Αναίρεση που άσκησε στις 4 Αυγούστου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διάταξης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 20 Μαΐου 2009 στην υπόθεση F-73/08, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-311/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Σε κάθε περίπτωση:

-    Να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη.

-    Να κηρύξει καθ' όλα παραδεκτή την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή.

Ως κύριο αίτημα:

-    Να ακυρώσει την απόφαση της αναιρεσίβλητης με την οποία απερρίφθη το από 27 Ιουνίου 2007 αίτημα.

-    Να ακυρώσει την απόφαση της αναιρεσίβλητης με την οποία απερρίφθη το από 29 Ιουνίου 2007 αίτημα.

-    Να ακυρώσει την απόφαση της αναιρεσίβλητης με την οποία απερρίφθη το από 30 Ιουνίου 2007 αίτημα.

-    Να ακυρώσει την απόφαση της αναιρεσίβλητης με την οποία απερρίφθη το από 2 Ιουλίου 2007 αίτημα.

-    Να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, το από 29 Απριλίου 2008 υπηρεσιακό σημείωμα που φέρει την υπογραφή του Bernhard Jansen

-    Όπως προσδιορίζεται στα αιτήματα της προσφυγής, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον αναιρεσείοντα το ποσό των 4.747,29 ευρώ, ή οποιοδήποτε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο ΔΔ θα επιδικάσει κατά δίκαιη κρίση, πλέον τόκων επί του προαναφερθέντος ποσού από 7ης Νοεμβρίου 2007, προς 10% ετησίως, με ετήσια κεφαλαιοποίηση, ή με το επιτόκιο, την κεφαλαιοποίηση και την ημερομηνία έναρξης της τοκοφορίας που το Δικαστήριο ΔΔ θα ορίσει κατά δίκαιη κρίση.

-    Να καταδικάσει την Επιτροπή να καταβάλει στον αναιρεσείοντα το σύνολο των δικαστικών εξόδων τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της κατ' αναίρεση διαδικασίας.

Επικουρικώς:

-    Να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο ΔΔ, προκειμένου να αποφανθεί εκ νέου επί της ουσίας.

Λόγοι αναίρεσης και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αναίρεση στρέφεται κατά της διάταξης του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) της 20ής Μαΐου 2009, στην υπόθεση F-73/08. Με τη διάταξη εκείνη απορρίφθηκε ως εν μέρει απαράδεκτη και εν μέρει αβάσιμη προσφυγή με αντικείμενο την ακύρωση της απορριπτικής απόφασης της αναιρεσίβλητης να διενεργήσει έρευνα κατόπιν αιτήματος του αναιρεσείοντος σχετικά με την επιστροφή βάσει του κανονικού, αλλά και του "συμπληρωματικού", συντελεστή, δηλαδή του 100%, ορισμένων ιατρικών εξόδων.

Προς στήριξη των ισχυρισμών του, ο αναιρεισείων επικαλείται προσβολή της εννοίας της αιτιολόγησης των κοινοτικών πράξεων, της εννοίας της δεκτικής προσβολής πράξης, της αρχής του δεδικασμένου, της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, καθώς και της νομολογίας που αφορά τα αποτελέσματα της ακύρωσης, εκ μέρους του κοινοτικού δικαστή, απόφασης ληφθείσας από κοινοτικό θεσμικό όργανο.

Ο αναιρεσείων επικαλείται, επίσης, την προσβολή των εννοιών της εκκρεμοδικίας και της επιβεβαιωτικής απόφασης, καθώς και των διατάξεων που αφορούν την απόφανση επί των δικαστικών εξόδων.

____________