:363, σκέψη 26 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

44      Επομένως, προκειμένου να κριθεί αν κάποια στοιχεία ενός προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος μπορούν να ληφθούν υπόψη, δεν έχει σημασία το αντικείμενο της προστασίας του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος, αλλά μόνον το ζήτημα αν τα στοιχεία αυτά έχουν διατεθεί στο κοινό.

45      Συναφώς, το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 ορίζει ότι ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι έχει διατεθεί στο κοινό αν έχει δημοσιευθεί κατόπιν καταχώρισής του ή με άλλον τρόπο, ή έχει εκτεθεί, έχει χρησιμοποιηθεί στο εμπόριο ή κατέστη γνωστό με άλλον τρόπο, πριν από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, εκτός εάν τα γεγονότα αυτά λογικά δεν θα ήταν δυνατόν να γίνουν γνωστά κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

46      Επιπλέον, προκειμένου η γνωστοποίηση στο κοινό ενός σχεδίου ή υποδείγματος να έχει ως αποτέλεσμα τη γνωστοποίηση του συνόλου των στοιχείων του, επιβάλλεται τα στοιχεία αυτά να προκύπτουν σαφώς και επακριβώς κατά την εν λόγω γνωστοποίηση (πρβλ. απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2021, Ferrari, C‑123/20, EU:C:2021:889, σκέψεις 38 και 39).

47      Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα δεν αμφισβήτησε ότι και τα στοιχεία των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 για τα οποία δεν ζητήθηκε προστασία, ήτοι η εντός διακεκομμένων γραμμών εικόνα του κορμού του υποδήματος, είχαν διατεθεί στο κοινό ταυτόχρονα με το προστατευόμενο μέρος των εν λόγω σχεδίων ή υποδειγμάτων. Επιπλέον, παρατηρείται ότι τα στοιχεία των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 για τα οποία δεν ζητήθηκε προστασία προκύπτουν με επαρκή σαφήνεια και ακρίβεια ώστε να γίνεται αντιληπτή, χωρίς καμία προσπάθεια ερμηνείας, η εικόνα του κορμού του υποδήματος και διαφόρων μερών του, όπως, μεταξύ άλλων, το φόρτι, τα κορδόνια ή ακόμη και το φόντι.

48      Ως εκ τούτου, ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 32 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα στοιχεία των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 για τα οποία δεν ζητήθηκε προστασία μπορούσαν να ληφθούν υπόψη για την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος.

 Επί της συνολικής εντύπωσης

49      Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, αφενός, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα και τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά όσον αφορά τη σόλα και, αφετέρου, ότι τα χαρακτηριστικά της ενδιάμεσης σόλας του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος είναι πανομοιότυπα με εκείνα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 7.

50      Επικουρικώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η σύγκριση όλων των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων είναι δυνατή μόνο με τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 6 και D 7, τα οποία προκαλούν την ίδια συνολική εντύπωση με το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα. Συναφώς, η προσφεύγουσα επικρίνει το γεγονός ότι ελήφθη υπόψη, στο σημείο 42 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η εικονιζόμενη στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 6 λωρίδα με φαρδιά οριζόντια βάση που λεπταίνει στο πλάι, διότι πρόκειται για σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ομοίως, η προσφεύγουσα επικρίνει το γεγονός ότι ελήφθη υπόψη, στο σημείο 43 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η διάταξη των κορδονιών στα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα στο μέτρο που πρόκειται για αφαιρούμενα στοιχεία.

51      Εξάλλου, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, αντιθέτως προς τις διαπιστώσεις του τμήματος προσφυγών, τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 6 και D 7 απεικονίζουν επίσης, όπως και το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα, θηλύκι το οποίο έχει ως σκοπό να συγκρατεί τα κορδόνια στη γλώσσα του υποδήματος.

52      Τέλος, η προσφεύγουσα αμφισβητεί επίσης την ορθότητα της εκτίμησης του τμήματος προσφυγών ότι ο κορμός του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος είναι πιο παχύς και πιο καμπυλωτός από τον λεπτότερο κορμό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 6 και D 7. Κατά την άποψή της, οι διαφορές αυτές δεν προκύπτουν από τις απεικονίσεις και δεν μπορούν να προκαλέσουν διαφορετική συνολική εντύπωση.

53      Το EUIPO αμφισβητεί την ορθότητα των επιχειρημάτων της προσφεύγουσας.

54      Κατά πάγια νομολογία, ο ατομικός χαρακτήρας ενός σχεδίου ή υποδείγματος προκύπτει από τη διαφορετική συνολική εντύπωση ή την εντύπωση «καινοφανούς» που αυτό δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη σε σχέση με οποιοδήποτε προγενέστερο από το σύνολο των υφιστάμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη διαφορές οι οποίες, καίτοι υπερβαίνουν επουσιώδεις λεπτομέρειες, δεν είναι πάντως αρκετά έντονες ώστε να επηρεάσουν την εν λόγω συνολική εντύπωση, αλλά λαμβανομένων υπόψη των διαφορών οι οποίες είναι αρκετά έντονες ώστε να δημιουργήσουν διαφορετική συνολική εντύπωση [βλ. απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2017, Antrax It κατά EUIPO – Vasco Group (Θερμοσυσσωρευτές για θερμαντικά σώματα), T‑828/14 και T‑829/14, EU:T:2017:87, σκέψη 53 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

55      Επιπλέον, από τη νομολογία προκύπτει ότι η σύγκριση των συνολικών εντυπώσεων που δημιουργούν τα σχέδια ή υποδείγματα πρέπει να είναι σφαιρική και δεν μπορεί να περιορίζεται σε αναλυτική απαρίθμηση ομοιοτήτων και διαφορών [απόφαση της 29ης Οκτωβρίου 2015, Roca Sanitario κατά ΓΕΕΑ – Villeroy & Boch (Μονή μπαταρία νιπτήρα), T‑334/14, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:817, σκέψη 58].

56      Εξάλλου, δεδομένου ότι τα λεκτικά και εικονιστικά στοιχεία των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων είναι σήματα ή διακριτικά σημεία που τίθενται επί του προϊόντος για να υποδηλώσουν την προέλευσή του, τα οποία δεν επιτελούν καλλωπιστική ή διακοσμητική λειτουργία και δεν αποτελούν χαρακτηριστικά από τα οποία προκύπτει η εικόνα του οικείου προϊόντος, κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχεία αʹ και βʹ, του κανονισμού 6/2002, τα στοιχεία αυτά δεν είναι κρίσιμα στο πλαίσιο της συγκρίσεως των συνολικών εντυπώσεων προκειμένου να αποδειχθεί ο ατομικός χαρακτήρας του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος [πρβλ. απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2021, Sanford κατά EUIPO – Avery Zweckform (Ετικέτες), T‑443/20, EU:T:2021:767, σκέψη 80].

57      Κατ’ αρχάς, επισημαίνεται ότι, όπως προκύπτει από τις σκέψεις 31 και 48 ανωτέρω, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα στοιχεία των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 έως D 5 για τα οποία δεν ζητήθηκε προστασία, δεδομένου ότι τα στοιχεία αυτά γνωστοποιήθηκαν και προκύπτουν σαφώς και επακριβώς, η δε σύγκριση των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν μπορεί να περιοριστεί, αντιθέτως προς ό,τι υποστηρίζει η προσφεύγουσα, στη σύγκριση των σολών τους.

58      Επιπλέον, όπως προκύπτει από τη σκέψη 37 ανωτέρω, όσον αφορά τη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, δεν πρέπει να αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία σε οιοδήποτε συγκεκριμένο μέρος του υποδήματος.

–       Επί της συγκρίσεως μεταξύ του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος και των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 και D 2

Image not found

59      Το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε, στο σημείο 34 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα συμπίπτουν μόνον επειδή έχουν πέντε ζεύγη οπών για τα κορδόνια και ανάγλυφη σόλα, το πάχος της οποίας μειώνεται σταδιακά, αλλά διαφέρουν αρκετά ώστε να προκαλούν διαφορετικές συνολικές εντυπώσεις στον ενημερωμένο χρήστη.

60      Συναφώς, το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 35 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα διαφέρει από τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 και D 2 καθόσον έχει, μεταξύ άλλων, κορμό με χαμηλό κολάρο, υπερυψωμένο στήριγμα αστραγάλου, προεξέχουσα γλώσσα κορδονιών, μια μικρή γλώσσα που προεξέχει στο πίσω μέρος, χωριστό θηλύκι για να συγκρατεί τα κορδόνια στη γλώσσα και έγχρωμη διακόσμηση σε αποχρώσεις από την πιο σκούρη στη μύτη του υποδήματος έως την πιο ανοιχτόχρωμη στο τακούνι, με διάφορα στοιχεία σε μακρόστενο σχήμα στα πλαϊνά. Επιπλέον, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει σταυρωτά κορδόνια που του προσδίδουν μια πιο αθλητική όψη από εκείνη των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 1 και D 2.

61      Το τμήμα προσφυγών επισήμανε επίσης, στα σημεία 35 και 36 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι, αντιθέτως προς το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα, τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 και D 2 έχουν δύο χωριστά επιθέματα στο φόρτι του τακουνιού και στη μύτη του υποδήματος καθώς και σόλα με μονή στρώση, η οποία δεν υπερβαίνει το ύψος του τακουνιού και δεν φαίνεται να στενεύει στη μύτη του υποδήματος.

62      Τα ανωτέρω συμπεράσματα του τμήματος προσφυγών πρέπει να γίνουν δεκτά.

63      Βεβαίως, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα μπορεί να έχουν ορισμένα κοινά οπτικά χαρακτηριστικά, ιδίως όσον αφορά το ανάγλυφο της σόλας του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 1. Εντούτοις, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα διαφέρει από τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 και D 2 κυρίως λόγω της διακόσμησης του κορμού, του χαμηλού κολάρου, της ύπαρξης εξωτερικής σόλας, φαρδιάς σόλας στο τακούνι η οποία λεπταίνει όλο και περισσότερο προς τη μύτη του υποδήματος και, τέλος, ενδιάμεσης σόλας η οποία προεξέχει στο τακούνι και έχει δύο στρώσεις με εμφανή διαγράμμιση μεταξύ τους. Οι κύριες αυτές διαφορές αρκούν για να δημιουργήσουν διαφορετική συνολική εντύπωση όσον αφορά τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, η οποία δεν θα διαφύγει της προσοχής του ενημερωμένου χρήστη που επιδεικνύει υψηλό βαθμό προσοχής.

64      Τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας δεν είναι ικανά να αναιρέσουν τα προεκτεθέντα.

65      Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα στηρίχθηκε μόνο σε σύγκριση των σολών που απεικονίζονται στα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, προβάλλοντας ότι έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά όπως, μεταξύ άλλων, σόλα η οποία λεπταίνει ελαφρώς από το τακούνι προς τη μύτη του υποδήματος, όπου στρογγυλεύει ελαφρώς προς τα πάνω, επιφάνεια παρόμοια με τη δομή του πολυστυρενίου, διάφορα δομικά στοιχεία λευκού χρώματος τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, δομή εκτεινόμενη ομοιόμορφα σε όλη την πλαϊνή όψη της σόλας και σόλα η οποία στηρίζεται σε εξωτερική σόλα.

66      Εντούτοις, οι διαφορές που επισημάνθηκαν στη σκέψη 63 ανωτέρω είναι πιο αξιοσημείωτες από τα κοινά χαρακτηριστικά που προσδιόρισε η προσφεύγουσα και αρκούν για τη δημιουργία διαφορετικών συνολικών εντυπώσεων μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Το συμπέρασμα αυτό στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι, αντιθέτως προς τις εκτιμήσεις της προσφεύγουσας, οι εκτιμήσεις του τμήματος προσφυγών δεν στηρίζονται μόνο σε σύγκριση των σολών και ότι οι κορμοί των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές που καθιστούν δυνατή τη δημιουργία διαφορετικών συνολικών εντυπώσεων στον ενημερωμένο χρήστη.

67      Εξάλλου, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι το τμήμα προσφυγών κακώς έλαβε υπόψη τη διάταξη των κορδονιών για την εκτίμηση της συνολικής εντύπωσης που προκαλούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, πρέπει να γίνει δεκτό ότι το επιχείρημα αυτό, ακόμη και αν θεωρηθεί αποδεδειγμένο, δεν είναι ικανό να κλονίσει τα ως άνω συμπεράσματα, καθόσον η διαφορετική διάταξη των κορδονιών, μεταξύ των εν λόγω σχεδίων ή υποδειγμάτων, επηρεάζει μόνον ελάχιστα τη συνολική εντύπωση που προκαλούν.

–       Επί της συγκρίσεως μεταξύ του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος και των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 3 έως D 5

Image not found

68      Το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 39 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα διαφέρει από τα επίμαχα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα καθόσον έχει, μεταξύ άλλων, έγχρωμη διακόσμηση σε αποχρώσεις από την πιο σκούρη στη μύτη του υποδήματος έως την πιο ανοιχτόχρωμη στο τακούνι, με διάφορα στοιχεία σε μακρόστενο σχήμα στα πλαϊνά, μια μικρή γλώσσα που προεξέχει στο πίσω μέρος, χωριστό θηλύκι για να συγκρατεί τα κορδόνια στη γλώσσα του υποδήματος και φαρδιά κορδόνια με σταυρωτό δέσιμο. Επιπλέον, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει υπερυψωμένο στήριγμα αστραγάλου και η μύτη του υποδήματος έχει μεγαλύτερο πλάτος και πάχος απ’ ό,τι στα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 3 έως D 5.

69      Το τμήμα προσφυγών επισήμανε επίσης στο ίδιο σημείο ότι, αντιθέτως προς το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα, τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα έχουν δύο χωριστά επιθέματα στο φόρτι του τακουνιού και στη μύτη του υποδήματος και ότι τα κορδόνια δένονται σε ευθεία γραμμή.

70      Όσον αφορά ειδικότερα τη σόλα, το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 40 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει σόλα με δύο διακριτές στρώσεις και μεγάλη προεξοχή στο τακούνι και ότι η σόλα ενώνεται αρμονικά με τον κορμό. Αντιθέτως, οι σόλες των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 3 έως D 5 έχουν μονή στρώση με μικρότερη προεξοχή στο τακούνι από εκείνη του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος. Επιπλέον, η εξωτερική σόλα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος καλύπτει όλη τη βάση της σόλας και έχει επιφάνεια με αυλακώσεις, ενώ η εξωτερική σόλα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 4 καλύπτει μόνον ένα μέρος της βάσης και η εξωτερική σόλα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 3 έχει λιγότερες αυλακώσεις. Το δε προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 5 δεν έχει εξωτερική σόλα με αυλακώσεις.

71      Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 41 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η συνολική εντύπωση την οποία δημιουργεί το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα στον ενημερωμένο χρήστη είναι διαφορετική από τις εντυπώσεις που δημιουργούν τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 3 έως D 5.

72      Τα ανωτέρω συμπεράσματα του τμήματος προσφυγών πρέπει να γίνουν δεκτά.

73      Βεβαίως, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα μπορεί να έχουν ορισμένα κοινά οπτικά χαρακτηριστικά. Εντούτοις, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα διαφέρει από τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 3 έως D 5 κυρίως λόγω της διακόσμησης του κορμού, του χαμηλού κολάρου, της φαρδιάς σόλας στο τακούνι η οποία λεπταίνει όλο και περισσότερο προς τη μύτη του υποδήματος και, τέλος, ενδιάμεσης σόλας αποτελούμενης από δύο στρώσεις με εμφανή διαγράμμιση μεταξύ τους. Οι κύριες αυτές διαφορές αρκούν για να δημιουργήσουν διαφορετική συνολική εντύπωση όσον αφορά τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, η οποία δεν θα διαφύγει της προσοχής του ενημερωμένου χρήστη που επιδεικνύει υψηλό βαθμό προσοχής.

74      Τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας δεν είναι ικανά να αναιρέσουν τα προεκτεθέντα.

75      Συγκεκριμένα, τα κοινά χαρακτηριστικά των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων που επικαλείται η προσφεύγουσα, όπως επαναλαμβάνονται mutatis mutandis στη σκέψη 65 ανωτέρω, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τη διαφορετική συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα. Το συμπέρασμα αυτό στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι, αντιθέτως προς τις εκτιμήσεις της προσφεύγουσας, οι εκτιμήσεις του τμήματος προσφυγών δεν στηρίζονται μόνο σε σύγκριση των σολών και ότι οι κορμοί των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων εμφανίζουν σημαντικές διαφορές που καθιστούν δυνατή τη δημιουργία διαφορετικών συνολικών εντυπώσεων στον ενημερωμένο χρήστη.

76      Εξάλλου, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 67 ανωτέρω, η συνεκτίμηση της διατάξεως των κορδονιών στα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα δεν μπορεί να κλονίσει τη διαπίστωση ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα προκαλεί διαφορετική συνολική εντύπωση σε σύγκριση με τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 3 έως D 5.

–       Επί της συγκρίσεως μεταξύ του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος και των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 6 και D 7

Image not found

77      Στο σημείο 42 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών παρατήρησε ότι τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα έχουν διαφορές όσον αφορά τον κορμό του υποδήματος. Ειδικότερα, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 6 έχει μια λωρίδα με φαρδιά οριζόντια βάση η οποία λεπταίνει στο πλάι και το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 7 έχει ένα τρίγωνο στο πλάι για τη δημιουργία αντίθεσης το οποίο αποτελεί την έμπροσθεν όψη του κορμού και πλαισιώνεται από παράλληλες γραμμές. Αντιθέτως, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει αποχρώσεις που κυμαίνονται από την πιο σκούρη στη μύτη του υποδήματος έως την πιο ανοιχτόχρωμη στο τακούνι, με διάφορα στοιχεία σε μακρόστενο σχήμα στα πλαϊνά και ένα λεκτικό στοιχείο στη γλώσσα του υποδήματος.

78      Όσον αφορά τη διαμόρφωση του κορμού, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε, στο σημείο 43 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει πέντε ζεύγη οπών, φαρδιά σταυρωτά κορδόνια και χωριστό θηλύκι για να συγκρατεί τα κορδόνια στη γλώσσα του υποδήματος. Αντιθέτως, επισήμανε ότι τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 6 και D 7 έχουν μόνον τρία ζεύγη οπών και διαφορετικά θηλύκια για το δέσιμο των κορδονιών, καθόσον το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 6 έχει μια φαρδιά λωρίδα στην έμπροσθεν όψη της γλώσσας, ενώ στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 7 δεν υπάρχει χωριστό θηλύκι κορδονιών, και ότι τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα έχουν επίσης μια μικρή γλώσσα που προεξέχει στην κορυφή της γλώσσας των κορδονιών. Επιπλέον, ο κορμός του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος είναι πιο παχύς και καμπυλωτός από τον λεπτότερο και πιο μυτερό κορμό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 6 και D 7.

79      Τέλος, όσον αφορά το κάτω μέρος της σόλας, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε, στο σημείο 44 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα απεικονίζει ένα ειδικό μοτίβο ορθογώνιων σχημάτων διαφορετικής απόχρωσης που δημιουργεί αντίθεση, ενώ τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 6 και D 7 απεικονίζουν, αντιστοίχως, λωρίδες και γραμμές και ένα μοτίβο διάσπαρτων τριγωνικών σχημάτων διαφορετικής απόχρωσης που δημιουργεί αντίθεση. Ακολούθως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, λόγω αυτών των μοτίβων, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει εξωτερική σόλα με προεξέχουσες αυλακώσεις, ενώ το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 7 φαίνεται να έχει εξωτερική σόλα με μικρότερες και λεπτότερες αυλακώσεις και ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 6 δεν έχει αυλακώσεις.

80      Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών κατέληξε, στο σημείο 45 της προσβαλλομένης αποφάσεως, στο συμπέρασμα ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα δημιουργεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη.

81      Τα ανωτέρω συμπεράσματα του τμήματος προσφυγών πρέπει να γίνουν δεκτά.

82      Βεβαίως, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα μπορεί να έχουν ορισμένα κοινά οπτικά χαρακτηριστικά, ιδίως όσον αφορά το ανάγλυφο της σόλας του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 6. Εντούτοις, το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα διαφέρει από το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 6 κυρίως λόγω της ύπαρξης εξωτερικής σόλας, της διακόσμησης του κορμού, του χαμηλού κολάρου, της απουσίας προεξέχουσας γλώσσας κορδονιών και, τέλος, λόγω ενδιάμεσης σόλας η οποία προεξέχει στο τακούνι και έχει δύο στρώσεις με εμφανή διαγράμμιση μεταξύ τους. Το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα διαφέρει δε από το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 7 κυρίως λόγω της διακόσμησης του κορμού, της χαμηλής γλώσσας και των κορδονιών που έχει και, τέλος, του κολάρου που είναι πιο ρηχό. Οι κύριες αυτές διαφορές αρκούν για να δημιουργήσουν διαφορετική συνολική εντύπωση όσον αφορά τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, η οποία δεν θα διαφύγει της προσοχής του ενημερωμένου χρήστη που επιδεικνύει υψηλό βαθμό προσοχής.

83      Τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας δεν είναι ικανά να αναιρέσουν τα προεκτεθέντα.

84      Συγκεκριμένα, τα κοινά χαρακτηριστικά των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων που επικαλείται η προσφεύγουσα, όπως επαναλαμβάνονται mutatis mutandis στη σκέψη 65 ανωτέρω, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τη διαφορετική συνολική εντύπωση που προκαλούν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα. Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστήριξε επίσης ότι η εξωτερική σόλα του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την εξωτερική σόλα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 7, διότι αμφότερες έχουν μικρά λευκά μοτίβα στο εμπρόσθιο μέρος και στο οπίσθιο μέρος της σόλας. Ωστόσο, μολονότι είναι αληθές ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί εντύπωση «καινοφανούς» από τη σύγκριση του κάτω μέρους υποδήματος, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η έλλειψη «καινοφανούς» αντισταθμίζεται από τις διαφορές που υφίστανται μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων, όπως αυτές μνημονεύονται στη σκέψη 82 ανωτέρω.

85      Εξάλλου, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, επισημαίνεται ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως λαμβάνοντας υπόψη τη «λωρίδα με φαρδιά οριζόντια βάση, η οποία [γινόταν] λεπτότερη», και η οποία αντιστοιχεί σε σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι το εν λόγω εικονιστικό σημείο συμβάλλει σημαντικά, ιδίως λόγω του μεγέθους του, στην εικόνα του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος D 6 και, ειδικότερα, λόγω της διακόσμησης που φέρει (πρβλ. απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2021, Ετικέτες, T‑443/20, EU:T:2021:767, σκέψη 80).

86      Η προσφεύγουσα επέκρινε επίσης το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών δέχθηκε ότι τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 6 και D 7 δεν έχουν χωριστό θηλύκι για να συγκρατεί τα κορδόνια στη γλώσσα του υποδήματος. Όσον αφορά, όμως, το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 6, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών επισήμανε, στο σημείο 43 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι, όσον αφορά το θηλύκι των κορδονιών, το σχέδιο ή υπόδειγμα έχει πράγματι μια φαρδιά λωρίδα στην έμπροσθεν όψη της γλώσσας. Όσον αφορά το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 7, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι αυτό δεν φαίνεται να έχει θηλύκι. Ωστόσο, ακόμη και αν πρέπει να παρατηρηθεί, όπως επισήμανε και η προσφεύγουσα, ότι το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα D 7 έχει όντως θηλύκι, το θηλύκι αυτό διαφέρει σημαντικά από το εικονιζόμενο στο επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα. Επομένως, το γεγονός ότι αυτό δεν ελήφθη υπόψη δεν είναι ικανό να κλονίσει τη διαπίστωση περί διαφορετικής συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα.

87      Τέλος, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως διαπιστώνοντας, στο σημείο 43 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει πιο παχύ και πιο καμπυλωτό κορμό από τον κορμό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων D 6 και D 7. Πράγματι, ο κορμός τους φαίνεται να έχει μεγαλύτερο μήκος και πλάτος από εκείνον του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος. Επιπλέον, τα εν λόγω χαρακτηριστικά προκύπτουν επαρκώς από τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα και συμβάλλουν στη διαφορετική συνολική εντύπωση που αυτά δημιουργούν.

88      Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα δημιουργεί διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη την οποία δημιουργούν τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα D 1 έως D 7.

89      Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι κανένα από τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα που επικαλείται η προσφεύγουσα δεν δημιουργεί την ίδια συνολική εντύπωση με εκείνη την οποία δημιουργεί το επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα και ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ακυρώσεως ή μεταρρυθμίσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.

90      Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ο μοναδικός λόγος ακυρώσεως που προέβαλε η προσφεύγουσα και, ως εκ τούτου, η προσφυγή στο σύνολό της.

 Επί των δικαστικών εξόδων

91      Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου.

92      Δεδομένου ότι διεξήχθη επ’ ακροατηρίου συζήτηση και η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του EUIPO.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τρίτο πενταμελές τμήμα)

αποφασίζει:

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Καταδικάζει την Puma SE στα δικαστικά έξοδα.

Schalin

Škvařilová-Pelzl

Nõmm

Steinfatt

 

      Kukovec

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 8 Μαΐου 2024.

(υπογραφές)


*      Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική.