Wyrok Sądu (pierwsza izba) z dnia 22 stycznia 2015 r. –
Bank Tejarat/Rada
(sprawa T‑176/12)
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie środków finansowych – Błąd w ocenie
1. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli (art. 275 akapit drugi TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47) (por. pkt 35–39)
2. Postępowanie sądowe – Przedstawienie dowodów – Termin – Opóźnienie w złożeniu wniosków dowodowych – Przesłanki (regulamin postępowania przed Sądem, art. 46 § 1, art. 48 § 1) (por. pkt 45, 46)
3. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał – Środki ograniczające wobec Iranu – Stwierdzenie częściowej nieważności w dwóch różnych momentach dwóch aktów zawierających identyczne środki ograniczające – Ryzyko poważnego naruszenia pewności prawa – Utrzymanie w mocy skutków pierwszego z tych aktów do momentu skuteczności stwierdzenia nieważności drugiego (art. 264 akapit drugi TFUE, art. 280 TFUE, art. 288 akapit drugi TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 56 akapit pierwszy, art. 60 akapit drugi; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, zmieniona decyzją 2012/35/WPZiB; rozporządzenia Rady: nr 267/2012; nr 709/2012) (por. pkt 65–69, 72–74)
Przedmiot
| Żądanie stwierdzenia częściowej nieważności, ze skutkiem natychmiastowym, decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 19, s. 22), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 19, s. 1), rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 709/2012 z dnia 2 sierpnia 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 267/2012 (Dz.U. L 208, s. 2) |
Sentencja
1) | | Stwierdza się nieważność w zakresie, w jakim dotyczą Bank Tejarat: |
– punktu I B 2 załącznika I do decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu;
– punktu I B 2 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu;
– punktu I B 105 załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010;
– punktu 5 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 709/2012 z dnia 2 sierpnia 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 267/2012.
2) | | W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. |
3) | | Skutki decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB, zmienionej decyzją nr 2012/35, zostają utrzymane w mocy, gdy chodzi o Bank Tejarat, do czasu, gdy skuteczne stanie się stwierdzenie nieważności rozporządzenia nr 267/2012 i rozporządzenia wykonawczego nr 709/2012. |
4) | | Rada Unii Europejskiej zostaje obciążona kosztami postępowania. |