Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-414/17, Hypo Vorarlberg Bank AG κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης

(Υπόθεση C-663/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB) (εκπρόσωποι: H. Ehlers, P.A. Messina, J. Kerlin, καθώς και H.-G. Kamann, F. Louis, P. Gey, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Hypo Vorarlberg Bank AG

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

1.    να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2020, Hypo Vorarlberg Bank κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (T-414/17, EU:T:2020:437)·

2.    να απορρίψει την προσφυγή ακυρώσεως·

3.    να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων και προσβολή του δικαιώματος του ΕΣΕ σε δίκαιη δίκη

Το ΕΣΕ ισχυρίζεται, κατ’ αρχάς, ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, καθόσον απεφάνθη ότι το ΕΣΕ δεν κύρωσε προσηκόντως την από 11 Απριλίου 2017 απόφασή του σχετικά με τις εκ των προτέρων εισφορές προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2017 (SRB/ES/SRF/2017/05) (επίμαχη απόφαση), δεδομένου ότι τα προσκομισθέντα από το ΕΣΕ κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση αποδεικτικά στοιχεία για την προσήκουσα κύρωση της εν λόγω αποφάσεως κρίθηκαν απαράδεκτα. Συναφώς, το ΕΣΕ διατείνεται, πρώτον, ότι η προσκόμιση κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση αποδεικτικών μέσων σε σχέση με την προσήκουσα κύρωση της αποφάσεως του ΕΣΕ ήταν δικαιολογημένη, καθότι το ζήτημα της ελλιπούς κυρώσεως δεν είχε προηγουμένως αποτελέσει αντικείμενο της έγγραφης διαδικασίας, ούτε είχε εξετασθεί στο πλαίσιο των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας ή της διεξαγωγής αποδείξεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το ΕΣΕ ισχυρίζεται, δεύτερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο, μη λαμβάνοντας υπόψη τα εν λόγω αποδεικτικά μέσα και διαπιστώνοντας ότι αυτά –ακόμη και αν ήταν παραδεκτά– ήταν αβάσιμα, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά μέσα που του υποβλήθηκαν. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνοντας ότι, εν πάση περιπτώσει, από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία δεν προέκυπτε άρρηκτη σχέση μεταξύ του υπογραφέντος από την πρόεδρο του ΕΣΕ διαβιβαστικού δελτίου και του παραρτήματος της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν έλαβε υπόψη τον αριθμό αναφοράς επί του διαβιβαστικού δελτίου, χάριν στον οποίο το διαβιβαστικό δελτίο συνδέεται άρρηκτα με το ηλεκτρονικό αρχείο, το οποίο με τη σειρά του περιέχει την προσβαλλόμενη απόφαση και το παράρτημά της. Το ΕΣΕ διατείνεται, τρίτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη, καθότι δεν έθιξε το ζήτημα της ελλιπούς κυρώσεως πριν από την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, καθότι δεν έκανε δεκτή την πρόταση του ΕΣΕ να προσκομίσει συμπληρωματικά αποδεικτικά μέσα και καθότι ουδέποτε έδωσε στο ΕΣΕ κάποια ένδειξη περί του ότι εξελάμβανε τα αποδεικτικά μέσα ως ανεπαρκή.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, το ΕΣΕ ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο διεύρυνε υπέρμετρα τις απαιτήσεις που απορρέουν από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθόσον διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη, δεδομένου ότι η Hypo Vorarlberg Bank δεν ήταν σε θέση να ελέγξει ενδελεχώς την ορθότητα του υπολογισμού που αυτή περιελάμβανε. Κατά την άποψη του αναιρεσείοντος, το Γενικό Δικαστήριο δεν κατόρθωσε να εναρμονίσει τις εν λόγω απαιτήσεις με την υποχρέωση τήρησης απορρήτου βάσει του άρθρου 339 ΣΛΕΕ, το οποίο μάλιστα δεν μνημονεύεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ούτε με τις λοιπές αρχές του ενωσιακού δικαίου. Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/63 ¹ , στον οποίο βασίζεται ο υπολογισμός των εισφορών και το κύρος του οποίου δεν ετέθη υπό αμφισβήτηση από την Hypo Vorarlberg Bank, επήλθε αναλογική εξισορρόπηση μεταξύ των αρχών της διαφάνειας, την υποχρέωσης τήρησης επαγγελματικού απορρήτου και των λοιπών στόχων που τίθενται με τον εν λόγω κανονισμό, μεταξύ άλλων εκείνου που συνίσταται στην επίτευξη ενός ορισμένου επιθυμητού επιπέδου εισφορών για τη χρηματοδότηση του Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και εκείνου που συνίσταται στη λήψη εισφορών από όλα τα σχετικά ιδρύματα με δίκαιο και αναλογικό τρόπο. Το ΕΣΕ κινήθηκε εντός του εν λόγω νομικού πλαισίου κατά την αιτιολόγηση της επίμαχης αποφάσεως και επομένως τήρησε το καθήκον του να αιτιολογήσει δεόντως την επίμαχη απόφαση.

____________

¹ Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).