Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 5 maja 2009 r. w sprawie F-27/08 Simões Dos Santos przeciwko OHIM, wniesione w dniu 6 lipca 2009 r. przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

(Sprawa T-260/09 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: I. de Medrano Caballero, pełnomocnik, wspierany przez D. Waelbroecka, adwokata)

Druga strona postępowania: Manuel Simões Dos Santos (Madryd, Hiszpania)

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-27/08 zawierającego wniosek o odszkodowanie;

uwzględnienie zarzutów wnoszącego odwołanie wniesionych w pierwszej instancji tj. oddalenie skargi jako bezzasadnej;

obciążenie strony pozwanej w postępowaniu odwoławczym kosztami tego postępowania i kosztami postępowania, które odbyło się przed Sądem do spraw Służby Publicznej.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) wnosi o uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 5 maja 2009 r. wydanego w sprawie F-27/08 Simões Dos Santos przeciwko OHIM, w którym Sąd stwierdził nieważność decyzji PERS-01-07 i pisma OHIM z dnia 15 czerwca 2007 r. w zakresie, w jakim oznaczają one potwierdzenie usunięcie reszty punktów za zasługi Simõesa Dos Santosa w następstwie jego awansu.

Na poparcie odwołania OHIM przedstawia trzy zarzuty wynikające z:

naruszenia prawa przez Sąd do spraw Służby Publicznej, który naruszając orzecznictwo dotyczące warunków stosowania z mocą wsteczną aktu prawnego oraz zasadę uzasadnionych oczekiwań stwierdził, że OHIM naruszył zasadę pewności prawa oraz zasadę zakazu działania prawa wstecz;

naruszenia prawa w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że OHIM naruszył art. 233 WE i zasadę powagi rzeczy osądzonej wynikającej z wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 14 lutego 2007 r. w sprawie T-435/04 Simões Dos Santos przeciwo OHIM, podczas gdy środki przyjęte przez OHIM w celu wykonania tego wyroku były jedynymi dozwolonymi bez naruszania zasady zakazu niedyskryminacji;

niezgodnego z prawem przyznania przez Sąd do spraw Służby Publicznej zadośćuczynienia za krzywdę, w związku z czym OHIM nie naruszył prawa zaś Sąd do spraw Służby Publicznej orzekł ultra petita.

____________