pancjeΥπόθεση T–512/09
Rusal Armenal ZAO
κατά
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
«Ντάμπινγκ – Εισαγωγές ορισμένου φύλλου αλουμινίου, καταγωγής Αρμενίας, Βραζιλίας και Κίνας – Προσχώρηση της Αρμενίας στον ΠΟΕ – Καθεστώς επιχείρησης που λειτουργεί υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς – Άρθρο 2, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 – Συμβατότητα με τη συμφωνία αντιντάμπινγκ – Άρθρο 277 ΣΛΕΕ»
Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο πενταμελές τμήμα)
της 5ης Νοεμβρίου 2013
1. Διεθνείς συμφωνίες – Συμφωνία περί ιδρύσεως του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου – ΓΣΔΕ του 1994 – Δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της νομιμότητας πράξεως της Ένωσης με επίκληση των συμφωνιών του ΠΟΕ – Εξαιρέσεις – Πράξη της Ένωσης που αποσκοπεί στην εφαρμογή τους ή στην οποία παραπέμπουν ρητώς και συγκεκριμένα οι συμφωνίες αυτές
(Άρθρο 263, εδ. 1, ΣΛΕΕ· Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου του 1994· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου)
2. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Περιθώριο ντάμπινγκ – Καθορισμός της κανονικής αξίας – Εισαγωγές από άλλο μέλος του ΠΟΕ – Υποχρέωση της χώρας εισαγωγής να εφαρμόσει κανόνες συμβατούς με τα άρθρα 2.1 και 2.2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ – Εξαιρέσεις – Άρθρο 2.7 της συμφωνίας αυτής και παράγραφος 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ του 1994 – Διατάξεις που περιλαμβάνονται στις συμφωνίες προσχώρησης στον ΠΟΕ της χώρας εξαγωγής
(Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου του 1994, άρθρο VI.1· συμφωνία περί της εφαρμογής του άρθρου VΙ της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994, άρθρα 2.1, 2.2 και 2.7· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 7)
3. Κοινή εμπορική πολιτική – Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ – Περιθώριο ντάμπινγκ – Καθορισμός της κανονικής αξίας – Εισαγωγές από χώρα που δεν έχει οικονομία αγοράς – Κατάλογος χωρών που θεωρείται ότι δεν έχουν οικονομία της αγοράς που περιλαμβάνεται στην υποσημείωση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α΄, του κανονισμού 384/96 – Χώρα η οποία προσχώρησε στον ΠΟΕ και συνεχίζει να περιλαμβάνεται στον εν λόγω κατάλογο – Μη εφαρμογή της μεθόδου της τρίτης χώρας με οικονομία της αγοράς
(Άρθρο 277 ΣΛΕΕ· Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου του 1994, άρθρο VI.1· συμφωνία περί της εφαρμογής του άρθρου VΙ της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994, άρθρα 2.1 και 2.2· κανονισμός 384/96 του Συμβουλίου, άρθρο 2)
1. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 36)
2. Οι κανόνες που θέτουν τα άρθρα 2.1 και 2.2 της συμφωνίας για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (συμφωνία αντιντάμπινγκ) όσον αφορά την κανονική αξία, οι οποίοι θέτουν σε ισχύ τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (ΓΣΔΕ), έχουν εφαρμογή, εκτός εάν προβλέπονται εξαιρέσεις από τους κανόνες αυτούς στην ίδια τη συμφωνία αντιντάμπινγκ, στη ΓΣΔΕ, όπως η δεύτερη συμπληρωματική διάταξη στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ, ή στα έγγραφα προσχώρησης στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) ενός μέλους του οργανισμού αυτού. Επομένως, ένα μέλος του ΠΟΕ μπορεί, υπό το πρίσμα του άρθρου VI της ΓΣΔΕ και της συμφωνίας αντιντάμπινγκ, να εφαρμόσει σε εισαγωγές από άλλο μέλος του ΠΟΕ μέθοδο για τον υπολογισμό της κανονικής αξίας που αποκλίνει από τις μεθόδους που προβλέπονται στα άρθρα 2.1 και 2.2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ μόνο βάσει του άρθρου 2.7 της ίδιας συμφωνίας και, επομένως, βάσει της δεύτερης συμπληρωματικής διάταξης στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ ή, ενδεχομένως, βάσει ειδικής προς τούτο πρόβλεψης στα έγγραφα προσχώρησης του μέλους αυτού στον ΠΟΕ.
Υπό τις συνθήκες αυτές, το άρθρο 2, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού 384/96 δεν παρέχει στα θεσμικά όργανα τη δυνατότητα, χωρίς να παραβιάζεται η συμφωνία αντιντάμπινγκ, να μην εφαρμόζουν κανόνες για τον υπολογισμό της κανονικής αξίας συμβατούς με τα άρθρα 2.1 και 2.2 της συμφωνίας αυτής, ακόμη και όταν δεν έχει εφαρμογή η δεύτερη συμπληρωματική διάταξη στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ και όταν τα έγγραφα προσχώρησης στον ΠΟΕ της χώρας εξαγωγής δεν προβλέπουν μια τέτοια δυνατότητα. Η υποχρέωση που απορρέει από τις συμφωνίες αυτές συνίσταται στην εφαρμογή, έναντι άλλων μελών του ΠΟΕ, κανόνων συμβατών με τα άρθρα 2.1 και 2.2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ, με την επιφύλαξη των αναφερομένων ανωτέρω. Συναφώς, τα εν λόγω άρθρα περιέχουν ένα σύνολο σαφών, ακριβών και λεπτομερών κανόνων για τον τρόπο υπολογισμού της κανονικής αξίας του ομοειδούς προϊόντος χωρίς να συνδυάζονται με όρους που καταλείπουν την εφαρμογή τους στη διακριτική ευχέρεια των μελών του ΠΟΕ. Εξάλλου, η δυνατότητα αποκλίσεως από τους κανόνες αυτούς βάσει της δεύτερης συμπληρωματικής διάταξης στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ, στην οποία παραπέμπει το άρθρο 2.7 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ, οριοθετείται επακριβώς. Ειδικότερα, στο πεδίο εφαρμογής της διατάξεως αυτής εμπίπτουν οι χώρες όπου το εμπόριο αποτελεί αντικείμενο πλήρους ή σχεδόν πλήρους μονοπωλίου και όπου όλες οι τιμές καθορίζονται από το κράτος. Επομένως, ο κανόνας αυτός δικαίου είναι σαφής ως προς το φάσμα των περιπτώσεων που αφορά, έτσι ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στα μεν θεσμικά όργανα να εκτιμήσουν εάν ένα μέλος του ΠΟΕ ανταποκρίνεται στη σχετική περιγραφή, στον δε δικαστή της Ένωσης να ελέγχει την εκτίμηση αυτή και να συνάγει, ενδεχομένως, τις συνέπειες που επιβάλλονται δυνάμει της νομολογίας.
Στο πλαίσιο αυτό, η διεργασία κατά την οποία ο νομοθέτης της Ένωσης θεσπίζει διατάξεις σχετικά με χώρες που δεν διαθέτουν οικονομία της αγοράς εφαρμοστέες σε μέλος του ΠΟΕ που περιλαμβάνεται σε κατάλογο των χωρών αυτών, όπως ο κατάλογος που περιλαμβάνεται στην υποσημείωση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α΄, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της δεύτερης συμπληρωματικής διάταξης στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ και απαιτείται, επομένως, να εκτιμηθεί αν το μέλος αυτό του ΠΟΕ πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει η εν λόγω διάταξη.
(βλ. σκέψεις 48–50, 52)
3. Μετά την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, η συμπερίληψη της χώρας αυτής στον κατάλογο που περιλαμβάνεται στην υποσημείωση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α΄, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 384/96 δεν είναι πλέον συμβατή με το σύστημα κανόνων που καθιερώνουν τα άρθρα 2.1 και 2.2 της συμφωνίας για την εφαρμογή του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (συμφωνία αντιντάμπινγκ) και η δεύτερη συμπληρωματική διάταξη στο άρθρο VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 (ΓΣΔΕ), στον βαθμό που η συμπερίληψη αυτή έχει ως αποτέλεσμα να εξαρτάται η εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφοι 1 έως 6, του εν λόγω κανονισμού από την προηγούμενη αποδοχή αιτήσεως υποβληθείσας από την οικεία επιχείρηση, με αίτημα να της αναγνωριστεί το καθεστώς επιχείρησης που λειτουργεί υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς, και, σε περίπτωση απορρίψεως της εν λόγω αιτήσεως, συνεπάγεται την εφαρμογή της μεθόδου της τρίτης χώρας με οικονομία της αγοράς. Έτσι, ελλείψει οποιουδήποτε στοιχείου που να δικαιολογεί την εκτίμηση ότι η Αρμενία πληροί τα κριτήρια που ορίζονται στη δεύτερη συμπληρωματική διάταξη στην παράγραφο 1 του άρθρου VI της ΓΣΔΕ και λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η Αρμενία δεν πληροί τις προϋποθέσεις της διάταξης αυτής, η αναφορά της Αρμενίας στην υποσημείωση στο άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο α΄, του εν λόγω κανονισμού δεν συνιστά έγκυρη βάση για την εφαρμογή της μεθόδου της τρίτης χώρας με οικονομία της αγοράς δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχεία α΄ και β΄, του ίδιου κανονισμού και πρέπει, κατά το μέτρο αυτό, να κριθεί ως μη έχουσα εφαρμογή δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ.
(βλ. σκέψεις 59, 60)