Προσφυγή-αγωγή της 1ης Δεκεμβρίου 2023 – UG κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-1133/23)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: UG (εκπρόσωποι: J. Martínez Gimeno, X. Codina García-Andrade, F. Díaz-Grande Rojo και S. Fernández Tourné, δικηγόροι)
Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την πράξη εκκαθάρισης που αφορά την προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω: α) του μη σύννομου χαρακτήρα του άρθρου 76 (παράγραφος 1 ή 1α) των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως τροποποιήθηκαν με την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2023 1 , για την τροποποίηση των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (στο εξής: ΜΕΚ), και β) του μη σύννομου χαρακτήρα του άρθρου 76 (παράγραφος 2α) των ίδιων μέτρων, όπως τροποποιήθηκαν με την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 2 , καθώς και να ακυρώσει ομοίως, για τον ίδιο λόγο, όλες τις εκκαθαρίσεις δικαιωμάτων της προσφεύγουσας-ενάγουσας που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του επικουρικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος (στο εξής: ΕΣΚ) κατόπιν της εν λόγω πράξης εκκαθάρισης·
να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκδώσει νέες πράξεις εκκαθάρισης των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατ’ εφαρμογήν του ΕΣΚ οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη το ποσό που θα προέκυπτε με βάση το προϊσχύσαν της απόφασης του 2023 και της απόφασης του 2018 κείμενο του άρθρου 76 των εν λόγω ΜΕΚ, τούτο δε όσον αφορά τόσο τη συγκεκριμένη πράξη εκκαθάρισης όσο και όλες τις μεταγενέστερες πράξεις εκκαθάρισης που τυγχάνουν εφαρμογής μετά την ημερομηνία αυτή·
να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συμφώνως προς τις νέες αυτές πράξεις εκκαθάρισης, να διατηρήσει ως έχουν τα ποσά που έχουν ήδη καταβληθεί στην προσφεύγουσα-ενάγουσα στο πλαίσιο του ΕΣΚ και να της καταβάλει τη διαφορά μεταξύ του ποσού της πράξης εκκαθάρισης (καθώς και κάθε μεταγενέστερης πράξης εκκαθάρισης μέχρι την έκδοση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου) και του ποσού που θα προέκυπτε με βάση το προϊσχύσαν της απόφασης του 2023 και της απόφασης του 2018 κείμενο του άρθρου 76 των εν λόγω ΜΕΚ, πλέον των νομίμων τόκων από την ημερομηνία που καθίσταται καταβλητέα η διαφορά έως την πλήρη εξόφλησή της· και
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έξι λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 2, της απόφασης 2005/684/ΕΚ 1 , Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, για τη θέσπιση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και του άρθρου 25, παράγραφος 2, του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα οποία προβλέπουν, αντιστοίχως, ότι τα δικαιώματα και οι προσδοκίες δικαιώματος που αποκτήθηκαν υπό την ισχύ του ΕΣΚ διατηρούνται πλήρως και ότι το Προεδρείο δύναται να θεσπίζει όρους και προϋποθέσεις μόνο για την απόκτηση νέων δικαιωμάτων ή προσδοκιών δικαιώματος.
Με τον δεύτερο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας των κτηθέντων πριν από την έκδοση της απόφασης του 2023 δικαιωμάτων της προσφεύγουσας-ενάγουσας, χωρίς οποιαδήποτε σχετική δικαιολόγηση ή στάθμιση των διακυβευόμενων συμφερόντων οι οποίες θα καθιστούσαν δυνατή μια τέτοια τροποποίηση.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του ουσιώδους περιεχομένου του θεμελιώδους δικαιώματος ιδιοκτησίας του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), καθώς και παραβίαση της γενικής αρχής της κοινοβουλευτικής ανεξαρτησίας και της αρχής της ισότητας. Τα μέτρα που θεσπίστηκαν με την απόφαση του 2023 κατέστησαν κενό περιεχομένου το συνταξιοδοτικό δικαίωμα της προσφεύγουσας-ενάγουσας, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 17 του Χάρτη, καθόσον δεν τηρούν τα ελάχιστα απαιτούμενα όρια, όπως αυτά προκύπτουν από τη νομολογία σχετικά με την οδηγία 2008/94/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, και, επιπλέον, θίγουν το ελάχιστο ουσιώδες περιεχόμενο του συνταξιοδοτικού δικαιώματος της προσφεύγουσας-ενάγουσας, όπως αυτό απορρέει από το ΕΣΚ. Ομοίως, τα εν λόγω μέτρα παραβιάζουν τη γενική αρχή της κοινοβουλευτικής ανεξαρτησίας, όπως αυτή εκδηλώνεται με το συνταξιοδοτικό δικαίωμα της προσφεύγουσας-ενάγουσας, καθώς και την αρχή της ισότητας, καθόσον δεν έχουν προβλεφθεί ανάλογα μέτρα όσον αφορά τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των νυν μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον στα μέτρα που θεσπίστηκαν με την απόφαση του 2023 παραλείφθηκε εντελώς η στάθμιση των διακυβευόμενων συμφερόντων· με τα μέτρα αυτά επιδιώκεται αφηρημένος σκοπός γενικού συμφέροντος ο οποίος δεν είναι θεμιτός, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων της περίπτωσης του ΕΣΚ που δημιουργήθηκε από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και, εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για μέτρα κατά πολύ επαχθέστερα από εκείνα που θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί.
Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέσχε σταθερά στην προσφεύγουσα-ενάγουσα συγκεκριμένες, ανεπιφύλακτες και συγκλίνουσες διαβεβαιώσεις ότι τα κτηθέντα συνταξιοδοτικά δικαιώματα θα γίνονταν σεβαστά και ότι το θεσμικό όργανο θα αναγνώριζε τη νομική του ευθύνη σε περίπτωση εξάντλησης του ενεργητικού του Ταμείου.
Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η σύνταξη της προσφεύγουσας-ενάγουσας είναι σύνταξη απορρέουσα από προηγούμενη σύνταξη πρώην μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος ελάμβανε τη σύνταξη πριν από την απόφαση του 2018 και μάλιστα πριν από την έναρξη ισχύος του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και, ως εκ τούτου, είχε πλήρως κεκτημένο δικαίωμα πολύ πριν από την απόφαση του 2018. Ομοίως, η προσφεύγουσα-ενάγουσα είχε, κατά την έννοια της εφαρμοστέας νομολογίας, «προσδοκία δικαιώματος» κτηθείσα πριν από την απόφαση του 2018. Επιπλέον, η εισφορά 5% που θεσπίστηκε με την απόφαση του 2018 συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων και παραβίαση των αρχών που μνημονεύονται στον τρίτο έως πέμπτο λόγο (ουσιώδες περιεχόμενο του δικαιώματος ιδιοκτησίας, αρχή της αναλογικότητας και αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης).
____________
1 Απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2023, για την τροποποίηση των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. ΕΕ 2023, C 227, σ. 5.
1 Απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2018, που τροποποιεί τα Μέτρα Εφαρμογής του Καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. ΕΕ 2018, C 466, σ. 8.
1 ΕΕ 2005, L 262, σ. 1.