Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2013 – Ιταλία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση T-358/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Salvatorelli, avvocato dello Stato, και G. Palmieri)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση 2013/209/ΕΕ της Επιτροπής, της 26ης Απριλίου 2013, κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2013) 2444 στις 29 Απριλίου 2013 με το υπ’ αριθ. SG-Greffe (2013)D/5879 έγγραφο που περιήλθε στη μόνιμη αντιπροσωπεία της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 29 Απριλίου 2013, και η οποία αφορά «την εκκαθάριση των λογαριασμών των οργανισμών πληρωμών των κρατών μελών όσον αφορά δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) για το οικονομικό έτος 2012» στο μέτρο κατά το οποίο η απόφαση αυτή, καταλέγοντας μεταξύ των «ποσών που δεν επαναχρησιμοποιούνται» το ποσό των 5 006 487,10 ευρώ σχετικά με τη Regione Basilicata, απέσυρε τους πόρους αυτούς από το όριο δαπανών του ΕΓΤΑΑ στο πλαίσιο του σχεδίου αγροτικής ανάπτυξης της Regione Basilicata με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατη η αξιοποίησή τους εντός του ορίου αυτού λόγω της ουσιαστικής αποδέσμευσής τους,
να καταδικάσει την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την υπό κρίση προσφυγή, η Ιταλική Κυβέρνηση προσβάλλει την απόφαση 2013/209/ΕΕ της Επιτροπής, της 26ης Απριλίου 2013, η οποία κοινοποιήθηκε υπό τον αριθμό C(2013) 2444 στις 29 Απριλίου 2013 και αφορά «την εκκαθάριση των λογαριασμών των οργανισμών πληρωμών των κρατών μελών όσον αφορά δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) για το οικονομικό έτος 2012» στο μέτρο κατά το οποίο η απόφαση αυτή, καταλέγοντας μεταξύ των «ποσών που δεν επαναχρησιμοποιούνται» το ποσό των 5 006 487,10 ευρώ σχετικά με τη Regione Basilicata, απέσυρε τους πόρους αυτούς από το όριο δαπανών του ΕΓΤΑΑ στο πλαίσιο του σχεδίου αγροτικής ανάπτυξης της Regione Basilicata με αποτέλεσμα να καταστεί αδύνατη η αξιοποίησή τους εντός του ορίου αυτού λόγω της ουσιαστικής αποδέσμευσής τους.
Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η επίμαχη διόρθωση οφείλεται στο ότι, κατά την άποψη των υπηρεσιών της Επιτροπής, ορισμένα σχέδια που χρηματοδοτήθηκαν κατά τη διάρκεια του τέταρτου τριμήνου του 2011 δεν μπορούσαν να περιληφθούν στην τριμηνιαία δήλωση δαπανών καθόσον δεν ήταν σύμφωνα με το ισχύον σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης.
Η θέση της Επιτροπής, που τελικώς διατυπώθηκε με την προσβαλλόμενη εκτελεστική απόφαση, είναι εσφαλμένη για διάφορους λόγους.
Πρώτον, είναι θεμιτό να αμφισβητείται το αν ορθώς η απόφαση εκκαθάρισης των λογαριασμών καλύπτει και τη μείωση που απορρέει από το άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/ 2005, και η οποία χαρακτηρίστηκε ως «ποσό που δεν επαναχρησιμοποιείται», καθόσον, δυνάμει του άρθρου 29, παράγραφος 5, του προαναφερθέντος κανονισμού, η εν λόγω απόφαση δεν πρέπει να λάβει υπόψη τα ποσά που αποτελούν αντικείμενο αναστολής ή μείωσης. Εκτός αυτού, η μείωση αυτή είναι εσφαλμένη και ως προς τον υπολογισμό του συγκεκριμένου ποσού.
Δεύτερον, το επίμαχο μέτρο πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον επίσης πρόκειται για ποσό τριμηνιαίας δήλωσης δαπανών που αποτελεί αντικείμενο μείωσης ή αναστολής από την Επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 209, της 11.8.2005, σ. 1).
Τέλος, ο χαρακτηρισμός του ποσού ως μη επαναχρησιμοποιήσιμου ισοδυναμεί με αποδέσμευσή του, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η μελλοντική χρήση των σχετικών ποσών εντός του ορίου δαπανών στο πλαίσιο του σχεδίου αγροτικής ανάπτυξης της Regione Basilicata, τούτο δε παρά το γεγονός ότι η ισχύουσα νομοθεσία απαγορεύει την αποδέσμευση ποσών που έχουν αποτελέσει αντικείμενο αναστολής.