Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2012 [αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το High Court of Ireland (Ιρλανδία)] - M.M. κατά Minister for Justice, Equality and Law Reform, Ιρλανδίας, Attorney General
(Υπόθεση C-277/11)
(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό ευρωπαϊκό καθεστώς ασύλου - Οδηγία 2004/83/ΕΚ - Ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο καθεστώς του πρόσφυγα ή στο καθεστώς επικουρικής προστασίας - Άρθρο 4, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος - Συνεργασία του κράτους μέλους με τον αιτούντα για την αξιολόγηση των συναφών στοιχείων της αιτήσεώς του - Περιεχόμενο - Νομότυπο της εθνικής διαδικασίας που τηρείται κατά την εξέταση αιτήσεως επικουρικής προστασίας κατόπιν απορρίψεως αιτήσεως για την αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα - Σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων - Δικαίωμα ακροάσεως)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
High Court of Ireland
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
M.M.
κατά
Minister for Justice, Equality and Law Reform, Ιρλανδίας, Attorney General
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - High Court of Ireland - Ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (ΕΕ L 304, σ. 12) - Αίτηση επικουρικής προστασίας κατόπιν απορρίψεως της αιτήσεως για την αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα - Πρόταση απορρίψεως της αιτήσεως επικουρικής προστασίας - Υποχρέωση κοινοποιήσεως στον αιτούντα των αποτελεσμάτων της αξιολογήσεως της αιτήσεώς του πριν από την έκδοση τελικής αποφάσεως
Διατακτικό
Η απαίτηση συνεργασίας του οικείου κράτους μέλους με τον αιτούντα άσυλο, την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους, δεν μπορεί να έχει την έννοια ότι, εάν ένας αλλοδαπός ζητεί να υπαχθεί στο καθεστώς επικουρικής προστασίας ενώ έχει ήδη απορριφθεί αίτηση υπαγωγής του στο καθεστώς του πρόσφυγα και η αρμόδια εθνική αρχή προτίθεται να απορρίψει και την εν λόγω δεύτερη αίτηση, η ίδια αρχή οφείλει βάσει της ανωτέρω διατάξεως, πριν εκδώσει την απόφασή της, να ενημερώσει τον ενδιαφερόμενο για την επικείμενη αρνητική έκβαση της αιτήσεώς του και να του κοινοποιήσει τα επιχειρήματα στα οποία προτίθεται να στηρίξει την απόρριψή της, ώστε να παράσχει στον αιτούντα τη δυνατότητα να διατυπώσει συναφώς τις απόψεις του.
Εντούτοις, σε περίπτωση συστήματος, όπως αυτό που θεσπίζει η επίμαχη εθνική ρύθμιση στην υπόθεση της κύριας δίκης, στο πλαίσιο του οποίου υφίστανται δύο αυτοτελείς και διαδοχικές διαδικασίες για την εξέταση, αντιστοίχως, της αιτήσεως υπαγωγής στο καθεστώς του πρόσφυγα και της αιτήσεως επικουρικής προστασίας, στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να μεριμνά για τον σεβασμό, στο πλαίσιο μιας εκάστης των ανωτέρω διαδικασιών, των θεμελιωδών δικαιωμάτων του αιτούντος και, ειδικότερα, του δικαιώματος ακροάσεώς του, υπό την έννοια ότι ο αιτών πρέπει να είναι σε θέση να καταστήσει λυσιτελώς γνωστές τις απόψεις του πριν από την έκδοση οποιασδήποτε αποφάσεως απορριπτικής του αιτήματος υπαγωγής του σε καθεστώς προστασίας. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου συστήματος, το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος εξέφρασε ήδη νομοτύπως τις απόψεις του κατά την εξέταση της αιτήσεώς του με την οποία ζήτησε να του αναγνωριστεί η ιδιότητα του πρόσφυγα δεν σημαίνει ότι το τυπικό αυτό στοιχείο μπορεί να παραλειφθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας εξετάσεως αιτήσεως επικουρικής προστασίας.
____________1 - ΕΕ C 226 της 30.7.2011.