Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel București (Rumunia) w dniu 19 stycznia 2024 r. – DADA Music SRL, Uniunea Producătorilor de Fonograme din România (UPFR)/Asociația Radiourilor Locale și Regionale (ARLR)

(Sprawa C-37/24, DADA Music i UPFR)

Język postępowania: rumuński

Sąd odsyłający

Curtea de Apel București

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa w pierwszej instancji i strona wnosząca apelację: Uniunea Producătorilor de Fonograme din România (UPFR)

Strona pozwana w pierwszej instancji i strona wnosząca apelację: Uniunea Producătorilor de Fonograme din România (UPFR)

Interwenient w pierwszej instancji i strona przeciwna w postępowaniu apelacyjnym: Asociația Radiourilor Locale și Regionale (ARLR)

Pytania prejudycjalne

Czy art. 8 ust. 2 dyrektywy 2006/115/WE1 i art. 16 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2014/26/UE2 w związku z art. 17 i 52 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że:

stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nie gwarantuje godziwego (ryczałtowego) wynagrodzenia minimalnego podmiotom uprawnionym (producentom fonogramów) reprezentowanym przez organizacje zbiorowego zarządzania, niezależnie od uzyskiwanych przychodów lub kosztów ponoszonych przez organizacje nadawcze?

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze – czy [wspomniane przepisy i postanowienia] stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które znosi ze skutkiem natychmiastowym (ryczałtowe) wynagrodzenia minimalne ustalone w oparciu o metodę wynegocjowaną wcześniej między organizacją zbiorowego zarządzania a użytkownikami, nie zmieniając kryteriów obliczania wynagrodzenia i nie przewidując maksymalnego terminu na wynegocjowanie nowych porozumień (metod) w celu ustalenia wysokości godziwych wynagrodzeń?

W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na dwa pierwsze pytania – czy sąd krajowy jest uprawniony i ewentualnie zobowiązany do zweryfikowania, czy wynagrodzenia wyrażone procentowo, obliczone w stosunku do rzeczywistych przychodów zadeklarowanych przez organizacje nadawcze, są godziwe i rozsądne w odniesieniu do podmiotów uprawnionych, z jednej strony, i użytkowników, z drugiej strony, czy też przeciwnie, są one w sposób oczywisty zaniżone lub, w zależności od przypadku, w sposób oczywisty wygórowane i jakie kryteria mogą być stosowane w celu dokonania takiej oceny?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie, jeżeli sąd krajowy stwierdzi, że wynagrodzenie należne na podstawie metody zmienionej nowymi przepisami krajowymi jest zaniżone, czy sąd ten jest uprawniony lub zobowiązany do zastosowania kryteriów alternatywnych w stosunku do kryterium zadeklarowanych przychodów – takich jak na przykład ustalenie wynagrodzenia na podstawie kosztów ponoszonych przez nadawców radiowych i telewizyjnych w związku z działalnością nadawczą, wynagrodzenia wypłacanego przez podobnych nadawców radiowych i telewizyjnych lub innych podobnych kryteriów – w celu zapewnienia, że podmioty uprawnione otrzymają odpowiednie wynagrodzenie, nie naruszając przy tym uzasadnionych interesów użytkowników, to znaczy, że wynagrodzenie to nie będzie zaniżone ani też zbyt uciążliwe dla organizacji nadawczych?

____________

1 Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (wersja ujednolicona) (Dz.U. 2006, L 376, s. 28).

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. 2014, L 84, s. 72).