Αναίρεση που άσκησε στις 6 Ιουλίου 2009 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της απόφασης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Απριλίου 2009 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-5/05, Violetti κ.λπ. κατά Επιτροπής, και F-7/05, Schmit κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-261/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και J.-P. Keppenne)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Antonello Violetti (Cittiglio, Ιταλία), Nadine Schmit (Ispra, Ιταλία), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Anna Bassi Perucchini (Reno di Leggiuno, Ιταλία), Marco Basso (Varano Borghi, Ιταλία), Ernesto Brognieri (Barasso, Ιταλία), Sergio Brusorio (Sesto Calende, Ιταλία), Natale Cao (Ispra), Renato Cazzaniga (Ispra), Elvidio Flammini (Varese, Ιταλία), Luigi Magistri (Ispra), Reginella Molinari Canale (Ispra), Giuseppe Morelli (Besozzo, Ιταλία), Nadia Valentini (Varese) και Giuseppe Zara (Ispra)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 28ης Απριλίου 2009 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-5/05 και F-7/05, Violetti κ.λπ. κατά Επιτροπής, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή κρίθηκαν παραδεκτές οι προσφυγές ακύρωσης κατά της απόφασης της OLAF να διαβιβάσει πληροφορίες στις ιταλικές αρχές·

να αποφασίσει το ίδιο επί των παρουσών υποθέσεων, να κρίνει απαράδεκτες τις προσφυγές ακύρωσης·

να καταδικάσει τους προσφεύγοντες πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

Λόγοι αναίρεσης και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα αίτηση αναίρεσης, η Επιτροπή ζητεί την αναίρεση της απόφασης του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) της 28ης Απριλίου 2009 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-5/05 και F-7/05,Violetti κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία το ΔΔΔ ακύρωσε την απόφαση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) να διαβιβάσει πληροφορίες αφορώσες τους προσφεύγοντες πρωτοδίκως στις ιταλικές δικαστικές αρχές και καταδίκασε την Επιτροπή να καταβάλει σε κάθε προσφεύγοντα αποζημίωση ύψους 3000 ευρώ.

Προς στήριξη της αίτησης αναίρεσης, η Επιτροπή προβάλλει ένα μοναδικό λόγο αντλούμενο από την παράβαση του άρθρου 90α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στο μέτρο που το ΔΔΔ παρέβη το κοινοτικό δίκαιο και προέβη σε πεπλανημένη αιτιολόγηση κατά παράβαση της πάγιας νομολογίας σύμφωνα με την οποία οι προπαρασκευαστικές πράξεις όπως η κίνηση έρευνας της OLAF, η τελική έκθεση της OLAF και η κίνηση πειθαρχικής διαδικασίας δεν συνιστούν βλαπτικές πράξεις. Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η νομολογία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί κατ' αναλογία στο άρθρο 90α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσον αφορά τη δυνατότητα υποβολής διοικητικής ένστασης κατά των πράξεων της OLAF.

____________