Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Francja) w dniu 14 marca 2024 r. – YX, Logistica I Gestio Caves andorrannes I Vida SA/Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance, Directeur général des douanes et droits indirects

(Sprawa C-206/24, Logistica I Gestio Caves andorrannes I Vida)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Cour de cassation

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: YX, Logistica I Gestio Caves andorrannes I Vida SA

Strona przeciwna: Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance, Directeur général des douanes et droits indirects

Pytania prejudycjalne

Czy art. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr [1]430/79 z dnia 2 lipca 1979 r. w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych1 , który został powtórzony w art. 236 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny2 , należy interpretować w ten sposób, że zwrot z urzędu należności celnych pobranych przez organ celny jest ograniczony terminem trzech lat od dnia, w którym należności te zostały zaksięgowane przez organ odpowiedzialny za pobór, czy też że organy administracji celnej muszą być w stanie stwierdzić – w terminie trzech lat od zdarzenia powodującego powstanie należności – że należności te nie były należne?

Czy art. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr [1]430/79 z dnia 2 lipca 1979 r. w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych, powtórzony w art. 236 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, należy interpretować w ten sposób, że zwrot z urzędu należności celnych pobranych przez organ celny jest uzależniony od posiadania przez ten organ wiedzy o tożsamości zainteresowanych podmiotów gospodarczych oraz o kwotach podlegających zwrotowi na rzecz każdego z nich bez konieczności przeprowadzania przez ten organ dogłębnych lub niewspółmiernych ustaleń?

____________

1     Dz.U. 1979, L 175, s. 1.

1     Dz.U. 1992, L 302, s. 1.